Bloggang.com : Aneem - 26>>>ป้าเชื่อแบบนั้นจริงๆหรือครับ??...หมอหมีผู้เหี้ยมโหด

Group Blog

เมษายน 2557

12 เมษายน 2557

26>>>ป้าเชื่อแบบนั้นจริงๆหรือครับ??...หมอหมีผู้เหี้ยมโหด

All Blog

26>>>ป้าเชื่อแบบนั้นจริงๆหรือครับ??...หมอหมีผู้เหี้ยมโหด

ป้าเชื่อแบบนั้นจริงๆหรือครับ??...หมอหมีผู้เหี้ยมโหด...เอ่อ คุณหมอขา ถ้าหมอจะฮาได้ขนาดนี้ วาจาจิกกัดเป็นเลิศ อิชั้นว่า...รับจ๊อบคู่กะกาละแมร์อีกสักจ๊อบก็ดีนะคะ

หมอหมีผู้เหี้ยมโหด
หยาบคาย ขี้ประชด ไม่ใจดีเหมือนหน้าตา
"ด้านมืด" ของหมอ
ที่จะมาทำให้คนไข้ "ตาสว่าง"
อ่านแล้วรักษาอาการ โวยวาย
เวิ่นเว้อ กลัวตาย ได้ชะงัดนัก... ปกหลังเค้าว่างั้นนะ อย่าเพิ่งเชื่อค่ะ ต้องตามเข้าไปดูด้านในกันต่อ...

ในหนังสือเล่มเล็กๆ บรรจุไปด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับโรคภัยที่พร้อมจะมาเยือนเราได้ทุกเมื่อ แบ่งเป็นตอนๆ ทั้งสิ้น 20 ตอนค่ะ แต่ละตอน อ่านง่าย เข้าใจง่าย และบางเรื่องก็...เฮ้ย...เราก็เคยเชื่อแบบนั้นนะ...มันไม่ใช่เหรอ โห เพิ่งรู้อ่ะ...แบบว่าเป็นคำอุทานของจขบ.ตอนอ่านล้วนๆค่ะ

อย่างเช่นเรื่อง ตอนเป็นหวัดห้ามกินน้ำเย็น กินเผ็ดจะทำให้เป็นโรคกระเพาะ หรืออาหารแสลงต่างๆ เป็นต้น เคยเชื่อตามโบร่ำโบราณมาตลอด...พออ่านแล้ว อ้าว???
ยกตัวอย่าง...หมอหมีตอนเด็กๆ เป็นแผลจนถึงขนาดต้องเย็บกันเลย...พอกลับมาบ้านก็อ้อนแม่อยากกินไก่ทอด กับไข่ดาว...คุณแม่ของหมอหมีดับความฝันทันทีด้วยคำพูดว่า
"ไม่ได้หรอกหมี สัตว์ปีกมันแสลงน่ะ ไข่ก็ด้วยเหมือนกัน"
"แล้วห้ามกินอะไรอีกบ้างครับ กลัวขาเน่า"
"ห้ามกิน สัตว์ปีก ไข่ อาหารทะเล อาหารมัน ข้าวเหนียว ของหมักดอง อาหารรสหวานจัด ลางสาด ลองกอง ทุเรียน และกล้วย"...โอ้ เยอะมากมายเลยค่ะคุณแม่
"แม่ครับ ถ้าจะห้ามกันขนาดนี้ เรากลับไปโรงพยาบาลให้หมอเค้าเย็บปากผมด้วยเลยดีกว่าครับ ผมคงไม่ได้กินอะไรอีกแล้วชาตินี้"...อืมมม ฉายแววแต่เด็กเลยค่ะคุณหมอ
แล้วพอคุณหมอได้มาเป็นหมอ จากการศึกษาก็ได้รับความรู้ใหม่ว่า การหายของแผลจะช้าเร็วขึ้นอยู่กับปัจจัยอื่นๆอีกด้วย เช่น โรคเบาหวาน บุหรี่ อาหาร อย่างอาหารพวกไข่ นม ที่บอกว่าเป็นอาหารแสลงนั้นก็ไม่มีการวิจัยใดๆบอกว่าโปรตีนที่ได้รับจะทำให้แผลหายช้าลง มิหนำซ้ำยังช่วยในการสร้างเนื้อเยื่อมาซ่อมแซมส่วนที่เสียหายไปอีกด้วยนะ...

อีกตอนที่ฮามากกกก...คือความเชื่อที่ว่าหากเราผ่าตัดอวัยวะตายไปชาติหน้าเกิดมาไม่ครบ 32...เรื่องก็มีอยู่ว่าคุณป้าคนหนึ่งเป็นนิ่วในถุงน้ำดี การรักษาจะต้องผ่าตัดเอาถุงน้ำดีออก...มาดูคนไข้วัยป้างอแงกันค่ะ
"ป้าไม่อยากเป็นคนพิการน่ะหมอ ไม่มีถุงน้ำดีแล้วป้าจะอยู่ยังไง ตายไปอวัยวะไม่ครบ 32 ขาดถุงน้ำดี ป้ากลัวชาติหน้าเกิดมาพิการ"
"...คือป้าครับ ผมนั่งนับอวัยวะป้าแล้ว คิดว่า ณ ปัจจุบันป้ามีเกิน 32 แน่ๆ ครับ เกินมาเยอะเลยทีเดียว ตัดไปสักอย่างสองอย่างก็คงเกิน 32 อยู่ดีครับ"
ว่าแล้วคุณหมอก็อธิบายตามหลักวิชาการเกี่ยวกับเรื่องถุงน้ำดี...
" ฯลฯ...ถ้าตัดถุงน้ำดีไป เราจะยังมีน้ำดีจากตับมาใช้อยู่ดีครับ ไม่ได้พิการอะไรหรอกครับ ยิ่งตอนนี้ป้ามีนิ่วในถุงน้ำดี ทำให้ป้าปวดท้อง ก็ควรต้องผ่าตัดครับ อวัยวะอะไรที่มันไม่ดี สร้างปัญหาในชีวิตเรา ก็ควรตัดทิ้งนะครับ...ฯลฯ"
แต่...ไม่ว่าจะยกเหตุผลยังไง คุณป้าแกก็ยังจะของอแงอีกสักนิดดดดดด
"ป้ากลัวแผลเป็นน่ะ ไม่อยากมีแผลเป็นยาวๆ ที่หน้าท้อง อายคนเค้าเวลาใส่ชุดว่ายน้ำ" ห๊าาาา ป้าจะใส่ชุดอะไรนะ???
"ป้าครับ การผ่าตัดนิ่วในถุงน้ำดี ปัจจุบันเรานิยมใช้วิธีส่องกล้องผ่าครับ มีแผลเล็กๆ 3-4 แผลเท่านั้น คิดว่าไม่รบกวนการใส่ชุดทูพีซของป้าแน่ๆครับ สบายใจได้"...อืมมมม คุณหมอก็เล่นกะคุณป้าเค้าด้วย

ตอนฮาๆ แต่ได้สาระผ่านไป 19 ตอน...มาน้ำตาซึมเอาตอนสุดท้ายค่ะ เรื่องน้ำยาล้างห้องน้ำ...เป็นเรื่องจริงของหญิงสาวสวยคนหนึ่ง ที่ต้องจบชีวิตลงด้วยการกินน้ำยาล้างห้องน้ำ เธอเสียชีวิตในอีกสี่ปีต่อมา...ค่ะ...เธอไม่ได้หมดลมหายใจในทันที แต่เธอต้องผ่านขั้นตอนการรักษามากมาย ผ่านความเจ็บปวด ทรมาน ผ่านความเสียใจ ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง...ขอให้ผลบุญจากเรื่องราวของเธอที่เล่าเป็นอุทาหรณ์ผ่านคุณหมอหมีผู้เหี้ยมโหด ทำให้เธอผู้นั้นไปสู่สุขติด้วยเถิดค่ะ

ท้ายสุดของเล่ม เป็นประวัติหมอหมีผู้เหี้ยมโหดค่ะ...เล่าถึงแรงจูงใจในการยึดอาชีพหมอ และจุดเริ่มต้นของการตั้งเพจหมอหมีผู้เหี้ยมโหดและการตีพิมพ์หนังสือในครั้งนี้...แถมยังทิ้งทายความฮา กับ ย่อหน้าสุดท้าย...

หมอหมีผู้เหี้ยมโหด
ป.ล. กรุณาอ่านชื่อด้วยความระมัดระวัง (มักมีผู้หวังดีแต่พลาดพลั้ง ตัด ม.ม้าออกจากชื่อผมบ่อยๆ / เป็นหมออวัยวะใต้สะดือบ้าง หมอวรนุชโหดบ้าง)

อ่านจบ...เป็นแฟนเพจของหมอหมีผู้เหี้ยมโหด(อย่าว่าแต่ต้องระวังในการอ่านเลยค่ะ การพิมพ์ชื่อหมอหมีก็ต้องระวังเช่นกัน ) มาได้นานสักระยะหนึ่งแล้วค่ะ หลายๆเรื่องราวในหนังสือก็เคยได้อ่านจากหน้าเพจมาทั้งนั้น พอรู้ข่าวว่ามีตีพิมพ์เป็นหนังสือก็ไม่รีรอ...แต่รอบแรกที่งานหนังสือฯ พลาดค่ะ...เห็นหนังสือแล้วด้วยนะ ชี้ให้เพื่อนดูด้วย ว่านี่ไง หนังสือหมอหมีฯ เดี๋ยวกลับมาซื้อ...แล้วไง แล้วจขบ.ก็โดนกองนิยายทับถมจนลืมหมอหมีไปชั่วขณะ (ซึ่งมันนานมาก กว่าจะนึกออกอีกทีหล่อนก็กลับมาถึงบ้านเีรียบร้อยแล้ว) ยิ่งมาเห็นตามหน้าเพจมีคนโพสต์ถึงหนังสือเล่มนี้บ่อยๆเข้า อาการก็กำเริบขึ้นมาอีก เค้าอยากได้อุ้งมือหมีบ้างอ่ะ...สุดท้ายก็ได้มาด้วยการฝากน้องที่ทำงานซื้อ แม้จะได้เล่มที่ไม่มีอุ้งมือหมีก็ไม่เป็นไร (จริงเหรอ???)

เป็นหนังสือที่อ่านง่าย เข้าใจง่ายดีค่ะ แม้จะมีคำศัพท์ทางการแพทย์มาบ้าง แต่คุณหมอก็อธิบายได้เข้าใจดี อ่านแล้วเพลิน ไม่เครียด แม้ว่าเรื่องโรคภัยไข้เจ็บมันจะชวนเครียดก็ตาม แต่...หมอหมีก็ถ่ายทอดออกมาให้คนอ่านอย่างเราเห็นเป็นเรื่องขำๆ ทำให้เราไม่เบื่อที่จะอ่าน และเก็บเกี่ยวเอาความรู้ที่ได้ไปใช้ต่อได้อีกด้วยค่ะ

Create Date : 12 เมษายน 2557
Last Update : 12 เมษายน 2557 20:48:50 น.
Counter : 9115 Pageviews.

14 comments

เล่มนี้มีอยู่ในโพย แต่หมดแรงก่อนเลยไม่ได้ค่ะ

โดย: jackfruit_k

วันที่: 12 เมษายน 2557 เวลา:22:42:40 น.

ดีใจที่มีคนชอบครับ

โดย: เกียร์ IP: 1.46.3.227 วันที่: 12 เมษายน 2557 เวลา:23:02:45 น.

ซื้อมาเหมือนกันค่ะเล่มนี้
บางตอนเราก็อ่านแล้วในเพจ

แต่บางตอนก็ไม่ได้อ่าน โดยเฉพาะบางเรื่องนี่ตอบแก้ความสงสัยเราได้เลยค่ะ เพราะเพื่อนเราคนนึงมันบอกว่า แพ้ยาพาราเซ็ตตามอล ต้องกินแต่ ไทลีนอล...( เคยงงมาก ว่าแล้วไทลีนอลมันไม่ใช่พาราเรอะ )

โดย: Serverlus

วันที่: 13 เมษายน 2557 เวลา:7:56:32 น.

ข้างบนนี่ คุณหมอมาเองรึเปล่าคะ เล่มนี้เราก็สนใจเหมือนกันค่ะ ตามคุณหมอมาจากทวิตเตอร์ค่ะ

โดย: hiroko

วันที่: 13 เมษายน 2557 เวลา:9:07:29 น.

ไม่เคยตามอ่านมาก่อน
น่าสนใจความเฮฮา ผสมสาระค่ะ

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~

วันที่: 13 เมษายน 2557 เวลา:10:21:32 น.

อ่านรีวิวแล้วน่าสนุกจังค่ะ

ขอบคุณมากๆนะคะ
เดี๋ยวจะไปหามาอ่านค่า

โดย: lovereason

วันที่: 13 เมษายน 2557 เวลา:12:06:06 น.

ไม่เคยได้ลองแนวนี้เลยครับ