|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
หนังโปรด
ตัวละครประทับใจ : ช่วงเวลานั้น หนึ่งในความทรงจำ
เธอกำลังจ้องมองจดหมายซองใหญ่สีเหลืองนวลด้วยน้ำตาเอ่อ จดหมายที่ได้รับจากลุงร้านขายของ จดหมายที่เธอรับมาด้วยมือที่สั่นเทา จดหมายฉบับสุดท้ายของคนที่เธอรักหมดใจ จดหมายฉบับสุดท้ายก่อนที่เขาจะจากไป จดหมายฉบับสุดท้ายก่อนที่เขาจะทิ้งเธอไว้เพียงลำพัง
เธอค่อยๆบรรจงเปิดจดหมายนั้นออก ข้างในนั้นเป็นม้วนวิดีโอเล็กๆ สีดำ ที่แสนคุ้นตาและคุ้นเคย เธอใส่ม้วนวิดีโอเข้าไปในเครื่องเล่นอย่างช้าๆ แล้วจ้องมองไปยังทีวีเบื้องหน้า ที่ตอนนี้ไม่มีภาพใดๆ มีแต่สีฟ้าลานตา เธอค่อยๆบรรจงกดปุ่มเครื่องเล่นอย่างช้าๆ แอบนึกอยู่ว่าจะได้พบเจอกับสิ่งใด?
ทันใดภาพของเขาและเธอในวันแต่งงานก็โผล่ขึ้นมา เป็นภาพที่เขาและเธอกำลังร้องเพลงอยู่บนเวที เป็นภาพที่เธอยังคงจดจำได้ดี เพราะเป็นภาพในวันที่เธอมีความสุขที่สุด
ฉับพลันภาพตรงหน้าก็ดับไป โผล่เป็นภาพหน้าเขาขึ้นมาแทน หน้าเขาที่คุ้นเคย หน้าเขาที่คุ้นตา หน้าเขาที่ใฝ่หา หน้าเขาที่คิดถึง เธอเอื้อมมือไปลูบจอภาพนั้น ราวกับอยากให้ภาพเขามีชีวิตก็ไม่ปาน
ทำอย่างนี้แล้ว รู้สึกแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้เนอะ
นี่คือประโยคแรกที่เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ
หน้าตาผมดูไม่ได้เลยใช่ไหม หมู่นี้ผมไม่กล้าแม้แต่จะส่องกระจกด้วยซ้ำ
เขาพูดพร้อมอมยิ้มเล็กๆ
ตอนนี้ผมเขียนหนังสือไม่ไหวแล้ว เขียนไปดิวก็คงจะอ่านไม่รู้เรื่อง ลายมือยิ่งแย่ๆอยู่
เธอยิ้ม ยิ้มในความมีอารมณ์ขันของเขา
แต่มีอย่างนึง ที่ผมอยากจะบอกดิวนะ
เขายิ้ม ยิ้มด้วยความรักที่มีต่อเธอ
กริ๊ง...กริ๊ง.... เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
กริ๊ง...กริ๊ง... กริ๊ง...กริ๊ง... มันดังขึ้นอีกครั้ง
เขาทำทีว่าจะไปรับ ทันใดนั้นเสียงเครื่องตอบรับก็ดังขึ้น
ดิวค่ะ ต้นครับ ฝากข้อความไว้หลังเสียงสัญญาณนะคะ/ครับ
..................................ตื๊ด...................................
ต้น...มีอย่างนึงนะที่ดิวไม่เคยบอกกับต้นเลย ดิวรักต้นนะ... รักมากกว่าชีวิตของดิวอีก ต้นอย่าเพิ่งเป็นอะไรไปนะ สัญญานะต้น
เสียงของเธอนั่นเอง เสียงของเธอที่บอกความในใจ เสียงของเธอที่บอกรักออกไป เสียงของเธอที่อยากให้เขาได้ยิน
สิ้นเสียงเธอ... เขาคนนั้นก็ร้องไห้ออกมาอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน เขา...ผู้ชายที่เข้มแข็งเสมอยามอยู่ต่อหน้าเธอ เขา...คนที่คอยปกป้องเธอเสมอมา เขา...คนที่ทำทุกอย่างเพื่อเธอมาเสมอ และเขา
คนนั้นตอนนี้กำลังร้องไห้
น้ำตาเธอไหลอาบสองแก้ม เมื่อได้เห็นคนที่เธอรักร้องไห้ให้กับเธอ
ผมไม่เคยคิดว่า... ตัวเองเป็นคนหล่อเหลาหรือดีวิเศษอะไรเลย ตั้งแต่วันแรกที่ผมได้เจอดิว ผมก็บอกกับตัวเองว่า... ผมจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ ผมจะทำให้ดิวเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุด...
เขาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือปนสะอื้น
ผมจะ...ผมจะไม่ทำให้ดิวต้องเสียน้ำตาอีก
เขาเริ่มสะอื้นดังขึ้น
มีอย่างนึง...ที่ผมจะขอร้องดิว อย่าลืมผมนะ... วันนึงข้างหน้า... มันอาจจะนานมาก แต่ไม่ว่ามันจะนานแค่ไหน เราต้องได้กลับมาพบกันอีก เราจะกลับมาพบกันอีก...
น้ำตาเขาเริ่มไหลอีกครั้ง มันมากมาย มากมายเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด เขาเริ่มร้องไห้อีกครั้ง เสียงร้องไห้ของเขาดังขึ้น ดังขึ้น และดังขึ้น...
เธอร้องไห้ตามเขา ร้องไห้ให้กับผู้ชายที่เธอรักหมดใจ ร้องไห้ให้กับผู้ชายคนเดียวในหัวใจ เธอเข้าไปกอดภาพเขาราวกับว่าอยากให้มันมีชีวิตก็ไม่ปาน
ผมสัญญา... ดิวผมรักคุณนะ
เขาพูดพร้อมน้ำตา น้ำตาของลูกผู้ชาย เขาร้องไห้มากเกินกว่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะร้องให้ใครได้ เธอร้องไห้มากเกินกว่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะร้องได้
พลันภาพในจอก็ดับไป เหลือทิ้งไว้เพียงสีฟ้าลานตา กับภาพของเธอที่กำลังกอดทีวีร้องไห้จนหมดแรง...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ฉันน้ำตาไหลอาบสองแก้ม ความรักของพวกเขามันช่างตราตรึงเสียเหลือเกิน ตราตรึงพอที่จะทำให้ฉันคนนี้คนที่หัวใจด้านชามีน้ำตาได้ ฉันเลยลองหันไปหาเพื่อนร่วมอุดมการณ์ เขาคนที่นั่งข้างๆฉัน ฉันเห็น เห็นน้ำตาที่เอ่อล้นของเขา เราทั้งคู่หันมายิ้มให้กัน หนังจบ อารมณ์ไม่จบมันเป็นเช่นนี้นี่เอง
เราเศร้า เศร้าในความรักที่พวกเขาต้องจากกัน เราซึ้ง ซึ้งในความรักที่พวกเขามีให้กัน เราสุข สุขในความรักที่พวกเขามอบให้กัน ฉันยิ้ม ยิ้มให้กับช่วงเวลาในตอนนั้น เขายิ้ม ยิ้มให้กับช่วงเวลาแห่งความผูกพัน เรายิ้ม ยิ้มให้กับความรักระหว่างเราสองคน
อยากขอบคุณ วันนั้น ที่ทำให้ฉันมีช่วงเวลาแห่งความผูกพัน
ขอบคุณ ช่วงเวลานั้น ที่ทำให้ฉันอิ่มเอมและสุขใจ
ขอบคุณ เดอะ เลตเตอร์ จดหมายรัก ที่ทำให้ฉันมี หนังโปรด
ตัวละครประทับใจ
ขอบคุณ ดิว และ ต้น ที่สอนให้ฉันรู้จักคำว่า รัก อย่างแท้จริง
และขอบคุณ คุณแม่สุดที่รัก ที่ยอมดูหนังเรื่องนี้เป็นเพื่อนฉัน
ฉันขอสัญญาว่าจะจดจำช่วงเวลานั้นไว้ในใจไม่ลืมเลือน
ปล.ขอบคุณอีกครั้งสำหรับโครงการดีดีของพี่พี่สามสาว พี่แจง พี่อ้อน พี่ปอย ขอบคุณครับ
ปล.2 ครั้งแรกที่เห็นโจทย์นี้ก็แอบดีใจว่ามันเป็นโจทย์ที่ตรงกับผมสุดๆ เพราะว่าผมชอบดูหนังเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้ว ยังแอบชมพี่แจงที่ตั้งโจทย์นี้อยู่เลย แต่พอได้เขียนจริงๆ กลับนึกไม่ออกว่าเรื่องไหนคือหนังโปรดนะ เพราะว่าความที่ดูหนังมามาก หนังที่ชอบก็เลยมากตามไปด้วย สุดท้ายจึงได้เป็นหนังเรื่องนี้ ที่ความพิเศษมันอยู่ตรงที่คนที่นั่งดูด้วยกันต่างหาก
Create Date : 17 สิงหาคม 2552 |
Last Update : 17 สิงหาคม 2552 17:21:21 น. |
|
30 comments
|
Counter : 1220 Pageviews. |
|
|
|
โดย: จ๊ะเอ๋ (เจ๋อ๊ะ ) วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:16:05:42 น. |
|
|
|
โดย: nikanda วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:16:42:34 น. |
|
|
|
โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:19:00:34 น. |
|
|
|
โดย: d_regen วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:20:06:29 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:20:51:51 น. |
|
|
|
โดย: นัทธ์ วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:21:01:53 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:21:24:07 น. |
|
|
|
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:22:06:49 น. |
|
|
|
โดย: พลังชีวิต วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:23:18:10 น. |
|
|
|
โดย: ต๊องด๋องส์ส์ (PTNCenter ) วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:1:40:51 น. |
|
|
|
โดย: Paulo วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:7:23:34 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:8:00:29 น. |
|
|
|
โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:10:33:45 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:11:15:47 น. |
|
|
|
โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:12:22:50 น. |
|
|
|
โดย: จ๊ะเอ๋ (เจ๋อ๊ะ ) วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:13:14:24 น. |
|
|
|
โดย: พี่แจงเอง IP: 93.144.11.14 วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:13:21:11 น. |
|
|
|
โดย: น้องข้าวเหนียวกะพี่หมูปิ้ง (MooBamBam ) วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:14:00:10 น. |
|
|
|
โดย: ต๊องด๋องส์ส์ (PTNCenter ) วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:15:38:49 น. |
|
|
|
โดย: inmemoir วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:18:28:11 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:8:13:11 น. |
|
|
|
โดย: inmemoir วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:14:37:34 น. |
|
|
|
โดย: BeCoffee วันที่: 20 สิงหาคม 2552 เวลา:1:23:08 น. |
|
|
|
โดย: tempopo วันที่: 20 สิงหาคม 2552 เวลา:3:57:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]
|
คนเรามีโชคไม่เท่ากัน แม้กระทั่งในความฝัน
-------------------------
การให้คะแนนในบล็อกนี้ ไม่ได้มีกฏเกณฑ์หรือหลักการใดๆทั้งสิ้น แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้นขึ้นอยู่กับความชอบส่วนตัวของเจ้าของบล็อกเป็นสำคัญ
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด |
|
|
|
|
|
|
|
|
ทำไมเขียนออกมาแบบนี้ล่ะ
อ่านยังไม่ทันจบ
น้ำตาเอ๋ก็ไหลเลย
สิ่งหนึ่งที่ทำให้เอ๋ยังรู้สึกว่ายังมีชีวิตอยู่ คือ.."ความรัก" ค่ะ