หอพญายม บ่นๆๆ
ยินดีต้อนรับ จากคอนโด...โรแมนติก ตอนนี้เป็น หอพญายม เราเลเวลอัพแล้ว
เบื่อๆ หาเรื่องแปะพิกเซลดอลแทน จะได้ไม่ต้องพิมพ์อะไรมาก คิดไม่ออกก็ปะไปก่อน ขายผ้าเอาหน้ารอด แต่หลังๆ เริ่มขี้เกียจอีก หันมาทาสีบล็อกใหม่แล้วก็เลยแวะพล่ามเสียหน่อย
ทนๆ อ่านละกันนะ
ช่วงนี้หลายๆ คนอาจยังไม่รู้ แต่เราว่ามันเป็นฤดูกาลส่งงานนรกของนักเขียน เพื่อจะได้ทันออกงานหนังสือเดือนตุลา มันก็เลยเป็นช่วงนรกแตก เจอใครมาทวงงานช่วงนี้ล่ะหงุดหงิดนักเชียว แต่ด้วยยังต้องทำมาหากินอยู่ เลยพูดได้ไม่เต็มปาก เหมือนมีเงินปากผีมาอุดอยู่ยังไงยังงั้น
ปั่นอีดาวห่มฟ้าก็ไม่รู้เมื่อไรมันจะจบสักที สาบานได้เลยว่าเขียนเรื่องนี้จบคงเข็ดมาเฟียไปอีกนาน ยัยมิงค์ (เออ ก็แกนั่นแหละ) มันดันบังอาจนับ ว่าในเดือนนี้จะก้าวล่วงครบสามปีแล้ว อ๊ะ จริงเหยอ นึกว่ามันแค่สองปีนะ แหม่... วันหนึ่งมันอาจเป็นวรรณคดี เป็นมหากาพย์สามชาติจบ
พักนี้มีเรื่องหงุดหงิดเพิ่มขึ้น ทำไมพนักงานเซเว่นถึงชอบให้หลอดนมยูเอชทีมา แทนที่จะให้หลอดยาคูลล์ ทั้งขนาดความยาว และสี ทางบริษัทเขาคงคิดมาดีแล้วว่า มันให้ดูดยาคูลล์แล้วอร่อยที่สุด รสชาติเป็นเลิศที่สุด แล้วไยพนักงงานเซเว่นไม่ตระหนักในข้อนี้ เลยอดเคืองๆ ไม่ได้ หลอดมันน่ะหลอดมัน หยิบให้ถูกมันลำบากมากเลยรึไง เครียดดดนะเว้ย
ผมเริ่มยาวแล้ว เปลืองแชมพูแฮะ จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ตัด มันทำร้ายจิตใจมาก ป้าคนนั้น แกหูตึง พูดอะไรไปไม่เข้าหูแกเลย มองกระจกด้วยตาขวาตอนจ่ายตังค์ ไม่คิดว่าป้าแกจะรู้ตัวหรอกนะ ว่าเอาผมเราออกไปครึ่งฟุต ใกล้เคียงกับคำว่า นิ้วเดียว มากเลยป้า
ง่วง โอ๊ะไม่ไหวแล้ว ไปนอนดีกว่า สวัสดี
Create Date : 13 พฤษภาคม 2548 |
|
2 comments |
Last Update : 23 กันยายน 2552 4:14:30 น. |
Counter : 580 Pageviews. |
|
|
|
ยังไงออมก็ยังรอดาวห่มฟ้าอยู่นะค่า
เอิ้กซ์ๆๆ ไม่เร่งๆ
อะไรมันเครียดๆก็ผ่านๆไปก็ปล่อยมันเต้อะ
พี่เกดนอนตอนเก้าโมง -_-)" เอ๊ะ ยังไง
มนุษย์กลางคืนรึเปล่าหว่า