อ่านแล้วลุ้นเลยนะค่ะนั่น เพราะคิดไปตามฉากๆ
ว่าเอ .. แล้วตกลงความว่างเปล่า ความเงียบ วังเวง
มันเป็นเรื่องจริงหรือว่าเรื่องฝัน ...

เขียนเพลิน อ่านแล้วน่าติดตามน่ะคะ อยากเขียนเก่งๆ
แบบนี้จัง ...

เป็นอีก 1 ชิ้นงานของไอซ์คุงที่พี่ชอบนะ

ปล. ถ้าต้องอยู่ตัวคนเดียวแบบนั้น มันหลอนจริง ๆ เนอะ

หักมุมได้ดีค่ะ...

กะลังอ่านและคิดตามมาเรื่อยๆว่าเรื่องจะลงเอยแบบไหน โอเรยค่ะนี่

โอ้ววว ยังกับพลอตหนังเลยนะครับพี่ไอซ์

นึกถึง Resident Evil ตอนที่อลิซเดินออกมาเจอเมืองร้างยังไงยังงั้นเลยอ่ะ

หูยย มีทั้งเจ๊อูทาดะ ทั้งสองทา อิอิอิ

แต่อ่านแล้วสนุกดีจริงๆครับ แค่จินตนาการว่าตื่นมาเจออย่างงั้นบ้างคงแย่แน่ๆ


ปล. เปล่านะะะ ไม่ได้เขียนจากเพลงอ่ะครับ

แต่เขียนจากประสบการณ์ตรง

ตามภาพนั้นเลยครับ...เงาสะท้อน และปลาคาร์พสีขาว-ส้ม(ไม่รู้จะมีคนเห็นกันเปล่าหว่า...)

โฮ้ววววววววววววววว...

ผมอ่านจบ ต้องรีบไปเปิดประตูห้องดูก่อน ว่ามีใครอยู่บ้างไหม?


ฮ้าาาาาาาาาาาาาาา!!!

ไม่มี...ตายล่ะ..

ฉันอยู่คนเดียวแล้ว เย้....



-----------------------


จากบ้าน...

ใช่ครับ..แนวคิดนี้คือ..

ทุกอณูในร่างกายเรา เคยเป็นส่วนหนึ่งของโลก

ผมนำมาแตกยอดอีกนิดหน่อย...

เลยค่อนข้างงงครับ...

เฮ่อๆๆ..


จงวิ่งต่อไป ดุจไอ้หนุ่มพลังม้าครับ..

โฮ้เย....

ชอบแฮะ

เขียนดีนะนี่



เรื่องวัดไทย ไม่แน่ใจเหมือนกันนะ

แต่จำได้ว่า วัดที่อยุธยา มีสาขาที่สิงคโปร์ด้วย แต่ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหนยังไง แล้วก็การสร้างเป็นแบบไทยๆ หรือเปล่าอะจ้ะ

อ่านจนจบเลยจ๊ะ อ่านแล้วเหมือนดูหนังเลยนะ โดยเฉพาะตอนออกจากห้องน้ำเนี่ย แหมจิตนาการตามเล้ย

เพลงที่ร้องนี่ come back to me ของเซเว่นอะป่าวคะ แบบว่าชอบเพลงนี้เหมือนกันแหละ

เสียดายตอนจบไม่มีปาฏิหารย์เนอะ

เข้าใจลำดับเรื่องนะคะเนี่ย

อย่าดองลับแล, แก่งคอยเลยค่ะ รับรองว่าเป็นอีกเรื่องที่น่าจับตามองทีเดียวเชียวค่ะ

สำหรับโครงการมิตรภาพ ขอหวานเย็นถามตัวเองก่อนดีกว่าค่ะว่า จะไปรอดไหม ถ้าเข้าร่วม เพราะ... เอ่อ... ถ้าบอกว่าไม่ค่อว่าง คุณไอซ์คุงจะว่าหวานเย็นไหมคะว่า
' คุณเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเศรษฐกิจเหรอ ถึงได้ไม่มีเวลาน่ะ '
คือ... หวานเย็นอยากบอกว่า... หวานเย็นเป็นพวกบริหารเวลาไม่ลงตัวน่ะค่ะ ดู ๆ จะวุ่นวายกับชีวิตเหลือเกิน เลยยังไม่กล้ารับปากน่ะค่ะ

ถึงอย่างไรก็ขอบคุณนะคะสำหรับคำชม แหม ! หวานเย็นล่ะเขิน

สวัสดีค่ะ อ่านไป ก็แอบคิดกลัวนะ เง้ย ถ้าเป็นงี้ทำไงดีฟระ
ว่าแต่จบดื้อ ๆ งี้ แม่ไม่ว่าเหรอคะ ดื้อมากไม่ดีนะ เดี๋ยวไม่มีใครรัก

อ้ะล้อเล่ง

อิอิ .. กลับมาดูชื่ออีกที
เออเนอะ เหมือนแบบม่ะได้ตั้งใจ

ลุ้นเลย

อยากรู้ตอนจบว่านหรืออะไร


ชอบจังค่ะ ^^


ขอบคุณนะคะที่แวะทักทาย

ขอaddเลยนะ คราวหน้าจะได้แวะมาอ่านง่ายๆ และบ่อยๆ ได้สะดวก


ขอบคุณกั๊บบบ ^^

น่าติดตามมากพี่ไอซ์ อ่านไปลุ้นไป แต่จบแล้วเศร้าๆเนาะ อิอิ
แวะมาส่งเข้านอนค่ะ
หลับฝันดีนะคะ

โอ้....อ่านเพลินจังเลยไอซ์
เขียนซะลุ้นเลย

สวัสดีไอซ์

ขอโทษที อิอิ พอดีช่วงสิ้นเดือนข้าวเหนียวงานเข้าอ่ะจร้า อิอิ เลยไม่ได้เข้าบล็อคเลย อิอิ นี่เป็นเรื่องที่เข้าโครงการกะพี่ปอยอีกละซิ อิอิ
ยังไม่ได้อ่านเลย เดี๋ยวขอเม้นก่อนค่อยไปอ่านนะ อิอิ

ปล. เรื่อง 5 แพร่ง สงสัยต้องรอแผ่น ดีวีดี แล้วแหล่ะ พอดีน้องสาวเค้ากลัวอ่ะ เลยไม่ดู ตอนแรก ก็อยากดู แต่ไปถึงบอกว่ากลัวเฉยเลย อิอิ

แต่เรื่องรถไฟฟ้ามาหานะเธออ่ะไม่พลาดจ้าาาา ชอบ ๆๆ น่ารักดี แนวหนังนะไม่ใช่พระเอกกะนางเอก กร๊าก ๆๆๆ

คืนนี้ฝันดีนะค่ะ

อ่านจนจบ...ลุ้นไปอ่านไป อิอิ

สวัสดีครับคุณน้องไอ๊ซ์
ว๊าว เขียนได้ดีมากๆ เลย อ่านไป อ่านมา เจ๊ย...คล้ายๆ เราเลยนี่หว่า เชื่อป่ะว่าบางครั้งประมาณ 4-5 วันจะมีโทรศัพท์เข้ามาสักหนึ่งสายได้มั้ง...เอิ๊กๆๆๆๆ....

ทุกวันนี้พี่อยู่อย่างเดียวดาย แต่(พยายาม)ไม่โดดเดี่ยว...เอิ๊กๆๆๆๆ....

เรียกพี่โชค นั่นแหล่ะ ครับ พี่ยังไม่ได้บอกไอ๊ซ์เหรอ เอ....หรือว่าพี่ลืมหว่า อย่าถือสาเนอะ อ้ายมันเฒ่าแหล่ะ...

สบายดีไหม....ได้งานใหม่หรือยัง

ยิ่งอ่านยิ่งลุ้น
จะเป็นยังไงต่อไปน้อ...

เจอะตอนจบ แทบช็อคเลยค่ะ
แอบคิดเล่นๆว่าจะมีผีดิบโผล่ออกมาซักตัวสองตัวป่าวหว่า??

อ่านสนุกมากค่ะ
ชอบ ชอบ

เรื่องนี้ดีนะ เจ๊ชอบอ่ะ
เขียนได้น่าอ่านมากๆๆ

ชอบๆๆๆๆๆ ชอบที่สุด
เก่งจังน้องเรา

Ciao from Italy.

ขอบคุณนะคะที่ชมว่าซัมเมอร์เขียนดี ไม่รู้ฟลุ๊กหรือเปล่าอะ คราวหน้าจะเป็นไงไม่รู้นะ แบบว่าฝนตกทุกวันยังไม่ได้รู้สึกถึงบรรยากาศลมหนาวเลย เราจะนึกออกมั้ยเนี่ย

สวัสดียามบ่ายค่ะ

หวัดดีค่ะ..น้องไอซ์
พี่มาเก็บลิ้งค์เสียช้าเลย
รวมมิตรจริงๆเรื่องนี้ ทั้งเพลง ทั้งฉาก
อู๊ย..ย..ย..ฉากเปลือยเปล่า
พยายามจะจิ้นอยู่...

อ่านไปลุ้นไป..ว่ามันจะไปจบที่ไหน
มันไม่ยักกะหักมุมว่าแค่ฝันไปแฮะ

อ่านแล้วนึกถึงหนังเรื่อง
ที่วิล สมิท แสดงอ่ะ..(ชื่ออะไรไม่รู้)
ที่เขาเป็นผู้ชายคนสุดท้ายในโลก(มั๊ง)


ปล.เรื่องรักสามเส้า..
เดาว่ามันคงโดนใครหลายคนเลย
ชื่อว่าเกินเก้าสิบเปร์เซ็นต์
ทุกคนน่าจะเคยเจอนะ..อิอิ

... เก่งอ่ะ เก่ง

... เยี่ยมๆ

คิดว่าโลกนั้น
น่าจะมีอยู่ในใจคนนะคะ

อย่างน้อยก็คนที่รักษ์(ธรรมชาติ)ล่ะ

อิอิ

สนุกดีจังครับ

น้องไอซ์ พี่จานมาแว้ว พี่งานเข้าอ่ะ ไอซ์เป็นไง สบายดีไหมอ่ะ

พี่ไม่อยู่หลายวัน ไอซ์เขียนทำผลงานไปเท่าไรแย้วเนี่ย พี่จะมาตามเก็บทันไหมเนี่ย โฮ๊ะๆๆๆ พี่ว่าไอซ์แต่งหนังสือ เรื่องสั้น ตีพิมพ์ได้เลยนะเนี่ย รุ่งแน่นอน ฟันเฟิร์ม

ส่วนความคืบหน้าของพี่กับหนุ่มสามารถติดตามได้ที่บ้านเจ้นะ อิอิ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะคุณน้อง ฝนตกบ่อยอ่ะ พี่ล่ะเบื่อ ฝนตกทีไรต้องสระผมทุกที ผมก็ยาว เป่ากว่าจะแห้ง เฮ้อ..

ไปแระ ว่างๆ จะแวะมาทักใหม่นะจ๊ะ ฝันดีจ๊ะ จุ๊บๆๆ

อ่านแล้วนะคะ
หวัดดีตอนเช้าวันพุธท้องฟ้าสีเทาหม่นหมองสุดๆ ไปเลยค่า...

ทว่าเราก็ยังยิ้มได้นะ

สวัสดียามเช้าครับไอซ์คุง

โอโห ไอซ์คุง
มาคราวนี้พี่นึกว่าดูหนังแนวลึกลับเสียอีก

มีให้ลุ้นระทึกนะ

ถ้าหากว่าเราต้องอยู่ในเดียวบนโลกใบนี้จะทำยังไง
หรือว่าคนเราก็ล้วนมีมุมที่ต้องอยู่คนเดียว
กันเสมออยู่แล้ว
เมื่อเราออกมามุมนั้นมาเราก็จะเจอผู้คน
เจอเพื่อนเจอคนที่เรารักใช่ไหม
แต่หากเราออกมาไม่ได้
เหมือนเจ้าชายนิทราก็คงเป็นเรื่องน่าเศร้านะคะพี่ว่า

เข้ามาอ่านคะ เขาข้างบนพูดไปหมดแล้ว