เห็นเพื่อนๆ ในเฟซบุ๊คกรี๊ดกร๊าดกันมาพักนึง แต่พอลองฟังแล้ว ก็ไม่โดนใจมากเท่าไร คือมันไม่ใช่ post-rock เพียวๆ ไม่ใช่แบบกำแพงเสียงกีต้าร์อย่างเดียว แต่มันมีลูกเล่นกะฉึกกะฉักเยอะ มีส่วนผสมของ math rock ซึ่งพอมาดูเล่นสดแล้วสนุกนะ ลูกเล่นมันแพรวพราวดี เคสนี้คล้ายๆ วง Battles (ถึงเพลงจะไม่ได้เหมือนกันก็เถอะ) ที่ฟังซีดีแล้วอุเบกขา แต่ดูสดแล้วตื่นตาตื่นใจ
วง Toe นี่นักร้องนำตลกดี พูดญี่ปุ่น พูดอังกฤษอะไรไปเรื่อย แล้วก็ขำเองเออเอง แต่แอบรำคาญคนดูที่คอยตะโกนแซวว่า “อิไต อิไต” “อิคุ อิคุ” อะไรเนี่ย (เผื่อไม่รู้ มันคือเสียงร้องในหนัง AV) รู้สึกว่ามุขมัน bad taste
2. Moderndog
ขอสารภาพบาป ตอนแรกเซ็งมากที่เห็นกำหนดการว่า MD อยู่ตรงกลาง พูดกับเพื่อนว่า “ให้ MD อยู่วงสุดท้ายได้มั้ยอ่ะ จะได้กลับบ้านไวๆ” (เลวอ่ะ) แต่ก็ได้ข่าวมาว่าวันนี้ MD จะเล่นเพลงที่ไม่ค่อยได้เล่น ก็เลยทำให้โชว์วันนี้ปราศจากเพลงอย่าง บุษบา หรือ ก่อน แต่มีเพลงจากชุด Love Me Love My Life อย่าง Happiness is… และ อีสานคลาสสิก เพลงหลังนี่อินมากเลย เพราะชอบเนื้อเพลงมาก ดีใจที่ได้ฟังสดอีก
ถึงจะมีเพลงกึ่งแมส และแมสโคตรอย่าง สิ่งที่ไม่เคยบอก และ ตาสว่าง ตามมา แต่ก็พอให้อภัยได้ แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็เป็นโชว์ที่ดีที่สุดของ MD นับจากคอนเสิร์ต Pru-Dog เมื่อปี 2002 เหมือนพาเราย้อนกลับไปยุคที่อัลบั้ม Love Me Love My Life เป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้น
3. Mogwai
มาถึงวงไฮไลท์แล้ว ออกตัวก่อนเลยว่าไม่ใช่แฟน Mogwai เท่าไร ในบรรดาวงโพสต์ร็อค วงนี้น่าจะอินด้วยน้อยสุดแล้วมั้ง คือชอบพวกชุดแรกๆ โดยเฉพาะ Come On Die Young แต่อัลบั้มล่าสุด Hardcore Will Never Die, But You Wil นี่ถึงขั้นหลับสนิทเลย
เราเหนื่อย เราเมื่อย เราร้อน เรารำคาญเกรียนหลาย ๆ คน เราเหม็นบุหรี่ และเรารู้สึกเหมือนอยู่ในนรกตอนช่วงสุดท้ายที่ fear satan จบ (ยังดีที่มันจบสวย)