Bloggang.com : ข้าวโพดแมวติสต์แตก : หมา แปดเต้า

หมา แปดเต้า

ในหมู่บ้านที่เราอยู่ตอนสมัยเด็ก ตรงปากซอยจะมีร้านค้ามากมาย หนึ่งในร้านค้าที่เรามักจะแวะเวียนไปบ่อยๆคือร้าน เจ๊กโก เป็นร้านขายน้ำชา กาแฟ ดำเนินกิจการโดยครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีน

ตาชอบใช้ให้เราไปซื้อโอวัลตินร้อนหรือบางทีก็ชาร้อน แม่และยายพยามชงยังไงก็ไม่อร่อยเหมือนร้านเจ๊กโก เราไปสังเกตุหลายรอบว่าแกทำยังไงก็เห็นแกใส่แค่น้ำชาแล้วก็เติมนมข้นหวานธรรมดาแต่ไม่รู้ทำไมมันทั้งหอมทั้งอร่อย มารู้เอาตอนโตว่าใบชาที่แกใช้เป็นใบชาจีนแบบพิเศษ ตาเป็นลูกค้าประจำชานมร้อน ส่วนยากับแม่ชอบโอเลี้ยงกับชาดำเย็น

แถวร้านเจ๊กโกจะมีหมาอยู่หนึ่งตัว เราตั้งชื่อว่าแปดเต้า สาเหตุก็ตรงๆเลยเพราะเราไปนั่งนับเต้านมช่วงที่มันมีลูก นมบวมเป่งมีทั้งหมดแปดเต้า

เมื่อก่อนแปดเต้าอาศัยหลบนอนอยู่ใต้ชายคาร้านเจ๊กโกและรอทานจากคนใจบุญโยนเศษอาหารให้ เวลาเราไปร้านเจ๊กโกเราก็ชอบเดินไปเล่นกับแปดเต้า บางทีก็แบ่งขนมให้แปดเต้ากิน

เจ๊กโกมักจะห้ามไม่ให้เราเล่นกับแปดเต้าเพราะมันสกปรก ไม่ใช่อะไรแกกลัวมือเราเปื้อนชาหรือโอวัลตินร้อนที่ซื้อไปให้ตา

เจ๊กโกเกลียดหมามากถึงมากที่สุด แกเห็นหมาพเนจรมาแถวร้านไม่ได้แกจะไล่ตีตลอด แต่แปดเต้าเป็นหมาที่ทำให้แกเปลี่ยนใจ เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า

แปดเต้าพเนจรมาจากไหนไม่รู้ แต่มาหยุดพักอยู่แถวร้านเจ๊กโก และแน่นอนเจ็กโกก็คอยไล่ตีไม่ให้แปดเต้ามาป้วนเปี้ยนแถวร้าน แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะแปดเต้าจอมตื้อหรือเจ็กโกใจอ่อนเพราะไล่ตีเท่าไหร่แปดเต้าก็จะแอบย่องกลับมาเหมือนเดิม

เราได้ยินเค้าเล่าว่าวันนึงเจ๊กโกอยู่ร้านคนเดียว เพราะลูกและเมียไปต่างจังหวัดกันหมด ตอนประมาณสองทุ่มกว่าเจ๊กโกกำลังจะปิดร้าน มีคนร้ายเข้ามาทำทีจะซื้อของจากนั้นก็ทุบหัวเจ๊กโกแล้วเอาตังส์ไป

เจ๊กโกหมดสตินานเท่าไหร่ไม่รู้แต่มีชาวบ้านมาพบเพราะได้ยินเสียงเห่าของแปดเต้า แปดเต้าเห่าเรียกคนและนั่งเผ้าเจ็กโกอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหนจนคนมาพบและพาเจ็กโกส่งโรงพยาบาล

หลังจากเจ๊กโกกลับจากโรงพยาบาลแกเล่าให้ฟังว่า ตอนโจรมันเข้ามาตีเจ๊กโกแปดเต้าพยามเข้ามาช่วยด้วยการกัดขาไอ้หัวขโมยแต่ก็โดนเตะเข้าจนกระเด็น เจ๊กโกแก่ไม่มีแรงสู้ขโมยพอมันฟาดหัวเจ็กโกก็หมดทางสู้ โชคดีที่แปดเต้าช่วยเห่าเรียกคนมาช่วย

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเจ๊กโกก็อุปการะแปดเต้า ด้วยการเอาข้าวให้กินและทำเพิงเล็กๆให้แปดเต้านอนตรงด้านข้างตึก เจ๊กโกเรียกแปดเต้าว่า
“แปกเต้า”ตามที่เราเรียกด้วย

แปดเต้ากลายเป็นสัญลักษณ์ของร้านเจ็กโกไปเพราะเมื่อไหร่ที่มาร้านเจ็กโกก็จะเห็นแปดเต้านั่งๆนอนๆอยู่หน้าร้าน ช่วงไหนเจ๊กโกไม่ยุ่งเจ๊กโกก็จะมานั่งเอนหลังอ่านหนังสือพิมพ์ภาษาจีนโดยมีแปดเต้านอนหมอบข้างๆ

หลังจากเหตุการณ์นั้นถ้ามีผู้ชายเข้ามาใกล้ๆเจ๊กโก แปดเต้าจะรีบลุกขึ้นขู่และคำราม ต้องให้เจ็กโกบอกว่า ไม่ใช่ ไม่ใช่ แปดเต้าถึงจะหยุด

หลายปีผ่านไปเจ๊กโกแก่ขึ้นตามลำดับ แกไม่ได้ชงกาแฟเองเหมือนเมื่อก่อนนอกจากลูกค้าเก่าแก่อย่างเช่นตาเราเจ็กโกไม่ยอมให้คนอื่นชงต้องแสดงฝีมือเองทุกครั้ง ลูกสาวเจ๊กโกบ่นว่าทำไมต้องทำเอง เจ๊กโกบอกว่า

“อั๊วรู้รสชากว่าอีชอบแบบไหนลื้อชงไม่อร่อยเดี๋ยวอีไม่กิง เสียชื่ออั๊วหมก”

พอเจ๊กโกไม่ได้ทำหน้าที่ชงกาแฟแล้ว แกก็มีเวลามากขึ้น อาจเป็นเพราะเจ๊กโกเหงาก็ได้ แกหันมาสนใจแปดเต้ามากขึ้น จับเจ้าแปดเต้าอาบน้ำทำความสะอาด แปดเต้าก็ยินยอมแต่โดยดี

ภาพที่ทุกคนในซอยมักจะเห็นเป็นประจำคือเจ็กโกนั่งตรงเก้าอี้เอนหลังอยู่หน้าร้านมีแปดเต้าหมอบอยู่ข้างๆ บางทีแก็อ่านหนังสือพิมพ์และพูดอะไรงึมงัมกับแปดเต้า เราเองเวลาโรงเรียนเลิกก็มักจะแวะทักแปดเต้ากับเจ๊กโกทุกที เจ๊กโกมักชมว่าแปดเต้าฉลาด แสนรู้ แกว่าชาติที่แล้วแปดเต้าคงเคยเป็นลูกแกมาก่อน

เรามองหน้าแปดเต้าและมองหน้าเจ๊กโก สายตาที่แกมองแปดเต้ามันช่างเปี่ยมไปด้วยความรักและเมตตา

ทุกชีวิตมีปลายทางเดียวกันที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เจ๊กโกเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจล้มเหลว ตอนที่เจ็กโกเสียชีวิตไม่มีใครรู้เพราะเจ็กโกนั่งเอนกายอยู่หน้าร้านเหมือนเดิมมีแปดเต้านอนหมอบอยู่ข้างๆ

เวลาผ่านไปจนบ่าย ลูกสาวเห็นเจ๊กโกไม่ตื่นจากงีบหลับซักทีก็เดินไปปลุกเจ๊กโก แต่เจ็กโกสิ้นลมไปแล้ว มือข้างนึงของเจ๊กโกยังฟาดอยู่บนหัวแปดเต้าอยู่เลย

การจากไปของเจ๊กโกนำความโศกเศร้ามาสู่ครอบครัวและลูกค้าร้านเจ๊กโก รวมทั้งเจ้าแปดเต้าด้วย

หลังเจ๊กโกเสียชีวิตไปได้ไม่ถึงเจ็ดวันดี ลูกสาวเจ๊กโกพบแปดเต้านอนแข็งอยู่ข้างเก้าอี้เอนที่เจ็กโกชอบนอนอยู่หน้าร้าน หลายคนบอกว่าแปดเต้าตรอมใจตาย บ้างก็ว่าแปดเต้าแก่ตายตามเจ็กโก

แต่ไม่ว่าใครจะว่ายังไง ทุกครั้งที่เราผ่านร้านเจ๊กโก เรามักจะมองเห็นภาพเจ็กโกนั่งอ่านหนังสือและมีแปดเต้านอนหมอบอยู่ข้างๆเสมอ

Create Date : 07 กรกฎาคม 2551

Last Update : 7 กรกฎาคม 2551 11:22:32 น.

17 comments

Counter : 820 Pageviews.

สวัสดีวันจันทร์ เอาความคิดถึง มาฝาก~~~ ขอให้มีความสุข กับการทำงานนะคะ klint77ค้า...

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

โดย: klint77

วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:15:14 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

เลยได้มาอ่านเรื่องราวความรักของคนกับสุนัขครับ (ชื่อแปด เต้า ดีจังเลย เยอะจัง ชอบครับ) อ่านแล้วซึ้งจังเลยครับ

จำได้ว่าเมื่อเช้าเพิ่งอ่านเรื่องราวความรัก ความผูกพันธ์ของคนกับแมว ในตอน สวรรค์อยู่ไหน? อยู่เลย ทำไมตอนบ่ายกลายเป็นเรื่องนี้ก็ไม่รู้ ... อิอิ

ว่าแต่ เจ็กโก ก็ใจร้ายจังเลยนะครับ ไปคนเดียวก็ไม่ได้ สงสัยว่าจะกลัวเหงา เลยต้องมาตาม แปด เต้า ไปด้วย

อิอิ

ว่าแต่ไปตรวจการบ้าน Tag 4 ภาพ ที่บล็อคของผมอ่ะยังครับ?

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:57:18 น.

ลืมไป ...

จะถามว่า จขบ. ชื่อ คุณแก้วเหรอครับ?

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:58:38 น.

มาอ่านค่ะ.........คิดถึงข้าวโพดมากกกกกกกกกกกกกกกก

โดย: teansri

วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:3:50:02 น.

มาเยี่ยมชมอีกรอบครับ

จะมาเฉลยมุขสวรรค์ชั้น 7 ของพี่เจ เจตริน ครับ

ที่เมืองไทย พี่เจ เจตริน ในวัยอายุ 30 ตอนปลาย ได้ออกอัลบั้มเพลงแด๊นซ์ออกมาใหม่ เพื่อแข่งขันกัยศิลปินรุ่นน้องหน้าใหม่ ที่เกิดมามากมายในขนาดนี้ ปรากฎว่าอัลบั้มของพี่เจ มีเพลงดังอยู่เพลงเดียว ชื่อเพลงสวรรค์ชั้น 7 ครับ

อิอิ

โดย: แฟนอีกคนของน้องข้าวโพด (อาคุงกล่อง

) วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:11:02 น.

ประทับใจเรื่องแปดเต้า เลยตามมาเม้าอีกรอบ ฮี่ๆ

เรื่องของแปดเต้านี่คล้ายๆ เรื่องสั้นเรื่อง แมวเมืองบ๊าธ ที่เคยอ่านเลยค่ะ
ในเรื่องนั้นเป็นแมว ที่ไปนอนตายบนหลุมศพชายชราที่เลี้ยงมันมา
(อ้าว สปอยล์)
ติดใจเรื่องนั้นมาก เลยตามมาติดใจเรื่องของแปดเต้าไม่แพ้กัน
เป็นความละเอียดอ่อนของสัตว์ที่บางทีคนเราก็เข้าไม่ถึงนะคะ

แต่คิดว่าเจ้าของบล็อกต้องละเอียดอ่อนพอจะเข้าใจความรู้สึกเหล่านี้มากกว่าคนทั่วไปแน่ๆ
อ่านจากหลายๆ เรื่องที่ผ่านมาน่ะค่ะ น่ารักทุกเรื่องเลย (แม้บางเรื่องจะเศร้า)

โดย: โยษิตา

วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:41:40 น.

โดย: teansri

วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:58:21 น.

อ่ะ ป้ามาแว้วววววววววววววววววววววว

โดย: เจ้าป้ามหาภัย

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:00:45 น.

ข้าวโพดได้ไปเที่ยวที่ลี่เจียงกับหลิงหงาหรือยังอ่ะคับ

อยากรู้ว่าผจญภัยในแดนมังกรเป็นไงมั่ง ^^

โดย: เซโก้4

วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:46:42 น.

มาทักทายน้องข้าวโพดอีกรอบครับ

จะมาตามไปอ่านเรื่องใหม่ที่บล็อคของผมครับ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:13:11 น.

มาอ่านเรื่องของแปดเต้าแล้วขนลุกค่ะ

เคยอ่านเรื่องเกี่ยวกับหมาชื่อดังของญี่ปุ่น

ที่ไปรับ ส่งเจ้านายที่สถานีรถไฟฟ้าทุกวัน

นายเป็นคนแก่ อายุเยอะแล้ว เป็นอาจารย์สอน

หนังสือที่มหาวิทยาลัย แล้วเสียชีวิตที่มหาวิทยาลัย

หมาตัวนั้นก็นอนรอเจ้านายที่สถานีรถไฟทุกวัน

จนเสียชีวิตอ่ะ อ่านแล้วก็เศร้าเน่อะ ว่ามันผูกพันธ์กัน

ได้มากมายเหลือเกิน

โดย: Fullgold

วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:34:47 น.

เพิ่งขำจากบล็อกของอาคุงกล่องเอง

แล้วต้องมาเสียน้ำตาได้ไง

คิดถึงพี่โบ้กะน้องตาลอ่ะ

คุณข้าวโพด ทำเค้าร้องไห้

โดย: บัวอ้วน (บัวบุษบง

) วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:02:50 น.

เพลงเติมใจให้กันหรือเปล่าจ๊ะ
อยากฟังจะหามาเปิดให้น้า

ตอบใจตัวเองมานาน แอบรอคอยเธอก็รู้
อยากให้เธอลองตรองดู ในความทรงจำเก็บไว้
ต่างคนมีทางต้องเดิน อาจมีเวลาต้องไกล
หนึ่งคนยังคงคอยใจ ยังคงคอยไปอย่างนั้น

อยู่ไกลกันเกินครึ่งฟ้า หากยังมีใจคุ้นกัน
จะโยงใยความสัมพันธ์ จนมาพบกันใกล้ตา
ต่อเตมแรงใจเมื่อท้อ แบ่งปันในยามทุกตรม ไม่หวั่น
ต่างคนเติมใจให้กัน เติมใจซึ่งกันจนเต็ม...

โดย: Fullgold

วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:43:44 น.

แล้วจะจัดให้จ้า จุ๊บ จุ๊บ

โดย: Fullgold

วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:54:32 น.

มาตามดูว่า ...

น้องข้าวโพดตอนใหม่มาอ่ะยังครับ?

อิอิ

โดย: แฟนอีกคนของน้องข้าวโพด (อาคุงกล่อง

) วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:11:46 น.

อัพสิยะ รออยู่ ย่ะ อิอิ

โดย: เจ้าป้ามหาภัย

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:03:27 น.

เรื่องเศร้าจัง

โดย: หญ้าหนวดแมว

วันที่: 26 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:40:22 น.