การสร้างสถานการณ์ จำไม่ได้เหมือนกันว่า ตัวเองใช้มาตรการสูตร "หนึ่ง สอง สาม" กับตองตังมาตั้งแต่เมื่อไร แต่ถ้าเมื่อไรต้องใช้หมายถึงว่า ความอดทนได้มาถึงขีดสุด หรือไม่ก็หมายถึงว่า ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาในการพยายามอธิบายให้เข้าใจหรือยอมรับกันแล้ว ทั้งที่อีกฝ่ายยังสงสัยหรือต้องการถ่วงเวลา "ทำไม ทำไม มาม็อง ทำไม" "เพราะว่า มันเป็นอย่างนั้น ไม่ใช่อย่างอื่น เมื่อบอกให้ทำก็ต้องทำ" บางทีจำเป็นต้องใช้ไม้นี้เหมือนกัน เพราะการต่อรองกับเด็กที่ต้องการจะได้สิ่งที่อยากได้ และกำลังพยายามหาทางว่าทำอย่างไรจึงจะได้ โดยการหยั่งเชิงคนเป็นแม่หรือพ่อ บางทีก็ต้องคุยกันระหว่างพ่อแม่ว่า ต้องคนนึงพูดหรือบอกอะไร หรือสั่งห้ามอะไรไปแล้ว อีกคนต้องทำตามด้วย ตัดสินใจเหมือนกัน อย่าขัดกัน ถ้าไม่อย่างนั้นจะมีปัญหา เกิดขึ้นบ่อยๆ ว่าตองตังจะถามแม่ก่อน เมื่อฉันไม่ตกลง ก็จะไปถามพ่อ บางทีพ่อตกลง ครั้งต่อๆ ไปก็จะไปถามพ่อ เด็กนี่มันเรียนรู้จริงๆ ถ้าพ่อแม่ไม่ตกลงกันก่อน หลายครั้งหลายคราวต้องมาขุ่นเคืองใจกัน แต่ก่อนตอนลูกเล็กก็ไม่ค่อยมีปัญหาในการไม่เห็นด้วยในคำสั่งของแต่ละคน ด้วยว่าสิ่งที่ลูกขอหรืออยากทำนั้น ยังไม่ค่อยจะมีรายละเอียดที่ถึงขึ้นยอมไม่ได้ แต่พอยิ่งโตขึ้น สิ่งที่ขอหรืออยากทำชักจะก้าวล้ำขีดจำกัดของการจะอนุญาตหรือไม่มากขึ้นทุกที ทำให้ฉันจำต้องใช้มาตรการ "หนึ่ง สอง สาม" "น่าสงสารลูกพี่พธูไทย นับได้แค่หนึ่งหรือสอง ไม่เคยถึงสามเลย" เพื่อนรุ่นน้องชอบแซวฉันเล่น ยามที่เห็นว่า ฉันเริ่มพูดว่า หนึ่ง... ซึ่งตองตังมักจะหยุดทันที "เออ เธอยังไม่มีลูก ไม่รู้หรอกว่าบางทีขี้เกียจพูด ถ้าต้องนับหนึ่งนี่หมายถึงว่า เริ่มโมโหและรับไม่ได้ ตองตังมันต้องรู้อารมณ์แม่ด้วย อยู่ด้วยกันมานาน ก็ต้องเรียนรู้กัน มันถึงได้หยุดไง ถ้าไม่หยุด พอถึงสามปุ๊บ ประชิดตัวเลยนะ" "แล้วทำไมต้องทำให้เด็กมันกลัวด้วยล่ะพี่" "ไม่ได้ทำให้กลัวนะ เวลาตีก็ไม่ได้แรงเลย บางทีไม่ได้ตี ถ้าถึงสามปุ๊บ บางทีปิดโทรทัศน์ แล้วใช้ voice control พูดสั้นๆ กระชับ ออกคำสั่งเลย ซึ่งตองตังไม่ชอบการออกคำสั่ง เพราะคงจะรู้สึกถูกบังคับเหมือนที่เราก็คงไม่ชอบเหมือนกัน" "เด็กตัวแค่นี้นะพี่ มันจะไปรู้เรื่องอะไร ก็ปล่อยๆ ให้เล่นไปซี ก็แค่เก็บๆ ตอนหลังเล่นเท่านั้น" "ไม่ได้น้อง แล้วใครเป็นคนเก็บ พี่ใช่ไหม มันเหนื่อยนะ อีกอย่างเกือบ 5 ขวบแล้วนี่ ไม่เด็กแล้วนะ รู้เรื่องแล้วนะ ถ้าเรายอมแต่ตอนนี้ พอต่อไปมิยิ่งแย่หรือ ถ้าต้องมาตามเช็ดกันตลอด ไม่ต้องทำอะไรกันพอดี อ้อ... อีกอย่าง ถ้านับถึงสามแล้วนี่ ตองตังมันรู้ตัวว่า ต่อไปคือการลงโทษ ไม่ว่าจะโทษใหญ่หรือเล็ก แต่มันรู้ว่าจะต้องถูกขัดใจทันที มันถึงไม่พอใจ และมันก็ไม่อยากให้ถึงสาม" มาตรการนี้ใช้ได้ผลทุกครั้ง เพราะนับ 1 หมายถึงเตือน ถ้ายังต้องนับ 2 หมายถึงยังจะลองดูใช่ไหมว่า แม่จะทำหรือไม่ ถ้าต้องนับถึง 3 แล้วก็เข้าถึงตัวได้ และปฏิบัติการลงโทษทันที การลงโทษไม่ว่าจะเป็น "เข้าไปในห้อง ไม่ต้องออกมา แล้วเก็บห้องให้เรียบร้อย ถ้าไม่เรียบร้อยไม่ต้องออกมา แล้วมาม็องจะเข้าไปดู อะไรที่ยังเรี่ยราด ไม่ยอมเก็บ มาม็องจะเข้ามาพร้อมถังขยะแล้วก็ทิ้งเลยทัน" "ถอดเสื้อผ้า อาบน้ำเดี๋ยวนี้ แล้วไม่ต้องต่อรองอะไรทั้งสิ้น หลังอาบน้ำ ไม่มีโทรทัศน์ เข้าห้องนอนทันที" "ถ้าไม่หยุดเล่น คืนนี้ไม่มีเล่านิทานก่อนนอน" การลงโทษเป็นอะไรแบบนี้ คล้ายเป็นการสร้างสถานการณ์ล่วงหน้า ว่าถ้าไม่ทำอะไร แล้วจะเกิดอะไร การลงโทษไม่ได้ออกมาในรูปของการตีเท่านั้น แต่ก็มีบ้างที่ต้องตี ถ้าอารมณ์ของลูกชักจะเลยเถิด ยากแก่การควบคุม การลงโทษด้วยการตีก้นเบาๆ ก็ใช้ได้ดี ในการเรียกอารมณ์กลับมาสู่โลกความจริง แต่นานๆ สักทีจึงจะต้องถึงขั้นตี เพราะเวลาตีลูก แม่ก็เจ็บเหมือนกัน ถ้าอารมณ์เตลิดเปิดเปิง พูดไม่ฟัง จะใช้วิธีดึงตัวเข้ามากอด และกระซิบข้างหูเบาๆ "ตองตัง มาม็องรักหนูนะลูก หนูรู้ใช่ไหม?" กอดเอาไว้แน่นๆ "...." พยักหน้าตอบ แต่ยังดิ้น "ถ้ามาม็องต้องเริ่มนับหนึ่ง หนูรู้ใช่ไหมว่ามาม็องชักโมโหแล้ว" "...." พยักหน้าตอบ ไม่ค่อยดิ้นแล้ว "แล้วอยากให้มาม็องโมโหหรือเปล่า ชอบหรือเปล่าที่มาม็องโมโห" "...." ส่ายหน้า ไม่ดิ้น กล้ามเนื้อผ่อนคลาย "มาม็องก็ไม่ชอบเลย เพราะมาม็องรักหนูนะ แล้วจะตีหนูทำไม ตีหนูเนี่ย ตองตังก็เสียใจ มาม็องก็เสียใจใช่ไหม" "...." พยักหน้า กล้ามเนื้อผ่อนคลาย "ไป ไปอาบน้ำนะลูก พออาบน้ำเสร็จก็ไปเข้าห้องนอน แล้วเราอ่านหนังสือกัน" เดินไปห้องน้ำ ถอดเสื้อผ้า อาบน้ำเอง วิธีการนี้ได้ผลมาก ใช่บ่อยมากกว่าการตี และสร้างบรรยากาศผ่อนคลายทั้งแม่และลูก ------------------------------------------ ช่วงนี้ตองตังจะสร้างสถานการณ์บ่อยพอสมควร คล้ายกับเลียนแบบ ดูแล้วขำดี คล้ายกับเทคนิคหนึ่ง สอง สามของพ่อแม่ เด็กนี่เรียนรู้เร็วจริงๆ เมื่อคืนนี้ "ถ้าปาป๊าและมาม็องยังไม่หยุดว่าตองตังอีกภายใน 4 วันนี้ต่อ ต่อไปจะไม่รักแล้ว" "อย่ามาพูดแบบนี้นะ มาม็องไม่ชอบ จะว่าหรือไม่ว่าไม่เกี่ยวกับรักหรือไม่รัก ถ้าไม่รักมาม็อง ก็ไม่ต้องมารักเลย ไม่ต้องรักเลยตอนนี้ ไม่ต้องรอให้ถึง 4 วัน" "ก็ทำไมต้องว่าตองตังเวลาทำอะไรเรื่อยเลย" "อ้าว... ว่าไม่ได้เหรอ เวลาทำผิดก็ต้องว่าสิ ไม่ใช่ว่าต้องถูกตลอด" "ไม่ได้ถ้าว่าอีก 4 วัน จะไม่รักแล้ว" เมื่อเช้าไปส่งที่โรงเรียน "ตื่นสายทุกวันเลยลูก เห็นไหมมาโรงเรียนช้าทุกวัน ไม่ได้นะลูก" "ทำไมมาม็องต้องพูดว่าตองตังอย่างนี้ทุกวันเลย ตองตังบอกแล้วว่าถ้ายังว่าอีก 4 วัน ตองตังจะไม่รักแล้ว" "อ้าว... ก็มันเป็นความจริง เรามาสายนี่นา แล้วมาม็องบอกแล้ว ถ้าหนูไม่รักมาม็อง ก็ไม่ต้องรอให้ครบ 4 วันนะลูก" "ถ้ายังว่าอีก 4 วัน ก็จะไม่รัก" วันนี้เป็นวันที่หนึ่ง ฉันจะลองดูว่า ตองตังจะทำอย่างไรต่อไป ถ้าฉันยังดุในเรื่องต่างๆ อีกใน 3 วันต่อไป... อยากรู้ว่าเป็นแค่คำขู่ หรือว่าตั้งใจจะทำอะไรจริงๆ?   Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2549 14 comments Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2549 19:33:09 น. Counter : 793 Pageviews. Share Tweet

เด็กๆ นี่เรียนรู้และจำแม่นยิ่งกว่าวัยไหนทั้งสิ้นเลยนะคะคุณพธู...อ่านน้องตองตังต่อลองกับคุณพ่อ,แม่แบบนี้ทำให้นึกถึงลูกพี่สาว วัยสามขวบกว่าก็เริ่มมีต่อลองอย่างน้องตองตังแล้วเหมือนกัน....   โดย: marinesnow 24 กุมภาพันธ์ 2549 21:03:18 น.

แวะว่าเก็บข้อมูลเลี้ยงลูกค่ะ..   โดย: ktycoons 28 กุมภาพันธ์ 2549 16:32:49 น.

แอบสงสัย ตอนนี้เกินสี่วันแล้ว สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้างคะ   โดย: so-coke 4 มีนาคม 2549 6:58:31 น.

หนูติดตามอ่านตอนต่อไปอยู่คะ อยากรู้จังว่าน้องจะทำอย่างไรต่อถ้าม็องยังยังบ่นน้องตองตังอยู่   โดย: IP: 82.230.219.252 7 มีนาคม 2549 22:35:33 น.

เข้าใจสอนลูกน่ะคะคุณพธู เห็นด้วยค่ะ อ่านไปยิ้มไป ตองตังช่างคิดช่างพูด แล้วตกลงสี่วันรึยังเนี่ย   โดย: Huiling IP: 58.8.109.93 10 มีนาคม 2549 13:11:08 น.

เขียนเรื่องแล้วก็ไม่ได้เข้ามาอีกเลยค่ะ เป็นอย่างน้ประจำค่ะ... ตอบคำถามว่า แล้วตกลงว่าเมื่อผ่านไปสี่วันเป็นอย่างไร? เหตุการณ์นี้เลยทำให้ดีใจอยู่อย่างหนึ่งคือ ตระหนักว่าลูกตัวเองบวกลบเลขได้ในระดับหนึ่งแล้วค่ะ เพราะว่าวันแรกชูนิ้ว 4 นิ้ว วันต่อมาจำได้ว่าเมื่อวานชูไป 4 นิ้ว ดังนั้นวันต่อมาก็ลดไปอีก 1 นิ้ว แล้วก็เริ่มนับใหม่ ได้ 3 นิ้ว "เหลืออีก 3 วันมาม็อง ถ้ายังว่าอีก จะไม่รัก" ไม่พูดอย่างเดียว ต้องมีท่าประกอบด้วย เห็นแล้วมันหมั่นไส้จริงๆ ท่าเจ๋งที่ทำอยู่ 1 อาทิตย์ ไม่รู้ไปเลียนแบบใครมา คือ ยืนหันหลังให้ทันที แล้วเอามือกอดอกแบบแน่นๆ ส่วนปากก็ต้องทำยื่นๆ พร้อมกับคิ้วย่นด้วย เห็นแล้วก็รู้ว่า นี่กำลังแสดงออกให้เห็นว่า ไม่พอใจนะ "เลิกทำอย่างนี้เสียทีลูก ถ้าไม่พูดให้รู้เรื่อง มายืนทำท่าแบบนี้มาม็องไม่เข้าใจ อีกอย่างทำอย่างนี้น่ะ ใครๆ ก็ทำได้นะ ไม่ใช่ว่าตองตังทำเป็นอยู่คนเดียว" ฉันเลยยืนกอดอก ทำคิ้วย่นและปากยื่นด้วย ทำเอาลูกต้องหัวเราะออกมา แต่ก็ได้ผลเพราะว่า ผ่านไป 1 อาทิตย์ท่านี้ก็ไม่ค่อยได้เอาออกมาใช้เท่าไร ส่วนที่ว่าเรื่องนับนิ้วนั้น วันเวลาก็ผ่านไปจนครบ 4 วัน ปัญหาเกิดขึ้นตอนวันที่ 4 เพราะไม่เหลือนิ้วจะให้นับแล้ว หมายถึง วันนั้นจะต้องไม่รักแม่แล้ว "ครบแล้วลูก ครบสี่วันแล้ว มาม็องพูดก่อนเลยนะ ไม่ต้องรอให้ตองตังพูดนะลูก เพราะมาม็องจำได้แล้วว่าหนูจะพูดว่าอะไร ก็วันนี้ไงครบ 4 วันแล้ว ถึงวันที่ตองตังจะไม่ต้องรักมาม็องแล้วนะ ลองนับดู" เจ้าตัวเอานิ้วออกมาชู 4 นิ้ว แล้วนึกๆ ดู ตากรอกไปมา คงจะนับในใจ ฉันชำเลืองตามอง แค่อยากจะรู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป "ไม่ใช่ 4 วัน ยังรักอยู่ ยังต้องอีก 7 วัน ถ้าครบ 7 วัน ไม่รักแล้ว" "ไม่เอาลูก เราพูดอะไร เราต้องทำตามที่เราพูดไว้ลูก วันนี้ครบ 4 วันแล้ว ไม่เหลือวันอีกแล้ว เราต้องไม่รักกันแล้ว เนี่ย มาม็องก็เสียใจนะ ที่ตองตังจะไม่รักมาม็องแล้ว แต่ว่าไม่เป็นไร มาม็องเข้าใจ เพราะถ้าเราพูดอะไรเอาไว้ เราก็ต้องทำใช่ไหม มาม็องก็คงจะนั่งร้องไห้คนเดียว เพราะตองตังไม่รักมาม็องแล้ว" "ไม่เอา ไม่ใช่มาม็อง อีกพันๆ วัน ยังอีกหลายๆ วัน ตองตังจะไม่รัก ไม่เอา ไม่ร้องมาม็อง ไม่ร้องไห้" สรุปว่า ตองตังใช้แผนนี้กับมาม็องไม่สำเร็จค่ะ ตอนนี้เลิกพูดแบบนี้ไปแล้ว   โดย: พธูไทย 10 มีนาคม 2549 21:24:20 น.

แผนนี้ไม่สำเร็จ เดี๋ยวตองตังต้องมีแผนหน้าแน่ๆเลย ป้าจะคอยอ่านน่ะจ้ะสุดหล่อ   โดย: Huiling IP: 58.8.71.118 11 มีนาคม 2549 12:37:08 น.

สงสัยเด็กๆจะเป็นอย่างนี้โดยอัตโนมัติทุกบ้านเลยนะคะ ขอแม่แม่ไม่อนุญาตวิ่งไปขอพ่อ ยังดีที่ลูกไม่โกหกว่าขอแม่แล้วแม่ให้แต่มาบอกพ่อเฉยๆอะไรทำนองนี้ ไม่มีรูปภาพพระเอกน้อยๆประกอบฉากเหรอคะคุณพธูไทย   โดย: ปูขาเก เซมารู 12 มีนาคม 2549 11:48:35 น.

เด็ดขาดมากค่ะคุณพธู ชอบวิธีการอบรมปลูกฝังลูกของคุณพธู พักนี้ตัวเองก็เจอลูกไม่ัฟังบ่อยๆ โทษใครล่ะ โทษตัวเองค่ะ อะไรๆก็เอาแต่งอแง งอแง บางทีว่าๆเข้าเลอาเอามือมาปิดปากเลย   โดย: ฺBFR IP: 218.79.194.74 15 มีนาคม 2549 11:36:49 น.

คงต้องเข้ามาอ่านบ่อยๆ เด็กๆนี่ตลกดีจริงๆ สามีดิฉันใช้มาตรการสูตร "หนึ่ง สอง สาม" ค่ะ นับแค่สองก็ได้ผล แต่กับแม่ ลูกมันต่อรอง โยเย วุ่นวายมาก สามีบอกไม่ต้องให้ทางเลือก หรืออธิบายถึง consequences แต่อย่างใด ถ้าเป็นหน้าที่หรือสิ่งที่ต้องทำ คือ ต้องทำ ดิฉันกำลังปวดหัวอยู่มาก มาอ่านแล้ว เออ..เด็กก็เป็นเด็ก ใช่ค่ะ ขอดูภาพท่าเอามือไขว้หลัง ปากยื่น คิ้วย่นหน่อยค่ะ ถ่ายรูปเก็บไว้ให้ดูตอนโตซะเลย   โดย: kayla IP: 4.241.216.79 19 มีนาคม 2549 21:29:04 น.

น่ารักจังน้องตองตัง มีวิธีทำให้มาม็องใจอ่อนด้วยหนะ เราก็ตามลุ้นว่าอีก 4 วันจะเป็นไงหนอ   โดย: akiko_ka IP: 82.230.219.252 23 มีนาคม 2549 15:03:44 น.

ชอบคุณพธูเล่าเรื่องจัง ตองตังนี่ก็น่ารักนะ อีกหน่อยลูกเราจะใช้วิธีไหนมาต่อรองกับเราบ้างเนี่ย   โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล IP: 58.11.96.166 27 มีนาคม 2549 12:20:17 น.

อ่านแล้วน้ำตาคลอค่ะ ตรงที่น้องตองตังจะรักแม่ต่อไปเป็นพันพันพันพันวัน น่ารักมากมาก   โดย: ไอซ่า IP: 66.131.117.219 28 มีนาคม 2549 22:38:59 น.

ขอเปงอังกฤษได้ป่าวคะคือว่าตอนนี้ครูให้ทำรายงานอังกฤษคะ   โดย: popuy IP: 125.26.238.81 5 กันยายน 2550 13:44:52 น.