Hello Vientiane
3-5 May 2010 โรงเรียนจัดทัศนศึกษาที่เวียงจันทน์ ตอนแรกก็ไม่อยากไปเพราะเคยไปมาแล้ว เมื่อก่อนไปๆมาๆ ที่หนองคายทุกปิดเทอมตั้งแต่ครูนุ้ยย้ายมาอยู่แพร่ก็ไม่ค่อยได้ไป ก่อนที่จะพูดถึงเวียงจันทน์ ขอกล่าวถึงจังหวัดหนองคายก่อนสักเล็กน้อย เป็นเมืองที่มีอากาศดี ภูมิประเทศไม่ได้แห้งแล้งเหมือนจังหวัดทางอีสานใต้ ฤดูหนาวหนาวไม่แพ้ภาคเหนือ เป็นเมืองชายแดนมีแม่น้ำโขงกั้นระหว่างประเทศไทยกับลาวบ้านพี่เมืองน้อง นักท่องเที่ยวมีทั้งปีโดยเฉพาะช่วงที่มีบั้งไฟพญานาค หนองคายจึงเป็นจังหวัดที่มีเศรษฐกิจดีมากจังหวัดหนึ่ง แต่ค่าครองชีพไม่สูง พวกเราเดินทางด้วยรถบัส 2 ชั้นออกจากที่ทำงานตั้งแต่ 2 ทุ่ม มาถึงหนองคายตี 5 เข้าที่พักที่เรือนขวัญแก้ว จะเรียกว่าเข้าพักก็ไม่ถูกซะทีเดียว เอาเป็นว่าแวะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า และทานอาหารเช้าจะดีกว่าอาหารเช้าเป็นข้าวผัด ไข่กะทะ และข้าวต้ม ความอร่อย 5 เต็ม 10 มาถึงหนองคาย ก็ต้องไปไหว้หลวงพ่อพระใสวัดคู่บ้านคู่เมืองของชาวหนองคายเดินทางไปสะพานมิตรภาพไทย-ลาว ข้ามแม่น้ำโขงมาแล้วค่ะ มาถึงด่านตรวจคนเข้าเมือง ของประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวเราต้องลงรถและขนย้ายกระเป๋ากันที่นี่ เพื่อเปลี่ยนไปใช้รถของประเทศลาวแทน ถึงแล้วนครเวียงจันทน์เปลี่ยนจากไกด์ไทยเป็นไกด์ลาว ชื่อ น้องไหม แต่จริงๆ ไม่ทราบว่าอายุเท่าไหร่ แต่เค้าเรียกตัวเองว่าน้องไหมบ้าง ไหมบ้าง คนในรถหัวเราะท้องคับท้องแข็ง เพราะไกด์ลาวพูดตลก แถมลามกนิดๆ ธรรมชาติของภาษาลาว ก็ขำๆ อยู่แล้ว พวกเราสนุกกันใหญ่กับการเรียนรู้ภาษาลาว สถานที่แรกที่ไปชม คือ วัดสีเมืองซื้อดอกไม้ธูปเทียนบูชาพระก่อนค่ะ มากันเป็นถาดๆ เลยได้มาแล้วเข้ามาไหว้พระด้านในเลยค่ะครอบครัวตัวกลม สมานสามัคคีกันใหญ่เลยนะฮ้าไหว้พระแล้วเสี่ยงเซียมซี ด้วยครับอ่านเซียมซี ภาษาลาวไม่ออกต้องมาให้ไหมช่วยอ่านสถาปัตยกรรมของประเทศลาว ก็สวยเหมือนกันนะคะมีนกยักษ์ด้วยตลอดเวลาที่อยู่เวียงจันทน์ เราไปไหนมาไหนด้วยรถคันนี้ค่ะสถานที่ต่อไปที่พวกเราไปเยือนคือวัดพระแก้วค่ะ บันไดพญานาคกับแม่นางทอหูก อิอิ ไกด์แต่งกายด้วยชุดประจำชาติ นุ่งผ้าซิ่นออกจากวัดพระแก้ว ก็ไปต่ออีก 1 ที่ จำไม่ได้แล้วว่าชื่ออะไร นี่ล่ะนะไปกับทัวร์ เลยทำให้ไม่สนใจจะจำชื่อเพราะนั่งเฉยๆ ก็มาถึงได้ไม่ต้องค้นคว้าและสอดส่อง ขนาดมา 2 ครั้งแล้วนะเนี่ย มาที่นี่เค้ามาเดินเวียนเทียน บางคนเดือน 3 รอบ บางคนเดิน 9 รอบ โอยย แค่รอบเดียวก็ร้อนจะแย่แล้วค่ะ แดดร้อนมั่กๆ จากที่เดินตากแดดหัวแดง แก้มแดงกันแล้วก็หิว ทัวร์ก็พาพวกเราไปหม่ำข้าวค่ะบรรยากาศภายในร้านค่ะ พี่บางคนคิดถึงสามี กินไม่ค่อยได้ หุหุ ดีจัง โต๊ะเราเลยเหลือกับข้าวเยอะมื้อนี้อาหารใช้ได้ค่ะ ส้มตำอร่อย กินได้ไม่ใส่ Fishร้าพอทานอาหารเสร็จ ทัวร์พาไปเชือดนิ่มๆ ที่ร้านขายเครื่องเงิน ก็เสียทรัพย์กันไปคนละนิดละหน่อย เราได้แหวนเงินมา 1 วง แล้วทัวร์ก็พาไปดูร้านขายโทรศัพท์ 555 ไม่นิยมซื้อโทรศัพท์ในต่างแดน ในร้านมีกระเป๋าขายด้วยเลยได้เป๋าตังค์ Lacost มา 1 ใบค่ะเสียเงินกันคนละนิดละหน่อย ให้รู้สึกกระชุ่มกระชวยก็พาเราไปเข้าที่พักเพื่อพักผ่อน โรงแรมที่เราไปพักชื่อ โรงแรมแสงพระจันทน์ เป็นโรงแรมประมาณ 2 ดาว มี 2 ตึก มีแอร์ มีทีวี มีน้ำอุ่น ก็พอใช้ได้ค่ะไกด์ให้พวกเราพักผ่อน 2-3 ชั่วโมงก็นัดเวลาพร้อมกันที่รถ ตอน 16.30 น. เพื่อไปเที่ยวที่ประตูชัย ประตูที่คนลาวสร้างขึ้นให้เป็นอนุเสาวรีย์โดยได้ปูนมาจากอเมริกา อิอิ คุณ Intrend มาเสริมข้อมูลให้ ขอบคุณนะคะ คนนี้คือไกด์ไทย จำชื่อได้ว่าชื่อ หนูเล็ก ใช่ไหมหวา เราจะมีไกด์ไทยสลับกับไกด์ลาว บรรยากาศภายในรถ พร้อมลุยแล้วจ้านี่แหละที่เค้าเรียกว่าประตูชัยเรามากันเยอะแบบนี้เลยค่ะ สนุกดีเหมือนกัน เหมือนอยู่ฝรั่งเศสไหมคะมีน้ำพุด้วย บริเวณนี้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจ ตอนเย็นๆแบบนี้มาเดินเล่นก็ดีเหมือนกันเดินเข้าไปใกล้ๆ ดีกว่า บางคนขึ้นไปข้างบนด้วย แต่เราขอบายเก็บแรงไว้ดีกว่า แก่แล้วข้างในก็สวยเหมือนกันนะบริเวณด้านข้างเป็นส่วนราชการ2 คนนี้เป็นหนุ่มไทย แต่หน้าตาหล่อเหมือนหนุ่มลาวมื้อเย็นไกด์พาเราไปโรงแรมสีสะหวาดที่นี่เค้าจะทำพิธีบายศรีสู่ขวัญแบบชาวลาวให้เราด้วยนะคะลุงหมอทำขวัญมื้อนี้อาหารอร่อยหลายอย่าง โดยเฉพาะน้ำพริกกะปิ แต่จานน้อยไปหน่อยเรากินไม่อิ่มเลยอะ อิ่มกันแล้วก็ออกไปยืดเส้นยืดสาย โชว์บั้นทายกันกลับไปพักผ่อนที่โรงแรมแสงพระอาทิตย์ เอ้ย แสงพระจันทร์ ก่อนขึ้นห้องรีบไปซื้อนมและขนมขึ้นไปกินบนห้อง ไม่งั้นนอนไม่หลับแน่ๆ ท้องร้องจ๊อกๆตอนเช้ามารวมตัวกันที่ ห้องอาหารของโรงแรม มีอาหารเช้า ไข่แดมหมูฮาว อิอิ ไข่ดาว หมูยอ ขนมปังและข้าวต้มอีกนิดหน่อย พร้อมขนกระเป๋าลงมา Check out ขี้นรถได้แล้วครับน้าๆ น้องมิวจะไปแว้วววววนะ โอ้โห..ลูกใครหล่อมั่กๆ เลยพอออกจากโรงแรม น้องไหมก็พาเราไปช้อปปิ้ง ช้อปกันกระจาย ได้ทั้งของแพงของถูก สรุปยิ่งซื้อยิ่งถูก ใครซื้อก่อนโดนฟันก่อน ใครซื้อหลังได้ถูกกว่า ประมาณว่ายิ่งถามยิ่งถูก หัวเราะกัน แซวกันสนุกสนาน พี่ๆ ขา นี่แหละค่ะการมากับทัวร์ เค้าย่อมพาเราไปร้านแพงๆ ก่อน ร้านที่เค้าได้เปอร์เซ็นต์ เป็นเรื่องธรรมด๊า ธรรมดาให้เวลากับร้านที่มีส่วนได้ส่วนเสียนานๆ ส่วนร้านไหนที่ถูกๆ ให้เวลานิดนุง 555 ช้อปกันจนหิว ก็พาเรามาร้านนี้ เพื่อกินสั่งลาเวียงจันทน์ร้านนี้ก็อาหารก็อร่อยใช้ได้ค่ะ จานใหญ่ด้วย เป็นร้านซีฟู๊แต่หาเมนูที่มันซีฟู๊ดแทบไม่ได้เลย หุ หุ แต่ต้องเข้าใจนะคะว่าประเทศลาวไม่มีทะเลพอทานอาหารมื้อกลางวันเสร็จ น้องไหมก็มาส่งเราที่ Dutyfree บริเวณ ต.ม ค่ะ จากนั้นพวกเราขนกระเป๋าขึ้นรถ แล้วก็ไปช้อปกันต่อที่ ร้านข้างๆ Dutyfree มีของก็อป Brand name มากมาย เหมือนแม่สายเลยค่ะ แต่น้อยกว่า ต่อแหลกแจกสะบัดกันไป การมาเวียงจันทน์ครั้งนี้สนุกกับการแซวกันเรื่องซื้อของ ซื้อก่อนแพงกว่า ซื้อทีหลังหัวเราะเสียงดัง แล้วยังไปคุยทับคนซื้อก่อนให้ช้ำใจ อำลาเวียงจันทน์มาแล้วพวกเราไปต่อกันที่ ท่าเสด็จได้ขนมติดมือมาคนละนิดละหน่อย อยากได้แหนมเนืองร้านแดงกลับบ้านแต่กลัวเสีย แอบโมโหในใจอะ ทำไมไม่กินแหนมเนืองร้านแดง ใครๆเค้าก็มาร้านนี้กันทั้งนั้น เพราะส่งออกฝรั่งเศส ขึ้นชื่อสุดๆ แล้ว ดั๊นให้เราไปกินที่อุดร ร้าน VT ถึงแม้จะรสชาติพอใช้แต่มันก็เทียบกับร้านแดงไม่ได้ มันเป็นเอกลักษณ์ ร้าน VT ที่เชียงใหม่ก็มีค่ะ มื้อเย็นเราทานกันที่ระเบียงพัชนี เคยมาทานเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว อาหารยังอร่อยใช้ได้ทีเดียวคืนนั้นเราพักกันที่ โรงแรมแอร์พอร์ท เหตุที่ชื่อนี้เพราะว่าอยู่ทางเดียวกับที่ไป Airport อุดร โรงแรมไม่ใหม่ แอร์ไม่เย็น แต่ก็พอนอนได้ค่ะ เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมา มัวแต่กังวลจะไปนับเลข ก็มันไม่รู้จะไปไหนนี่ ให้มานอนซะไกลแสงสีปานนี้ ตอนเช้าไปหมู่บ้านนาข่า ไม่ได้อะไรกลับมาเลย หนูไม่ชอบของแนวนี้นี่นา อิอิ เรามาทัศนศึกษานะคะ เอ..หรือวัยนี้เค้าต้องเรียกมาดูงาน งั้นต้องไปพิพิธภัณฑ์บ้านเชียงหน่อยนะคะ ไม่งั้นมาไม่ถึงอุดรเน้อ หุ หุ ไม่มีรูปอีกเช่นเคย เป็นอะไรไปนี่ ทุกทีไม่เคยพลาดเลยนะ ขอจบทริปนี้นะคะ เป็นทริปที่สนุกอยู่เหมือนกัน มากะคนเยอะๆ แต่ก็ราบเรียบดีค่ะ ไม่รู้ปีหน้าทางโรงเรียนจะพาไปไหน แต่กลัวไปไม่ได้จังเลย อิอิ เพราะว่าปีหน้าโปรแกรมเพียบเลยเรา
ก็มันไม่รู้จะไปไหนนี่ ให้มานอนซะไกลแสงสีปานนี้ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [