สวัสดียามคำคืนค่ะพี่วัน
พี่วันอัพบล็อกวันนี้อ่านแล้วเศร้าใจจังเลย

อ่านไปอ่านมาเริ่มจะไม่ยากไปวัดยานนาวาเสียแล้วซิ

ขอบคุณที่นำเรื่องดี ๆ มาให้อ่านค่ะ
ผ่านไปผ่านมาแถวนี้ทุกวัน
ภาพก็แตกต่างจากครั้งแรกที่เคยเห็นไปมากเลย

อ่านแล้วได้แต่หดหู่หัวใจและเจ็บแค้นแทนชาวบ้านละแวกนั้น ทำไมการใช้อะนาจบาดใหญ่ยังไม่หมดไปจากเมืองไทยเสียที

ตามมาดูอดีตค่ะ
ไม่สบายหรอ น้องภูก็ป่วย
มาเกาคางลูบหัวให้ค่ะ
เมี้ยว ๆๆๆๆๆ หง่าวววววว
ไอ้แอนมาไทยน่ะเนี่ยพี่วันคริ คริ

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

เรื่องราวของชุมชนหวั่งหลี เจริญกรุง 52 นี้เป็นเรื่องราวที่น่าสนใจมาก ๆ เลยครับ

สมัยก่อนผมผ่านแถวนี้เป็นประจำทุกวัน เพราะต้องกลับจากที่ทำงานที่ถนนสาทรครับ แต่เมื่อก่อนไม่เคยสังเกตเลยว่า แถวนี้มีอะไรบ้าง? พอเริ่มมีข่าวว่าเขาจะทุบทิ้ง ก็พยายามมอง ๆ เข้าไปเวลาที่ผ่าน ปรากฎว่าเพียงไม่กี่วัน เขาทุบตึกแถวนั้นเกลื้องเลยครับ เลยไม่ทันได้มองเก็บภาพไว้เป็นความทรงจำเลยครับ

ตอนนี้ถ้าเดินมาจากสถานีรถไฟฟ้าสะพานสาทร จะเห็นว่าบริเวณนี้โล่งไปหมดแล้ว แต่ก็ทำให้มองเห็นวัดยานนาวาจากด้านข้างได้ชัดเจนขึ้นครับ

วัดพฤหัสนี้ ผมไม่แน่ใจว่าที่วัดยานนาวาจะมีเวียนเทียนไหม? ผมว่าอยากจะไปเวียนเทียนวัดพฤหัสนี้ที่วัดนี้เหมือนกันครับ

อิอิ

วันนี้มีเรื่องสั้นขนาดยาวมาฝากอีกแล้วครับ

ยาลืมรุ่น ...

แต่ว่าเรื่องนี้อย่าไปอ่านให้น้องภูฟังนะครับ

อิอิ

อดีตล่วงเลยไปแล้ว

ทิ้งไว้แต่ความทรงจำให้เรา...ถวิลถึง

ชีวิตทุกวันนี้มีการเปลี่ยนแปลงไม่สิ้นสุด
ใหม่แทนเก่า
เก่าจากไปอย่างใจอาวรณ์
เหลือเพียงรูปเก่าให้ได้เห็น
และความทรงจำที่เก็บไว้
บางอย่างหาดูไม่ได้ในปัจจุบัน
กลิ่นอายความผูกพันยังหอมกรุ่นเมื่อได้คิดถึง
ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ที่นำมาฝากนะค่ะพี่วัน

Bon Jovi

Free Concert at Central Park

12 July 2008

Free TextEditor

อ่านแล้วพูดได้คำเดียวว่า เศร้า ค่ะพี่วัน


ช่างไม่รูคุณค่าของสถาปัตยกรรมอันเก่าแก่

บ่งบอกถึงอารยธรรม ความเป็นชาติกันเลย


วันนี้พิมมีปัญหาในการใช้ bloggang มากเลยค่ะ

แต่ในที่สุด ก็สามารถเม้นท์ได้ซะที

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

มาทักทายกันด้วยเช้าวันอังคารค่ะ

วันจ๋า

เมื่อเช้าม๊าเล่าเรื่องนี้ให้ป๋ากับปุยนุ่นฟังด้วยล่ะ

ป๋าบอกว่ารู้แล้วทำไมน้าวันถึงเข้าใจเรื่องเหล่านี้ดี

ก็เพราะชีวิตของน้าวัน มองเห็นอะไรๆ มาตลอด

พอๆกับชีวิตของม๊านั้นล่ะค่ะ ม๊ามีลุงพี่ชายคนโตของแม่

เป็นตำรวจ โดนนายในสมัย 40 ปีที่แล้วสั่งเก็บ

ก็เพราะว่า ไม่ยอมรับส่วยฝิ่นในสมัยนั้น กว่าที่ลุงของม๊า

จะตายได้ นอนเจ็บอยู่ 4 ปีค่ะวัน แล้วม๊าเองก็มีน้องชาย

เป็นตำรวจอีกด้วย รับรู้และเข้าใจกับคำว่านาย

และความเป็นไปของนักการเมืองต่างๆได้เป็นอย่างดี

ม๊าอยู่ข้างในหลวงค่ะ ม๊าเป็นข้าพระบาทของพระองค์

ม๊าเป็นลูกสาวป๋าเปรมค่ะ..............

เงินไม่สามารถซื้อทุกอย่างได้
สิ่งที่เสียแล้วก็เสียไป เรียกคืนมาไม่ได้
เรื่องราวแห่งประวัติศาสตร์
มีค่ามากกว่าอำนาจเงินตราเป็นไหน ๆ
เหนืออื่นใด อำนาจการเมืองลวง ๆ
ก็เป็นอีกสิ่งที่ชอบมาบดบังให้ตามัว

เฮ้อออ

....

สวัสดีตอนเช้านะคะพี่วัน

มาเม้นท์อีกทีค่ะ พี่วัน

พิมไม่เคยมองว่าตึกสูงระฟ้า ตึก design สมัยใหม่สวยงามเลย

พิมกลับมองว่าน่าเกลียดด้วยซ้ำไป

ทุกครั้งที่ข้ามสะพานแขวน พิมชอบมองเรือบรรทุกสินค้าเก่าๆ

แต่จะเบือนหน้าหนี ภาพของกรุงเทพตรงหน้า

ที่มีแต่ตึกสูงเสียดฟ้าและปั้นจั่นยักษ์

แล้วพูดออกมาทุกครั้งกับสามีว่า ugly city

พิมอยากเห็นบ้านเมืองเราอนุรักษ์อาคารบ้านเรือนเก่าๆ

ที่มีมาแต่สมัยก่อน เป็นร่องรอยของอารยธรรม

กี่ครั้งแล้วที่เราเห็นเค้าทุบบ้านไม้เก่า อาคารเก่า ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมทิ้งไป

อีกหน่อย บ้านเราจะต่างอะไรกับเมืองดูไบ ที่มีแต่ทางด่วนและตึกสูงล่ะคะ

เราต่างกับเค้านัก เราไม่ใช่เมืองใหม่ ประเทศใหม่

เราเป็นเมืองเก่า มีประวัติศาสตร์ของความเป็นชาติอันยาวนาน
แล้วทำไมถึงไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เรามี สิ่งที่ประเทศอื่นเค้าอยากได้อยากมีกันทั้งนั้น

ที่ยุโรป เค้าอนุรักษ์บ้านเก่า อาคารเก่ากันขนาดไหน

ห้ามทุบทิ้ง ทำลาย โดยเด็ดขาด แม้จะเปลี่ยนแปลงก็
ต้องขออนุญาติมากมาย

แล้วเราก็ยัดเยียดความศิวิไลซ์ให้ตัวเองกันอย่างผิดๆ

พิมชอบไปแม่ฮ่องสอนมากค่ะพี่วัน เพราะที่นั่นไม่มีอาคารสูงมาก มีโรงแรม แต่ก็ดูไม่ขัดตา

วัดวาอารามเป็นวัดเก่าทั้งนั้น

ชุมชนในอำเภอเมืองก็ยังเป็นไม้ตึกแถว ที่เคยเห็นเหมือนสมัย 50 ปีที่แล้ว

ชาวบ้านเค้าอนุรักษ์กันมากค่ะ เค้าไม่ต้องการแม้กระทั่งโรงหนัง

ได้คุยกับคนท้องถิ่นที่นั่น เค้าบอกช่วง 10 ปีหลังนี้
ทางการและนายทุนก็พยายามจะเอาซูเปอร์มาร์เก็ตหัวนอกเข้ามา

แต่ชาวชุมชนทุกคนต่อต้าน รวมตัวกันแอนตี้ ไม่เอา
แต่จะรักษาไว้ซึ่งร้านขายของชำแบบเดิมๆ ไม่ให้ตายไปจากสังคม

น่ายกย่องคนอำเภอเมืองแม่ฮ่องสอนจริงๆค่ะ

มาอ่านอย่างละเอียด
อีกรอบขนลุกเลยค่ะพี่
ตามไปดูลิงค์
เห็นแล้วน่าเสียดายเน่อะ


" อิฐเก่าๆแผ่นเดียวมีค่า "

ยังไม่เจอแอนเลยพี่วัน
เห็นว่าจะเข้ากรุงเทพ
ไม่รู้จักบ้านแอนที่นครหลวง
น่ะพี่ อยู่คนละอำเภอเลย
16 ก.ค ค่ะ แต่ได้โทร
คุยกันเมื่อคืน

ยังไม่เจอแอนเลยพี่วัน
เห็นว่าจะเข้ากรุงเทพ
16 ก.ค ค่ะ ได้โทร
คุยกันเมื่อคืน

ไม่รู้จักบ้านแอนที่นครหลวง
น่ะพี่ อยู่คนละอำเภอเลย

ขอบคุณที่ไปที่บล็อกเช่นกันค่ะ
ไม่ใช่คนย่านเจริญกรุงหรอกค่ะ
ผ่านไปผ่านมาทุกวันเพราะทำงานแถวๆนั้นค่ะ ^^

พี่คะปุ๊กพูดไม่ออกเลย
รู้สึกเศร้าจุกอก....

อยู่ชุมชนเก่า เรียนชุมชนเก่า มันผูกพันกับอะไรเก่าๆ
อ่านแล้วใจหายจริงๆเลยค่ะ... T_T พูดอะไรไม่ออก

ชุมชนนี้เก่าดีจังเลยครับ
ถ้าเป็นเมื่อ 50 ปีก่อน
แหม๋นึกแล้วอยากเกิดตอนนั้น
เพราะชอบอะไรที่เป็นแบบโบราณและเก่าๆ
ได้บรรยากาศดี....ชอบ 555

มีความสุขนะครับ

อ้อ....โทษครับ ลืมดูไปว่าเป็นเพื่อนใหม่
ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ชอบ BG สะอาดและสบายตาดีครับ

น่าเสียดายตึกเก่าๆที่ถูกทุบเหมือนกันเนอะ.....

น่าเสียดายอาคารเก่าๆ มองไม่เห็นคุณค่ากันเลย

ชอบคำว่าการเมืองสีเหลืองจังค่ะ 555

วันหลังต้องลองไปดู

น่าเดินดีแฮะ

พี่วันเป็นลูกป๋า ป. เหรอคะ

เหมือนพิมเลยค่ะ เพราะคุณป๋าบังเกิดเกล้าของพิม

ชื่อขึ้นต้นว่า ป. จ้า

น่าเสียดายมากเลยนะครับ มีแต่เขาจะช่วยกันอนุรักษ์เอาไว้ นี่กลับทุบทิ้งซะงั้น คนอเมริกันเขาอยากมีโบราณสถานมากเลยนะครับ แต่ที่เขาไม่มี เพราะเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่ค่อนข้างใหม่ พวกเขาชื่นชอบการมาเที่ยวเยือนภูมิภาคเอเชียด้วยสาเหตุหนึ่งคือต้องการที่จะเห็นภาพประวัติศาสตร์ของอารยธรรมที่สืบทอดกันมายาวนาน คนไทยน่าจะยิ่งชอบ ยิ่งต้องอนุรักษ์เอาไว้ดู เพราะกว่าจะกลายเป็นของเก่าที่ทรงคุณค่าได้ ลองคิดกันดูสิว่าต้องใช้เวลากี่ปี!
…………………………………

ได้ข่าวว่าไม่ค่อยสบายเหรอครับ ไม่ต้องห่วงเรื่องตอบเม้นท์นะครับ ผมเข้าใจดีว่าคุณวันมีภารกิจเยอะ ทั้งทางด้านการบ้านและการเมือง อีกทั้งลูก ๆ อีกสอง แมวอีก 5 ตัว คงไม่ค่อยมีเวลานอนหลับพักผ่อนสักเท่าไหร่ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

ชื่อวง E Mayom หรือ คุณมะยอม ก็ดีทั้งสองชื่อนะครับ อาจสื่อได้ถึงแนวทางของวงนี้ คือเป็นวงเล็ก ๆ เปรี้ยวจี๊ด ขมนิด ๆ ฝาดหน่อย ๆ แต่ว่าเป็นขวัญใจสาว ๆ อิ อิ

ที่ผมไม่กล้าวาดภาพผู้หญิงสไตล์คิ๊กขุน่ารัก นั้นไม่ได้เป็นเพราะผมมาดเข้มเท่าไหร่หรอกครับ เพื่อน ๆ มันยังเคยล้อผมว่าถ่ายรูปออกมาแล้วดูเหมือนเกย์คิง เหอ ๆ ดูมันว่าเข้า

ตกลงนี่ไม่เหลือแล้วเหรอครับ

ตายล่ะ ผมก็นึกว่ายังเหลืออยู่บ้าง

สวัสดีค่ะเจ๊วัน
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ
ต้องยอมรับเลยละค่ะ ว่าไม่เคยรู้เรื่องราวมาก่อนเลยยย

ตึกดูเก่า ๆ น่าอนุรักษ์เหมือนตลาด 100 ปี
น่าเสียดายเหมือนกันนะค่ะ บรรยากาศย้อนยุค
แบบนี้...

ปล. ลูกหวายชอบที่ป้าวันพากต์ในกาก้าแอนด์เจอร์รี่
ค่ะ คุณแม่ก็เลยดัดเสีย เหมือนอ่านในนิทาน
เลยสนุกใหญ่

ถึงม๊า นางมารร้ายจีจี้
วันไล่ตอบตามบล็อคเพื่อนๆ แต่ม๊าปิดคอมเม้นท์มีแอบตอบม๊าไปนิดๆ ผ่านที่น้องพิมแล้วนะคะ ว่าเราลูก ป. เหมือนกันหมดเลย แต่แค่ม๊าเป็นลูกป๋าไงคะ อิอิ

เรื่องราวเกี่ยวกับพี่ชายม๊าฟังดูน่ากลัวมากมายกว่าเยอะ
เลยนะคะ วันเคยเจอเรื่องร้ายๆ จนรู้สึกกลัวมากๆ
ตอนนั้นยังเด็กอยู่ค่ะ ถิ่นที่เราอยู่นักเลงเยอะและขาย
อาหารโต้รุ่งแบบนั้นพวกขี้เมา+นักเลงก็มากมาย
พอเมากันได้ทีมันก็อาละวาด ประมาณกรูเก๋าหน่ะค่ะ
ช่วงนั้นวันน่าจะ 10-12 ขวบนะไปอยู่ร้านช่วงปิดเทอม
ไอ้บ้านี่ชักปืนยิงขึ้นตลาดข่มขู่แม่ มันหน้าตัวเมียชมัด
เลย มันขู่ผู้หญิงไม่มีทางสู้

จำได้ว่าแม่กอดวันไว้แน่นเลย แล้วก็จูงมือพาเดินดุ่ยๆ
ออกจากร้าน ปล่อยพ่อเข้าไปเคลียร์ เหตุการณ์หลังจาก
นั้นคือเหมือนมันเอาพวกมากวน พ่อกับเพื่อนข้างร้านก็ไล่
พวกมันไป ต่อมาก็มีคนมายิงพ่อกับเพื่อน แต่เดชะบุญ
จังหวะที่ก่อนจะยิงพ่อก้มลงเก็บของหล่นแล้วเสียงปืนก็
ยิงติดกัน 2 นัด ปรากฏว่าเพื่อนพ่อโดนเข้าสะโพกจนขา
พิการเดินเป๋ๆ ไปตลอดชีวิต พ่อรอดมาได้ครั้งนั้นได้เสี่ย
ป. มาช่วยเคลียร์ค่ะ

เหมือนเราอยู่ท่ามกลางเขตอิทธิพลเลยนะคะ น้องชาย
คนเล็กเคยต้องหนีไปโคราชเพราะไปเป็นฮีโร่ซัดพวกลูก
น้องนักเลงบางคนที่มันรังแกคนไม่มีทางสู้ซัด 3 ต่อ 1
พวกนั้นสบักสะบอมแค้นน้องมาก ต้องพาหนีไปโคราช
เลยค่ะ และก็ผ่านพ้นมาได้ด้วยเสี่ยคนเดิม เพราะลูกน้อง
เค้าทั้งนั้น มันน่าเบื่อเหมือนกันแต่เราชินที่จะอยู่กันที่นี่
แบบกลุ่มก้อนและสังคมที่มานาน



ม๊าคะ อีกไม่นานบ้านที่วันอยู่นี่ก็คงต้องไปเหมือนกันค่ะ
จะช้าจะเร็วเท่านั้นเองเพราะรอบๆ บ้านเท่าที่รู้ก็เริ่มมีการ
ซื้อขายกันแล้วค่ะ แต่ซอยบ้านวันเจ้าของเป็นองคมนตรีได้แต่หวังว่าท่านจะยังเมตตาให้เราอยู่ต่อไปเพราะอยู่กัน
มา 40 ปีแล้วค่ะ

ตอบ และเล่ามายาวเหยียดเลยนะคะม๊า ได้เวลาอาบน้ำนอนแล้วค่ะ

ต้องบ๋าย บายแล้วนะคะ น้องภูมารอแม่นอนแล้วค่ะ

ขอบคุณที่แวะอ่านโคลงกลอน(ผวน)นะขอรับ

ราตรีสวัสดิ์นะขอรับ อิอิ


๐ วัน อังคาร อ่านครั้ง.......แลโคลง
ลมพัด รัดผม โยง............ผูกไว้
แรงใจ ไล่แจง โปง..........เปิงหลับ
คืนส่ง คงชื่น ได้.............แด่เจ้าจอมขวัญ ๚ะ๛

มาทักทายกันก่อนวันหยุดสี่วัน
เดินทางท่องเที่ยวไหน
ขอให้ปลอดภัยและมีความสุขนะค่ะ

สวัสดีค่ะ
ไม่รู้จักสถานที่นี้เลยค่ะ (บ้านนาบ้านนอกจังเลยฉํน...)
ตามดูภาพตามเวปที่แปะไว้เหมือนกันค่ะ
ก็สวยงามดีนะ...

แต่เวลาเปลี่ยนแปลงนะค่ะ

"ผ่านไปเหลือไว้เป็นอดีต

คริ คริ พี่วันรู้เหรอว่า
พวกปูจะไปกินโคนันกันอ่ะ

แอบซุ่มกันน่ะเนี่ย อิอิ

ไปกันห้าคนค่ะ
มีแม่น้องพูห์ แม่น้องแทน
แม่หมาคูป แม่หนูใหม่
และปูแม่สามสีจ้า

จะกินโคนันเผื่อน้า

แวะเอาข้าวตูมาฝากคุณแม่มือกลองค่ะ

ช่วงนี้หยุดหลายวัน ได้พักผ่อนเต็มที่เลยนะคะ

ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะพี่วัน
ว่าทำไมคนบางคนถึงไม่เห็นคุณค่ากับบางสิ่งบางอย่าง
ที่มีความทรงจำมากมาย เพื่อให้คนรุ่นหลังใด้สำผัส

ที่ภูเก็ตก็มีเหมือนกันค่ะ เป็นหอนาฬิกาเก่าแก่ที่อยู่กลางเมือง มีคนบางกลุ่มที่อ้างว่าต้องการพัฒนามุมมองให้สวยงามขึ้น หรือข้ออ้างอีกมากมายเพื่อต้องการที่จะปรับเปลี่ยน ท่ามกลางเสียงคัดค้านของคนมากมาก

แต่พอตกกลางดึกของวันหนึ่งก็มีคนมาทุบทิ้งค่ะ
...น่าเศร้าจัง...

วันจ๋า

ไม่ใช่ว่าเขาอ้าแขนโอบรับม๊าหรอกค่ะ

เขารำไทเก็ก แงงงงงงงงง

ถ้าโอบรับม๊า มีหวังกระดูกหลุดเป็นชิ้นๆแหงๆเลย

แล้วนี้จะเจอกับน้องณี วันไหนค่ะ

เจอกันอย่างไร แล้วเจอกันกี่คน แล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

งิงิ เป็นคำถามแบบเด็กอยากรู้อยากเห็นด้วยคนนะค่ะ

ม๊าน่าฉงฉานเนอะ

ไม่ได้สนใจแถวๆนี้เสียนานเลยครับ ทั้งที่เป็นถิ่น
ใกล้ๆถิ่นเกิด วันนี้ได้มารู้เรื่องราวนี้แล้ว ใจหาย
ขนลุกซู่เลยครับ ชวนพ่อมาดูบล็อก ทีแรกพ่อก็
เอะอะเสียดาย ยังไม่ทันหยุดบ่นก็ได้เห็นรูปบาร์
ประสิทธิ์ผล... อิฮิ..พ่อร้องว่า เอ๊อ...ไอ้บาร์นี้แหละ
เคยเดินตกท่อหน้าบาร์ตอนดึกๆจะกลับบ้าน แม่
เลยแจ้นมาดูอีกคน เดี๋ยวคืนนี้ต้องเปิดให้พี่ๆดูบ้าง
ขอบคุณที่มีสถานที่ประวัติพ่อเราตกท่อมาให้ดูครับ
หุหุ

แต่ยังไงก็ยังเสียดายสิ่งก่อสร้างแถวนี้มากเลย ที่
จริงสมควรอนุรักษ์เป็นอย่างยิ่ง หนูหล่อเรียนหนังสือ
ตอนเด็กๆแถวสีลมครับ เพราะฉะนั้น วัดยานฯ วัดสุทธิฯ วัดสวนพลู วัดม่วงแค วัดดอนฯ รวมทั้งวัดแขกเนี่ย
ก็คือถิ่นเดิมทั้งนั้น หมดไปก็เสียดายจริงๆ แล้วความจริง
ทางการก็ไม่น่ายอมให้ทุบทิ้งเลยนะครับ ออกจะเก่าแก่
ขนาดนั้น ท่าเรือแห่งแรกของประเทศนี่สมควรอนุรักษ์
จริงๆ

คุณหนูหล่อ

อ่านจบทำเอายิ้มแฉ่ง เพราะดูทั้งครอบครัวเลยน่ารักจังค่ะ
แถมเป็นที่ๆ มีความหลังกับคุณพ่อด้วย

ที่ประสิทธิ์ผลเป็นบาร์แห่งแรกของไทยเลยนะคะ
ยังมีลานเต้นอยู่ชั้นบนด้วยค่ะ กระเบื้องทุกแผ่นยังคงสภาพ
ลวดลายสวยงาม เสียดายค่ะ....

วันก็วนเวียนแถวๆ นี้มาตั้งแต่ปี 2541 แล้วค่ะทำงานในซอยนี้
ออกจากซอยมาก็ไม่พ้นเจริญกรุงอยู่ดีค่ะ วันอาทิตย์ต้อง
พาภูไปเรียนแถวๆ นั้นอีก 3 ชม.เลยต้องใช้ให้คุ้มเข้าแต่วัด
ปกติก็ไม่ค่อยเข้าวัดยานนะคะ พอดีมีงานบูชาพระบรมสารีริกธาตุ เลยต้องมาอัพบล็อคเชิญชวนไปไหว้
และอดไม่ได้ที่จะนำเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะกลายเป็นรอย
ร้าวลึกๆ ของวัดในความรู้สึกของวัน


แล้วเดี๋ยวนี้คุณหนูหล่อกลายเป็นคนแถวไหนไปแล้วหล่ะคะ

เป็นความหลังที่คุณพ่อภูมิใจนำเสนอเสียด้วย
แต่พ่อก็เลิกดื่ม เลิกบุหรี่ตั้งแต่มาขอคุณแม่
แต่งงานน่ะครับ... ความจริงที่คุณพ่อสารภาพ
เนี่ย เราก็ฟังกันมานาน แต่ไม่เคยคิดจะไปดู
สถานที่จริงทั้งที่ก็ผ่านไปแถวนั้นบ่อย เลยเพิ่ง
ได้เห็นชัดๆวันนี้... ตอนนี้เราอยู่แถวสุขุมวิทครับ

เรื่องวัดเนี่ย คุณวันคงต้องทำใจให้ได้ละครับ
อะไรๆก็เปลี่ยนแปรไปทุกอย่าง คงต้องทำใจว่า
ใครยึดสิ่งดีงามก็มีความสุขน่ะครับ เรายึดมั่นใน
ความดีมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เราก็มี
ความสุขแล้วครับ ถ้าสวรรค์มีตาจริงก็คงเห็น
หน่วยเล็กๆอย่างเราคงทำได้มากแค่นี้

ใช่ค่ะคุณหนูหล่อ
ขอบคุณนะคะที่มาเล่าเรื่องน่ารักๆ
ของคุณพ่อคุณแม่ไว้นิดๆ
ในที่เคยเป็นความหลัง

อ่านช่วงคนเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตัวนี่
มันแบบอารมณ์ฮึกเหิมอยากสู้มีสูงจังเลยค่ะ
โกรธแค้นนะค่ะ กับสิ่งที่เค้าทำ ..
จริงๆ พวกตึกราม อาคารบ้านช่องนั้น
ยิ่งเก่าสิค่ะ ยิ่งน่าอนุรักษ์ ... เมืองนอกเค้าเอง
ยังมีส่วนเรียกแบ่งกันว่าเป็น new city and old city
และส่วนเมืองเก่านี่ล่ะค่ะ เป็นส่วนที่เรียกว่า
คนหลายๆ คนจากต่างถิ่นก็อยากไปเห็น
อยากไปเยือน เพราะว่ามันเป็นอะไรที่เก่า
แต่ก็คลาสิคนะค่ะ ...

เสียดายบ้านเราน่าจะได้อนุรักษ์เอาไว้เน๊าะ
เพราะว่ามีสถานที่มากหลายที่เราสูญเสียไป
เพราะว่าอยากทุบ อยากสร้างสิ่งใหม่แทน
แทนที่จะอนุรักษ์ของเก่าให้อยู่คู่บ้านเมือง ...

หยุดยาว 4 วันนี้ คุณแม่คุณลูกบ้านนี้ มีกิจกรรมอะไรกันคะ

ไปทำบุญที่ไหน และไปเที่ยวไหนกันเอ่ย

พรุ่งนี้พิมไปทำบุญแถวบ้านแต่เช้าค่ะ ตกเย็นก็เวียนเทียน

แล้ววันรุ่งขึ้นก็จะพาลิงน้อยไปต่างจังหวัดค่ะ

พรุ่งนี้จะมาหาพี่วันอีกทีก่อนไปนะจ๊ะ ( ถ้าเน็ตไม่ล่มอ่ะจ้ะ )

คุณตาเราก็มาจากเมืองจีนเหมือนกัน
สงสัยต้องขึ้นจากเรือที่นี่แน่ๆเลย

ฝันดีนะคะ

๐ พึงนุช พุธหนึ่ง น้อง........นางเหงา
ใครหนอ คลอไหน เยา-.....วเรศน้อง
ไผกัน ฝันไกล เนา...........คอยอุ่น
คลึงจิต คิดจึง ต้อง...........ต่อด้นโคลงหา ฯ

22.20
16/07/51

วันอาสาฬบูชาวันนี้
พี่วันพา 2 หนุ่มไปเวียนเทียนวัดไหนค่ะ

สวัสดีค่ะพี่วัน
พี่วันดีขึ้นหรือยังคะ เป็นห่วงนะคะ
วันหยุดยาวพี่วันได้พักบ้างหรือเปล่า
ถ้าได้หยุดหลายวัน ก็ขอให้พี่วันได้พักมาก ๆ
จะได้แข็งแรงเร็ว ๆ พร้อมลุยงานวันจันทร์ต่อไงคะ

ย่องมาเยี่ยมกันตอนดึกจ้าพี่วัน

เนื่องจากพิมเพิ่งแพ็คกระเป๋าเสร็จ หลังจากมีกิจกรรมธรรมะไปแล้วทั้งวัน

พรุ่งนี้ก็เลยจะพาลิงน้อยลูกชายไปตากอากาศต่างจังหวัด ซะหน่อย

พิมไม่อยู่บ้าน 3 วัน ฝากเพื่อนบ้านใจดีแถวนี้
วานดูบ้านดูบล็อกให้ด้วยนะจ๊ะ

( ถ้าพี่มีเวลามาเดินเล่นหน้าบ้านคนฝากนะคะ อิอิ )

กลับมาแล้วจะแวะมาเยี่ยมอีกจ้า

สวัสดีวันเข้าพรรษาค่ะ

จะได้เจอกับน้องณีน้องแป๊ะแล้วนะ งิงิ

วันจ๋า น้านิดไปอุตรดิตถ์ ม๊าก็เหงาไปเลยค่ะ

ปกติ แม้จะอยู่คนล่ะจัวหวัดแบบนี้

แต่เราก็เหมือนเจอกันตลอด คุยโทรสับกันตลอด

แงงงงงงงงง คิดถึงน้านิดจังเลย

ขนาดเวลาจะหลับนะค่ะ ยังต้องแอบโทรฯหากัน

ทุกคืนเลยค่ะ คิกๆๆ ม๊าก็แอบน้องนุ่น

น้านิดก็แอบน้องลูกหวาย ต้องรอให้ลูกๆ หลับหรือ

ติดภารกิจต่างๆ กันก่อน ไม่งั้น เขาจะโวยวายกันว่า

มัวแต่เอาน้านิด หรือป้าจี๊ดกันอยู่นั้นล่ะค่ะ

ไม่สนใจลูกกันเลย เขาร้องโวยแบบเดียวกันเป๊ะเลยค่ะวัน

สวัสดียามบ่ายวันเข้าพรรษาค่ะพี่วัน
เมื่อวานพาพวกตัวหนอนไปเวียนเทียนวัดข้างบ้าน
วันนี้ก็หอบกันไปถวายหลอดไฟกับค่าไฟวันกันดารค่ะ
ก่อนจะจับส่งขึ้นรถไปกำแพง
มีความสุขทุก ๆ วันนะค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกครับ เรื่องราวของแวนโก๊ะไม่รู้จะเรียกว่าเป็นตัวอย่างที่ดี หรือเป็นอุทาหรณ์ก็ไม่รู้นะครับ หลายครั้งที่ผมเคยโดนตำหนิเรื่องงานเขียนของผม ทำให้ผมนึกโมโห และน้อยใจ ผมก็นึกถึงแวนโก๊ะนี่แหละครับ แล้วก็ทำใจได้

เทศกาลวันพระใหญ่บวกกับวันหยุดยาว คุณวันคงมีความสุขมากนะครับ ดีใจด้วยครับ

ปล.คุณวันลบรูปผมไปเหอะครับ คือว่าผมเคยทำแสบเอาไว้หลายที่เหมือนกันครับ อาจมีคนที่รู้จักผมเข้ามาเห็น ผมไม่อยากให้ใครรู้อะคับ

อ้าวววววว......
ไม่ทันเห็นรูปพี่ตู้เลยอ่ะ
ลบทามมายอ่ะ ยังไม่ได้ดูเลยยยย...

พี่วันเอารูปโคนันมาฝากจ้า....

น่าอยู่จังคะพี่วัน เสียดายจังที่โดนทำลายโดยนายทุน ปล.เสียงดนตรีกับบรรยากาศเก่า เคลิ้มเลยพี่

ป้าไม่เคยเข้าไปในวัดยานนาวา และไม่ค่อยได้ไปละแวกนั้น
เรื่องที่คุณวันเล่าป้าก็เพิ่งทราบ
ฟังดูแล้วก็เศร้าเหมือนกัน

ความคิดที่สวนทางกันระหว่างนักปฏิรูปที่เน้นวัตถุเป็นหลัก
กับนักอนุรักษ์ที่ต้องการเก็บของดีดั้งเดิมไว้
เงินและอำนาจอยู่ฝั่งไหน ชัยชนะก็อยู่ฝั่งนั้นแหละคุณวัน

ป้าเข้าใจความรู้สึกคับแค้นบีบคั้นของคุณวัน
แต่เราก็แค่จักรกลตัวกะจิ๋วหลิว ทำอะไรได้ไม่มากกว่านี้หรอก
วางเถอะ…อะไรจะเป็นก็ให้มันเป็น
……………………………..




ขอให้เป็นวันหยุดที่อิ่มสุขอิ่มบุญนะคะคุณวัน
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

หวัดดีค่ะ วันนี้ย่องมายามวิกาล



สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

เอาดอกไม้มาฝากด้วยความคิดถึง

** มีความสุขมากๆในช่วงวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **


เป็นอดีตที่น่าเศร้ามากเลยอะคุณวัน

ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนาน รู้สึกเศร้าจังเลยค่ะกับบล็อกของวันนี้ อ่านแล้วก็นึกถึงกระทู้หนึ่งของพันทิป

พูดถึงเรื่องราวการไปต่างประเทศของเสด็จพ่อร.5 ทางนั้นเค้ายังคงตั้งใจอนุรักษ์ และบูรณะสถานที่เก่าแก่ที่ท่านเคยไปเยียนเอาไว้อย่างไม่ผิดเพี้ยน เพื่อนคนรุ่นหลังเข้ามาศึกษา และเรียนรู้ประวัติความเป็นมา

ไม่เป็นไรค่ะ คิดซะว่าทุกอย่างย่อมมีเสื่อมสลาย เกิดขึ้ืน ตั้งอยู่ และดับไป ตามกฎของธรรมชาติ ตามกาลเวลาและปัจจัย

สุขสันต์วันหยุดนะคะ

สวัสดีค่ะพี่วัน

พรุ้งนี้เจอกันนะค่ะ จะพยายามไปให้เร็วค่ะ

เสาร์สวัสดีขอรับ
เรื่องโคลง(ผวน)ลองแต่งดูครับ
ไม่ยากอย่างที่คิดหรอกขอรับ อิอิ

สวัสดีค่ะคุณวัน
กุ้งกับกัตสบายดีค่ะ ไม่ได้แวะมาเยี่ยมเลย เป็นไงบ้างคะ?
คุณวันและเด็กๆ..สบายดีหรือเปล่า แวะไปบอกเล่าด้วยนะคะ หากมีเวลา..

ระบบทุนนิยมที่คุกคามความเป็นอยู่..และสวัสดิภาพของประชาชนตาดำๆ
มีให้เห็นในเมืองที่นับถือศาสนาพุทธอย่างเมืองไทยเราน่าเศร้าใจนะคะ

เพราะเหตุนี้..ความเป็นอยู่แบบไทย..วิถีชีวิตที่คุ้นเคย
ถึงได้เปลี่ยนไปแบบก้าวกระโดด..เคยเห็นคลองบางกอกน้อย สวยใส ร่มรื่น ตลอดลำน้ำ เดี๋ยวนี้มีเสาต้นโตๆ ของถนน..ตัดผ่านอยู่หลายช่วง..
สวนผลไม้ สวนกล้วยไม้กลายเป็นตึกแท่งๆ สี่เหลี่ยมสำหรับเปิดให้เช่า
น่าเสียดายที่วิถีชีวิตแบบไทยถูกคุกคามด้วยความเจริญทางวัตถุอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ขออ้างอิงนะคะ..วันหลังจะถ่ายรูปมาให้ดู เมืองที่กุ้งอยู่นี่
เขาอนุรักษ์ตึกเก่าๆ เอาไว้..มีแต่บำรุงรักษาค่ะ
สิ่งก่อสร้างใหม่ๆ ในบริเวณใกล้เคียงก็จะต้องสร้างให้มีความสมดุล เข้ากันได้ทั้งแบบ และสีสันกับตึกเก่านั้น...

เขาภูมิใจกับประวัติศาสตร์อันยาวนาน..
พยายามเก็บประวัติศาตร์ที่เป็นรูปธรรมไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้
ทุกสิ่งปลูกสร้าง แม้แต่อิฐเก่าๆ เขายังรักษาเอาไว้ให้คนรุ่นหลังได้ดู..ได้เรียนรู้ความเป็นมา นี่หล่ะคือรากเหง้า

ยิ่งอ่านที่คุณวันนำมาให้อ่านยิ่งสะท้อนใจ...คงได้แค่นี้ค่ะ

สวัสดีเช้าวันอาทิตย์วันครอบครัวค่ะ
มีความสุขกับการพักผ่อนนะค่ะ
พรุ่งนี้ต้องทำงานแล้ว

แวะมาอ่านค่ะคุณวัน รันเป็นคน ตจว ค่ะ แต่เข้าใจความรู้สึกนี้ค่ะ
คุณวันสบายดีนะค่ะ
มีความสุขวันอาทิตย์ค่ะ

อยากทราบรายละเอียดเกี่ยงกับที่นี่อีกค่ะ
ขณะนี้ได้มีการเริ่มทุบตึกประสิทธิ์ผลแล้ว
รบกวนติดต่อกลับแป้งด้วยค่ะ
burin31@hotmail.com

สามีของดิฉันก็อยู่ที่ซอยนั้นมาตั้งแต่เกิดเหตุการคั้งนั้นทำให้เค๊าสูญเสียอะไรหลายๆอย่างและทำให้กลายเป็นคนไร้ที่อยู่เป็นหลักแหล่งจวบจนทุกวันนี้ ขอฝากความคิดถึงทุกคนในชุมชนนี้

ผมเด็กหวังหลีโตที่นั้นตั้งยังแบเบาะจนโตแล้วมาเรียนที่ร.รวัดยานนาวาซอยที่เติบโตมาแล้วมาโดนไล่ที่โดนทุบรู้สึกใจหายกับบ้านที่ถิ่นอาศัยยังเด็กจนโต

ผมเด็กหวังหลีโตที่นั้นตั้งยังแบเบาะจนโตแล้วมาเรียนที่ร.รวัดยานนาวาซอยที่เติบโตมาแล้วมาโดนไล่ที่โดนทุบรู้สึกใจหายกับบ้านที่ถิ่นอาศัยยังเด็กจนโต

ผมเด็กหวังหลีโตที่นั้นตั้งยังแบเบาะจนโตแล้วมาเรียนที่ร.รวัดยานนาวาซอยที่เติบโตมาแล้วมาโดนไล่ที่โดนทุบรู้สึกใจหายกับบ้านที่ถิ่นอาศัยยังเด็กจนโต

รู้สึกใจหายกับบ้านเก่าบ้านที่อยู่มานานหลายสิบปีต้องมลายหายไปเพราะไอ้ผลประโยชน์นายทุนนิยมบางคนมาไล่ที

เด็กซอยหวังหลีบ้านเก่าเติบโตที่และรู้สึกเสียดายทีีถูกไล่ทีแม้ผมย้ายออกไปที่นี้นานแล้วก็มีจะไล่ทีหลายปีนี้ที่นี้เติบโตที่นี้และเล่นในสมัยในเด็กๆในซอยนี้

เด็กซอยหวังหลีบ้านเก่าเติบโตที่และรู้สึกเสียดายทีีถูกไล่ทีแม้ผมย้ายออกไปที่นี้นานแล้วก็มีจะไล่ทีหลายปีนี้ที่นี้เติบโตที่นี้และเล่นในสมัยในเด็กๆในซอยนี้