นิยายในหมวดนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างชายกับชาย
Twins
Violet Rain เขียน
สำนักพิมพ์ NABU
440 บาท 432 หน้า
หลังปก
เมื่อสองฝาแฝด ลีโอ และ เอ็ดการ์ พบว่าตัวเองไม่ได้เป็นแค่เด็กไฮสกูลตัวแสบ หรือแม้แต่คู่แฝดตัวซวยที่คนแทบทั้งตระกูลต้องเมินหน้าหนี แต่หนึ่งในสอง ถูกยกให้เป็นสมบัติของปีศาจตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูโลก และในเวลานี้ ปีศาจจากนรกกำลังทวงถามในสิ่งที่มันเป็นเจ้าของ
แต่การยอมจำนนแต่โดยดีไม่ใช่ทางเลือกของพวกเขา...
"เราไม่ได้เป็นแค่ฝาแฝด แต่เราเป็นชีวิตอีกครึ่งของกันและกัน และผมอยู่โดยมีชีวิตครึ่งเดียวไม่ได้"
ขณะที่ต้องพยายามดิ้นรนต่อสู้เพื่อกัน ท่ามกลางพลังคุกคามจากอำนาจแห่งความมืด มันคงไม่ยากขนาดนี้ถ้าคู่ปรับของพวกเขาจะไม่ใช่อะไรที่ชั่วร้ายและทรงอำนาจอย่างที่เป็น...
เจ้าชายแห่งแดนนรก ...ลูซิเฟอร์
คุยกันหลังอ่าน
ฝาแฝดนรก
เอ็ดการ์ แฝดผู้พี่ ร่าเริง สดใส ถนัดการใช้ลิ้นพลิกแพลงสถานการณ์ เก่งกีฬาลาครอสส์
ลีโอ แฝดผู้น้อง พูดน้อย และขรึมกว่าเอ็ดการ์ ถนัดการใช้กำลังในการจัดการปัญหา เชี่ยวชาญไวโอลิน
ทั้งคู่อาศัยอยู่กับลุง ซึ่งเป็นญาติเพียงคนเดียวที่ยินยอมรับเอาตัวปัญหา ที่นอกจากจะชอบสร้างเรื่องราวให้จัดการแล้ว ยังดูเหมือนตัวซวยสำหรับญาติๆ ด้วย
นิสัยนั้นเอง ทำให้ฝาแฝดต้องย้ายโรงเรียนมาเข้าที่โรงเรียนทรินิตี้ ในปีสุดท้ายของชีวิตไฮสกูล
และไม่ลังเลที่จะตอบรับคำชวนเข้ากลุ่ม 'อภิสิทธิ์ชน' ที่รวมหนุ่มสาวหน้าตาดี ฐานะมั่งคั่ง เป็นคนเด่นคนดังของโรงเรียน โดยต้องผ่านเงื่่อนไขการทดสอบทั้งหกข้อจากหัวหน้ากลุ่มให้ได้ก่อน
ซึ่งการทดสอบนี้ ได้ปลุกพลังที่หลับใหลของหนึ่งในสองให้ฟื้นคืนมา รวมทั้งข้อตกลงกับซาตานด้วย...
โอเคยอ่านผลงานของคนเขียนมาแล้วสองเรื่อง แล้วก็ชอบในสำนวนที่เป็นลักษณะนิยายแปล รวมถึงธรรมชาติของตัวละคร เรื่องนี้ก็สื่อความเป็นธรรมชาติ แรด เฮี้ยน เพี้ยน ฉิบหายของสองแฝดมหาประลัยออกมาสู่ตาคนอ่านได้เป็นอย่างดี
ช่วงต้นถึงกลางเรื่อง โอชอบมาก มีเรื่องให้อมยิ้ม ให้หัวเราะออกมาเรื่อยๆ ส่วนกลางถึงท้าย มีบางช่วงที่อาจจะขัดใจนิสัยของตัวละครบ้าง เนื้อเรื่องบ้าง ส่วนท้ายเรื่อง โอจัดว่าน่าเสียดาย เหมือนประเด็นเปิดมาดูใหญ่ แต่ปิดให้ดูจ้อย เหตุผลดูลอยๆ ไม่ค่อยสอดรับกับเรื่องที่ปูพื้นมา และค่อนข้างดูรีบร้อนจบเรื่องด้วย ถ้ามีการเก็บพวกตัวละครใหญ่เล็ก ตัวประกอบ เพื่อนฝูง เอาให้พอรู้ความเป็นไปมากกว่านี้ เรื่องนี้จะเยี่ยมในสายตาโอ
ต้นให้5 จบให้ 3.5 เฉลี่ย โอให้ 4
.
.
.
...ผมชอบผู้หญิงนะ แต่ก็น้อยกว่าผู้ชายมาก ผมกับลีโอรู้ตัวว่าเราเป็นไบเซ็กชวลตอนที่เรายังเรียนอยู่เกรดสิบ แต่พอเลื่อนชั้นขึ้นมาเรียนเกรดสิบเอ็ด ปริมาณผู้หญิงที่เราสนใจก็ลดลงอย่างฮวบฮาบ แปรผกผันกับปริมาณผู้ชายที่เราเห็นว่าเซ็กซี่ และพอมาปีนี้ ผมว่าลีโออาจจะยังชอบๆ ผู้หญิงอยู่บ้าง ส่วนผมน่ะเหรอ... ลาก่อนอกอวบอึ๋มและลิปกลอสวาวฉ่ำ สวัสดีมัดกล้ามและกลิ่นอาฟเตอร์เชฟหลังโกนหนวด ...เร้าใจกว่ากันเยอะ
หน้า 12 บทที่ 2 เด็กก็คือเด็ก และนี่คือสนามเด็กเล่น
.
.
.
...ผมกับลีโอยิ้มรื่นและมองตามแผ่นหลังกว้างๆ ของมาร์คอย่างชื่นชม ...รู้หรอกน่า ว่านี่มันออกจะน่าสมเพชนิดหน่อย ที่เราเติบโตมาจนเกือบจะอายุสิบแปดอยู่ในอีกไม่กี่วัน ผ่านความรู้สึกบ้าๆ บวมๆ ของความรักและความต้องการกับคนโน้นคนนี้เรื่อยเปื่อยมาจนขี้เกียจจะจำ สุดท้ายก็ต้องมาพบว่าเรายังยืนน้ำลายหกมองผู้ชายคนเดิมที่เคยอยากได้มาตั้งแต่ชาติที่แล้ว ซึ่งมาถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะได้แอ้มเขาเลย
หน้า 30 บทที่ 2 เด็กก็คือเด็ก และนี่คือสนามเด็กเล่น
.
.
.
โดยรวมก็น่ารัก เพลินๆ ค่ะ
วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:16:36:55 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [