อยากจะนอนก็นอนไม่หลับ.....
อาทิตย์ที่ผ่านมาทั้งอาทิตย์เป็นอาทิตย์ที่หนักหนาสาหัสจริงๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าผ่านไปได้โดยไม่น็อกได้ยังไง งานทุกอย่างต้องแข่งกับเวลา ไหนจะจัดไดอะรี่ให้ ผ.อ. ต้องทำดัมมี่ส่งโรงพิมพ์ ต้นฉบับส่งขวัญเรือนก็ต้องส่ง
ทางขวัญเรือนโทรมาตอนบ่าย 2 ครึ่ง แต่ไม่ได้รับ พอเห็น miss call ก็จำเป็นต้องทิ้งงานไดอะรี่ไว้ก่อนแล้วปั่นต้นฉบับ เขียนเสร็จภายในครึ่งชั่วโมง เหอๆๆๆ สถิติใหม่ เขียนเสร็จ อ่านทวนอีกรอบก็ไม่เลวร้ายอะไร แต่ถ้าถามตอนนี้ว่าเขียนเรื่องอะไรของใคร ...จำไม่ได้อ่ะ บ๋อแบ๋ๆ
รู้สึกว่าสมองล้ามากๆ วันพฤหัสฯนี่ยิ่งร้ายใหญ่ จัดการไฟล์ใน pagemaker ที่เครื่องเก่า ก็อืดมากกก ทำงานแทบไม่ได้เลย นิ่งสนิท ก็ต้อง share ไฟล์ไปทำเครื่องที่เคยเป็นของผู้ช่วยซึ่งสเป็กสูงสำหรับทำงานกราฟฟิกและวิดีโอ แต่....เครื่องใหม่ดันไม่มีโปรแกรม pagemaker อีก โอยยย จะบ้าตาย โทรถามเลขา ผ.อ. ถามฝ่าย IT ก็ไม่มีใครมีโปรแกรมนี้เลย เลขา ผ.อ. โทรไปร้านคอมพ์เจ้าประจำ ร้านนั่นก็ดันไม่รับสาย โอยยย สวรรค์กลั่นแกล้งคนสวย
นึกๆๆ ไปถึงว่าชีวิตนี้รู้จักใครที่วิศวะคอมพ์มั่งฟะเนี่ย นึกยังไงก็นึกไม่ออก เอาสมุกโทรศัพท์มหาลัยมาเปิดดู ไล่ชื่อไปทีละคนๆ สมองยังมึนตึบ นึกอะไรไม่ออก จนมานึกได้ว่าเพื่อนที่สำนักส่งเสริมฯ น่าจะมี เพราะเขาเป็นคนประดิษฐ์ฟอนท์ล้านนาแบบใหม่ เก๋เริ่ดไฮโซขนาดนั้น ถ้าไม่มี pagemaker ชั้นจะไปผูกคอตายใต้ต้นตะขบ โทรไปหาป๋อ ป๋อบอกว่า มี๊ มีทุกเวอร์ชั่นจะเอาอะไรมั่ง ได้ยินแค่นั้นแหละ บอกว่าเดี๋ยวเราไปเดี๋ยวนี้แหละ
พอได้โปรแกรม เอามาลงที่เครื่อง กว่าจะได้ทำงานก็เฮ้อออ นะ....สรุปว่าคนจากโรงพิมพ์ต้องมาเจอเราเกือบ 10 ครั้งได้ กว่าจะได้ไฟล์และดัมมี่กลับไป
เฮ้อออออออ ค่อยหายใจโล่งหน่อย อย่างน้อยงานช้างก็เสร็จก็ไปชิ้นหนึ่งแล้ว เหลือแต่งานวิจัยที่ต้องทำรายงานความก้าวหน้า งานส่งพี่ษา งานส่งพี่แบน ทำไมมันเยอะนักฟะ
วันนี้ไปรับสาวไหมที่เนิส เล็งไว้แล้วว่าปากซอยตรงแยกจะเลี้ยวไปสนามกีฬา 700 ปี มีเพิงขายปลาเผาอยู่ วันนี้สาวไหมกินปลาเผาละกันเน้อ
วันนี้สาวไหมเป็นเด็กดี กินข้าวได้เยอะ กินปลาไปเกือบครึ่งตัวเห็นจะได้ แต่ข้าวเหนียวแข็งไปหน่อย แม่ต้องเคี้ยวให้ละเอียดก่อนแล้วค่อยป้อนกับปลา สาวไหมกินเอาๆ เย้ๆๆ ดีใจ
แปะรูปรวมมิตรก่อน คิดถึงกล้องจังอ่ะ ทำไมศูนย์นิกส์ช้างี้ฟะ กล้องตูอยู่หนายยยย
วันนี้สาวไหมเจอพี่ข้าวฟ่างอีกแล้ว แต่ไม่เจอน้องญาดา หรือ ชาดา หว่า จำชื่อไม่ได้ สาวไหมวิ่งเล่นที่สนามหญ้ารอบน้ำพุ พอเขาเริ่มแอโรบิก สาวไหมก็ขยับตัวตาม โยกซะยังกะอยู่วอร์มอัพ
แดนซ์ในสนามหญ้าไม่สะใจ สาวไหมก็เลยลงไปที่ลานแอโรบิก เกือบโดนน้าๆ เหยียบเข้าแล้ว แต่เธอเต้นสุดสวิงริงโก้มาก มีน้าคนหนึ่งจับมือสาวไหมเต้นๆๆ แต่สาวไหมยืนนิ่งเอาแต่จ้องหน้า ประมาณว่างง....
เราออกจากสนามกีฬาตอนหกโมงกว่าๆ เกือบทุ่ม ฟ้ามืดหมดแล้ว ตอนที่รถติดไฟแดง แม่หันไปถามสาวไหมว่า "สาวไหมกินนมไหม" สาวไหมส่ายหน้า แม่ไม่รู้ว่าหนูเข้าใจคำถามหรือเปล่านะ หรือว่าส่ายหน้า พยักหน้าไปงั้นๆ
แม่ชอบจังเลย เวลาถามๆๆๆ หนูก็พยักหน้ามั่ง ส่ายหน้ามั่งเนี่ย แม่ก็เลยลองเทสต์หนูบ่อยๆ
แม่ : สาวไหม สาวไหมรักแม่ไหมคะ สาวไหม : (พยักหน้าหงึกๆ) แม่ : สาวไหมหอมแก้มแม่ได้ไหม สาวไหม : (พยักหน้าหงึกๆ) แม่ : งั้นสาวไหมหอมแก้มแม่หน่อยสิ สาวไหม : (ลุกขึ้นมาหอมแก้มแม่)
เย้ๆๆๆ...แสดงว่าเข้าใจคำถาม คำพูดของแม่ด้วยแหละ ดีใจจัง
แต่บางทีก็ใช่ว่าจะทำให้ชื่นใจอย่างนี้เสมอไปหรอกนะ บางทีถามมากๆ ก็พยักหน้า ส่ายหน้าไปเรื่อยเหมือนกัน เช่น
แม่ : สาวไหม สาวไหมชอบกินข้าวไหมลูก สาวไหม : (พยักหน้าหงึกๆ) ....เย็นวันนั้น กินได้ประมาณ 5 คำ ก็เอาไปละเลงกับพื้น...
แม่ : สาวไหม วันนี้สาวไหมนอนหัวค่ำดีไหม สาวไหม : (พยักหน้าหงึกๆ) แม่ : งั้นสาวไหมสัญญานะว่าสาวไหมจะหลับปุ๋ยๆ ตอนหัวค่ำ แม่จะได้ทำงานนะ สาวไหม : (พยักหน้าหงึกๆ) แม่ : สัญญานะ (ยื่นนิ้วก้อยไปหาสาวไหม) สาวไหม : (เอามือจับนิ้วก้อยแม่เขย่าๆ เป็นสัญญา) .......คืนนั้น...สาวไหมนอน 5 ทุ่ม....
แม่ : สาวไหม สาวไหมรักแม่ไหมลูก สาวไหม : (พยักหน้าหงึกๆ) แม่ : สาวไหม รักพ่อไหมลูก สาวไหม : (พยักหน้าหงึกๆ) แม่ : สาวไหมรักแม่แค่ไหน สาวไหม : (มองหน้าแม่อย่างงงๆ) แม่ : แม่รักสาวไหมแค่นี้แน่ะ (อ้าแขนออกกว้างงงงง กว้างงงงงง) สาวไหม : (ยังคงมองหน้าแม่อย่างงงๆ) แม่ : สาวไหมรักแม่จริงๆเหรอ สาวไหม : (ส่ายหน้าอย่างแรง)
ตีสี่ครึ่งแล้ว ทำไงดีหว่า ง่วงนอน แต่มันนอนไม่หลับ (ว้อยยยยย) พ่อก็ยังไม่กลับ ไปสังสรรค์กะลุงกีตาร์ นานทีปีหน เอาเฮอะ ยอมเขาๆ
ว่าแต่ว่า พรุ่งนี้ใครจะดูสาวไหมล่ะเนี่ย แม่ก็คงง่วงจนลุกไม่ขึ้น พ่อก็คงสลบเหมือด
ยังไงสาวไหมก็ไปตักข้าวกินเองละกันนะ ข้าวอยู่ในหม้อ ไข่อยู่ในตู้เย็น ทอดกินเองละกันเน้อ 555
Create Date : 16 กันยายน 2549 |
|
11 comments |
Last Update : 16 กันยายน 2549 4:39:13 น. |
Counter : 1156 Pageviews. |
|
|
|
ขอให้นอนหลับให้สบายนะคะ