BlogGang.com : : Alex on the rock : 17 วันที่ฉันเป็นครู : ด้วยฝีมือเธอ

17 วันที่ฉันเป็นครู : ด้วยฝีมือเธอ

การที่ฉันได้เจอะเจอทุกๆวัน ฉันก็พบว่าเธอมีอะไรใหม่ๆ มาให้ฉันได้หัวเราะได้เสมอ วันนี้ก็เช่นกัน ฉันไปถึง น้องผึ้งก็เตรียมอุปกรณ์การเรียนมาวางบนโต๊ะ พร้อมกับบอกว่า “วันนี้ใช้ไม้บรรทัดอันนี้นะ” มันเป็นไม้บรรทัดเก่าๆ ฉันถามถึงอันที่เคยใช้ซึ่งมีสภาพดีกว่านี้ เธอรีบทำปากจุ๊ๆ และกระซิบกระซาบว่า “หนูมีความลับ” ฉันชักอยากรู้ว่ามันเป็นความลับอะไรจึงถาม เธอบอกว่า “เมื่อวานหนูเล่นเอาไม้บรรทัดใส่ไปในช่องที่โทรทัศน์” ฉันงง เธออธิบายพร้อมทั้งพามาชี้ที่เกิดเหตุ “ตรงนี้ไง” มันเป็นปุ่มปรับโทรทัศน์แล้วบังเอิญมันหลุดอยู่แล้ว และเป็นช่องเล็กๆพอดีกับไม้บรรทัดอันที่ว่าพอดี “หนูก็เอาไปแหย่ จนเพลินมันเล่นเข้าไปทั้งอันเลย” ฟังแล้วฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่อ เพราะไม้บรรทัดอันนั้นยาวตั้งฟุต ฉันถามว่า “แล้วโทรทัศน์เสียมั้ย” “ไม่เสีย ถ้าเสียหนูตายแน่”       “แล้วไม่มีใครรู้เลยเหรอ” เธอส่ายหน้า พร้อมบอกว่า “หนูไม่กล้าบอกใคร ถ้าแม่รู้หนูซวยเลย แม่ยิ่งดุด้วย”
            “แล้วจะทำยังไงล่ะ”
            “ช่างมัน หนูต้องปิดเป็นความลับ”
            “อ้าว ถ้ามันเสียแล้วต้องซ่อมล่ะ จะบอกมั้ย” ฉันชอบสมมติเหตุการณ์อยู่เรื่อย
            “ช่างก็ค่อยมาแงะออกเอง”
            “ช่างคงงงนะว่านี่มันอุปกรณ์อะไรเป็นไม้บรรทัด” เธอหัวเราะชอบใจ “หนูก็บอกว่าหนูไม่ได้ทำ” ดูสิยังจะยืนยันความบริสุทธิ์อีก ทั้งที่รู้ๆกันอยู่ว่าไม่มีใครมือซนเท่าเธออีกแล้ว

            มีอยู่ครั้งหนึ่ง ฉันให้เธอเขียนเรียงความเรื่องความประทับใจ เธอก็ตั้งชื่อเรื่องว่า “ความประทับที่อยู่ในบ้าน” ฉันบอกเธอว่าตั้งใจเขียนนะ เดี๋ยวจะเอาไปลงหนังสือพิมพ์ โอ้โห เธอแทบจะคัดลายมือเลย ไม่เขียนเรื่องที่ไม่เป็นความจริง เพราะกลัวทางหนังสือพิมพ์จับได้ว่าโกหก เดี๋ยวไม่ลงให้ ว่าแล้วเธอก็บรรจงคัดลายมือสุดชีวิต และเรื่องราวที่เธอเขียนก็สะท้อนตัวเธอได้เป็นอย่างดี

            บ้านของหนูอยู่ที่กรุงเทพฯ เป็นบ้านเก่าที่เช่ามานาน อยู่ในซอยมิตรอนันต์ ซอยนี้อยู่หน้าสถานีรถไฟสามเสน เราจะได้ยินเสียงรถไฟตลอด ซอยนี้มีทางออกหลายทางเหมือนเขาวงกต
          บ้านหลังนี้มีชื่อว่า บ้านตรีทิพย์สถิตย์ เป็นบ้านเลขที่ 256/15 ในบ้านมีคนอาศัยอยู่ 3 คนคือ พี่บัว ซึ่งเป็นพี่เลี้ยง เจ๊หวาน เป็นคนที่ชอบเล่นเกมเต้นมาก แถมยังชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับฆาตกรด้วย เธอเป็นพี่สาวของหนุเอง อีกคนหนึ่งคือ ตัวหนู มีชื่อว่า น้ำผึ้ง เป็นคนที่อารมณ์ดีมากเลย ชอบเล่นเกมทั้งวัน หนูเล่นได้ทุกเกม ยกเว้นเกมเลี้ยงสัตว์ทามาก๊อต
            ส่วนพ่อกับแม่ อยู่ที่อุดรธานี ทั้งสองมีอาชีพเป็นแพทย์ ช่วงเปิดเทอม คุณแม่จะมาที่กรุงเทพฯ ในวันเสาร์ แม่จะให้หนูทำการบ้านเอง และคอยตรวจการบ้านทุกครั้ง
          หนูอยู่บ้านนี้มีความสุขทุกวัน

            พอกลับถึงบ้าน ฉันเอาสมุดเรียนของน้องผึ้งกลับมาด้วย ทีแรกกะว่าจะถ่ายเอกสารแล้วส่งไปลงในจุดประกายวรรณกรรมของหนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจซึ่งมีคอลัมน์โรงเรียนนักเขียนน้อยอยู่ เพราะอยากให้เห็นถึงความตั้งใจในการคัดลายมือของเธอ แต่ด้วยความที่เธอใช้ปากกาสารพัดสีเหลือเกิน จึงไม่สามารถถ่ายเอกสารได้ ฉันจึงตัดสินใจย้อนวัยกลับไปเป็นเด็ก ป.6 อีกครั้ง โดยการคัดลอกเรื่องความประทับใจในบ้านด้วยลายมือของฉันเอง แล้วจัดแจงส่งไปให้เสร็จสรรพ จะได้ลงหรือไม่ก็เป็นอีกเรื่องนะ

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2564

Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2564 10:31:44 น.

1 comments

Counter : 512 Pageviews.

สวัสดีคะคุณครู...

ไม้บรรทัดคงไม่ทำให้ทีวีเสียหร๊อก...อิอิ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:13:45:49 น.