6.2.13 Concert
by merveillesxx
6.2.13 Concert (A-)
5 May 2013 / Paragon Hall
ก่อนอื่นขอด่า A-Time ก่อนเลยค่ะ กูดูคอนเสิร์ตมึงมาครึ่งชีวิต คอนมึงเลทตลอด เลทกันเป็นชั่วโมง กูไม่เข้าใจ มันเป็นธรรมเนียมพิธีกรรมอะไรของมึงค้า เวลาบัตรเขียน 19.00 มึงเปิดประตู 19.00 เล่นจริงเกือบ 20.00 เจริญค่ะเจริญ
ทีนี้ขอไล่ศิลปินทีละคน
- นัท มีเรีย: ก็ต้องยอมรับว่าในบรรดาศิลปินทั้งหมด นาง weak ที่สุด คือเพลงน้อย และเพลงติดหูมากๆ ก็ไม่ค่อยจะมี ในขณะที่เพลงของคนอื่นที่ชั้นร้องได้ปาวๆ เหมือนเนื้อเพลงฝังอยู่ในสไปนอลคอร์ด แต่พอเพลงเร็วนางขึ้นมานี่ชั้นต้องเข้าโหมดลุงบุญมีระลึกชาติเลยค่ะ / ถึงกระนั้นก็ชอบนาง นางสวย ร้องดี และเพิ่งรู้ว่านางตลกขนาดนี้ (หลังๆ มีภาพจำของเธอในแบบสวยๆ เล่นละครเวทีบ้าง ร้องเพลงช้าซึ้งๆ บ้าง) ชอบมุกที่นางบอกว่า ชุดรุ่มร่ามหน่อยนะคะ แต่เปิดออกมาแล้วก็ไม่ค่อยจะมีอะไรหรอกค่ะ 55555 อะไรของเธอ!?
- UHT: สารภาพว่าดิชั้นไม่ค่อยจะอินกับวงนี้เท่าไร เพลงมันดูคุณหนูไปหน่อยค่ะ ดิชั้นชอบบอยแบนด์ RS มากกว่าค่ะ เสร่อๆ ตึ่งโป๊ะๆ ดี (เฮียฮ้อคะ วงไจแอนท์ท่าทางจะ impossible แล้ว หนูอยากดู Gang 4 ยกพลขึ้นบกในงาน RS Meeting อ่ะค่ะ) แถมตอนช่วงวงนี้ขึ้น ก็กลายจะเป็นเอกกี้โชว์ไปแล้วค่ะ / แต่ก็แอบซึ้งตอนพี่กัปตันน้ำตาซึมนะคะ T_T
- พี่มอส: กรี๊ดดดดด พี่แดกอะไรเป็นอาหารคะ ทำไมหน้าพี่มันเหมือนหยุดเวลาไว้สมัยหนูยังอยู่ ป.5 เลยคะ (โอ๊ย พิมพ์แล้วรู้สึกถึงห้วงอดีตกาลยาวนาน) พี่เปิดตัวมาได้ใจมากเลยค่ะ ไถลโรลเลอร์เบลดกันมาเลยทีเดียว ฟีลลิ่ง nostalgia ได้พีคมากค่ะ แม้พี่จะลื่นล้มโครมไปทีหนึ่ง 555 / เอาจริงๆ ในบรรดาศิลปินวันนี้ พี่ร้องเพลงด๊อกแด๊กสุดค่ะ แล้วเพลงพี่ก็ปัญญาอ่อนที่สุดด้วย 555 แต่หนูชอบค่ะ นี่แหละค่ะข้อพิสูจน์ว่าอินดี้มาจากไหน เจอเพลงวัยเด็กเข้าไป ร้องได้ทุกเพลง เต้นเป็นผีเข้า อินมากเลยง่ะ ฮัลโหลๆๆๆ ไปอยู่ที่ไหนเธอ เหมี๊ยวๆๆๆ หง่าว สลัด สะบัดๆๆๆ / อาจจะรู้สึกพีคพี่มอสมาก เพราะเหมือนไม่ได้ดูพี่บนเวทีมานาน นาน นาน นานนนนน มากค่ะ
- ทาทายัง: น่าจะได้ใจคนดูมากที่สุดค่ะสำหรับเธอคนนี้ ที่เซอร์ไพรส์คือ แม้จะฉากเปิดจะเป็นกรงเหล็กไฟวูบวาบ แต่หล่อนมาด้วยเมดเลย์เพลงช้าค่ะ แล้วเธอร้องเพราะมากกกกกกกกก + เสียงดีมากกกกค่ะ ดิชั้นถึงกลับต้อง re-evaluate เพลงช้าของทาทาใหม่ทั้งกระบวน มันไม่ใช่เพลงง้องแงง pre-teen แล้วค่ะ แต่มันกลายเป็นเพลง ballad งดงามไปแล้ว ตอนเธอร้อง เมื่อเธอไม่รักตัวเอง ไม่เคยดูแลแม้ตัวเอง แล้วเธอจะรักฉันยังไง เมื่อเธอไม่รักตัวเอง ทำตัวไม่มีคุณค่าใด ก็แล้วใครจะรักเธอ นี่ดิชั้นน้ำตาซึมเลยค่ะ จากที่ฟังสมัย ป.5 มันเป็นเพลงวัยรุ่นตัดพ้อกัน แต่มาฟังในวันนี้วัยนี้มันเป็นคติธรรมชีวิตไปเลยค่ะ / ส่วนตอนเพลงเร็ว ดิชั้นชอบตอนหล่อนระเบิดร่างในเพลง Dhoom Dhoom มากค่ะ แม้กายหยาบจะไม่เอื้อ แต่ใจนางสู้ค่ะ ดิชั้นกราบ!
- ป้าติ๊นา + พี่เจ : สองคนนี้รวมไว้ในโหมดเดียวกันนะคะ นั่นคือ ดิชั้นไม่สามารถมีอารมณ์ร่วมใดๆ กับทั้งสองคนได้แล้วค่ะ เพราะทศวรรษที่ผ่านมาดูพี่ทั้งสองไป 4 รอบแล้ว ไม่ว่าจะงาน The Beat, Dare to Dance, 20 ปีติ๊นา, 20 ปีเจ แล้วเพลงที่พี่เล่นมันก็วนไปวนมาอ่ะค่ะ (พลิกล็อค, ประวัติศาสตร์, พูดอีกที บลาๆๆ รอบที่ 147 ของชีวิต) แต่ก็ขอชื่นชมทั้งสองว่ายังแสดงสดได้สนุกเหมือนเดิมค่ะ
และพอช่วง 30 นาทีสุดท้าย ก็เป็นสไตล์ A-Time มากๆ ค่ะ ก็คือเอาเพลงนู้นนี้มาร้อง แดนซ์ซ่องแตกกันไปเรื่อย (เป็นแบบนี้ทุกคอนเสิร์ต) แต่ดิชั้นก็สังเกตว่าคนดูเริ่มเหนื่อยเนือยกันทีเดียว เพราะคอนเสิร์ตมันยาวตั้ง 3.5 ชั่วโมงอ่ะค่ะ หลายรายต้องขุดสังขารมาเต้นกันเลยทีเดียว
โดยสรุปคอนเสิร์ตก็สนุกดีค่ะ ด้านโปรดักชันก็ไฉไลใช้ได้ แต่ดิชั้นก็หวังว่าถัดจากนี้ A-Time, แกรมมี่และค่ายเพลงทั้งหมดทั้งมวล จะ create งานอะไรใหม่ๆ ขึ้นมาบ้างนะคะ เลิก nostalgia กันได้แล้ว เดี๋ยวถัดจากนี้เดิชั้นยังจะต้องเจอกับ RS Meeting และคอน P.O.P (ซึ่งแม่งก็คือ Bakery Reunion ดีๆ นี่เอง) บางทีดิชั้นก็รู้สึกตัวเองติดอยู่ใน limbo เรื่อง Inception นะคะ ที่ต้องดูคอนเสิร์ต nostalgia วนเวียนไปมาแบบนี้เกือบสามปีแล้ว
Create Date : 07 พฤษภาคม 2556 |
|
1 comments |
Last Update : 7 พฤษภาคม 2556 3:57:54 น. |
Counter : 4042 Pageviews. |
|
|
|
|