เราเปลี่ยนรถเป็นรถของน้ารัก หรือป่าป๊าของข้าวปั้น ข้าวปั้นก็ร่าเริง สุดๆเลย บอกว่าจะไปนั่งกับป้าตุ๊ก ทิ้งแม่อีกแล้ว ป้าตุ๊กก็ทำหน้าที่พี่เลี้ยง ไม่บกพร่อง คอยดูแลลุกค์ของข้าวปั้นให้แนวอยู่เสมอ มาถึงตลาดก็เช้าอยู่นะ แต่ว่า ที่จอดรถเกือบไม่มี เราก็เดินๆ ๆ ข้าวปั้นก็ร่าเริง มีป่าป๊าคอยประกบ ดูแลตลอดเหมือน เป็นแฟนกัน ป่าป๊าใจดี ซื้อไอติมให้ข้าวปั้นกิน ป้าอี๊ดซื้อแว่น แถมเลือกให้ด้วย 555 ตกลงน้าเล็กมาอ่านบอกว่าตัวเองเป็นคนซื้อให้หล่ะ ไม่ใช่ป้าอี๊ดหรอก งุงิ ขออภัยน๊ะ ส่วนโอโต้ซัง คอยตามจ่ายตังค์เวลาข้าวปั้นอยากซื้ออะไร ป้าตุ๊กบอกว่าข้าวปั้นได้ของเยอะกว่าเพื่อน ได้โน่น ได้นี่ ก็เจ้าหญิงนี่นา ที่นี่มีของขายทุกอย่างเลย แต่ที่เด่นๆ น่าจะเป็นพวกของเล่น โบราณ มีเรือสังกะสีที่ใช้เทียนเป็นเชื้อเพลิงขายด้วย ตอนแรกว่าจะซื้อของเล่นสังกะสีไป ฝากอาฮิซาโยะนะ เดินไปเดินมาลืมไปเลย แม่ได้ย่าม ใบละ 30 บาท มา 1 ใบ น่ารักดี โอโต้ซังก็เหมามาด้วยจะเอาไปฝากเพื่อนที่ญี่ปุ่นแหล่ะ แม่ซื้อโปสการ์ดข้าวปั้นก็ซื้อของเล่น เดินจนเมื่อย เลยนั่งกินกาแฟโบราณ โอโต้ซังบอกว่ารสชาติแปลกดี อร่อย แต่แม่กินแล้ว มันก็เหมือนกัน แยกไม่เป็นไม่ใช่คอกาแฟนี่ฟร่า กินทีไรปวดหัวทุกทีเลย วันนี้ข้าวปั้นเดินเยอะ มาก ไม่มีใครอุ้มเลย เดินเท่าๆกันกับผู้ใหญ่เลย สาวน้อยไม่บ่นสักนิด แบ๊ตตารี่ เต็มๆ ไม่ มีทีท่าว่าจะหมดง่ายๆ พรุ่งนี้พาไปกินข้าวริมทุ่งนา แล้วก็ไปเที่ยวบึกฉวากกันนะค๊ะ |
ถ้าดี.ไปคงหม่ำกระจาย
เดี๋ยวตามมาเที่ยวต่อค่ะ