Group ตัวอย่าง
<<
กรกฏาคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
2 กรกฏาคม 2551
แผลในใจ
คำถามนั้น...
บางสิ่งที่เวลา..ไม่สามารถทำลายได้
ไม่พยายามเข้าใจ..
มุมลบ..
ห่วงใย..
หึง..
ความรู้สึก..ของหัวใจ
ทางออก..ที่ไม่เลือกจะทำ
มันเกิดขึ้นแล้ว..
แค่ฝันไป...
เ ข้ า ใ จ ก็ วั น นี้. . .
อยากหยุดเวลา
มีฉันก็ไม่มีเธอ
ทางไหนก็เจ็บ...
ความถูกต้องกับจิตใต้สำนึกดี-ดี..
คำตอบ..ของความรู้สึก
ไม่เหลือใครเลย..
ฉันที่ไม่มีค่า .อะไรเลย
ฉันเลือกที่จะเห็นแก่ตัว..
ตรงกลาง ระหว่าง ความรัก กับ ความถูกต้อง อยู่ตรงไหนกัน....
คุณ....
ขอบคุณ
ยอมรับว่า อ่อนแอ..
ลืม
พักร้อน ไปพักใจ
ใครคนนั้น..
เมื่อเช้านี้กับ 1 เพลงนี้
ขอบคุณ
เมื่อไรกัน..
ต้องการอะไร??
ทรมาน..
เอายังไงดี
ตั้งแต่วันแรกที่รู้จัก ยอมรับและเข้าใจ
เหมือนเดิม..ที่เคยเป็น
คำตอบ ของวันนี้
น้ำตาไม่ใช่คำตอบ..แต่เป็นทางออกในตอนนี้
คิดถึง..ที่เจ็บปวด
7 วัน
3 เดือน
เคยไหม...
อยู่กับปัจจุบัน..
สมาธิ สติ..
ทางออก
เวลา ความรู้สึก
ความเข้าใจ
อดทน....
ความพอดีกับความรัก
ความจริง
ระยะทาง กาลเวลา ความรู้สึก
ทำไมต้องเธอ??
50 วัน
ความทรงจำ...
ทำไม ทำไม??
ความรู้สึก..หล่นหาย
แผลในใจ
พรุ่งนี้...
ความคิดถึง....ที่ทรมาณ
ระหว่างรักแล้วทุกข์และทุกข์ที่ไม่ได้รัก ??
แผลในใจ
ฉันไม่รู้เลยว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันผิดมากเลยหรอ?? กับการที่ฉันผิดนัด ถามว่าผิดไม๊ ฉันก็ยอมรับว่าผิด เพราะเรานัดกันซะดิบดี แต่แค่ฉันคิดว่า เค้าคงยุ่งมาไม่ได้ ถ้าเค้ามาเจอฉันได้ เค้าคงโทรมาหาฉันแล้ว และฉันก็ไม่โทรไปเพราะคิดว่า ฉันไม่อยากรบกวนเวลาที่มีค่าของเค้า ต่างคนต่างคิด แล้วฉันก็ทำตัวปัญญาอ่อน ส่งแมสเสจไปหาเค้า พอเค้าโทรกลับมาฉันก็ไม่รับ ไม่รู้อะไรมันเข้าสิงฉัน ให้ฉันทำแบบนั้นไปได้ พอฉันไม่เจอเค้า ฉันก็มานั่งร้องไห้เสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ นอนก็นอนไม่หลับ ขยับไปขยับมา บรรยากาศทะเลสวยๆๆ แต่ฉันไม่ได้สวยและมีความสุขไปกับมันเลย พอวันที่ฉันจะกลับ ฉันส่งข้อความไปหาเค้าว่า กลับแล้วนะ ขอบคุณที่ทำให้คิดถึง สักพักเค้าโทรกลับมา ถามว่า ฉันไปพักที่ไหนไปเที่ยวไหนมาบ้าง ฉันบอกขอเจอ 5 นาที แค่ 5 นาทีเค้ายังมีเวลาให้ฉันไม่ได้ แต่ฉันเข้าใจว่า วันนี้คือวันทำงานของเค้า เรื่องปลีกตัว ปลีกเวลาคงยาก ฉันวางโทรสับปุ๊ป ร้องไห้ๆๆๆๆๆ บ้าที่สุดดด ฉันทำไรของฉันอยู่วะ ให้ตายดิ อยากเจอ แต่ไม่โทร อยากคุยแต่ไม่โทร
อย่างที่หลายๆ คนบอกจริงๆ เวลาไม่สามารถย้อนกลับมาได้แล้ว เพราะฉะนั้น อยากทำไรทำซะ บทเรียนคราวนี้สอนฉันได้มากเลยว่า เวลาเป็นสิ่งที่มีค่า อยากทำไรให้คิดและทำซะ เพราะมันไม่สามารถย้อนกลับมาแก้ไขหรือทำไรได้อีก ถ้ามันเสียไปแล้ว และมันก็เป็นแผลให้กับฉัน และ เค้า ที่มันจะอยู่ในใจต่อไป
เค้าไม่โทรหาฉันเหมือนเดิม ที่เคยต้องโทรหากัน การโทรหากันน้อยลง น้อยลงไป จนฉันต้องถามเค้าว่า ไม่คิดถึงกันแล้วหรอ? เค้าถึงได้โทรกลับมา แต่น้ำเสียงในการพูดจากับฉัน มันไม่ได้มีความรู้สึกว่าคิดถึงกันอีกแล้ว มันหมดลงแล้ว ฉันตื้อที่จะถามเค้าว่า จะไม่โทรหาฉันแล้วหรอ จะไม่คุยกับฉันแร้วใช่ไม๊ เค้าตอบฉันกลับมาว่า อยากได้คำตอบนั้นไม๊ เฮ้อออออออออออ ให้ตายดิ นี่คือคำตอบใช่ไม๊ เค้าบอกกับฉันว่า เคยบอกแล้วใช่ไม๊ ว่าอย่าทำให้ความรู้สึกมันเสียไป เพราะถ้ามันเสียไปแล้ว มันยากที่จะให้เหมือนเดิม เวลาเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยา ฉันกินไม่ได้ นอนไม่หลับ เมื่อรู้ว่าจะไม่มีเค้าให้ได้คิดถึง ให้ได้โทรหาอีกแล้ว ฉันทำอะไรลงไป ฉันคิดบ้าอะไรอยู่ ทำไม ทำไม ฉันหล่ะอยากจะเอาหัวโขกกำแพงให้ตายดิ
ยิ่งเค้าไม่พูดกับฉันแบบนี้ มันยิ่งทำให้ฉันเป็นบ้า เอามีดแทงฉันซะดีกว่า ที่จะไม่พูดกับฉัน ฉันกำลังเหมือนซากอะไรสักอย่าง ที่เดินได้ แต่ความรู้สึกใดๆ มันไม่มีอีกแล้ว ได้แต่นึกถึงวันที่เจอ ที่ไปเที่ยวกัน ได้แค่นั้นจริงๆ จะมีอีกหรือเปล่าไม่รู้ ฉันยังไม่รู้เลย
ฉัน ถามเค้าว่า จะได้เจอพี่อีกหรือเปล่าคะ เค้าตอบมาว่า ถ้าไม่ตายจากกัน คงได้เจอ เหออออออออออ ตู อยากจะบ้า เค้าไม่เคยแสดงอาการหรือทำแบบนี้กับฉันเลย นี่มันกำลังจะจบใช่ไม๊? หรือมันจบไปแล้ว??
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ฉันจะทำไงกับปัญหานี้ดี ฉันจะง้อ หรือ ฉันจะหยุดแล้วจบมันดี....
Oh jai oie - DOObaDOO
Create Date : 02 กรกฎาคม 2551
Last Update : 2 กรกฎาคม 2551 14:41:07 น.
3 comments
Counter : 603 Pageviews.
Share
Tweet
"บ้าได้ถ้วย" ทำได้ไม่กี่ข้อเอง แย่มากมาย ชีวิตนี้เลยขอแค่
ไม่ทำความชั่ว
ทำแต่ความดี
ทำจิตให้ผ่องใส
ขอแค่นั้นจริงๆ มากไปเหรอป่าว
ขอบคุณที่นำธรรมฝาก จ๊ะ
โดย:
บ้าได้ถ้วย
วันที่: 2 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:05:22 น.
ระหว่างคนพยายามเดินหนีกับคนที่พยายามเดินตามคนไหนเจ็บกว่ากัน...ยิ่งเราพยายามที่จะให้เร็วแค่ไหนสุดท้ายระยะห่างก็เท่าเดิมเราก็เคยเป็นเหมือนกัน...แต่เราเลือกที่จะเดินไล่ตามเพื่อที่ให้ระยะห่างนั้นสั้นลงแต่มันกลับทำให้ระยะห่างนั่นยาวขึ้นกว่าเดิมจนทำให้มองไม่เห็นแม้แต่รอยเท้าที่เค้าเคยทิ้งเอาไว้...แต่ฉันก็ไม่เคยเสียใจเลยที่ได้เคยพยายามแระก็ดีใจที่ได้พยายามเพื่อที่จะดึงคนที่เรารักนั้นกลับมา...ถึงมันจะได้เพียงความว่างเปล่ากลับคืนมาก็ตาม..ตอนนี้ฉันยังคิดถึงเค้าอยู่แระก็ได้แต่เฝ้ารอว่าสักวันเค้าคนนั้นจะหันกลับมามองว่าฉันยังคงรออยู่ที่เดิมแระรอให้เค้าเดินกลับมาหาฉันเอง...ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีวันนั้นเลยก็ตาม....
โดย: manow IP: 61.91.241.162 วันที่: 2 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:13:04 น.
อึ้งคะ อย่าคิดมากนะคะ แม่มดเคยเป็นแบบนี้ เดะ เลย อยากคุยอยากเจอแต่พอเค้าโทรดันไม่รับสาย คิดว่าอยากให้เค้ากระนกระวายใจแบบเราบ้าง อยากให้เค้าคิดถึงเหมือนจะบ้าตายแบบที่เเป็น
สุดท้ายเราเองที่เจ็บ ชายกับผู้หญิง คิดต่างกันเหลือเกิน ระหว่างที่เราคิดมากแทยตาย อีกฝ่ายไม่ได้รู้สึก หรือคิดอะไรเลย
เฮ้อ..เป็นกำลังใจนะคะ
โดย: แม่มด (
GreenWitch
) วันที่: 2 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:51:51 น.
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ซายูริ
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Webmaster - BlogGang
[Add ซายูริ's blog to your web]
Bloggang.com
ไม่ทำความชั่ว
ทำแต่ความดี
ทำจิตให้ผ่องใส
ขอแค่นั้นจริงๆ มากไปเหรอป่าว
ขอบคุณที่นำธรรมฝาก จ๊ะ