Bloggang.com : Aneem - 29>>>สืบรอยรักที่ซาฟารี...นายา

Group Blog

เมษายน 2557

21 เมษายน 2557

29>>>สืบรอยรักที่ซาฟารี...นายา

All Blog

29>>>สืบรอยรักที่ซาฟารี...นายา

สืบรอยรักที่ซาฟารี...นายา

พัดสี...สาวไทยในอเมริกา ได้รับการคัดเลือกให้เป็นผู้ร่วมเดินทางของคนในตระกูลศิราพันธุ์ไปยังแอฟฟริกาใต้ ในตอนแรกพัดสีเข้้าใจว่าอาจจะได้เดินทางไปกับคุณศิราผู้เป็นพ่อ แต่เมื่อถึงวันเดินทางกลับเป็นนรุตม์ หนึ่งในลูกชายสองคนของคุณศิรา ที่เธอคิดว่าเขาน่าจะเป็นลูกชายคนโปรดเพราะในห้องทำงานของคุณศิรามีเพียงรูปภาพที่คุณศิราถ่ายคู่กับเขาเท่านั้น

ชอบแนวความคิดของพ่อลูกตระกูลนี้ค่ะ...จากการที่จองตั๋วเครื่องบินในชั้นธรรมดา ทั้งๆที่ฐานะที่บ้านร่ำรวยเป็นเจ้าของกิจการพอที่จะนั่งชั้นหนึ่งได้อย่างสบายๆ
"คุณคงแปลกใจที่เราไม่ได้นั่งชั้นหนึ่ง ในเมื่อตามสถานภาพ เราควรทำได้"
"แปลกใจอยู่เหมือนกันค่ะ"..."ที่แปลกใจเพราะค่าจ้างกับค่าใช้จ่ายอื่นๆในการเดินทางนี้ถือว่าไม่ธรรมดา"
"เพราะคุณพ่อผมชอบความไปรเวท"...."ผมต้องขออธิบายคำว่าไปรเวทในความหมายของคุณพ่อ...คือการทำอะไรเหมือนคนธรรมดา...เหมือนกับทุกๆคนในหมู่คนธรรมดาทั่วไป ถ้าเราเป็นซาร์ดีนตัวหนึ่งอยู่ในบ่อปลาซาร์ดีน ที่มีขนาด รูปร่าง สีสันเหมือนซาร์ดีนตัวอื่น เราก็จะไม่เป็นที่สังเกต จะไม่มีใครใส่ใจกับเรา เราจะมีอิสรภาพที่จะทำอะไรโดยไม่มีใครจับจ้อง...ไม่เหมือนเป็นปลาทองหนึ่งหรือสองตัวในบ่อที่เต็มไปด้วยปลาซาร์ดีน"
"ในด้านธุรกิจ เราต้องทำโอ่อ่าเหมือนปลาทองในบ่อซาร์ดีนเพื่อดึงดูดใจลูกค้า...เวลาเราไปไหนเพื่อพบปะลูกค้า หรือไปติดต่อด้านธุรกิจ เราทำทุกอย่างชั้นหนึ่งเสมอ...เรานั่งเครื่องบินชั้นหนึ่ง นั่งรถเก๋งคันหรู ทุกอย่างต้องไฮคลาส ...ฯลฯ...กลายเป็นว่าคุณค่าของวัตถุอยู่ที่ค่าของเงิน ของแพงกลายเป็นว่าของดีไปหมด ทั้งๆที่บ่อยครั้งทีเดียวมีของธรรมดาสามัญที่ไม่แพงและไม่มีใครรู้จักยี่ห้อ แต่คุณภาพดีเลิศ"
"เพราะฉะนั้น เวลาทำอะไรอย่างไปรเวท คุณพ่อและพวกผมจึงชอบเป็นปลาซาร์ดีนตัวเล็กๆไม่มีสีสัน มันมีความสะดวกและความปลอดโปร่งผิดกัน"..."และนี่...ผมเดินทางด้วยเรื่องส่วนตัว ทุกอย่างเป็นเรื่องส่วนตัว ผมสะดวกใจที่เราจะเป็นปลาซาร์ดีน"

พัดสีกับนรุตม์พูดคุยกันอย่างถูกคอ และเมื่อต้องร่วมเดินทางไปด้วยกันอีกหลายวัน นรุตม์เลยบอกเหตุผลที่จ้างพัดสีมาครั้งนี้ว่า ตนเองต้องการไปตามหาอดีตภรรยาที่ถูกพ่อตามาบังคับเอาไป ทั้งๆที่ตอนนั้นยังท้องอยู่...ต่อมาก็ส่งหนังสือหย่าและแจ้งว่าได้แท้งลูกของเขาไปแล้ว จนเมื่อไม่นานมานี้เขาสืบพบว่าเด็กได้คลอดออกมาสมบูรณ์ดีและเวลานี้มีอายุได้สองขวบ...เขาต้องการจะพาลูกกลับไปเยี่ยมคุณปู่ที่อเมริกาและขอใช้เวลาอยู่กับลูกในเวลาเพียงสองสัปดาห์ เพราะตัวเขาเป็นเนื้องอกในสมอง ที่กำลังรอวันตาย...

พัดสีกับนรุตม์เดินทางมาถึงซาฟารี เพื่อรอพบกับอดินาอดีตภรรยาของเขา ในระหว่างนั้นก็มีการท่องซาฟารี ซึ่งตรงนี้ผู้เขียนบรรยายซะจนคนอ่านอยากไปเยือนจริงๆค่ะ...เนื้อเรื่องช่วงนี้ก็เป็นการบรรยายบรรยากาศ การไปดูสัตว์ อาหารพื้นเมือง ที่พัก แต่ว่าก็ยังมีฉากชวนระทึกขวัญนิดหน่อย เช่น การเผชิญหน้ากับสิงโต...

ใช่ว่าการไปรอพบอดินาจะราบรื่น เมื่อจู่ๆก็มีงูพิษอยู่ใต้ผ้าห่มของพัดสี ซึ่งห้องนั้นแต่เดิมเป็นห้องที่ถูกจัดไว้ให้นรุตม์ ทำให้ทั้งสองคนเริ่มรู้ตัวแล้วว่ากำลังจะมีคนปองร้าย...จนกระทั่งวันที่รู้ข่าวว่าอดินากลับมาแล้ว และจะส่งคนไปรับทั้งสองคนไปพูดคุย ก็ยังไม่วายถูกเอาไปปล่อยทิ้งกลางป่า โดยที่คนขับรถตัวจริงกลับเมาหลับไม่รู้เรื่อง...

นรุตม์เริ่มมีอาการปวดหัว เป็นไข้ อาการทรุดหนัก และยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนคิดจะฆ่าเขาอีกด้วย พัดสีกังวลใจมาก เพราะเธอรู้ตัวแล้วว่ารักเขา แม้ว่าเขาจะตายในอีกไม่นาน...เธอว่า...หนึ่งวันที่มีรักและสุขกับความรัก ดีกว่าชั่วกัลปาวสานที่ไม่มีรักมากมายนัก...

ทางด้านนรุตม์เองก็รักพัดสีไม่ต่างกัน...เพียงแต่ยังพูดบางสิ่งบางอย่างออกไปไม่ได้ ในเมื่อเรื่องราวยังไม่เรียบร้อย...เพียงแค่คำพูดไม่กี่ประโยคของนรุตม์กับพัดสี...มันเติมเต็มมากๆเลยค่ะ
"เมื่อคืนนอนไม่หลัีบ...นึกถึงพัด"..."เสียดายซาฟารีที่จะต้องจบลง"
"ทุกสิ่งในโลกที่อยู่นอกจิตใจของเราย่อมไม่ถาวร...มันมีการเกิดและมันก็มีการแตกดับ หรืออาจมีการเปลี่ยนสภาวะ"..."แต่สิ่งที่อยู่ในจิตใจของเรา ถ้ามันเป็นของแท้ มันย่อมอยู่ชั่วกัลปาวสาน จนกว่าชีวิตของเราจะแตกดับ"
"อยากให้พัดรู้อยู่เสมอว่า สิ่งที่อยู่ในจิตใจของผมที่เกี่ยวกับพัดเป็นของแท้เสมอ"

อ่านจบ...อ่านเรื่องนี้แล้วอยากไปเที่ยวซาฟารีเลยค่ะ แม้ว่าเรื่องสืบๆไม่หนักเท่ากับเล่มอื่นๆที่เคยอ่านมาก็ตาม แถมอ่านๆไปยังเผลอคิดไปว่าเป็นนิยายแนวท่องเที่ยวซะด้วยซ้ำ ดีนะคะ...ที่ทำให้เรื่องงูโผล่เข้ามาให้ชวนคิดได้ว่า...อ้อ มีคนร้ายอยู่นะ
สำหรับพระเอกนางเอก...รักกันได้เร็วมากค่ะ แถมยังดูเป็นรักที่ลึกซึ้ง ทั้งๆที่นางเอกก็รู้อยู่ตลอดว่าพระเอกคงอยู่ได้อีกไม่นาน ส่วนพระเอกก็น้ำท่วมปากอยากบอกรักนางเอกใจจะขาด แต่ติดอยู่ที่สิ่งๆหนึ่งทำให้พูดไม่ได้ ช่างเป็นรักที่หวานๆขมๆ หม่นๆ เศร้าๆ ดีค่ะ
ส่วนเรื่องคนร้าย ก็ไม่ได้เป็นคนที่เหนือความคาดหมายอะไร เพียงแต่สิ่งที่เชื่อมโยงไปหาคนร้าย มันเป็นสิ่งที่ จขบ. นึกไม่ถึงค่ะ เลยเหวอนิดๆ ตอนเฉลยออกมาว่าเป็นใคร และเรื่องราวเป็นมายังไง และแอบผิดหวังเล็กๆ ที่คิดไปไกลว่าการตายของแม่พระเอกมีอะไรซ่อนเร้นอยู่หรือเปล่า...ปรากฏว่าโดนหลอกค่ะ
สรุปแล้ว...ผิดหวังเล็กๆกับเรื่องสืบสวน แต่ซึ้งดีกับฉากท้ายๆของเรื่อง และชอบที่ได้เที่ยวซาฟารีไปกับพระเอกนางเอกค่ะ

Create Date : 21 เมษายน 2557
Last Update : 21 เมษายน 2557 20:56:46 น.
Counter : 1609 Pageviews.

12 comments

อ่านจากรีวิวแล้วรู้สึกว่าน่าอ่านจังค่ะ

โดย: หวานเย็นผสมโซดา

วันที่: 21 เมษายน 2557 เวลา:22:43:07 น.

ติดใจนายามาตั้งแต่เรื่องพุดสามสี
พอเหนชื่อคนแต่งนิรีบเข้ามาโดยว่องง
สรุปคือสืบสวนเบาไปชิไหมคะ แต่จริงๆ ด้วยชื่อนามปากกาแล้ว
แอบคาดหวังว่ามันต้องเข้มข้นล้ำลึกนะ ไม่ดีใช่ไหมนะอาการนี้

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 21 เมษายน 2557 เวลา:22:55:40 น.

พักหลังๆ ไม่ค่อยได้ติดตามงานของนายาเลยค่ะ เล่มนี้น่าสนใจ และหลายเล่มเลยนะคะที่เดาผู้ร้ายไม่ได้เลย

โดย: ชบาหลอด

วันที่: 21 เมษายน 2557 เวลา:23:07:18 น.

งานเก่าคุณนายายังดองอย่างสงบนิ่ง สงสัยต้องเคลียร์ของเก่าให้ได้ก่อนค่า แต่ชอบปกภาพวาดแบบนี้นะคะ สวยดี

โดย: Sab Zab'

วันที่: 22 เมษายน 2557 เวลา:0:07:05 น.

ของคุณนายาเรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลยครับ ที่อ่านแล้วชอบมาก คือ รอยรักเรไร ครับ

โดย: สามปอยหลวง

วันที่: 22 เมษายน 2557 เวลา:8:05:45 น.

ซื้อมาแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้อ่าน ให้เพื่อนยืมไปก่อนค่ะ ปกสวยจริง