โรควิตกกังวล

ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะย่างกรายมาสู่โรคนี้ ทั้งๆที่มีพ่อแม่และญาติเป็นกันหลายคน
เรื่องของเรื่องน่าจะเกิดอาการเครียด เรื่องชีวิตความเป็นอยู่ ซึ่งจริงๆมันก็ไม่ได้แย่ซะทีเดียว แต่ด้วยสุขภาพของบุพการีทั้งสอง ทำให้ต้องตื่นกลางดึกเช็ดอึเช็ดฉี่ นอนหลับไม่สนิท เพราะบางทีเขาหกล้ม เที่ยวคืนตีหนึ่งตีสอง ก็ต้องพาไปหาหมอ เข้าห้องฉุกเฉินกันบ่อยๆ  การตื่นเช้าพาไปโรงพยาบาล เจาะเลือด มีแทบจะทุกเสาร์อาทิตย์ และบางครั้งต้องไปเฝ้าดูและเมื่อยามเค้านอนโรงพยาบาล งานก็ต้องทำ เงินก็ต้องหา ลูกก็ต้องดูแล มันเหนื่อยใจจริงๆ (ดีเทลอีกเยอะมากมาย คงเล่าได้ไม่หมด ขอทดไว้ในใจละกัน) แต่ยอมรับเลยว่า ให้เวลากับลูกน้อยมากๆกว่าที่ควรจะเป็น เลยเป็นที่มาของการวิตกกังวล

ตัดสินใจไปคุยกับแพทย์ ตรวจพบเป็นโรควิตกกังวลขั้นต้น (สกอร์เกินค่า max. ขึ้นมาแค่ 1) แพทย์ให้ยามาทาน ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นยาคลายกัวลทั้งสิ้น

Valdoxan 25 mg (agomelatine)
DeaNXIT (flupentixol 0.5mg.+melitracen 10 mg.)
Tranavan 0.5 mg. (LORazepam)

พร้อมกันนั้นก็ได้ให้ฝึกสติอยู่ตลอดเวลา ใจจดใจจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำและฝึกให้เอาสติเหนืออารมณ์
และอีก 1 เดือนไป follow up
 

Create Date : 04 พฤศจิกายน 2562		0 comments
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2562 12:54:44 น.
Counter : 638 Pageviews.
Share Tweet