Group Blog All Blog
|
เริ่มต้นเขียน อะไรกัน นี่นายโกรธฉันถึงขนาดไม่ทักไม่ทายกันเลยเหรอแจจุงเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นชางมินเดินเข้ามาภายในบ้าน หวัดดีชางมิน อ๊ะไปซื้อของอะไรมาเหรอนาเมคู่หมั้นของแจจุงถามเมื่อเห็นถุงหิ้วของห้างสรรพสินค้าที่เขาถือติดมา ซื้อของมานิดหน่อยทั้งคู่ช่างสงสัยจริงนะ....เมื่อไหร่จะรีบๆแต่งงานไปสักทีล่ะ ชางมินได้ทีก็แซวไปทำให้นาเมที่ได้ยินถึงกับหน้าแดง อะไรกันเล่า ยังไม่ถึงเวลาสักหน่อย ได้ทีก็แซวฉันเลยนะ นาเมพูดขณะที่หน้าหนังสืองานควิลท์เธอยังแดงกล่ำ เฮ่อ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับพี่ ชางมินกล่าวและเดินขึ้นข้างบนไป เดี๋ยวลงมากินของว่างด้วยกันล่ะแจจุงเงยหน้าขึ้นไปบอกกับน้องชาย
เขาแกะห่อเพื่อดูสมุดไดอารี่อีกครั้ง สมุกไดอารี่สีน้ำเงินเข้มเล่มขนาดปานกลางไม่หนาไม่บางจนเกินไปบ่งบอกสไตล์ของคนเลือกได้เป็นอย่างดีเขาตัดสินใจเปิดสมุดหน้าแรกพร้อมกับหยิบปากกาพร้อมมานั่งเขียนเต็มที่ แต่แล้วใครคนหนึ่งก็ดลใจให้เขาเขียนลงไปเป็นคำแรกของเขาในไดอารี่เล่มแรกในชีวิต จีซอง ชายหนุ่มได้สติหลังจากที่เขียนชื่อของเด็กสาวเจ้าของความคิดการเขียนบันทึกเล่มนี้ลงไป ในตอนแรกเขาคิดจะลบชื่อนี้ออกแต่แล้วรอยยิ้มของเด็กสาวคนนั้นก็ทำให้รอยยิ้มของชายหนุ่มผุดขึ้นมาเมื่อเห็นชื่อ งั้นฉันจะยกให้เธอเป็นเจ้าของไอเดียที่ทำให้ฉันเขียนไดอารี่แล้วกันนะจีซอง จีซองกลายเป็นชื่อที่ชายหนุ่มเขียนเอาไว้บนบรรทัดแรกของสมุดไดอารี่และปิดสมุดลงเมื่อพี่ชายของเขาจะเรียกลงไปทานของว่างจักรควิลท์ ขึ้นไปทำอะไรตั้งนานน่ะ ปกติขึ้นไปเก็บของแปบเดียวก็ลงมานี่แจจุงถามขึ้นขณะที่กำลังรินน้ำชาใส่แก้วอยู่ อะไรน่ะพี่ เดี๋ยวนี้กลายเป็นคนช่างถามเหมือนคู่หมั้นไปแล้วเหรอ เปล่า ก็แค่ถามเฉยๆ...อ้อวันนี้นายไปทำอะไรมากลับซะเย็นเชียว เอ๊ะพี่ พูดยังไม่ทันขาดคำเลย ถามอีกแล้ว แหม ฉันถามแค่นี้ไม่ได้รึไง.... แจจุงถลึงตาใส่น้องชายตัวดีที่ไม่ยอมตอบคำถาม .................. ไปหาจีซองมาละสิแจจุงพี่พูดแทงใจดำชายหนุ่มถึงกับสำลักน้ำชาที่พี่ชายรินให้ เปล่านะ แค่ไปเดินเล่นแล้วเจอก็เท่านั้น นั่นไง!! ไปหาจีซองจริงๆด้วยแจจุงยิ้มมุมปากภูมิใจในลูกเล่นการเค้นคำตอบจากชางมินได้เป็นอย่างดี โอ๊ยพี่นี่น่ารำคาญจริงเลย ผมขอตัวก่อนล่ะ ชายหนุ่มยกแก้วน้ำชาเดินขึ้นห้องไป
|
Sew Lovely
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
