BlogGang.com : : Alex on the rock : 17 วันที่ฉันเป็นครู : วันสุดท้าย…หลงรักโดยไม่รู้ตัว

17 วันที่ฉันเป็นครู : วันสุดท้าย…หลงรักโดยไม่รู้ตัว

จนมาถึงวันสุดท้ายที่ฉันจะได้ทำหน้าที่ครูสอนภาษาไทย คิดๆแล้วก็ใจหายเหมือนกัน รู้สึกเหมือนต้องจากสิ่งที่เรากำลังจะชินไป เพราะฉันโตแล้วฉันจึงรู้สึกเช่นนี้ แต่สำหรับน้องผึ้งแล้วเธอคงไม่รู้สึกนักหรอก เธอยังเด็กเกินไปที่จะผูกพันกับอะไรง่ายๆ และเธออาจจะดีใจด้วยซ้ำที่เลิกเรียนเสียที เธออาจจะเบื่อฉันแต่ไม่กล้าบอกก็ได้

            แม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ และมีเรื่องมีจำเจอยู่บ้าง แต่ฉันว่ามันเป็นความรู้สึกที่วิเศษไม่น้อยเลย นี่แค่ 17 วันนะ ฉันยังรู้สึกวังเวงใจชอบกล แล้วลองนึกถึงครูที่กำลังจะเกษียณอายุสิ โอ้โห คงจะรู้สึกแย่กว่าฉันเยอะเลย

            วันนี้ฉันไม่ได้สอนอะไรเพิ่มเติม แต่ให้ทบทวนสิ่งที่เคยเรียนผ่านมาทั้งหมด ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องน่าเบื่อสำหรับเธอไม่น้อย ที่ต้องทำอะไรซ้ำซาก เธอจึงพยายามฆ่าเวลาด้วยการลุกไปดื่มน้ำเวลานานๆ แล้วกลับมาบอกว่า “ขอโทษนะคะหนูกินเวลาไปหน่อย” วันนี้เธอมองนาฬิกาบ่อยมาก แล้วจะเลือกเรื่องที่เธออยากทำเท่านั้น โดยเฉพาะการคัดลายมือ เธอขอคัดเพราะมันจะทำให้เวลาหมดไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องใช้สมอง ฉันรู้ดีว่าเธอคิดอะไรอยู่

            สองชั่วโมงผ่านไปไวเหมือนโกหก ฉันไม่รู้จะร่ำลาเธอว่าอย่างไร รู้แต่ว่าเธออยากสวัสดีลาก่อนเต็มทนแล้ว ฉันคงเป็นโรคจิตอย่างหนึ่ง คือกลัวคนลืมฉัน กลัวคนไม่คิดถึง ฟังดูแล้วเป็นการเห็นแก่ตัวมากเกินไปใช่มั้ย แต่ฉันว่าไม่นะ เพราะฉันเป็นคนที่ไม่ลืมอะไรง่ายๆ หมายถึงเหตุการณ์ในอดีตน่ะ (ไม่เกี่ยวกับการลืมในชีวิตประจำวันนะ เพราะนั่นเป็นนิสัยถาวรของฉันแล้วล่ะ) ฉันอยากทำอะไรให้คนอื่นประทับใจก่อนที่ลาจาก แต่มักจะทำได้แค่อยากเท่านั้น ไม่เคยลงมือซักที ครั้งนี้ก็เช่นกัน

            ฉันอยากให้น้องผึ้งประทับใจและไม่ลืม ฉันไม่มีคำพูดประทับใจอะไรเลย เพียงแต่ยื่นลูกอมให้เธอหนึ่งเม็ดซึ่งเป็นปกติหลังเลิกเรียน แต่สำหรับวันสุดท้ายฉันบอกเธอว่า “อ่ะ วันนี้ครูให้เพิ่มอีกเม็ดนึง ไหนๆเราก็ไม่ได้เจอกันแล้ว” เธอรีบหยิบไป ฉันทำได้แค่นี้จริงๆ ฉันก็แค่อยากให้เธอรู้สึกว่าฉันเป็นครูภาษาไทยใจดีของเธอเท่านั้น พี่บัว พี่เลี้ยงของเธอออกไปเปิดประตูบ้านให้ แล้วบอกให้น้องผึ้งลาคุณครู เธออมลูกอมแก้มตุ่ย มายื่นตรงหน้าฉันแล้วยกมือไหว้ ค่อยๆย่อตัวลงอย่างนิ่มนวล ฉันว่าสำหรับคนที่เป็นครูแล้ว คงไม่มีอะไรจะสุขใจไปกว่าการที่เห็นเด็กแสดงเคารพนับถือนะ

Create Date : 01 มีนาคม 2564

Last Update : 1 มีนาคม 2564 9:27:31 น.

2 comments

Counter : 516 Pageviews.

เข้ามาอ่าน ก็เป็นวันสุดท้ายพอดีเลย
เดี๋ยวจะย้อนเวลาถอยหลังไปอ่านทีละวันครับ

ลูกศิษย์คนนี้ท่าทางฉลาดไม่เบาเลย
แต่คุณครูก็เอาอยู่เช่นกันครับ

โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714

) วันที่: 1 มีนาคม 2564 เวลา:21:42:03 น.

ยังไม่จบจ้า

โดย: Alex on the rock

วันที่: 3 มีนาคม 2564 เวลา:9:18:33 น.