กว่าหนูจะได้ตำแหน่งหนูน้อยฟันสวย นิ้วแม่จะด้วนไปซักกี่นิ้วนะเนี่ย...
ไม่ได้อัพบล็อกมาตั้งแต่สาวไหมออกจากโรงพยาบาลแน่ะ นานมากๆ เลยนะเนี่ย จริงๆ ก็อยากจะเขียนหลายครั้งแล้วก็ไม่มีเวลา ช่วงนี้ยุ่งมากๆ เพราะพ่อต้องเร่งงานส่งเทศบาล กว่าจะกลับบ้านก็เที่ยงคืนกว่าทุกคืนเลย
ตื่นเช้ามาก็ต้องจัดการอะไรหลายอย่าง วันๆ เจอหน้ากันไม่ถึงชั่วโมงเลย
อาทิตย์ก่อน งูตัวไม่เล็กมาก แต่ก็ไม่ใหญ่ คาดว่าถ้าเป็นเด็กคงเป็นเด็กช่วงประถมปลาย แต่ไม่ว่างูอะไร ช้านก็กลัววววววววว
เจอมันครั้งแรก ที่ประตูห้องครัว ก็นึกว่ามันตายแล้ว ที่ไหนได้เลื้อยกระดึ้บๆ กรี๊ดดดดดดดดดด ช้านเกลียดแก๊ ออกไปให้พ้น พอมันเลื้อยออกประตูไปที่สนามหญ้าที่รกมากๆ แม่ก็โทรเรียกพ่อว่างูเข้าบ้าน ตอนนั้นพ่อออกไปไหนหว่า กลับมาก็เลยบอกให้พ่อจัดการตัดหญ้าเลย แต่พ่อก็ดั๊น เอาแผ่นไม้อัดไปพิงที่ประตูห้องครัวอีก มันก็เลื้อยเข้าไปในครัวเมื่อไหร่ไม่รู้
มารู้อีกทีก็ตอนที่แม่เปิดประตูห้องรับแขกเข้าไปที่ห้องเล็กก่อนออกห้องครัว กะจะเอาก๋วยเตี๋ยวไปอุ่นไมโครเวฟ พอเหลียวกลับมา กรี๊ดดดดดดดดดด งูมันเลื้อยจะเข้าไปที่ห้องรับแขก แต่มันก็เปลี่ยนใจเลื้อยกลับเข้ามาในห้องเล็ก สบตากันปิ๊งๆ ด้วย กรี๊ดดดดดดดดดดดด แล้วชั้นจะกลับเข้าไปห้องรับแขกยังไง มันทำท่าจะเลื้อยมาหาด้วยแหละ แต่ก็เปลี่ยนใจเลื้อยไปมุดอยู่ใต้ถุงพลาสติกข้างถังขยะแทน
เท่านั้นแหละ แม่รีบเผ่นออกห้อง ล็อกห้องทันที สาวไหมก็หลับอยู่บนโซฟา โทรหาพ่อ พ่อก็อยู่โรงพยาบาล รอฉีดวัคซีน พ่อบอกให้ไปเรียกน้องโตข้างบ้านมาช่วย ก็ไม่อยู่ แม่โทรหาพ่อซัก 3-4 หนได้ บอกว่ามาก่อน กลับบ้านก่อนเลย ไม่ไหวแล้ว แล้วแม่จะเข้าห้องครัวยังไง ชั้นเกลียดงูว้อยยยยยย
ตั้งแต่นั้น แม่ก็อพยพข้าวของที่ต้องใช้ชงนมให้หนูไปไว้ในห้องรับแขก และแม่ก็เอาเทปผ้ามาปิดช่องว่างใต้ประตูให้หมด จากนั้นก็ไปซื้อคิ้วประตูที่โฮมโปรมาปิด และจนบัดนี้ แม่ยังขยาดที่จะเข้าห้องครัวอยู่เลย กลัวเจองู
ดังนั้น สาวไหมก็เลยได้กินโจ๊กอาซิ่มที่กาดแม่ย่อยเป็นอาหารเช้าทุกวันเลย เพราะแม่ไม่ทำกับข้าว ตอนเย็นก็กินก๋วยเตี๋ยวมั่ง ข้าวกล่องมั่ง ทำไงได้ แม่กลัวงูนี่หว่า
ด้วยเหตุนี้ สองสามอาทิตย์หลังๆ นี่ ชีวิตเราสองคนแม่ลูกถึงได้อิลุ่ยฉุ่ยแฉะเหลือเกิน อะไรก็ไม่รู้ วุ่นวายไปหมด
สาวไหมก็เริ่มพูดเป็นคำบางละ แต่ไม่ช้าด ไม่ชัดเอาเสียเลย
ถ้าอยากกินวิตามินซี หนูก็จะชี้นิ้วไปแล้วร้อง เอิ้วๆๆ พอแม่ถามว่าอะไรเหรอ จะเอาอะไรเหรอ หนูก็จะส่งเสียง "ชี่" เบาๆ "ชีๆๆๆ" พอแม่ถามว่า จะเอาวิตามินซีเหรอ ลูก หนูก็จะพยักหน้า พอแม่หยิบมาแล้วหนูก็จะแบมือขอ แม่ก็จะถามว่า จะให้ทำอะไรต่อ
หนูก็จะยกมือไหว้พร้อมกับย่อเข่า แต่แม่บอกว่า ไม่ช่ายยยย พูดว่าไงก่อนจะให้แม่ทำไร พอเห็นว่าแม่ยังไม่แกะให้หนูก็จะยื่นแก้มให้แม่หอม แม่ก็บอกว่า ไม่ช่ายยย พูดก่อนว่า แกะ ถ้าไม่แกะก็ไม่ได้กินสิ หนูก็จะบอกว่า "เกะ เกะ"
คราวหลังพอจะให้เปิดอะไรหนูก็จะบอกแม่ว่า "เกะ เกะ" บางทีของบางอย่างมันไม่ได้แกะ แม่ก็บอกว่า แบบนี้เรียกว่า "เปิด" นะ ลูกนะ หนูก็จะเลียนเสียงว่า "ปิ้ ปิ้"
เอ๋า...สรุปว่า ถ้าจะเปิดอะไร หนูก็จะมีศัพท์ว่า "เกะ เกะ" กับ "ปิ้ ปิ้"
เวลาหนูจะไล่ใครหรืออยากให้อะไรไปให้พ้นทางหนู หนูก็จะออกเสียงว่า "ไป ไป" คำนี้ชัดเชียว วันก่อนได้ยินหนูพูด ไปๆ เสียงดังเชียว พอออกไปดู ปรากฏว่า หนูขี่สามล้อของหนูไปชนลูกโป่งให้มันอัดกับโซฟา แหม ยังมีหน้าไปไล่มันอีกนะ ให้ไปๆ น่ะ
บางทีนั่งรถไปเนิส เจอรถติด หนูก็จะชี้ไปที่รถคันหน้าแล้วบอกว่า ไปๆ อันนี้สงสัยติดมาจากนิสัยเสียของแม่ฟ่ะ เพราะแม่จะพลั้งปากบ่อยมากประเภทที่เจอคนขับรถเงอะๆงะๆ ไปทางไหนก็ไม่ไปเนี่ย แม่มักจะบอกว่า "ไปแล่ อี่ปี้เหย มางมอยู่หยังนี้"
วันก่อนสาวไหมนั่งคาร์ซีทแล้วในรองเท้าคงจะมีทรายอยู่มั้ง หนูก็พยายามแกะรองเท้าออกจนได้ แล้วก็เอามือยกเท้ามาใกล้ๆ แล้วเป่าลมพ่วงๆ แล้วก็พูดว่า "ไห ไห" แม่ก็งงว่าจะเอาไหอะไรหว่า ปรากฏว่าหนูคงตั้งใจจะพูดคำว่า "หาย หาย" น่ะ เหมือนเวลาที่หนูเจ็บตัวแล้วแม่ก็จะเป่าแล้วพูดว่า "หายนะ ไม่เจ็บแล้ว แม่เป่าแล้วหายๆ นะ"
บางทีแม่ก็สงสารหนูน้า มีแม่แปลกๆ กับเขาเนี่ย โตขึ้นจะเป็นคนยังไงเนี้ย แม่เป็นคนอารมณ์ร้อนมากๆ บางทีก็อารมณ์ร้าย เวลาป้อนข้าวหนูแล้วหนูไม่กินเนี่ย มันปรี๊ดๆ จริงๆ นะ แต่บางทีก็อ่อนไหวผิดมนุษย์มนาเขาซะงั้นแหละ
อย่างเมื่อคืน แม่เปิดซีดีเรื่องยัยตัวร้ายกับนายเจี๋ยมเจี้ยม ตอนท้ายๆ มันก็เริ่มซึ้ง แล้วแม่ก็ร้องไห้ออกมา ร้องแบบหยุดไม่ได้ด้วย สาวไหมที่กำลังพยายามใส่กางเกงในแม่ของแม่ได้ 2 ตัวก็หันมามองแล้วก็คลานมากอดแม่
แม่ก็มองหนูแล้วบอกว่า "แม่ร้องไห้กับหนังนะลูก แม่ได้ร้องเพราะหนูนะ ไม่เป็นไรนะ" หนูก็มาจับเสื้อของแม่ยกมาเห็นน้ำตาให้แม่ โถๆๆๆ ลูกสาวแม่เอ๋ย ทำไมเป็นเด็กอ่อนโยนยังงี้น้อ ยิ่งเห็นหนูทำให้แม่ยังงี้ แม่ก็ยิ่งต่อมน้ำตาแตก แต่หนูสิ เห็นแม่ยิ่งร้องไห้ หนูก็เริ่มเบะแล้วร้องตาม
เมื่อคืนก็เลยกอดกันร้องไห้เลย แล้วร้องทำไมฟะ ไร้สาระจริงๆ แม่นี่
ตอนนี้ฟันหนูเริ่มงอกเกือบครบละ แม่มาสังเกตวันก่อนว่าฟันหนูเหลืองอ๋อยเลย พอจับนอนแล้วให้อ้าปาก เฮ้ย ฟันมีขี้ฟันเกาะเป็นคราบเลย พอจะเอาแปรงสีฟันแปรงให้ คงจะจั๊กกะจี๋มั้ง คราวนี้เห็นแปรงสีฟันที่ไหน หุบปากแน่นเลย แม่จนปัญญาจริงๆ
เลยเอาวะ เอาผ้าอ้อมเก่านี่แหละ ไปชุบน้ำแล้วพันนิ้ว ให้ผ้าเช็ดเอาก็ได้ ปรากฏว่าหนูชอบแฮะ เพราะเวลาแม่เอานิ้วแหย่เข้าไปที่ปากหนูก็จะงับๆๆๆ
แม่ก็ต้องใช้ความไว้ให้เป็นประโยชน์ พอหนูเริ่มจะงับ แม่ก็ต้องดึงนิ้วออกมา พอหนูอ้าปากก็ต้องรีบถูฟันเร็วๆ แต่บางทีดึงออกไม่ทัน หนูก็งับมาซะเต็มแรง เจ็บคอดๆ แกะผ้าออกมานี่ นิ้วแม่เป็นรอยฟันหนูเต็มเลย เจ็บซ้า
ถ้าหนูยังไม่ยอมแปรงฟันเนี่ย แม่คงจะกลายเป็นหกเขยไปเร็วๆ นี้เป็นแน่ ไม่เอานะเฟ้ย
รีบๆ ยอมแปรงฟันซะที นังหนู....
Create Date : 30 ตุลาคม 2549 |
|
11 comments |
Last Update : 30 ตุลาคม 2549 15:25:50 น. |
Counter : 1213 Pageviews. |
|
|
|