Group Blog All Blog
|
ชายใดเล่าจะแซ่บเท่าแฟนเก่าแม่ ร เรือในมหาสมุท เขียน นิยายในหมวดนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างชายกับชาย  ชายใดเล่าจะแซ่บเท่าแฟนเก่าแม่ ร เรือในมหาสมุท เขียน สำนักพิมพ์ everY ในเครือแจ่มใส 259 บาท 285 หน้า หลังปก 'แม่บอกว่าแปลกใจที่วีธไม่มีเมีย แต่อย่างภุชงค์ ถ้าไม่บวชจึงจะจัดว่าน่าแปลกใจ' พอมานึกทบทวนถึงประโยคนี้ ผมก็คิดว่าแม่น่าจะแปลกใจได้มากกว่านั้น หากรู้ว่าคนที่แม่พุดถึงทั้งสองคนกำลังจะกลับเข้ามาในชีวิตแม่อีกครั้ง ไม่ใช่ในฐานะเพื่อนของแม่ หรือแม่แต่ในฐานะ 'อาภุชงค์' และ 'ลุงวีธ' แต่จะเข้ามาผูกพันกับลูกชายของแม่อย่างลึกซึ้งมากกว่านั้นอีก คุยกันหลังอ่าน เล่มนี้อยู่กับโอมานานพอสมควร เพิ่งได้หยิบมาอ่านเพราะอยากอ่านอะไรที่สบาย ๆ ไม่เครียดเกิน โดยเดาจากชื่อเรื่อง พอพูดถึงชื่อเรื่องก็รู้สึกว่าน่าหวาดเสียวเหมือนกัน แต่ชื่อเรื่องก็คล้ายคำโปรยกับหน้าปก เล่มไหนดึงความสนใจได้ เล่มนั้นก็มีสิทธิ์ 'ตก' ผู้อ่านได้มาก 'ชายใดเล่าจะแซ่บเท่าแฟนเก่าแม่' คีย์เวิร์ดหลักคือ 'แฟนเก่าแม่' ภุชงค์และวีธต่างเคยเป็นแฟนเก่าของแม่พันธ์และเย็น และเพราะเรื่องการย้ายบ้านทำให้พวกเขาได้เจอกัน พันธ์ผู้เป็นพี่เกิดอยากรู้จักแฟนเก่าของแม่ที่คนพูดกันจึงไปเยี่ยมอาภุชงค์ ส่วนเย็นคนน้องผู้ไม่อยากย้ายโรงเรียนเพื่อมาอยู่บ้านใหม่เลยจำต้องไปอาศัยกับลุงวีธ เมื่อได้รู้จักและคุ้นเคยกันมากขึ้น ความสัมพันธ์จึงเริ่มเปลี่ยนแปลงไปมากกว่าคำว่า อา หรือ ลุง +++ สนุกค่ะ โออ่านถึงตีสามครึ่งเลย ไม่อยากวาง เรื่องนี้มีสองคู่ค่ะ คู่ของคนพี่ (พันธ์-ภุชงค์) และคู่ของคนน้อง (วีธ-เย็น) เรื่องก็จะดำเนินสลับมุมมองกันระหว่างสี่คนนี้ มีความต่างระหว่างวัย กลุ่มของแฟนเก่าแม่ และกลุ่มของลูกแฟนเก่า กลุ่มของผู้สูงวัย เอ้ย สูงอายุกว่าก็จะอารมณ์แบบหนึ่ง อารมณ์ก็จะสุขุม ใจเย็น และมีเล่ห์เหลี่ยมกว่า กลุ่มของเด็ก ๆ ก็จะอารมณ์อีกแบบหนึ่ง มีความพลุ่งพล่าน อารมณ์ร้อน และสดใจกว่า เป็นไปตามวัย โอชอบที่ผู้เขียนสร้างปูมหลังตัวละครที่สอดคล้องกับนิสัย ทำไมภุชงค์ถึงดูเก็บตัวเย็นชา ทำไมวีธถึงไม่ยอมคบใครเป็นตัวเป็นตน หรือทำไมเย็นถึงเป็นเด็กดื้อ ปูมหลังทำให้เราเข้าใจตัวละครมากขึ้น และสร้างความแตกต่างของตัวละคร อะไรที่ตอนแรกเราอาจมองว่ามันไม่มีเหตุผล เมื่อมีปูมหลังรองรับ เราจะสามารถเข้าใจได้มากขึ้น จุดนี้ดีชอบ ข้อเสียคือ เมื่อตัวละครหลักสามในสี่มีปูมหลังรองรับ คนที่ดูจะไม่มีปูมหลังอย่างพันธ์เลยดูไม่มีเหตุผลรองรับนิสัยและการตัดสินใจของเขาได้ดีพอ และที่โอชอบมาก ๆ อีกอย่างคือรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ใส่มา มันช่วยเติมเต็มและเห็นมุมมองของผู้เขียน เช่น ในสายตาของผู้ใหญ่อย่างแม่กับลุงวีธมองว่าเพื่อนของเย็นเป็นเด็กเกเร แต่พอมาอยู่ในมุมสายตาของเย็น เพื่อน ๆ ของเย็นก็ไม่ต่างอะไรกับเด็กทั่วไปคนอื่น มีดีเลวปะปนในตัว จุดนี้มาแค่นิดเดียวและไม่ได้ขยี้อะไร แต่มันแสดงให้เห็นในเรื่อง และทำให้เราได้คิดนะ ว่าบางทีมุมมองของคนคนหนึ่งอาจไม่สามารถตัดสินใจแทนอีกคนหนึ่งได้ ในเมื่อเราไม่ใช่เขา ไม่ได้อยู่ในอายุ ช่วงวัย หรือมีชีวิตในตัวเขาได้ เราตัดสินใจแทนไม่ได้ แต่ให้คำแนะนำ หรือเป็นคนคอยรับฟังปัญหาได้ จริง ๆ เรื่องนี้มีมุมมองเกี่ยวกับชีวิตพอสมควรเลย เช่น ทำไมผู้ใหญ่เป็นฝ่ายถูกเสมอ จริงหรือที่เราใช้สายตาตัดสินชีวิตของคนอื่นมากกว่าคำพูดของเขา เราไม่มีสิทธิ์ทุกข์ใจเพราะเราทุกคนต่างมีความทุกข์อยู่ในใจจริงหรือ หรือรายละเอียดเล็ก ๆ ที่ผู้เขียนไม่ละเลย โอรู้สึกว่าผู้เขียนใส่ใจ และไม่ขี้เกียจที่จะนำเสนอ จะละไม่เล่าก็ไม่มีผลต่อเนื้อเรื่องอะไร ใช่ แต่การเล่าให้ฟังก็เป็นอีกช่องทางหนึ่งที่สามารถแสดงตัวตนของผู้เขียนลงในงานได้เช่นกัน เช่น ขั้นตอนการนำเสนองานผ่านฟิวเจอร์บอร์ด (ฟีเจอร์บอร์ด ;) ) การเตรียมตัวสอบของเด็กมอหก ชีวิตวุ่นวายของเด็กเตรียมมหาวิทยาลัย คำแนะนำเบื้องต้นในการใช้ไลน์ หรือการนำองค์ประกอบเล็ก ๆ มาสร้างความเชื่อมโยงไปสู่จุดมุ่งหมายที่ยิ่งใหญ่ อย่างเรื่องของต่อหัวเสือ โอประทับใจมาก โอชอบคนที่ไม่ทิ้งรายละเอียด ยิ่งสามารถเก็บมันมาใช้ให้มีประโยชน์ได้มาก ยิ่งรู้สึกว่าเขาใช้ของได้คุ้มค่า โอเกือบร้องไห้ในพาร์ทนี้ ส่วนจุดที่อาจจะไม่ใช่ข้อเสีย แต่โอรู้สึกติดขัดในใจก็มี เช่น โอรู้สึกว่าบางทีอะไรมันเร็วไปหรือเปล่า แต่เรื่องก็ได้ให้คำตอบได้ค่อนข้างน่าพอใจ โอจะชอบคู่ของเย็นกับวีธมากกว่าหน่อย เพราะมีรายละเอียดชวนติดตาม และมีความค่อยเป็นค่อยไป ตัวละครที่โอรู้สึกว่ามีเหตุผลรองรับการตัดสินใจน้อยที่สุดคือพันธ์ นิสัยของเขาน่าจะเป็นพวกดื้อเงียบ แต่ชอบเอาใจคนอื่นเป็นนิสัย คนเลยมองว่าเป็นเด็กดี แต่แท้จริงอาจจะแค่ชอบทำตามความต้องการของตนเองจนทำให้คนอื่นเสียนิสัยก็ได้ มุมมองของตัวละครสลับไวไปสักหน่อย ถ้าเป็นกล้องภาพยนตร์ก็อาจจะเปลี่ยนไวจนคนอื่นอาจมึนหัวได้ อาจจะแช่ไว้ให้นานสักนิด หรือไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนมุมมองของตัวละครก็ได้ ในทั้งสองคู่ โอรู้สึกว่ามีการสัมผัสและสปาร์กที่ค่อนข้างไวไปนิด โอคิดว่าเรื่องนี้ค่อนไปทางนิยายแนวสมจริง (แม้จะนำเสนอแบบวัยรุ่นสดใส) เลยรู้สึกว่าการที่ผู้ชายรักชอบผู้ชาย (โดยเฉพาะเป็นครั้งแรก) นี่น่าจะนี่จะเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลาทบทวนพอสมควร แต่นี่เป็นมุมมองส่วนตัวเช่นกัน จุดติดใจอีกเรื่องคือการที่ผู้ชายอุ้มผู้ชายตัวไม่ต่างกันมากในท่าเจ้าหญิงเวลานอนหลับแบบไม่ให้รู้สึกตัวนี่ นึกตามแล้วเป็นไปได้ยากนะ ตัดความเห็นส่วนตัวที่บางทีก็งี่เง่าของโอไป โอชอบเรื่องนี้มากนะ แม้ช่วงแรกมีหลายอย่างติดใจ แต่พออ่านไปเรื่อย ๆ มันมีแต่คำว่า 'ดี' เมื่ออ่านจบแต่ละย่อหน้า เหมือนคุณครูติ๊กเครื่องหมายถูกหลังพบคำตอบที่ถูกเลย เป็นไปเองแบบไม่ได้ตั้งใจ น่าจะเพราะตัวเราชอบอะไรแบบนี้ เราชอบรายละเอียด ชอบความใส่ใจ ชอบแนวคิดแฝง 4 ดาว  เรื่องนี้มี e-book ด้วยค่ะ
|
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
||||||||||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [