YOU are not afraid. You think YOU are afraid. ~Shantimayi~

โอ... เจ้าแมงมุม ได้โปรดฟังฉัน

เช้าวันนี้บนสวนน้อยริมระเบียง
มีบางสิ่งสะท้อนแสงมากระทบสายตา
ความไม่เคยคุ้นชวนให้ชะโงกหน้าพิจารณาดูให้ใกล้
จึงเห็นเส้นสายบอบบางส่องประกายเป็นระเบียบ
ต้านแสงแดดดูระยิบพราวราวเส้นไหมสีเงิน
เจ้าตัวสีน้ำตาลตัวน้อยเริ่มขยับแปดขาของมันขยุกขยิก
คงไม่สบายใจนักที่โดนจ้องมองใกล้ๆ
ฉันมองเพลินจนได้ยินเสียงพึมพำของใบไม้
ที่ต้องลมเสียดสีราวเสียงที่เปล่งออกจากลำคอที่แห้งผาก
จึงละสายตาจากงานศิลป์ที่ศิลปินตัวน้อยบรรจงแต่ง
แล้วหันไปจัดการเติมน้ำให้ดินในกระถางที่หิวโหย

อากาศร้อนยิ่งร้อนเมื่อลมโชยไอระอุมา
ใบไม้ดูเหลืองซีดเซียวราวขาดความรัก
ทั้งที่ทุ่มเทเอาใจใส่ แต่ธรรมชาติยังมีชัยเสมอ
จึงไม่เพียงแต่รดน้ำลงดิน หากยังชูบัวรดน้ำสูง
หวังให้หยาดน้ำโปรยปรายคล้ายหยาดฝน
ไม้ใหญ่น้อยดูกระปรี้กระเปร่าเมื่อต้องละอองน้ำ
ดูสดชื่นเมื่อหยดน้ำเกาะใบ

ฉันวางบัวรดน้ำลง หันหลังกลับเข้าบ้าน
แต่ไม่วายสอดส่องหาแขกตัวน้อยของฉันวันนี้
โอ... ดูนั่น
แปดขาขยุ้มเกาะเส้นใยบอบบาง
ที่หลงเหลือท่ามกลางซากปรักหักพังที่ขาดวิ่น
อย่างหวงแหน... อย่างหวงแหน
สิ่งที่เธอบรรจงสร้างมาทั้งคืน ถูกทำลายลงแล้ว
อาหารเช้า... อาหารเช้าที่เธออุตส่าห์หิ้วท้องรอ
ยังมาไม่ถึง และจะมาไม่ถึงอย่างแน่นอน

โอ... ฉันทำอะไรลงไปนี่
ฉันขอโทษ ... ฉันขอโทษอย่างแท้จริง
คือความไม่ตั้งใจ ความสะเพร่า หรือความไม่ใส่ใจ
อะไรก็แล้วแต่ ฉันมันเป็นแค่ไอ้หน้าโง่ผู้สักแต่เดินสองขาจริงๆ เลย
ฉันยอมรับทุกอย่างในความผิดที่ฉันก่อขึ้น

ได้โปรดเถอะนะ
ได้โปรดรับคำขอโทษของฉันด้วย

ขอโทษนะ...เจ้าแมงมุม...




 

Create Date : 21 เมษายน 2552
22 comments
Last Update : 22 เมษายน 2552 10:53:24 น.
Counter : 882 Pageviews.

 

ขอบคุณคุณเสี้ยวที่แวะไปที่บ้านครับ

เรื่องแผนกวิทย์ หรือแผนศิลป์ ตามระเบียบของกระทรวงศึกษาธิการไทย ผมว่าไม่ได้ช่วยอะไรเด็กสักเท่าไรหรอกครับ

อย่างผมเนี่ย ก็เด็กสายวิทย์เหมือนกัน แต่ถ้าใจชอบมาทางศิลป์เสียแล้ว อะไรก็ฉุดไม่อยู่ครับ

เพื่อนฝูงที่เรียนสายศิลป์มาเสียอีก บางคนก็เรียนเพราะไม่มีทางเลือก เพราะไม่ชอบคำนวณ พอถึงเวลาแต่งกลอน ก็เอามาให้ผมช่วยแต่งให้

บ้านเราไม่ค่อยเปิดโอกาสให้เด็ก ๆ เลือก หรือไม่เคยสอนให้เด็ก ๆ ค้นหาตัวเองให้เจอ

กว่าใครสักคนจะพบตัวเอง และลงมือทำตามฝันของตัวเองได้ อาจต้องเสียเวลาไปกว่าครึ่งค่อนชีวิต...

น่าเสียดายจัง...

 

โดย: ลุงแว่น 21 เมษายน 2552 11:05:29 น.  

 



ผมเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง
เค้าพูดถึงพระเซนรูปหนึ่ง
ท่านเห็นแมลงวันบินไปติดที่ใยแมงมุม
ด้วยความสงสาร
ท่านเลยช่วยจับแมลงวันออกมา
ปรากฏว่าแมงมุมที่หิวโหยและแก่ชรา
ก็ตายลงแล้วกลายร่างเป็นวิญญาณ
เข้าฝันหลวงพ่อองค์นี้
เพื่อต่อว่าว่าการช่วยเหลือของท่าน
เป็นการตัดกรรมและทำให้วงจรแห่งการเกิดตายตามธรรมชาติบิดเพี้ยนไป

หลวงพ่อสะดุ้งแล้วตื่นเช้าขึ้นมา
ท่านไปเดินไปที่ใบไม้ใบนั้น
ปรากฏว่าใยแมงมุมยังอยู่
แมลงวันและแมงมุมก็อยู่ตรงนั้น

ถ้าครูเสี้ยวเป็นพระองค์นั้น
ครูเสี้ยวจะทำอย่างไร ?






 

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 21 เมษายน 2552 11:41:44 น.  

 

อ่านบทความแล้ว
รู้ว่า จขบเป็นคนใส่ใจในแทบทุกเรื่องและมีจิตใจดีค่ะ
แมงมุมเอ๋ย เค้าไม่ได้มีเจตนาทำร้ายเจ้าหรอกนะ อภัยเค้าเถอะ

 

โดย: จันทร์ไพลิน 21 เมษายน 2552 11:42:01 น.  

 

แวะมาทักทายค่ะ

 

โดย: โยเกิตมะนาว 21 เมษายน 2552 14:25:03 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับ








 

โดย: กะว่าก๋า 22 เมษายน 2552 7:35:23 น.  

 

ลังเลกันอยู่ตั้งนานนะครับ
ทั้งพ่อและแม่ก็ไม่กล้าตัด
ไปถามช่างตัดผมประจำตัว
พี่เค้าก็ไม่กล้าไถให้
บอกว่าเด็กเกินไป

สุดท้ายเป็นอาแปะ พี่ชายผมนี่แหละครับ
ไถให้อย่างสวยเลย 55555

ตัดออกมาแล้วหน้าตาดูดีขึ้นนะครับ 555

เหมือนเณรน้อยเจ้าปัญญาเลย

 

โดย: กะว่าก๋า 22 เมษายน 2552 12:57:51 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับ

วันนี้ร้อนได้ใจมากๆเลยครับ









 

โดย: กะว่าก๋า 23 เมษายน 2552 7:44:28 น.  

 

หุหุหุ

หมิงหมิงนี่จอมแสบเลยครับครูเสี้ยวเ
พียงแต่เวลาผมเลือกรูปมา
ก็อยากจะส่งความสุข
ไปถึงเพื่อนบล็อกทุกคนน่ะครับ

เวลาหมิงหมิงโวยวายหรือร้องจ๊าก
ก็น่าเขกหัวมากๆครับ 55555


 

โดย: กะว่าก๋า 23 เมษายน 2552 11:28:42 น.  

 

ตะกี๊ล่ะกลั๊วกลัวครับ
กลัวหมิงหมิงตื่น 5555
ดีที่ร้องโยเย
พอมาดามให้นมก็หลับไป
ถ้าตื่นมาตอนสามทุ่ม
หลับอีกทีก็นู่นเลยครับ
เที่ยงคืน-ตีหนึ่งครับ 5555

ขอบคุณนะครับ
ผมก็ดีใจครับที่หมิงหมิงมีคนรักและเอ็นดูมากมายเลยครับ


 

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 23 เมษายน 2552 21:44:03 น.  

 

ทุกวันนี้ผมคงเหนื่อยน้อยกว่ามาดามสัก 38 เท่า 555
ครูเสี้ยวเชื่อมั้ย
การมีลูก
ทำให้ผมรู้ว่าผู้หญิงเพศแม่ยิ่งใหญ่เพียงใด

ไม่ง่ายเลยนะครับ
กับการเลี้ยงดูเด็กคนนึง
ให้เติบโตขึ้นมาเป็นผู้เป็นคน

ยากมากครับ
และเต็มไปด้วยรายละเอียดมากมาย

และผมไม่มีวันทำสิ่งต่างๆได้ดีเหมือนที่มาดามทำอยู่


หลายครั้งเมื่อมองย้อนกลับไป
ผมถามตัวเองว่าที่เราเคยไม่เข้าใจพ่อแม่
วันนี้เราเข้าใจท่านมากขึ้น
เมื่อรู้ว่าท่านต้องผ่านความยากลำบากขนาดไหน
กว่าจะเลี้ยงเราจนโตขึ้นมาเพื่อไม่เข้าใจท่าน 55555

ตอนนี้ผมเข้าใจพ่อแม่มากขึ้น
ในวันที่ตัวเองได้กลายเป็นพ่อของลูกตัวเอง

หลายคนอาจจะบอกว่าก็แค่มีลูก เลี้ยงลูก
ไม่เห็นจะยาก
แต่ผมไม่คิดแบบนั้นเลยครับ


การเลี้ยงลูกเป็นสิ่ง
ที่ยิ่งใหญ่มากในความรู้สึกของผม
และมันยากที่จะหาอะไำรมาทดแทนความรู้สึกได้ครับ

แหะๆๆๆ


เม้นท์ซะยาวเลย

แวะมาบอกว่าจะไปหลับแล้วครับ อิอิอิ

ฝันดีนะครับ

 

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 23 เมษายน 2552 22:50:04 น.  

 

หมิงหมิงฮัลโหล...ฮัลโหลหมิงหมิงก๊าบบบบบ








 

โดย: กะว่าก๋า 24 เมษายน 2552 7:44:55 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับ








 

โดย: กะว่าก๋า 25 เมษายน 2552 7:40:41 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับ

เช้สนี้เชียงใหม่ฝนตกหนักมากเลยครับ
น้ำเจิ่งเลย
ว่าจะไปถ่ายภาพดอกไม้ในเมืองซะหน่อย
แห้วเลยครับ หุหุหุ








 

โดย: กะว่าก๋า 26 เมษายน 2552 7:41:45 น.  

 

แมงมุม..ง่ะ
จบกีฏะ แต่กลัวแมงมุมค่ะ
ตอนเรียน acaro
(เกี่ยวกับแมงทั้งหลาย)
นึกว่าจะไม่รอดแล้ว
ทั้ง class เรียนคนเดียวด้วยค่ะ
--------------------------------

 

โดย: mutcha_nu 26 เมษายน 2552 19:42:51 น.  

 

หมิงหมิงมาชวนน้าเสี้ยวไปดูความลับที่บล้อกพ่อก๋าครับ







 

โดย: กะว่าก๋า 27 เมษายน 2552 7:40:18 น.  

 

ความลับในความรัก

.
.
.


สงสัยจะไม่เคยอ่านนะครับ

แต่เคยอ่านนิยายเรื่อง ความลับ กับ ความรัก
เป็นสองเล่มที่แยกกันเป็นสองเล่มครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 27 เมษายน 2552 11:58:13 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับครูเสี้ยว

พาเณรน้อยมาเที่ยวครับ
แต่กำลังหลับตาบริกรรมคาถาอยู่เลยครับ 5555









 

โดย: กะว่าก๋า 28 เมษายน 2552 7:29:33 น.  

 

น่าสงสาร...แต่นั่นแหละมิได้เจตนา...สิบตีนยังรู้พลาดนักปราชญ์ยังรู้พลั้ง

 

โดย: ค่ำคืนหน้าหนาว 28 เมษายน 2552 9:29:13 น.  

 

ผมไม่เคยได้ทันคิดเลยครับว่าตัวเอง 25
รู้ตัวอีกทีก็ 26 ไปแล้วครับ 5555

ปีชง ปีเชิงไม่เคยสน
ไม่เคยรู้

ที่จริงผมก็ว่าดีเหมือนกันนะครับ

พอไม่รู้
ก็เลยไม่กังวลอะไรเลย


 

โดย: กะว่าก๋า 28 เมษายน 2552 15:44:08 น.  

 

ผมไม่เคยได้ทันคิดเลยครับว่าตัวเอง 25
รู้ตัวอีกทีก็ 26 ไปแล้วครับ 5555

ปีชง ปีเชิงไม่เคยสน
ไม่เคยรู้

ที่จริงผมก็ว่าดีเหมือนกันนะครับ

พอไม่รู้
ก็เลยไม่กังวลอะไรเลย


 

โดย: กะว่าก๋า 28 เมษายน 2552 15:44:19 น.  

 

แวะมาเพราะว่าอยากรู้จักอยากมีเพื่อนคุย

 

โดย: กมลวรรณ IP: 118.172.168.22 30 พฤษภาคม 2552 10:35:22 น.  

 

แวะมาเยี่ยมสาวสวยจิตใจดีค่ะ

 

โดย: Tukta21 22 กันยายน 2552 23:54:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


gluhp
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




Here...
I'm on the rooftop

Between...
pavement and stars.

Here's...
hardly no day
nor hardly no night

There're things...
half in shadow
and half way in light

It's where...
I gather my thoughts
and grow my dreams

which...
are scattered
all around

In my words,
my songs,
my dance.

คน นั่งจ้องชีวิต
Group Blog
 
<<
เมษายน 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
21 เมษายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add gluhp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.