Group Blog All Blog
|
The Tea House โรงน้ำชาเร้นรัก หลิงเป้าจือ เขียน นิยายในหมวดนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างชายกับชาย   The Tea House โรงน้ำชาเร้นรัก (3 เล่มจบ) หลิงเป้าจือ เขียน Mirage แปล สำนักพิมพ์ Mee-D ในเครือสยามอินเตอร์มัลติมีเดีย 597 บาท 554 หน้า หลังปก เขาคือ อวี๋หลิงเฟย สถาปนิกหนุ่ม ผู้ที่ไม่รู้ว่าทำไมตนเองถึงข้ามกาลเวลามาเช่นนี้ และเมื่อได้สติขึ้นมาก็พบว่า เขาอยู่ในร่างของ 'คณิกา' ที่เป็นดั่งยอดบุปผา หนำซ้ำ ตอนฟื้นขึ้นมายังอยู่ใต้ร่างชายหมูป่าอีกด้วย ผู้ชายทั้งแท่งอย่างเขาย่อมไม่อยากเอาดีทางด้านนี้เป็นแน่ เพราะฉะนั้นต้องเปลี่ยนหอคณิกาชายแห่งนี้เป็นกิจการอื่นโดยไว ในเมื่อยุคปัจจุบันมี 'เมดคาเฟ่' อยู่มากมาย แล้วทำไมในยุคอดีตจะมี 'หนุ่มรูปงามคาเฟ่' บ้างไม่ได้ ทั้งๆ ที่กิจการโรงน้ำชากำลังจะไปได้สวย แต่ด้วยชื่อเสียงอันเลื่องลือเรื่องอย่างว่าของร่างกายนี้ ขนาดเขากลับตัวกลับใจแล้ว ยังมีแม่ทัพมาลักพาตัวเขาไปเป็นนายบำเรออีก เวรเอ๊ย! เขาขายน้ำชานะ ไม่ได้ขายตัวโว้ย! คุยกันหลังอ่าน หลังปกเหมือนจะฮา ซึ่งมันก็ฮาจริงๆ นั่นแหละค่ะ ฮ่าๆ นายเอกตกบ่อน้ำโบราณ ข้ามเวลาย้อนมาในยุคอดีต ซึ่งในโลกนี้มีวรรณะชายรูปงามอยู่ แถมตัวเองดันเข้าไปในร่างของยอดบุปผาที่ขึ้นชื่อว่ามักมากที่สุดอีกด้วย ชายรูปงามคืออะไร? ชายรูปงาม คือชายที่นอกจากมีความงามเป็นเลิศแล้ว ก็ไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงเพื่อสืบทอดวงศ์ตระกูลได้ เพราะโครงสร้างร่างกายไม่ใช่ทั้งหยินและหยาง นอกจากนั้นยังสามารถตั้งครรภ์ได้ด้วย (!!!) มีฐานะต้อยต่ำที่สุดในสังคม บิดามารดามักรังเกียจหาว่าอัปมงคล สุดท้ายจึงเป็นได้แค่ชายบำเรอ หรือถ้าแต่งออกก็ไปเป็นอนุ เมื่อมาอยู่ในร่างที่ทุกคนเดียดฉันท์ อวี๋หลิงเฟยจึงต้องหาทางสร้างฐานะและการยอมรับให้แก่ชายรูปงามที่ตนปกครอง โดยอันดับแรกต้องเปลี่ยนหอคณิกาเป็นโรงน้ำชาก่อน เด็กๆ ในหอคณิกาเดิมหมดอาลัยตายอยาก ได้แต่ก้มหน้าใช้ชีวิตอยู่ในสถานที่โสมมอย่างยอมรับชะตากรรม เมื่ออวี๋หลิงเฟยเผยความคิดเปลี่ยนแปลงสถานที่แห่งนี้ก็ยินดี ค่อยๆ มีความมั่นใจในตัวเองขึ้น สิ่งที่ยากที่สุดไม่ใช่การเปิดโรงน้ำชา แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงความเชื่อของคน ให้มองพวกเขาไม่ต่างจากคนทั่วไป เป็นวายข้ามเวลาที่ตลกเป็นส่วนใหญ่ ทะลึ่งปานกลาง แฟนตาซีเล็กๆ ดราม่าโผล่มาแบบไม่คาดคิดบ้าง แต่ในภาพรวมเป็นนิยายฟีลกู๊ดแฝงข้อคิดในการก้าวข้ามผ่านกรอบแนวคิดหนึ่งไปได้ โอชอบแนวคิดคนเขียน และเรื่องนี้ก็ทำได้ดีเลย สามเล่มไม่หนา ถึงจะฮาแต่มีเนื้อหาและจุดยืนชัดเจน มีหลายคู่ด้วย เก็บเรื่องได้ค่อนข้างสมบูรณ์ ที่โออาจจะไม่ค่อยชอบนักก็จะเป็นเรื่องฉาก ในเรื่องอ่านแล้วค่อนข้างอึดอัดกับฉากที่ส่วนตัวคิดว่าไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ กับเรื่องผู้ชายท้องได้ ที่ปกติโอไม่อ่าน แต่เรื่องนี้หลงมาอ่านแล้วก็เลยตามเลย ใครไม่อ่านแนวนี้ (MPREG) โอว่าน่าจะลองอ่านดูได้ เพราะไม่ได้เน้นประเด็นนี้เท่าไรนะ แต่ละเล่มมีชื่อตอนด้วยนะคะ มีเฉลยในคำนำ โอคิดว่าไม่แปลที่หน้าปกเพราะกลัวสปอยล์เนื้อหา เดี๋ยวไม่ลุ้น  4 คำผิด เล่ม 1 หน้า 157 ชายรูปงามที่ปากคอเราะร้าย ที่ถูกต้องเป็น ปากคอเราะราย เราะราย = ชอบพูดหาเรื่องชวนทะเลาะ ที่มา ทวิตเตอร์ของครูทอม คำไทย เล่ม 2 หน้า 17 พานให้ใจไหวหวั่น พาน = ทำท่าว่า เพราะฉะนั้นใช้ในความหมายนี้ผิดเนอะ โอเข้าใจว่าจะใช้คำว่า พาให้ใจไหวหวั่น เพราะที่อื่นในเล่มก็ใช้พาให้หมด เล่ม 3 หน้า 104 หากสามารอยู่ในสถานที่... สามารถ หน้า 111 ทังยังต้องคุกเข่า... ทั้งยังต้อง . . . หอคณิกาแห่งนี้เถาหงเป็นคนเปิด คนข้างในก็เป็นเถาหงเลือกมาเอง เขาในตอนนี้เป็นคณิกาชื่อดังยอดนิยมทั้งเหนือใต้ เพียงแต่มีชื่อเสียงไม่ดี แค่มีเงินก็ยอมทำเรื่องอย่างว่าแล้ว ว่ากันว่าถ้ามีการจัดอันดับความมักมากเถาหงต้องได้อันดับหนึ่งแน่นอน ทั้งยังทิ้งห่างไปไกลด้วย แต่เขา อวี๋หลิงเฟยในยุคปัจจุบันยังไม่เคยสอบหรือแข่งขันได้อันดับหนึ่งเลยนะ คิดไม่ถึงว่าครั้งแรกที่ได้ที่หนึ่งกลับเป็นเรื่องพรรค์นี้ เล่นเอาเขาหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก แล้วยังไม่รู้จะบอกปัดยังไงดีอีกด้วย หน้า 27 บทที่ 2 บิดาไม่ขายตัว เล่ม 1 . . . "วันนี้มาคุยกันอย่างตรงไปตรงมาเถอะ หลังจากนี้พวกเราจะไม่ทำกิจการหอคณิกาแล้ว คนที่คิดจะทำแบบเดิมต่อไปข้าก็จะไม่ขัดขวาง จะช่วยอ้างอิงให้พวกเจ้าอย่างเต็มกำลัง ให้ออกมายืนทางซ้ายมือของข้า คนที่ไม่คิดทำต่อก็มายืนทางขวามือข้า" เขาชี้แจงอย่างหัวสมัยใหม่ คนที่เดิมอยู่ทางด้านขวาต่างไม่ขยับ แต่ทางด้านซ้ายก็ไม่ขยับเช่นกัน ทุกคนล้วนทำหน้าเหยเก ดวงตาฉ่ำน้ำบนใบหน้างดงามของลวี่จู๋ถึงขนาดหลั่งน้ำตาออกมา "ล้วน...ล้วนโทษข้า หากข้าทนสักหน่อยก็ได้แล้ว ไม่อย่างนั้นคงไม่เรียกเคราะห์ร้ายใหญ่หลวงมาทำให้กิจการของหอดำเนินต่อไปไม่ได้" พอเขาพูดเช่นนี้อวี๋หลิงเฟยพลันเลิกคิ้วขึ้น เห็นได้ชัดว่าโกรธแล้ว เฟิงเหนี่ยวคุกเข่าเป็นคนแรกทั้งยังดึงลวี่จู๋ลงมาคุกเข่าด้วยกัน กล่าวโทษตนเองอย่างนับได้ว่ามีไหวพริบ "ขออภัยด้วยเถ้าแก่ ท่านอย่ามีโทสะเลย ล้วนเป็นความผิดของพวกเรา หากจะตีจะด่า..." เขายังพูดไม่ทันจบอวี๋หลิงเฟยก็เริ่มตวาดด่าเป็นชุด "จะต้องด่าแน่ล่ะ* ทนอะไร ใครใช้ให้พวกเจ้าทน ครั้งหน้าหากมีผู้ชายมาแตะแม้ขนสักเส้นของพวกเจ้า พวกเจ้าต้องตะโกนร้องให้หลังคาเปิดไปเลย ร่างกายของพวกเจ้าเป็นของพวกเจ้า ไม่มีผู้ใดมีสิทธิ์มาลูบๆ คลำๆ เข้าใจหรือไม่" เด็กโง่พวกนี้สมองทำมาจากอะไร เต้าหู้หรือ หรือว่าขนมสายไหม ถึงได้พูดคำพูดน่าตีแบบนี้ออกมา ทุกคนสบตากันไปมา ใบหน้าฉายแววโง่งมฟังไม่เข้าใจแม้แต่น้อย หน้า 43-44 บทที่ 3 เปิดม่านสะท้านเมืองหลวง เล่ม 1 . . . *ต้องเป็น ละ เพิ่งอธิบายในเพจไป ขอยกมาอีกรอบนะคะ การใช้ "ละ" กับ "ล่ะ" เฮ้ย จะมามีอะไร ออกเสียงไงก็สะกดงั้นสิ เปล่าเลยจ้า นี่ผิดตั้งแต่ออกเสียงเลย ผิดมาตลอดชีวิต เพิ่งรู้ไม่นานมานี้เอง และปรากฏว่าในหนังสือส่วนใหญ่ ในยุคหลังๆ จะสะกดผิดซะด้วยสิ "ละ" กร่อนเสียงมาจาก แหละ ใช้ในประโยคบอกเล่า เช่น ทีนี้ละ (ทีนี้แหละ), นั่นละ (นั่นแหละ), เท่านั้นละ (เท่านั้นแหละ), เอาอย่างนี้ละ (เอาอย่างนี้แหละ) "ล่ะ" กร่อนเสียงมาจาก เล่า ใช้ในประโยคคำถาม เช่น เอาไหมล่ะ (เอาไหมเล่า), ไปไหนล่ะ (ไปไหนเล่า), ทำไมล่ะ (ทำไมเล่า) ทีนี้การนำไปใช้จริง ในคำลงท้าย "คะ" "ค่ะ" ของผู้หญิงเพื่อแสดงความสุภาพ เช่น ไปไหนมาล่ะคะ (ไปไหนมาเล่าคะ) >> เป็นประโยคคำถาม ทำไมถึงไม่กินข้าวล่ะคะ (ทำไมถึงไม่กินข้าวเล่าคะ) >> เป็นประโยคคำถาม ลาละค่ะ >> เป็นประโยคบอกเล่า เท่านี้ละค่ะ เป็นอันจบสิ้น (เท่านี้แหละค่ะ เป็นอันจบสิ้น) >> เป็นประโยคบอกเล่า สังเกตว่า จะเป็น "ล่ะคะ" "ละค่ะ" (ไม้เอกไม่รักกัน) *** อย่าไปตีกันกับ "นะคะ" "น่ะค่ะ" นะ (สองตัวนี้ไม้เอกมาก็มาด้วยกัน ไปก็ไปด้วยกันนะ) *** เพิ่มเติมการใช้ "ละ" "ล่ะ" จากหนังสือคลังคำ/ดร.นววรรณ พันธุเมธา (หน้า 344) "ล่ะ" นอกจากใช้ในการถามแล้ว ยังใช้ในการสั่งห้ามล่วงหน้าด้วย เช่น เธออย่าไปไหนล่ะ ที่มา ในแต่ละเล่มจะมีหน้าสีพับได้ ลายเดียวกับปก และที่คั่นคู่กันค่ะ ในรูปจากเล่ม 2  แถมท้ายด้วยคุยกับนักเขียนในเล่ม ตัดมาบางช่วงนะคะ ...ตอนนี้ฉันได้อุทิศมันสมองอันน้อยนิดนี้เขียนเรื่องข้ามเวลาน่ารักเรื่องนี้ขึ้นมา ช่วงนี้ดูเหมือนว่าถ้าไม่ข้ามเวลาจะไม่ใช่นักเขียน ดังนั้นทุกคนอย่าบ่นว่ามุกเดิมเลยนะ ให้ฉันได้ข้ามสักนิด สบายสักหน่อย ฮ่าๆๆ แนวข้ามเวลาของฉันมันน้อยออกนะ . . . ...เหตุผลที่ฉันเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาก็เพราะฉันอยากจะบอกกับทุกคนว่า อย่าไร้ความรู้สึกต่อชีวิต อย่าเมินเฉยต่อเรื่องไม่เป็นธรรมรอบกายคุณ และยิ่งอย่ากลายเป็นคนเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน เพราะเรื่องราวมากมายบนโลกใบนี้ มันเริ่มมาจากจุดพลิกผันเล็กๆ ทั้งนั้น ขอเพียงมีคนหนึ่งกล้าส่งเสียงออกมา คนอื่นๆ ก็จะค่อยๆ คล้อยตามกัน . . . ในช่วงเวลาที่ทุกคนพูดว่าใช่ คุณกล้าพูดว่าไม่เพื่อความเป็นธรรม นั่นเป็นความกล้าหาญยิ่งใหญ่ขนาดนั้น! หวังว่าพวกเราจะไม่สูญเสียความกล้าหาญนี้ไปตลอดกาล คลายเครียดและน่าติดตามค่ะ
พี่สาวไกด์ฯ ใช่ค่า ในประโยคที่พี่ยกมานั้นถูกต้องเลย พาน ใช้ในกรณีที่สามารถแทน ทำท่าว่า ลงไปแล้วความหมายไม่เพี้ยน ลงตัว
โดย: ออโอ
 วันที่: 27 เมษายน 2559 เวลา:17:18:38 น.มาโหวตจ้า
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Max Bulliboo Klaibann Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 28 เมษายน 2559 เวลา:8:29:33 น.นิยายวายไม่ได้อ่านเลยค่ะ ถ้าเข้าวงการไตพังแน่นอน แต่เรื่องนี้น่าอ่านมากค่ะ
โดย: Sab Zab'
วันที่: 28 เมษายน 2559 เวลา:12:26:41 น.บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ออโอ Blog about TV ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ******************** แค่อ่านรีวิวก็ขำแล้ว ไม่ชอบนิยายวายเช่นกัน ไม่ซื้อแน่ๆ แต่ถ้ามีโอกาสจะลองหยิบยืมมาอ่าน ชอบพล๊อตฮาดีค่ะ  โดย: เรียวรุ้ง
วันที่: 28 เมษายน 2559 เวลา:13:00:49 น.เป็นคนอ่าน Y แต่ (MPREG) ก็ไม่ชอบนะ ... คิดว่ามันจะเหนือธรรมชาติไปมะ
แต่เขาว่าเรื่องนี้สนุก ... ก็เลยจัดมาซะ รอคิวอ่านอยู่คะ โดย: Prophet_Doll
วันที่: 28 เมษายน 2559 เวลา:14:04:57 น.มาเล็งแล แล้ว ผ่านดีกว่าเนอะ ...ยังไม่ใช่สาว Y ( เป็นแบบเฉพาะกิจ บางเรื่องที่กระแสแรง ๆ แล้วกัน )
โดย: Serverlus
วันที่: 28 เมษายน 2559 เวลา:21:17:28 น.พี่สาวไกด์ใจซื่อ ขอบคุณค่า
พี่ Sab Zab' ไตพังไม่มีชิ้นดีจริงๆ ค่ะ แต่ก็มายั่วหยอกหลอกให้ซื้อตลอด มามะ มาเข้าวงการชาวเราค่ะ  คุณเรียวรุ้ง ขอบคุณค่ะ ฮาๆ สบายๆ แต่มีมุมดราม่า มีแนวคิดชัดเจนดีค่ะ คุณPd รอรีวิวค่า เรื่องมันออกแฟนตาซีตั้งแต่ย้อนยุคมาได้ แล้วยังมีวรรณะชายงามอีกค่ะ ส่วนนี้เลยทำให้มองว่าเป็นแฟนตาซีเหนือจริงได้ คุณเอ้ โอว่าเรื่องนี้คุณเอ้อ่านได้แหละ เพลินอยู่นะคะ โดย: ออโอ
วันที่: 28 เมษายน 2559 เวลา:22:31:09 น.บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Pet Blog ดู Blog Close To Heaven Food Blog ดู Blog mcayenne94 Travel Blog ดู Blog mambymam Home & Garden Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog โดย: newyorknurse
 วันที่: 30 เมษายน 2559 เวลา:3:55:59 น.ไม่ชอบเหมือนกัน มันย้อนแย้งกับความเป็นจริง หลงอ่านไปเล่มนึง แต่เล่มนั้น ตัวละครเป็นเผ่าพันธ์ที่ไม่ใช่มนุษย์ จึงพอยอมรับได้
โดย: fanrongjiang
วันที่: 30 เมษายน 2559 เวลา:13:26:05 น.ยอมรับว่าอยากอ่านชุดนี้นะ แต่ติดตรงปก รู้สึกไม่ค่อยสวย มาอ่านรีวิวแล้วก็ยังไม่ใช่ ผู้ชายท้องได้ มันแปลกๆอะ ถ้าเจอพล็อตวายแนวๆนี้ก็จะข้าม เสียดายจัง
 โดย: kunaom
วันที่: 30 เมษายน 2559 เวลา:15:16:53 น.คุณ newyorknurse ขอบคุณค่า
คุณ fanrongjiang หมายถึงไม่ชอบ mpreg ใช่ไหมคะ ส่วนตัวก็รู้สึกขัดแย้งเวลาอ่านค่ะ แต่ถ้าเป็นแฟนตาซี (หรือมีการปูเรื่องให้มีเหตุผลยอมรับ) ก็พอจะเข้าใจบ้าง ส่วนเรื่องนี้ mpreg ไม่ใช่ประเด็นหลัก แต่เป็นประเด็นทที่ออกมาต่อให้เรื่องสมบูรณ์เฉยๆ ค่ะ โผล่มาท้ายเล่มสองกับเล่มสามนู่นนน คุณอ้อม โอมองผ่านเพราะปกเลยแหละค่ะ ฮ่าๆ สำหรับโอไม่เชิงไม่สวย แต่ทำให้นึกแนวเรื่องไปก่อนว่าจะประมาณไหน  โดย: ออโอ
วันที่: 3 พฤษภาคม 2559 เวลา:2:20:46 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
เอ..พานนี่พี่เคยเห็นใช้ในนิยายเก่าๆ หลายเล่มอยู่นะ ใช้ในประโยคประมาณนี้แหละค่ะ
พานจะไม่ไปซะงั้น (ทำท่าว่าจะไม่ไปซะงั้น)
ประมาณนี้อะค่ะ