Group Blog All Blog
|
การเรียนรู้ ชางมินพูดตามความเป็นจริงเพราะเวลาที่ว่าที่พี่สะใภ้ของเขาอย่างนาเมร้องไห้เวลาทะเลาะกับแจจุงเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาต้องทำอย่างไร ฮือๆๆๆ ยิ่งพูดก็ยิ่งดูเหมือนอุปกรณ์งานควิลท์จีซองจะยิ่งร้องไห้หนักเข้าไปอีก งั้นเปลี่ยนเรื่องคุยก็ได้อะ ว่าแต่ไอสมุดบันทึกของเธอบันทึกอะไรไว้บ้างบอกฉันได้มั้ยชางมินที่ไม่รู้จะเปลี่ยนเรื่องเข้าประเด็นไหนดีจึงดึงเข้ามาถึงเรื่องนี้จนเขาคิดว่าเป็นเรื่องที่งี่เง่าสิ้นดี ทำไมเขาต้องอยากรู้ด้วยว่ายัยเด็กกะโปโลคนนี้คิดหรือทำอะไรอยู่ แต่เมื่อคำถามนี้หลุดออกจากปากของชางมินทำให้ตาแดงกล่ำของจีซองหันมาทางชางมินพลางหยิบสมุดบันทึกที่ดูเหมือนเศษกระดาษไม่ใช้แล้วตามความคิดของชางมินขึ้นมา ฮึก ฉันเก็บพวกเศษกระดาษมาจากป้าที่เก็บของเก่าแถวบ้านน่ะค่ะ แล้วรวบรวมได้หนาพอสมควรแล้วก็อยากจะเอาไว้เขียนบันทึกเรื่องที่ฉันเจอมาเหมือนกับคนอื่นที่ชอบเขียนบันทึกบ้างน่ะสิ เหอะๆๆที่แท้เป็นเพราะอยากเขียนอยากมีเหมือนคนอื่นอย่างนี้เองหรอกเหรอเนี่ย....ไอเราก็นึกว่าจะมีความคิดมากกว่านี้ เพราะตลอดสิบห้าปีที่ผ่านมาที่ฉันจำความได้ไม่มีวันไหนเลยที่ฉันอยากจะบันทึกมันเอาไว้เพราะฉันคิดว่าสิ่งที่ฉันเจอมันไม่น่าจะเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำที่ดีสักเท่าไหร่ แล้วทำไมตอนนี้ถึงนึกอยากเขียนบันทึกขึ้นมาล่ะ ................... แล้วคุณเคยเขียนบันทึกมั้ยล่ะ ฉันก็เหมือนเธอน่ะล่ะ ชีวิตที่เหมือนเป็นชีวิตประจำวันซ้ำไปมาจะเอาไปเขียนหนังสืองานควิลท์ทำอะไร ว่าแต่คุณไม่คิดจะเขียนบันทึกบ้างเหรอ
วันนี้ชายหนุ่มดูจะคุยกับจีซองนานไปหน่อยเพราะนี่ก็เย็นมากแล้วจนต้องกลับบ้านก่อน เมื่อรถเข้ามาสู่ตัวเมืองที่หนาแน่นทำให้เค่อยเหมือนกลับเข้ามาสู่ชีวิตจริงที่ตัวเองคุ้นเคยหน่อย แต่แล้วความคิดของจีซองเมื่อครู่นี้ก็กลับเข้ามาในสมองเขาอีกครั้ง ก็เขียนเรื่องราวหรือสิ่งที่อยากบอกลงไปเป็นตัวหนังสือ ฉันว่าคงดีนะที่เราได้ย้อนกลับมาอ่านมันอีกครั้งน่ะ รถของเขาจอดที่หน้าห้องสรรพสินค้าที่ด้านหน้าโชว์สมุดไดอารี่เล่มสวยโดยที่วินโดว์ดิสเพลย์โฆษณาภายนอกเป็นกล่องของขวัญประดับตกแต่งอย่างสวยงามพร้อมประโยคโฆษณาที่สะกดเขาให้จอดรถอยู่กับที่ เรื่องราวที่จะถูกบันทึกลงไปกลายเป็นตัวหนังสือบอกความในใจให้เป็นของขวัญแก่คนที่คุณรัก เรื่องราวบอกความในใจงั้นเหรอ....ชางมินพึมพำกับตัวเองพลางเลี้ยวรถเข้าไปที่ห้างสรรพสินค้านั้นทันที ชางมินเดินพลิกดูสมุดไดอารี่จักรควิลท์เล่มสวยที่เหมือนกับที่ตั้งโชว์หน้าร้านเมื่อครู่ช่างแตกต่างจากสมุดบันทึกของใครบางคนสิ้นดี แต่ทำไมคนที่ไม่เขียนอะไรลงในบันทึกมาก่อนถึงได้ซื้อเล่มนี้ติดตัวกลับมานะ มันเป็นเพราะคำโฆษณาที่หน้าร้านหรือเพราะคำพูดของใครบางคนกันแน่??
|
Sew Lovely
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
