"ความรู้สึกดี...ที่เรียกว่ารัก 6: มนตราแห่งรัก" ศศิ กับ ปฐวี "...เพราะหลงรักหมดหัวใจ...จึงมาหา..." เรื่องย่อ เป็นเรื่องรัก ที่มีบรรยากาศเศร้าปนหวาน เป็นการดำเนินเรื่องควบคู่ไปกับเนื้อเรื่องในนิทาน เรื่องของหญิงสาวหนึ่งที่ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อใครคนหนึ่งที่เพียงมองสบตาก็มีอิทธิพลต่อหัวใจ ที่มา เป็นเรื่องสั้นเพ้อๆ ที่เขียนตอนเป็นหวัด และเหงาสุดหัวใจ บวกกับคำถามประโยคหนึ่งที่มีใครบางคนเคยถามเอาไว้ "เป็นมนุษย์ต่างดาวหรือเปล่า" ฮา มันไม่น่าจะออกมาโรแมนติกแบบเรื่องนี้ได้เลย เพราะคนถามน่ะ...ถามได้แบบ...น่าถีบมาก แต่สงสัยเพราะฤทธิ์หวัด มันเลยทำเอาอารมณ์เพ้อๆ กำเริบ ออกมาเป็นเรื่องนี้ อ้อ บวกกับฉากตอนจบของนิทานในเรื่องเคยเขียนไว้นานแล้ว เขียนแบบเพ้อๆ แบบ อืม "มันสายไปแล้วนะ" อะไรแบบนั้น เขียนตอนแรกจะเพ้อกว่าในหนังสือเยอะ เพราะเขียนแก้อาการหวัดจริงๆ เลย โพสต์ลงเนต - ถนนนักเขียน ใช้ชื่อว่า "มนตราแห่งพระจันทร์" และเนื้อเรื่องจะสั้นกว่าในหนังสือหน่อย ไม่ได้ส่งสนพ. แต่ทางกองบ.ก.ติดต่อมา ว่าอยากได้ ก็เลยเอากลับมาแก้ใหม่ ด้วยความรันทดสุดชีวิต เพราะตอนรีไรท์มันไม่ป่วย ไม่มีอารมณ์เพ้อ เลยแก้ได้ลำบากสุดๆ เพิ่มความสัมพันธ์ของพระเอกกับนางเอกขึ้นมาอีกนิด ออกมาได้เป็นแบบนี้ล่ะ ชื่อเรื่องที่ส่งสนพ.ไป คือชื่อ "มนตราแห่งจันทรา" แต่ถูกติงมาว่าคล้ายกับ "มนต์จันทรา" ของคุณกิ่งฉัตร ก็เลยเปลี่ยนเป็น "มนตราแห่งรัก" เนื่องเพราะชื่อนี้พี่ amp เคยพูดถึงในกระทู้ตอนนั้น (ตอนเมล์ไปขอบคุณ พี่เขาเองยังลืมว่าเคยเขียนเอาไว้เลย ฮา) คือพี่เขาบอกว่า...เรื่องนี้น่าจะชื่อว่า "มนตราแห่งรัก" มากกว่านะเนี่ย อะไรประมาณนั้น พอทางกองบ.ก. บอกให้เปลี่ยนก็เลยนึกถึงชื่อนี้ขึ้นมาในทันทีเลย พระเอก: ปฐวี รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้...อืม ค่อนข้างคะแนนต่ำเล็กน้อย ในความรู้สึกของเด็กทะเล ฮา แต่สรุปสุดท้ายก็ดึงคะแนนกลับขึ้นมาได้ ดำเนินเรื่องของเขาคู่ไปกับชายช่างแกะสลักในหนังสือนิทานที่หน้าปกมีรูปพระจันทร์เสี้ยวแสนเศร้าของนางเอก นางเอก: ศศิ เอาบุคคลิกรุ่นพี่ที่คณะฯ ที่ภาควิชาฯ คนหนึ่งมาเป็นต้นแบบ พี่เขาน่ารักมากๆๆๆ มากจริงๆ แบบเห็นแล้วตะลึง (ซึ่งหาได้น้อยมากๆ ในคณะประมง ฮา) แต่พี่ก็เหมือนกับศศิในเรื่องเลย (ตอนต้นเรื่องนะ) คือห้าว ไม่สนใจอะไรมาก เรียนจบไปเป็นครูสอนดำน้ำ ประจำเรือท่องเที่ยวทริปดำน้ำที่ภูเก็ต ชอบอ่ะผู้หญิงแบบนี้ สวย เท่ มีสมอง ชอบมาก ก็เลยจับมาเป็นนางเอกเสียเลย แต่เรื่องความรักของศศิในเรื่องไม่เหมือนตัวจริงพี่เขาหรอกนะ (ไม่สนิทกันมาก เลยไม่รู้ว่าพี่เขาเป็นไง) ดำเนินเรื่องคู่ไปกับเจ้าหญิงที่มาจากดวงจันทร์ เจ้าหญิงที่ยอมละทิ้งทุกอย่าง เพื่อชายเพียงหนึ่งคนที่เพียงพบสบตาหัวใจก็ลอยลับหายไป สรุปโดยรวม...ชอบเรื่องของนิทานที่ซ้อนอยู่ในเรื่องนี้มากกว่า ฮา คือแบบว่าซาดิสต์นิดๆ อ่ะนะ เขียนไปเศร้าไปอยากจะร้องไห้...สงสาร...อะนะ แต่ชอบ ฮา คือคนเขียนโรคจิตนั่นเอง   Create Date : 23 สิงหาคม 2548 7 comments Last Update : 23 สิงหาคม 2548 19:25:16 น. Counter : 776 Pageviews. Share Tweet

โห++++ โพสต์คนแรกเลย ฮิ้วๆๆๆ อะไรจะเศร้าปานนั้น แต่งตอนเปงหวัดเนี่ยนะ she can จิงๆ 555555555+ ตั้งใจเรียนนะคะ ได้รับเมล์พี่อ้อมเรียบร้อยแล้ว ขอบคุณค่ะ สู้ๆ สู้ตาย   โดย: nuna'dao IP: 203.151.140.116 23 สิงหาคม 2548 13:07:01 น.

เรื่องนี้ได้อ่านแล้ว อาการเดียวกับคนเขียนค่ะ ชอบนิทาน ฮา... ไม่โกรธกันนะคะ แต่เป็นจอยหน่อยไม่ได้ อีตาปฐวีโดนดีแน่ มีอย่างเหรอ ศศิละทิ้งสิ่งอันเป็นที่รักมาอยู่ด้วย แต่ดันทำแบบนั้นอีก ฮึม แต่ก็ชอบนะคะ ชอบทุกๆ เรื่องเลยอ่ะ   โดย: เนตรนภัส 23 สิงหาคม 2548 17:02:48 น.

ง่า..ตัวอักษรสีขาวบนพื้นสีนี้นี่อ่านยากจังอะค่ะ ยังไม่เคยอ่านหนังสือชุดนี้เลย แต่มีคนเคยมาแนะนำ สงสัยต้องลองซื้อมาอ่านซะแล้ว   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 23 สิงหาคม 2548 19:18:33 น.

เรื่องนี้อ่านแล้วล่ะค่ะ แต่เลือนๆไป จำได้แต่ว่าเรื่องไหนพี่อ้อมแต่งแล้วล่ะก็สนุกแน่ๆ   โดย: ตอง (Kazalong ) 23 สิงหาคม 2548 20:03:08 น.

เรื่องนี้อ่านสองรอบแล้ว จริง ๆ นะ ก็ชอบอ่ะ   โดย: ตามตะวัน <Follow the sun only> 23 สิงหาคม 2548 22:03:06 น.

เป็นมนุษย์ต่างดาวรึเปล่าจ๊ะ ...ฮา เลียนแบบ แซวแล้ววิ่งหนีปายยยยยยยยย   โดย: tintin IP: 203.152.25.115 24 สิงหาคม 2548 13:36:53 น.

โอ๊ะ...ไม่ได้เข้ามาแป๊บนึง เปลี่ยนสีสันไปเยอะเลยอ่ะ โอ๊ะ...อย่างนี้มิต้องเข้าทุกวันเหรอเนี่ย น่ารักดีค่ะ แต่อยากให้ลดสีพื้นหลังให้อ่อนกว่านี้นิดส์นึงได้มั๊ยอ่ะ มันมองไม่ค่อยเหงตัวหนังสือเยยยยย จะรอคอยผลงานพี่อ้อมตลอดนา   โดย: nuna'dao IP: 203.151.140.115 25 สิงหาคม 2548 12:02:22 น.