|
คนสุดท้ายที่โดน Tag?
ก่อนอื่นต้องขอบคุณคุณ Rive Gauche มากเลยที่อุตส่าห์ให้เกียรติมา Tag เรา (นึกว่าจะทำนิ่งๆจะได้ไม่โดน Tag แล้วเชียวนา -_-!) แต่ดันหนีไม่พ้นเงื้อมมือเพชรฆาตของคุณ RG ไปได้ :D
โอเค...แฉตัวเองใช่ป่ะ เริ่มละนะ
-----
ตอนเด็กๆ เป็นคนที่ค่อนข้างประสบความสำเร็จเรื่องการเรียน คงเพราะหัวค่อนข้างดี (ขอชมตัวเองหน่อย ) สอบได้ไม่เคยเกินที่สิบ ตอนเอนท์ก็ติดคณะที่เลือกไว้อันดับหนึ่ง เข้ามหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของไทยประเดิมสองเทอมแรกก็ได้สี่จุด จบด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง มาเรียนต่อปริญญาโทเทอมแรก ก็เป็นหนึ่งในสามที่ได้สี่จุด จากนักเรียนทั้งหมดสองร้อยกว่าคน
ทั้งหมดนี่ไม่ต้องใช้ความพยายามมากเท่าไหร่ รู้สึกขอบคุณพ่อแม่ที่ให้หัวสมองแบบนี้มา ทำให้เป็นคนไม่ค่อยเห็นเรื่องการสอบได้คะแนนดีเป็นเรื่องสำคัญ เพราะที่ผ่านมาไม่ต้องพยายามมากก็ทำได้ดี หรือภาษาปะกิตก็คงว่า take it for granted แต่ขอบอกว่าให้ความสำคัญกับการเรียนให้เข้าใจ และได้วิชาความรู้
ตอนวัยรุ่น เคยมาเรียนที่อเมริกาแป๊ปนึง รู้สึกว่าจะเป็นช่วงที่สิ่งแวดล้อมมีอิทธิพลกับตัวเองมาก และมีผลหล่อหลอมให้เราเป็นเราในทุกวันนี้ ลักษณะอย่างนึงที่บ่มเพาะขึ้นมาในช่วงนี้ (ความจริงอาจเป็นมาแต่กำเนิดแต่มาโทษอเมริกา:) ก็คือ การเป็นคนมี attitude ไม่รู้จะแปลเป็นไทยว่าอะไร แต่คือเป็นคนชอบ challenge คนหรือความคิดของคนอื่นจนรู้สึกว่าเค้าแน่จริงก่อนถึงยอมรับ...
ตอนว่างๆ ชอบช็อปปิ้ง เป็นคนบ้าซื้อของ ซื้อได้หลายประเภทตั้งแต่เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า (อันนี้แบบธรรมดา) ไปจนถึงถุงกอล์ฟ ถ้วยชาม เครื่องใช้ไฟฟ้า ต้นไม้ เครื่องนอน แว่นตา ฯลฯ และซื้อได้ไม่จำกัดสถานที่ เช่น ไปไดร์ฟกอล์ฟก็จะแวะร้านโปรช็อปดูของทั้งๆที่ไม่ได้ต้องการอะไร หรือเข้าร้านโกรเซอรี่ใหญ่ๆ ก็ขอสำรวจชั้นวางของหน่อยว่ามีขนมแพ็คเกจน่ารักๆมั๊ย หรือถ้ามีเพื่อนจะไปประเทศไหนหรือจะมาประเทศที่เราอยู่ก็จะรีบสั่งซื้อของมาจากประเทศนั้น เพราะรู้สึกว่าไหนๆก็จะมีคนไป/มาแล้วนี่นา ถือเป็นโอกาสที่ดีมั่กๆเลย :D (รู้ค่ะว่าเป็นโรคจิตเล็กๆ )
ตอนนี้ เป็นมนุษย์ออฟฟิศคนหนึ่ง ทำงาน กิน นอน*(ซ้ำ) ร่วมกับคนอีกประมาณ 8 ล้านคนในนิวยอร์ก ซิตี้ รู้สึกว่าไม่เคยลำบากเท่านี้มาก่อนในชีวิตและก็ไม่เคยสุขเท่านี้มาก่อนในชีวิต แต่ก็คิดว่าจะตั้งใจทำทุกวันให้ดีที่สุด
ตอนโต (กว่านี้) จะต้องเป็นเจ้าของตึกในแมนฮัตตันย่าน Upper East Side แถวใกล้ๆ Central Park ให้ได้ (นึกหน้ามุ่งมั่นประกอบ) พูดได้สามภาษา (ไทย อังกฤษ ญี่ปุ่น) คล่องเท่ากันหมด เป็นคนที่มีความสุข และมีความรักเผื่อแผ่คนอื่นค่ะ...(อันนี้ แฉความฝัน :)
-----
โอ้ว...เป็น 5 ข้อที่ต้องใช้พลังเค้นออกมาอย่างมาก หิวข้าวแล้ว ขอไปกินข้าวก่อนเน้อ เจอกันใหม่จ้า...
| Create Date : 23 มกราคม 2550 |
|
6 comments |
| Last Update : 25 มกราคม 2550 21:32:57 น. |
| Counter : 675 Pageviews. |
|
 |
|
) สอบได้ไม่เคยเกินที่สิบ ตอนเอนท์ก็ติดคณะที่เลือกไว้อันดับหนึ่ง เข้ามหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของไทยประเดิมสองเทอมแรกก็ได้สี่จุด จบด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง มาเรียนต่อปริญญาโทเทอมแรก ก็เป็นหนึ่งในสามที่ได้สี่จุด จากนักเรียนทั้งหมดสองร้อยกว่าคน
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [