ธันวาคม 2557

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
ทางแยก
“ก็นายนั่นล่ะ  หายไปตั้งนานแฟ้มเอกสารที่ต้องรอนายเซนต์ก็เอามากองในห้องฉันจนฉันต้องเดินมาเซนต์ให้นายถึงที่ห้อง นี่ถ้าพ่อรู้ว่านายเหลวไหลถึงขนาดนี้จะว่ายังไง...อย่าลืมอย่างที่พ่อเคยบอกนะว่าจักรควิลท์ไม่ได้มีแค่ฉันหรอกนะที่จะบอกพ่อ  ยังมีอีกหลายคนที่พ่อให้เขาจับตามองเราสองคนอยู่”

“..................”ชางมินเอาแต่ก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด

“นี่เอกสารที่เหลือที่นายต้องเซนต์อนุมัติ วันนี้ต้องอยู่ถึงเย็นห้ามออกไปไหนเด็ดขาดเพราะนายต้องเข้าร่วมประชุมส่วนวันนี้ฉันต้องไปสัมมนากับพ่อ...อย่าให้รู้ว่าอู้งานอีกนะชางมิน!!” แจจุงหันมาดุก่อนจะเดินออกจากห้องไป

ชายหนุ่มค่อยๆเดินไปที่เก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ที่ตรงหน้ามีแต่กองเอกสาร ทั้งหมดนี่จะกลายเป็นเงินเป็นทองของบริษัท ทำไมเงินของเขาช่างหามาได้ง่ายดายไม่เหมือนใครบางคนที่แทบจะต้องอดตายกว่าจะได้เงินมาสักวอน

สายตาที่หลับไปเพราะความเหนื่อยล้า เสียงเปิดประตูที่เข้ามาไม่ได้ทำให้เขาตื่นขึ้นเลย

“รองผู้จัดการคะ รองผู้จัดการ” เลขาลีค่อยๆเดินเข้ามาที่เก้าอี้ตัวใหญ่jutoon ผ้าและ อุปกรณ์

“......................”

“รองผู้จัดการคะ!!”เลขาลีเรียกเสียงดังขึ้นทันทีทำให้ชางมินหุนหันรีบตื่นขึ้นมา

“มีอะไรรึเปล่า คุณลี” ชางมินถามพลางเอามือลูบหน้าเบาๆ

“เข้าประชุมได้แล้วค่ะ...ว่าแต่ช่วงนี้ท่านดูเหมือนไม่ค่อยสบายนะคะ”

“เปล่าหรอกครับ ไม่เป็นไร มีประชุมไม่ใช่เหรอ...ไปเถอะครับ” ชางมินพูดพลางกระชับเสื้อสูทและลุกขึ้นเดินนำหน้าออกจากห้องไป

การประชุมอันยาวนานโดยไม่มีพี่ชายอย่างแจจุงคอยช่วยนี่เหนื่อยเป็นพิเศษจริงๆ ชายหนุ่มที่หิ้วแฟ้มเอกสารออกมาพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มบางๆให้กับพนักงานที่เข้าร่วมประชุม

“ช่วงนี้งานเยอะนะคะ เห็นว่าช่วงนี้รองผู้จัดการออกไปข้างนอกบ่อยถ้ายังไง...” เลขาลีจะพูดต่อแต่ก็ถูกเจ้านายของเธอสวนกลับขึ้นมาทันที

“คุณลีจะห้ามไม่ให้ผมออกไปไหนอย่างนั้นเหรอครับหรือคุณจะเอาเรื่องที่ผมอู้งานนี้ไปฟ้องพ่อผมก็ไม่ว่าหรอกนะครับ” ชางมินยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินไปที่ห้องทำงาน

ชางมินทิ้งตัวลงเอนนั่งที่เก้าอี้ทำงานตัวใหญ่อีกครั้ง สายตาทอดมองออกไปที่หน้าต่าง วิวภายนอกบอกเวลายามเย็นและไฟตึกราสีสวยส่องประกายน่ามองเวลาเช่นนี้และความเหนื่อยล้าในตอนนี้อุปกรณ์งานควิลท์สําเพ็งทำให้เขานึกถึงครั้งที่ยังเด็ก...

“หินวิเศษอยู่ไหนนะ” ชายหนุ่มพึมพำ ดวงตาที่ค่อยๆปิดลงอย่างเหนื่อยล้า

“หวัดดี ชางมิน”เด็กชายแจจุงยิ้มหน้าชื่นพร้อมโบกมือทักทายเด็กชายขี้แยอีกคนที่เอาแต่เกาะหลังแม่อยู่

“.........................”


อุปกรณ์งานควิลท์




Create Date : 10 ธันวาคม 2557
Last Update : 10 ธันวาคม 2557 16:24:04 น.
Counter : 1171 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Sew Lovely
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]