“หนูเห็นแม่ใช้จักรตัวเก่ามานาน เมื่อไหร่แม่จะเปลี่ยนจักรเก่าๆนี่เป็นจักรควิลท์สวยๆเสียทีล่ะแม่”ลูกสาวพูดเสียงเจื้อยแจ้วเมื่อเห็นผู้เป็นแม่ยังคงง่วนกับการซ่อมโน่นไขนี่สาละวนกับจักรตัวเก่าที่ได้ยินมาว่าได้มาจากคุณยายของเธอ
“จักรตัวนี้เป็นของขวัญชิ้นแรกของแม่ที่คุณยายให้แม่มาแล้วจะให้แม่ตัดใจทิ้งมันไม่ได้หรอกนะลูก”หญิงวัยกลางคนลูบหน้าลูกสาวด้วยมือที่หยาบกร้านทำให้เด็กสาวได้สัมผัสมือแม่ยิ่งรู้สึกอยากช่วยแบ่งเบาภาระหน้าที่บ้างแต่ทุกครั้งกลับจบด้วยเสียงแข็งๆของแม่ว่าห้ามทำอะไรทั้งสิ้นนอกจากตั้งใจเรียนก็พอแต่เสื้อผ้า กางเกงที่รอการซ่อมแซมจากแม่นั้นยังคงนอนมองแม่ที่ซ่อมจักรตัวเก่าอยู่
มีอยู่วันหนึ่งสาวน้อยน่ารักต้องการช่วยแม่อย่างใจจริงจึงหางานพิเศษทำ แม้เงินนั้นไม่อาจซื้อจักรตัวใหม่ให้แม่ได้แต่อย่างน้อยอาจช่วยแม่ให้ไม่ต้องรับงานมากนักสาวน้อยทำงานพิเศษที่ร้านอาหารตามสั่งแถวโรงเรียนเธอขอเจ้าของร้านทำหลังจากเลิกเรียนเท่านั้นแม้ค่าจ้างจะไม่มากแต่ทำฆ่าเวลาและทุ่นแรงไปได้มากทีเดียวเย็นวันศุกร์นี้ลูกค้าที่ร้านอาหารคนเยอะเป็นพิเศษทำให้เธอได้ค่าจ้างมากอละมีเงินพอจะหาซื้ออุปกรณ์งานควิลท์ราคาถูกไปให้แม่ของเธอได้เธอวางอุปกรณ์เหล่านั้นเอาไว้เพื่อรับออเดอร์ลูกค้าโต๊ะหนึ่งอยู่ลูกค้าคนนี้คงเห็นว่าเธอเดินมาจากโต๊ะที่วางกล่องอุปกรณ์ไว้ลูกค้าสาวจึงถามด้วยความเอ็นดู
“หนูชอบเย็บผ้าเหรอ พี่เห็นกล่องอุปกรณ์ใบนั้น”
“เปล่าหรอกค่ะแต่ที่บ้านแม่รับปะชุนเสื้อผ้า....”เด็กสาวเล่าเรื่องราวและที่มารวมถึงสาเหตุที่ทำให้เธอต้องมาทำงานที่นี่ด้วย
“หนูเป็นเด็กกตัญญูมากนะ เอาไว้วันอื่นพี่จะแวะเอาของอย่างอื่นเกี่ยวกับงานควิลท์มาให้หนูไปให้แม่ดีมั้ย”พี่สาวใจดียิ้มให้ทำให้เด็กสาวตั้งตารอวันนั้นให้พี่สาวคนนี้แวะมาหาที่ร้านอาหารเสมอเด็กสาวได้ของมากมายไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์ หนังสืองานควิลท์ หรือแม้กระทั่งแบบกระเป๋าถ้าแม่ได้เห็นจะต้องดีใจแน่ๆแต่เดี๋ยวก่อนถ้าเธอเอาของพวกนี้ไปให้แม่ตอนนี้เรื่องที่เธอมาทำงานพิเศษนี้ก็ต้องความแตกไปด้วยสิแล้วอย่างนี้เธอจะทำอย่างไรเพราะนี่คือหนทางเดียวที่เธอจะช่วยแม่ได้ในขณะที่อายุเท่าเธอจะทำได้นี่นา

อุปกรณ์งานควิลท์