กรี๊ดดดดดดดดดดดด หลับซะทีสิ(โว้ย) คุณลูกขา

เมื่อวานไปรับสาวไหมจากเนิสเสร็จ ก็ว่าจะไปโรบินสันเพราะนัดป้าแอ๊ว ป้าดา ป้ากิ่งไว้ ว่าจะไปหม่ำๆกันหลังจากไม่ได้เจอกันหลายเดือนแล้ว

แต่ตอนแม่ออกจากที่ทำงานป้าแอ๊วก็โทรมาบอกว่าป้าแอ๊วมีประชุมตอนนี้ยังไม่ได้เข้าห้องประชุมเลย โอ้...ดูท่าจะยาว กว่าจะประชุมเสร็จกว่าจะขับรถจากลำพูนมาอีก โอ้...ยกเลิกไปเฮอะ ค่อยนัดเจอกันวันหลังละกันนะ ป้าๆนะ

แต่จะให้กลับบ้านเลยก็เอ...ยังไม่ค่ำเลย เอาไงดี คิดยังไงไม่รู้ว่าจะลองไปดูแถวๆงานพืชสวนโลกกับไนท์ซาฟารีซะหน่อย ปรากฏว่าหลวมตัวเลี้ยวกลับไปเส้นคลองชลฯ โอ้โห รถติดระเบิดระเบ้อ ไม่รู้นะเนี่ยว่าเย็นลงแล้วรถจะติดมากมายขนาดนี้ (ทุกทีแว้บกลับก่อน อิอิ)

หลุดจากแยกกาดขะยอมได้แล้วถนนก็เริ่มโล่ง แม่ขับเลียบคลองชลฯไปเรื่อยๆ จนเจอป้ายบอกทางไปไนท์ซาฟารี ก็ขับๆๆไป กว้างใหญ่ดีแท้ แต่แดดแรงมากกกกกก สาวไหมแอบงีบไปในรถ พอจอดรถเสร็จ อุ้มสาวไหมลงจากรถ เหงื่อเปียกเต็มหลังเลย แม่อุ้มหนูมาดูหน่อยซิว่ามีอะไรมั่ง แต่ในความเห็นแม่ แม่ว่าไม่น่าดูอ่ะ คงเพราะร้อนด้วยแหละ เลยจับสาวไหมขึ้นรถอีกรอบ

แต่หนนี้แม่ย้ายคาร์ซีทมาไว้ข้างหน้าคู่กับแม่ (ใครที่ใช้รถใหม่มี airbag อย่าทำนะค้า อันตรายค่ะ แต่รถเราเก่าแล้วเลยหยวนๆ) ลองขับไปทางพืชสวนโลกที่อยู่ใกล้ๆ กันซิ ปรากฏว่าเขาไม่ให้เขา บอกว่าไปดูที่จุดชมวิวได้ ก็ขับไป ไม่มีไรเลยยยยย

แดดร้อนเปรี้ยงๆ อีกต่างหาก เฮ้ออ ชั้นขับรถมาให้เปลืองน้ำมันลิตรละ 30.94 บาททำไมฟะ

พอขากลับ เกิดหิวข้าวขึ้นมาว่าจะไปกินอะไรที่โรบินสันดีไหมน๊อ แต่อีกใจก็อยากจะแว๊บไปที่ร้านพ่อซะหน่อย ไปดูซะหน่อยว่าเป็นไงมั่ง ไม่รู้จะตัดสินใจยังไง เลยหันไปถามสาวไหม

"สาวไหม หนูอยากกินข้าวหรืออยากไปพ่อหือ ลูก"
"ถ้าหนูอยากกินข้าว หนูพูด "หม่ำๆ" นะ"
"ถ้าหนูอยากไปหาพ่อ พ่อบอกว่า "ป้อๆ" นะ"

พร่ำพูดกับสาวไหมซัก 10 รอบได้ ผลที่ได้รับคือ....

สาวไหมหันมามองแบบงงๆ แล้วเมินแม่ไปดูวิวข้างทางเสียฉิบ

สุดท้ายแม่เลยตัดสินใจแทนสาวไหมว่าจะไปกินข้าวที่โรบินสัน และแม่ก็รู้ใจหนูม้าก มากว่าหนูคงอยากจะกินอาหารญี่ปุ่นที่ฟูจิแน่ๆเลย

แม่อุ้มหนูขึ้นไปถึงชั้น 4 ก็ปล่อยให้ลงเดิน หนูก็เดินชมวิวไป เดินผ่านร้านหม้อร้อน หนูก็เลี้ยวเข้าร้านอย่างมั่นอกมั่นใจ อ๊ากกก ออกมาเดี๋ยวนี๊...ชั้นไม่สามารถเสียเงิน 199 บาทเพื่อไปวิ่งไล่จับเธอและไม่สามารถลุกไปตักข้าวของมากินให้คุ้มค่าเงินได้หรอกนะยะ ยัยจ่อย

แต่สายไปเสียแล้ว พนักงานต้อนรับจับตัวสาวไหมไปเป็นตัวประกันโน่นแล้วล่ะ แต่สาวไหมก็ดิ้นรนจะกลับมาหาแม่ อู๊ยยยย ดีใจซะไม่มี กลัวหน้าแตก เดี๋ยวเค้าจะหาว่าไปขโมยลูกใครมาเนี่ย เด็กถึงได้กลัว

พี่พนักงานหม้อร้อนก็เลยเป่าลูกโป่งให้สาวไหม 1 ลูก ให้หนูถือเล่นไปตามทาง แม่ก็ปล่อยให้หนูเดินเอง แต่ไม่ไหว เดินๆไปก็แวะนั่งเล่นลูกโป่งซะงั้น อุ้มเอาดีกว่า พอเลี้ยวเข้าฟูจิ พนักงานก็พาไปนั่งโต๊ะติดกระจก แต่ไม่ไหวๆ ขอเป็นที่นั่งหย่อนขาได้ป่ะคะ เพราะมันอยู่ลึกที่สุดในร้าน เวลาสาวไหมวีนขึ้นมาจะได้ไม่รบกวนชาวบ้าน

และแล้วเราก็ไปนั่งที่นั่งหย่อนขา ซึ่งปกติเอาไว้รับลูกค้า 8 คน แต่เราอภิสิทธิ์มาก นั่งกัน 2 คนเอง โต๊ะติดกับเราเป็นแม่ลูกคู่หนึ่งเหมือนกัน คงจะเป็นคนจีน มากับลูกชายอายุไม่น่าเกิน 5 ขวบ มีพลาสเตอร์แปะหัวมาด้วย

สาวไหมก็รีบไปทำความคุ้นเคยตามระเบียบ ยืนเกาะกระจกส่งเสียง อ๊าวๆ น้องผู้ชายคนนั้นก็หันมาเล่นด้วย มีการจะเดินเลาะข้ามมาหาสาวไหมด้วย แต่เผอิญสาวไหมกลิ้งโค่โล่ลงบนเบาะเสียก่อน สายตาของแม่ก็แว๊บไปเห็นหนุ่มหล่อคนหนึ่งนั่งโต๊ะที่อยู่ในแนวสายตา

ปรากฏว่าหนุ่มหล่อคนนั้นหันมายิ้มให้ด้วย....อ้าว หมอโต้งนี่หว่า ก็ว่าทำไมคุ้นๆ แล้วน้าแอนก็มาทัก ว้าว วันนี้น้าแอนสวยเชียว ใส่ชุดเอี๊ยมยีนส์สีเทาเตรียมตัวเป็นคุณแม่ น้าแอนท้องได้ 8 อาทิตย์แล้วล่ะ แม่เลยชวนมานั่งด้วยกัน

ไม่ได้เจอน้าหมอกับน้าแอนมานานเท่าไหร่แล้วเนี่ย เดือนกว่าๆ เห็นจะได้ ตั้งแต่พ่อเปิดร้านนั่นแหละ น้าหมอก็จะไปดูดาบที่ร้านแทน



แม่คุยกับน้าหมอ น้าแอน เรื่องการฝากท้อง การคลอด สัพเพเหระ สาวไหมก็พยายามจะแจมด้วยตลอด สุดท้ายพอน้าหมอกินอิ่มแล้ว แม่เลยจับหนูโยนข้ามโต๊ะไปนั่งกะน้าหมอ น้าแอนโน่น






ปรากฏว่า พอไปนั่งด้วยกัน เฮ้ย มันหน้าตาดีเข้ากลุ่มกะน้าหมอน้าแอนเลยนี่หว่า แอบอายนิดๆ แม่อืดเป็นอึ่งอ่าง(กินควาย)ขนาดนี้ ลูกตัวเท่าอี่ฮวก เฮ้ออ



แม่ถ่ายรูปหนูในฟูจิมาหลายรูปเหมือนกัน จะได้ดูว่าใช้ชีวิตไฮโซหน่อย อย่าบอกใครนะว่าเวลาอยู่บ้านจกข้าวนึ่งกินกับแอบอ่องออน่ะ สาวไหมมมม






กินกันเสร็จ แม่ก็ไล่น้าหมอไปจ่ายตังค์ให้พ่อที่ร้าน ส่วนแม่ชวนน้าแอนไปรอน้าหมอที่บ้านเรา แล้วให้น้าหมอมารับน้าแอนแล้วเอาดาบที่พ่อลืมไว้ไปด้วย แต่ก่อนกลับบ้านไปช็อปปิ้งก่อน มีของต้องซื้อมากมายเลย

เลยลงไปเดิน tops กัน แม่ล่ะสบ๊าย สบาย ใช้งานคนท้องให้ดูแลลูกลิงอย่างหนู (บาปกรรมจริงๆ ชั้น) พอช็อปเสร็จ มาควานหากระเป๋าจะจ่ายตังค์ หยิบมือถือมาดู อ้าว พ่อโทรมานี่หว่า เลยโทรกลับ ปรากฏว่าพ่อบอกว่าดาบที่จะขายให้น้าหมอ มีคนยืมไปก่อน เอ๋า....งั้นเปลี่ยนแผน เดี๋ยวแม่ไปส่งน้าแอนที่ร้านเองละกัน น้าหมอจะได้ไม่เสียเวลาเข้ามาในบ้าน


(เฮ้ย เมื่อไหร่จะเข้าเรื่องเนี่ย อ่านมาจนเบื่อยังไม่เห็นตรงประเด็นกะชื่อเรื่องเลยอ่า)


พอส่งน้าแอนเสร็จ ก็กลับบ้านเลย เพราะสาวไหมงีบไปแล้ว กว่าจะมาถึงบ้าน อุ้มหนูลงรถ อ้าว เวรกรรม ดันตื่นซะนี่ ทีนี้ละ วุ่นวายน่าดู สาวไหมโยเยมากๆ เลย คงเพราะง่วงนอนด้วยมั้ง แม่ถอดไดเปอร์ดู ต๊ายยยยยย เป็นแม่ดีเด่นมากๆ ไดเปอร์เต็มชนิดที่เจลเหลวเลยอ่ะ ดีนะที่จิ๋มมี่ไม่เป็นไร แม่กะว่า ไม่ใส่กางเกงให้สาวไหมละ เดี๋ยวจะเอาไปอาบน้ำ ที่ไหนได้ มายืนอยู่ข้างๆ ได้ยินเสียง "จอกกกกกกกกกกกกกกก"

เอิ๊กกกก...เหลืองเชียวลูกเอ๊ย เดือดร้อนต้องถอดเสื้อหนูมาซับฉี่ (อ้าว มักง่ายนี่หว่า) แล้วพาไปอาบน้ำตอน 4 ทุ่ม สาวไหมโยเยร้องไห้แบบเสแสร้งๆ ตลอดเลย พออาบเสร็จก็ใส่เสื้อผ้า ชงนมให้ 7 ออนซ์ กินไป 4 ออนซ์ แบบ 2 ขยัก ก็ไม่กินอีก

กว่าจะหลับได้ก็เสียเวลาร้องไห้อี๊อ๊ะๆ ไปพักใหญ่ แต่สาวไหมเริ่มงดนมมื้อดึกเองละ แม่ดีใจจัง เมื่อคืนมีเดือดร้อนตอนตี 4 ให้ขวดน้ำไปดูดก็เงียบได้

เอาละ...เข้าเรื่องให้มันตรงกะชื่อบล็อกซะที....เรื่องของเรื่องคือ วันนี้ไปรับสาวไหมจากเนิสแล้วก็ไปคาร์ฟูร์ ไปซื้อถุงดำเพราะมันหมดนานแล้ว พ่อบ่นหลายหนแล้ว อารมณ์อยากกินบาร์บีคิว ก็เลยซื้อหมู สัปปะรดมาด้วย

แต่ก่อนอื่นต้องป้อนข้าวสาวไหมก่อน มีข้าวต้มที่ต้มไว้ตั้งแต่เมื่อวาน (เอ่อ แม่จริงใจมากเลยนะ ยอมเผยความลับที่ควรสงวนหมดเลยอ่ะ ) สาวไหมกินไปไม่ถึง 3 คำก็ไม่ยอมกินอีก ป้อนเท่าไหร่ก็ไม่เอา แต่คว้านมไปดูดต่อ เอ้า ตามใจ งั้นแม่จะทำบาร์บีคิวของแม่ละนะ

ออกไปหั่นหมูหมักไว้ หั่นสัปปะรด พริกทิ้งไว้ กะว่าเอาสาวไหมอาบน้ำ นอนเสร็จแล้วจะมาปิ้งบนกระทะ

แม่ก็เปิดแก๊สตั้งกระทะ ใส่เนย เอาหมู เอาสัปปะรด พริกวางเรียงไว้ เปิดไฟอ่อนสุด หวังว่าไฟอ่อนๆจะส่งความร้อนแบบละมุนละไมไปละลายเนยให้ซึมเข้าไปในเนื้อหมูดังฉ่าๆ คลุกเคล้ากับความเปรี้ยวอมหวานของสัปปะรด และความเผ็ดของพริก แล้วพอสาวไหมหลับแม่ก็จะมานั่งดูหนังและละเอียดกินเนื้อหมูที่นุ่มชุ่มเนยให้ความหวานอมเปรี้ยวของสัปปะรดที่ซึมซาบอยู่ทุกอณูเนื้อของหมูมันแผ่ซ่านเต็มปาก

เอาละ...ความสุขรออยู่ข้างหน้า ตอนนี้ต้องแม่ต้องพาสาวไหมไปอาบน้ำก่อน เสร็จแล้วก็ออกมาแต่งตัว เอาขวดนมให้กิน วันนี้ชง 8 ออนซ์แน่ะ คิดว่าหนูคงหิวเพราะไม่กินข้าว แต่หนูก็ร้องไห้ เดินตามแม่ออกมาที่ครัว แม่มาพลิกหมูกลับด้านให้สุกทั่วถึงกันก่อนนะ ขอบๆ มีไหม้เล็กน้อย ไม่เป็นไร กลิ่นเนยยังหอมตลบอบอวลใช้ได้ๆ

แล้วแม่ก็เอาหนูไปกล่อมหลับ ปิดไฟหมดแล้ว เห็นกันลางๆ ในความมืด แต่หนูก็พลิกไปพลิกมาซักร้อยรอบได้ แม่ร้องเพลงสารพัดประดามีหวังว่าจะกล่อมหนู ทั้งเพลงแสงดาวแห่งศรัทธา เพลงอยากมีหมอนของเฉลียง ร่ำๆ จะร้อง "บนถนนบนทางซุปเปอร์ไฮเวย์..." เสียแล้ว แต่กลัวหนูจะติดใจหนุ่มรถบรรทุกดูจี๊ๆ อย่างพี่โคมเข้า เลยไม่ร้องดีกว่า

แต่ไม่ว่าจะร้องเพลงอะไร หนูก็ลืมตาแป๋วแหววๆ มองดูแม่ เฮ้ออ ไม่ร้องก็ได้(โว้ย) พอมีแต่ความเงียบ หนูก็หลับตาลง เออ แฮะ รู้งี้ไม่ร้องให้เปลืองน้ำลายหรอก ยัยจ่อยเอ๊ย ... แม่แอบดีใจได้ไม่นาน อ้าว มันบ่นอะไรของมันอีกละเนี่ย อาชี่ๆๆๆๆ อ๊ายเอ๋า บาบ้า ชี่ๆๆๆ.....


เฮ้ออออ สาวไหมเอ๊ยยย ทำไมไม่หลับไม่น๊อนนนน หลับตาได้แล้วววว แม่พยายามตบก้นหนูปั๊บๆ หนูก็เอามือมาตบแขนแม่อีก เอ๊ะ ล้อเลียนเหรอเนี่ย พอแม่ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยนอนนิ่งๆ เฉยๆ หนูก็กลิ้งมานอนเบียดแม่อีก แล้วดึงแขนแม่ให้ไปโอบหนู พอแม่โอบหนูได้ซัก 10 วิ หนูก็พลิกตัวออกจากอ้อมกอดแม่อีก........

บาร์บีคิวแม่จะไหม้แล้วนะว้อยยยยยยย หลับซะทีสิ ยัยจ่อย เอ็งไม่หิว ไม่กินข้าว ก็ใช่ว่าคนอื่นจะไม่กินด้วยนะ นี่มันปาเข้าไปเกือบ 3 ทุ่ม แม่ยังไม่ได้กินไรเลยนะเนี่ย จ่อยเอ๊ย

แม่เริ่มโมโหหนูไป แต่ก็คิดถึงตอนที่ท้องที่เคยคาดฝันไว้ว่าชีวิตการเป็นแม่คงจะน่าร้ากกกกเหมือนในละคร มีความสุขกับการได้พาลูกเข้านอน อ่านนิทานให้ฟังภายใต้แสงไฟโคมสีเหลืองนวล พออ่านนิทานจบเรื่อง ลูกน้อยก็หลับผล็อยไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม แม่ค่อยๆ ก้มไปจูบแก้มเบาๆ แล้วบอกให้ลูกฝันดี ก่อนจะปิดไฟแล้วลูกก็หลับไหลยาวนานทั้งคืน.............

แต่นี่อะไรฟะเนี่ย มันคนละเรื่องกับที่เคยคาดฝันไว้เลยนะ ฮือออออ เล่านิทานให้ฟัง มันก็กลิ้งเล่นทั่วเตียง พอเงียบไม่เล่นกับมัน มันก็คลานมาซบอกแล้วเอาหัวโขกท้อง
ซาบซึ้งจริงๆ ลูกแม่เอ๊ย....

กระเพาะแม่เริ่มปั่นป่วนแล้วนะ เสียงร้องดังโครกๆ ดังออกมาชัดเจน ความหงุดหงิดเริ่มมากขึ้นๆ เมื่อคิดว่าบาร์บีคิวจะไหม้หรือเปล่าฟะ แต่สาวไหมก็ยังกลิ้งเล่นบนที่นอนราวกับเป็นลูกแมวน้ำขึ้นมาอาบแดดยังงั้น กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด หลับซะทีสิ (โว้ย) คุณสาวไหมขา (แฮ่ๆ...เริ่มเข้าประเด็นกะชื่อเรื่องละ )

และแล้วสวรรค์ก็เปิดทางให้กับแม่ผู้หิวโหย อยู่ดีๆ สาวไหมก็พลิกตัวหันหน้ามาหาแม่แล้วหลับป๊อกไปเลย โอ้....แม่รีบย่องออกจากห้องแล้วตรงดิ่งไปดูเตาแก๊ส และคราวนี้ก็ต้องแทบกรี๊ดออกมาจริงๆ เนื้อหมูที่คาดว่าจะสุกนุ่มชุ่มเนยหอมๆ น้ำสัปปะรดซึบซาบเข้าไปในเนื้อ มีความเผ็ดของพริกแกมอยู่ด้วย กลายเป็น.....

เนื้อหมูที่สุกเกรียมที่อีกด้านแห้งกร้านเหมือนไม้กระดานไหม้ๆ ชิ้นสัปปะรดที่แห้งจนดูกรอบ คลับคล้ายคลับคลาเหมือนกับสัปปะรดอบแห้ง และถ่านพริกเต็มกระทะ

ขอบใจมากลูกรัก ที่ช่วยให้แม่น้ำหนักไม่ขึ้นในคืนนี้

แม่โคตรรักเอ็งเลยว่ะ ไหมเอ๊ย




Create Date : 16 สิงหาคม 2549
Last Update : 17 สิงหาคม 2549 10:25:49 น. 12 comments
Counter : 859 Pageviews.

 
กร๊าก ช๊านหลุดขำตั้งแต่ตอนนี้เลยฟ่ะ >>แม่กะว่า ไม่ใส่กางเกงให้สาวไหมละ เดี๋ยวจะเอาไปอาบน้ำ ที่ไหนได้ มายืนอยู่ข้างๆ ได้ยินเสียง "จอกกกกกกกกกกกกกกก"

ขำซะปั๋วชำเลืองเลยนะเนี่ย นึกว่าอิเมียเป็นบ้าไปแล้ว


โดย: อป IP: 58.9.156.174 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:0:04:40 น.  

 
เมื่อวานอ่าน ยังอยากมีลูกน่ารักๆ อยู่เลย
วันนี้อ่านวีรกรรมแล้ว คิดใหม่ดีก่าเรา อิอิ


โดย: ป้านูน IP: 58.10.102.132 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:0:07:18 น.  

 
ขำไอ้สาวไหม มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


โดย: เอกิ IP: 203.148.171.1 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:8:47:59 น.  

 
นัดทำชั้นเสียจริตแต่เช้าเลย กร๊ากกกกกก


โดย: จ IP: 203.121.131.31 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:9:02:04 น.  

 


โดย: iamlek IP: 210.246.68.182 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:9:14:03 น.  

 
คนนี้เพื่อนลูกหนู๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ


โดย: มม IP: 203.150.135.157 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:9:33:25 น.  

 
รูปใส่แว่นดำ เท่ห์มากค่า


โดย: iamlek IP: 210.246.68.137 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:10:47:58 น.  

 
ถ้าโตกว่านี้ เตรียมรับมือไว้เด้อ

จะหลึกกว่านี้อิกเน้อ อิปี้ขา ขอโบกกกกก อิ อิ


โดย: ปี้เอม ณ ดอย'เก็ด IP: 202.8.78.34 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:11:24:27 น.  

 
อื่อ


พี่นัด เขียนเหมือนนั่งอยู่กลางใจ

เวลากล่อมลูกนอน แล้วไม่นอน แถมจะกินข้าวเย็นหลังลูกหลับเนี่ย มันปรี๊ดดดดดดดดดดดด เจรงๆๆๆๆ


โดย: ส้ม IP: 124.157.164.160 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:21:28:37 น.  

 
ก๊ากกกกกกกก หัวเราะด้วยความสงสารป้านัด

ดีแล้วไง จะได้ผอม ๆ น๊า

ขอบคุณสาวไหม อ่ะ ถูกต้องแล้วค๊า


โดย: ป IP: 58.147.34.36 วันที่: 18 สิงหาคม 2549 เวลา:13:21:29 น.  

 
เท่ห์ มากเลย สาวน้อย...

^_^


โดย: มุ้ย IP: 58.147.42.200 วันที่: 18 สิงหาคม 2549 เวลา:15:49:17 น.  

 
สาวไหมเค๊าอยากจะยุ่งเป็นเพื่อนแม่นัด แม่นัดสาวไหมนี่อายุเท่าไรอ่านจากบลอกก่อนหน้าก็ไม่เจอ หรือตาลายอ่านข้ามก็ไม่รู้ ว่าแต่แม่นัดร้านอยู่แถวไหนเหรอค่ะ เดี๋ยวธันวาจะไปหาได้ก่อเจ้า ไปหาสาวไหมเด้อ


โดย: Dressy วันที่: 18 สิงหาคม 2549 เวลา:17:05:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

[NostalgiA]
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ใช้อินเตอร์เน็ทเป็นครั้งแรกประมาณปี 2541 สิ่งที่แรกที่รู้จักในอินเตอร์เน็ทคือ ICQ มันทำให้ได้น้องชายที่น่ารักมา 1 คน (ตามมาด้วยพ่อแม่อีก 1 ครอบครัว) ... ต่อมาเล่น pirch เป็น ติดงอมแงม เกือบทำให้เรียนไม่จบ ฮ่า.... จากโปรแกรมนี้ ทำให้ได้พี่สาวตัวสูงโย่งที่แสนดีมา 1 คน ได้เพื่อนที่เกือบจะเกินเพื่อนมา 1 คน ได้เพื่อนที่ดีและน่ารักอีกหลายสิบ...และได้พ็อกเก็ตบุ๊ก "แชตติดหนึบ คนติดเน็ท" มา 1 เล่ม (ใครไม่เคยอ่านก็เสียใจด้วย เพราะหาซื้อไม่ได้แล้ว ฮ่าๆ)

ต่อมาก็เข้าเว็บ pantip และก็วนๆ เวียนๆ อยู่แถวๆ เหลิมไทย BP จนแยกมาเป็นห้องกล้องก็แวะเวียนไปเรื่อง ไปจตุจักรด้วย (ไปหาของกินกับต้นไม้) กิเลศพอกพูนมากๆ ก็แวะห้องรัชดา กะไปหารถขับ (ก๊ากก พูดเหมือนมีตังค์เยอะ) ได้เพื่อนจากพันทิพเป็นร้อย ได้ศัตรูมาด้วย ทั้งๆที่กรูไม่ผิด ฮ่าๆ ...แต่ก็ดี ทำให้ได้รู้ว่าคนเราพื้นฐานจิตใจสันดานเดิมมันไม่เหมือนกัน ย่อมไม่สามารถเข้าใจอะไรที่คนบางคนเข้าใจได้ อธิบายให้ตายก็ไม่มีวันเข้าใจ โอวาทของพระพุทธเจ้าที่กล่าวว่าบัวมีสี่เหล่าจึงเป็นสัจธรรมที่เที่ยงตรงและแน่นอนที่ซู้ดดดด

พอท้องก็ห่างหายจากพันทิพไปอยู่เว็ปแปลน หลงเข้าบ้านท้องป่องท้องแฟบ ได้รู้จักเพื่อนดีๆ ที่นี่เกือบสิบคน แต่คงไม่สนิทกันเท่านี้หากไม่มีเรื่องราวของผู้หญิงโรคจิตคนหนึ่งที่แอบอ้างว่าเป็นแอร์โฮสเตสไฮโซ สวยเหมือนดาราฮอลลีวู้ด มีลูกครึ่งน่ารักน่าชัง....เพราะเธอคนนี้ทำให้เราได้คุยกับเพื่อนๆ คนอื่นๆ ในห้องลับ (taro mom and the chamber of secret)

และเพื่อนกลุ่มนี้นี่เองที่ทำให้จิตใจเราดีขึ้นมากมายในหลายครั้ง หลายสถานการณ์ ตั้งแต่ครั้งที่สาวไหมเป็นคาวาซากิ ไปจนถึงโครงการสั่งซื้อเตาอบ (ขนาด 300 ลิตร)

บล็อกแก๊งค์นี้ สมัครไว้นานเกือบๆ 2-3 ปีได้แล้วมั้ง แต่ไม่ได้เขียนซักที เพราะโง่ ทำไรไม่เป็น จนกระทั่งไปสอดรู้สอดเห็นไดของเพื่อนคณะวิจิตรศิลป์คนหนึ่ง (จริงๆ ก็ไม่ใช่เพื่อนเราหรอก แต่เรียนปีเดียวกันก็ตีขลุมว่าเป็นเพื่อนละกัน) เห็นแล้ว เออ...น่าจะเขียนอะไรมั่งวุ้ย

เลยพยายามสุดชีวิตที่จะตกแต่งบล็อกและเขียนบล็อก สุดท้ายก็เขียนจนสถิติขึ้นไปเกือบ 8 พัน บล็อกแก๊งค์ก็ปิดปรับปรุงและทำให้สถิติหายหมด ฮ่า....

เป็นคนนิสัยเสีย ไม่ค่อยชอบตอบกระทู้ที่ตัวเองตั้งและเวลามีคนมาคอมเมนท์ก็ไม่ค่อยชอบตอบ ทั้งๆที่ซาบซึ้งใจมากๆ กับคอมเมนท์ของทุกคน...ขอโทษด้วยนะคะที่เป็นคนโรคจิตเช่นนี้

แต่จะพยายามตอบสุดความสามารถค่ะ




search engine marketing company image link
free hit counter script
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2549
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
16 สิงหาคม 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add [NostalgiA]'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.