อีกไม่กี่วัน ผมก็คงได้เจอเธอ เธอคนนั้นที่ผมคิดว่าจะได้เจออีกทีในชาติหน้า
คืนนี้ผมจะขึ้นไปเชียงใหม่ครับ วันที่ 24 มกราคมนี้ เป็นงานวันพระราชทานปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่
แป๊บ ๆ น้องผมรับปริญญาเสียล่ะ ความทรงจำที่ผมรับปริญญาไปเมื่อต้นปีที่แล้วยังไม่หายไปเลย ยังจำวันที่ได้เจอเพื่อนฝูงครบหน้าครบตา เวลาผ่านไปไวจัง
รุ่นผมที่เหลือตกข้างอยู่คงมีประมาณ 2 คน นอกนั้นก็เป็นน้อง 44 ซึ่งมีน้องรหัสกับน้องเทคผม อย่างละ 1 คน (สาว ๆ ทั้งคู่ อย่างว่าอยู่ในคณะที่มีแต่สาว ๆ โอกาสในการมีสายรหัสเป็นสาว ๆ ก็ตรึม)
แต่คนหนึ่งที่ผมเฝ้ารอว่าคงได้เจอก็คือ สาวที่ผมรักมานาน นานเท่าไรแล้วหนอที่ผมไม่ได้เจอเธอ นับไปก็คงตั้งแต่วันที่ผมเรียนจบ แล้วเธอสอบอิงค์ ตั้งแต่นั้นมาเราไม่เคยเจอกันอีกเลย
ทุกวันนี้ผมก็ยังลืมเธอคนนี้ไม่ได้ แล้วก็เฝ้ารอว่าสักวันหนึ่งคงได้เจอเธออีก แต่กลับกันเธอคงไม่ปรารถนาแม้สักน้อยนิดนี้ที่อยากจะเจอผม
เธอเป็นรุ่นน้องผมหนึ่งปี แต่ว่าอยู่ต่างคณะกัน ผมอยู่คณะมนุษย์ เธออยู่บริหารธุรกิจ ผมเห็นเธอตั้งแต่เธอเข้ามาปีหนึ่งใหม่ ๆ อืม ก็คิดว่าน้องคนนี้น่ารักดี แต่แล้วก็เริ่มเห็นบ่อยขึ้น ๆ ก็เริ่มหลงกับเสน่ห์บางอย่าง
ผมสารภาพตามตรงว่าผมไม่มีความกล้าที่จะเข้าไปจีบเธอเลย ทั้ง ๆ ที่ปกติผมเป็นคนหน้าด้านมากในการเข้าไปรู้จักกับผู้หญิง ต่อให้สวยขนาดไหนก็ตาม แต่อย่างว่า ความรู้สึกมันต่างกัน คนที่เราชอบกับเฉย ๆ ยังไงมันก็ต่างกันอยู่แล้ว
ผมเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไม แค่เจอหน้าก็ได้แต่อึ้งแดก พูดอะไรไม่ออก ได้แต่นิ่งทำอะไรก็ไม่ได้ ดังนั้นเวลาที่ผมเจอเธอ ผมจึงทำได้แค่เพียงแอบมองเท่านั้น
นั้นแหละครับ คือที่มาความรู้สึกที่เธอไม่อยากเจอผม เธอก็คิดว่าตาอ้วนคนนี้เป็นโรคจิตอะไรแบบนี้ 555
ตอนผมรับปริญญาปีที่แล้ว ในใจกล้ามากนะครับ เพราะคิดว่าไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ก็คิดว่าจะเข้าไปถ่ายรูปกับเธอ เข้าไปคุยกับเธอ แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้ทำสักอย่างเพราะไม่เจอเธอแม้แต่เงา ขนาดลงทุนไปยืนแถวหน้าคณะเธอ ยังไม่เจอเลย
เวลาผ่านมานานผมลืมเธอไม่ได้ แต่ก็คิดว่ามันคงไม่มีทางที่จะลงเอยด้วยดีหรอก ปล่อยให้เธอมีความสุขกับชีวิตเธอดีกว่า ผมตัดใจหาใหม่ดีกว่า.....
ถ้ามันหากันง่าย ๆ ก็คงดีนะครับ
รับปริญญานี้เธอเองก็รับครับ คงเป็นวันที่เธอเฝ้ารอกับโอกาสสักครั้งในชีวิต ผมเองก็อยากเจอเธอ แต่อย่างที่บอกเธอคงไม่อยากเจอผมเท่าใดนัก หลายคนบอกว่านี้โอกาสสุดท้ายแล้วโว้ย อย่างน้อยได้ถ่ายรุปก็ดี
อืม!!! ผมคิดว่าอย่าเลยดีกว่า จะยิ่งไปทำให้วันที่ความสุขของเธอมามีเศษเสี้ยวของความทุกข์ ผมคิดไว้ว่าแค่ได้เห็นเธอจากระยะไกล ๆ ได้ยิ้มให้เธอ ผมก็มีความสุขแล้ว
เพียงชั่วพริบตาที่ได้เจอเธอ หัวใจของผมดวงนี้ก็คงพองโตจะระเบิดแล้วเสียกระมังครับ....
Amp, I wish that I will see you in this life.
ป.ล. เพลงนี้เหมาะไหมครับ เนื้อหาเพลงกับเรื่องที่เขียนมานี้ตรงกันเด๊ะเลย 555
ชื่อเพลง "แว๊บเดียว" ของสี่เต่าเธอ นะครับ.....
Create Date : 19 มกราคม 2549 |
|
36 comments |
Last Update : 21 มกราคม 2549 11:33:52 น. |
Counter : 451 Pageviews. |
|
|
|
เชื่อเถอะว่ามันจะเป็นรูปที่ทำให้คุณยิ้มได้ทุกครั้งที่หยิบมาดู
เค้าคงไม่รังเกียจหรอกค่ะที่จะถ่ายรูปด้วย