โลกแห่งความจริงกับสิ่งที่เรียกว่าจินตนาการ
วันนี้ได้กลิ่นฤดูหนาว... ปีนี้คิดว่าคงมาเร็วกว่าปกติ เนื่องจากน้ำท่วม และอาจหนาวนานรุนแรงกว่าปีก่อนๆ
ฟังข่าวของปีนี้แล้วมีแต่เรื่องผิดประหลาดทางธรรมชาติ ทั้งเรื่องสึนามิ น้ำท่วมในพื้นที่ต่างๆของโลก พายุ แผ่นดินไหวรุนแรง และเครื่องบินตกซึ่งถี่จนเฉลี่ยเดือนละหน ทั้งที่เคยได้รับการรับรองว่าเป็นพาหนะซึ่งปลอดภัยที่สุดในโลก สำหรับการเดินทางของมนุษย์
จนเมื่อเร็วๆ นี้ยังผุดโผล่เรื่องจานผีขึ้นมาอีก นับเป็นเรื่องเหนือความคาดหมายของเรา แต่ก็ไม่มีใครปฏิเสธว่าอาจจะไม่มีจริง
รอบตัวเรามีแต่เรื่องที่ไม่คาดคิด มนุษย์น้อยซึ่งทำงานอยู่ในห้อง ไม่มีโอกาสพบปะผู้คนเพื่อแลกเปลี่ยนไวรัส ขณะที่ชาวบ้านป่วยเป็นหวัดกัน แต่เราไม่เป็นอะไร ยังคิดว่าถึงน้ำท่วมอยู่ข้างนอกเราคงไม่รู้สึกรู้สม
ซึ่งก็จริง น้ำท่วมเชียงใหม่ทำให้เราตระหนกน้อยกว่าปากีสถานแผ่นดินไหว เนื่องด้วยหนทางไปเที่ยวคงต้องเปลี่ยนแปลง คาราโครัมจะได้ไปเยือนไหมยังไม่รู้ เพราะชาวบ้านตายกันเกลื่อน บ้านเรือนถล่มเสียหายย่อยยับ รวมถึงเส้นทางคมนาคม เดือดร้อนไปจนถึงแคชเมียร์
อยากให้โลกนี้สงบสุข คือ คำขวัญของนางงาม และของเราซึ่งพักนี้มักจะคิดอย่างนั้น
มีหลายเรื่องที่น่าพอใจและไม่น่าพอใจในชีวิต ช่วงนี้เริ่มหงุดหงิดกับการปรับผังรายการใหม่ของช่อง 3 เนื่องจากบังอาจถอดซีรีย์ฝรั่งเรื่อง คู่โจรคู่ใจออกไป สำหรับคนที่ไม่รู้ มันเคยออนแอร์ตอนตี 4 เสาร์-อาทิตย์ ซีรีย์ชื่นหัวใจของคนใช้ชีวิตยามราตรี
เนื่องจากปีนี้ค่อนข้างว่างจิต เมื่อไม่ได้ลงไปงานหนังสือ เลยต้องอาศัยแนฟังชาวบ้านเอาว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง ทำให้รู้ว่าบางครั้งการสัมภาษณ์นักเขียนบนเวที หากพิธีกรไม่ได้มีทัศนคติเป็นบวกต่องานเขียนหรือนักเขียน ก็อาจจะฆ่านักเขียนบนเวทีนั้นเสียก็ได้ ด้วยการยิงคำถามแบบให้ตายกันไปเสียข้างหนึ่ง
เช่น ทำไมนิยายต้องให้พระเอกหล่อรวยเพอร์เฟคไปเสียทุกอย่างด้วย?
หรือ ถ้าเป็นนิยายออกแนวโรมานซ์ก็ถามว่า ไปเอาประสบการณ์เขียนเรื่องแนวนี้มาจากไหน?
คำจำกัดความง่ายๆของนิยายคือ งานวรรณกรรมซึ่งถ่ายทอดจากจินตนาการ เพื่อความบันเทิง
ถามว่าจำเป็นไหมที่สิ่งซึ่งอยู่ใน งาน จะต้องเป็นเรื่องที่นำเอามาจากประสบการณ์จริง คำตอบคือ เปล่าเลย
คุณไม่จำเป็นต้องไปดาวอังคารมาก่อน จึงจะเขียนนิยายมนุษย์ต่างดาวบุกโลกได้ คุณไม่ต้องไปฆ่าคนตายมาก่อน เพื่อรับรองว่านิยายฆาตกรรมที่คุณเขียนนั้นฆาตกรทำได้ในทางปฏิบัติ
ฉันใดก็ฉันนั้น หากไม่เข้าใจธรรมชาติของนิยาย คุณก็จะมีคำถามว่า เขียนได้ยังไงเนี่ย เคยไปมาแล้วจริงๆ เหรอ หรือ เคยทำมาแล้วจริงๆ เหรอ
คำบ่นอีกเรื่องจากงานหนังสือที่ได้ยินมาคือ พนักงานขายตามบูธต่างๆ ซึ่งมักตอบคำถามเกี่ยวกับหนังสือไม่ค่อยได้ ถ้าถามว่าทำไม อันนี้ตอบได้ง่ายมากว่าพวกนี้เป็นพาร์ทไทม์ที่จ้างมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะ การตอบคำถามจึงเป็นเหมือนอมประคำดีควายเอาไว้สองกระพุ้งแก้ม กำกวมๆ ให้ไปตีความเอาเองราวกลัวหนังสือตูจะขายดี
มีหนังสือชื่อ เลียบหิมาลัย ขายในงาน อยากได้จังเพราะแถมซีดีเฉพาะคนที่สั่งจองในนี้ด้วย แง่บๆ แต่ว่างานหนังสือคราวนี้แว่วมาว่าลดน้อยมาก เปิดๆดูทางเน็ตยังลดมากกว่าอีก แบบนี้ต้องอยู่บ้านแล้วนอนรอให้มันส่งมาถึง คงจะเข้าท่ากว่าไปซื้อเอาส่วนลดเล็กน้อยแล้วเสียค่าไปรษณีย์ส่งกลับมาแหละนะ
Create Date : 11 ตุลาคม 2548 |
|
11 comments |
Last Update : 23 กันยายน 2552 3:51:25 น. |
Counter : 614 Pageviews. |
|
|
|
เรื่องลดราคาผมว่าก้อลดเหมือนเดิมนะ แต่ราคาหนังสือมันเพิ่มขึ้นมาอีกนี่สิ มันก้อเลยเหมือนไม่ได้ลดยังไงไม่รู้
ป้าสบายดีไม๊เอ่ยย