|
Devil Wears Prada & thoughts?
เมื่อคืนคุยโทรศัพท์กับเพื่อนรุ่นพี่คนนึงที่ชิคาโก ไม่รู้ว่าทำไมแต่เวลาคุยกับเพื่อนคนนี้(สมมติว่าชื่อส้ม)ไปซักพักจะเริ่มลงลึกในประเด็นใดประเด็นนึงเสมอ จนเหมือนการอภิปรายมากกว่าการคุยโทรศัพท์ธรรมดา ซึ่งจะว่าไปก็ให้ความรู้สึกมันในอารมณ์ดี
เมื่อคืนเริ่มคุยกันเรื่องแฟชั่น แล้วโยงไปถึงหนัง The Devil Wears Prada ที่สร้างจากหนังสือ Best-seller ในชื่อเดียวกัน ตัวเอกของหนังคือ Andrea Sachs สาวที่เพิ่งเรียนจบจากรั้วมหาลัย และออกมาเผชิญโลกแห่งการทำงานในวงการแฟชั่น...วงการที่มีการฟาดฟันต่อสู้กันมากที่สุดวงการหนึ่ง ตำแหน่งของ Andrea คือ ผู้ช่วย บก.นิตยสารแฟชั่นอันดับ 1 (ประมาณ Vogue ในโลกแห่งความเป็นจริง)
ประเด็นที่จุดประกายการถกเถียงอย่างเมามันของเรากับส้มก็คือ ตอนที่เจ้านายของ Andrea และ staff คนอื่นกำลังเลือกระหว่างเข็มขัดสองเส้นว่าเส้นไหนจะได้ลงในนิตยสารฉบับต่อไป
แต่เจ๊ Andrea กลับขำและหลุดหัวเราะออกมานิดนึง หลังจากนั้นก็เหลือบไปเห็นสายตาหฤโหดของหัวหน้าประมาณว่า หัวเราะอะไรจ๊ะ?  เจ๊ Andrea ของเราก็ตอบว่า ไม่มีอะไร แค่สำหรับตัวเธอนั้น เข็มขัดสองเส้นนี้ดูเกือบจะไม่แตกต่างกันเลย (ซึ่งเราเองก็เห็นด้วย)
แค่นั้นแหละ เจ้านายของเธอฉุนกึก...แล้วก็ร่ายย่าวเลยว่าเนี่ยรู้มั๊ยว่า สีของเข็มขัดนั้นน่ะ ดีไซน์เนอร์คนนึงเป็นคนสร้างขึ้นมาเมื่อ xx ปีก่อน แล้วหลังจากนั้นดีไซน์เนอร์คนอื่นๆ รวมทั้งเสื้อผ้าทุกยี่ห้อก็เริ่มรับไปใช้ ไม่นานคนตามท้องถนนก็มีเสื้อผ้าสีนั้นอยู่ในตู้เสื้อผ้าโดยไม่รู้ตัว
แม้แต่เสื้อตัวที่เธอใส่อยู่ตอนนี้น่ะ (ซึ่งให้บังเอิญเป็นสีโทนเดียวกับสีของเข็มขัด) เธออาจจะไม่ได้ตระหนัก แต่มันก็ถูกกำหนดมาจากพวกเราในห้องๆนี้แหละ แล้วเธอยังจะเห็นว่าการเลือกระหว่างเข็มขัดสองเส้นนี้ของคนที่นี่เป็นเรื่องตลกอยู่อีกมั๊ย (ประมาณนั้น)
จากเนื้อหาตรงนั้น ก็เข้าสู่การอภิปรายของเรากะส้ม ดังนี้
ส้ม: เราคิดว่าซีนนั้นนะ รู้สึกเจ๋งมากเลย แบบมันใช่เลย
เรา: ไม่เห็นเห็นด้วยเลย รู้สึกว่าคนทำงานในวงการไหนก็ต้องเห็นว่างานของตัวเองสำคัญเป็นธรรมดา และที่สำคัญ ไม่เห็นด้วยว่าทุกคนจะโดนครอบงำโดยสิ่งที่นิตยสารกำหนดซะหมดทุกคน สมมติเค้าบอก ซีซั่นนี้ต้องใส่สีน้ำตาล Brown is the New Black ก็อาจจะจริงที่ว่า ร้านเสื้อผ้าจะมีเสื้อสีน้ำตาลมาขายมากขึ้น แต่เราในฐานะผู้บริโภคก็เลือกได้
ส้ม: ประเด็นของเราก็คือ วงการแฟชั่นสามารถสร้างอะไรซักอย่างให้ขึ้นมาเป็นเทรนด์ได้ อย่างเช่น ถ้าดีไซนเนอร์ของกุชชี่สร้างสีแดงเฉดใหม่ออกมาแล้วเค้าเรียก สีนี้ว่า Gocer ไม่นานร้านอื่นรับไปเค้าก็เรียกสีนี้ว่า Gocer ในที่สุดคนซื้อก็คิดว่าสีนี้คือ Gocer เพราะนิตยสารเค้าเรียกกันอย่างนั้น ทั้งๆที่สีนั้นมันอาจจะเป็นแค่สีแดงเฉดแปลกหน่อยธรรมดา
เรา: อืม อันนั้นเห็นด้วย คือ คนเราย่อมถูกกระทบด้วยวิธีการตลาด โดยเฉพาะโฆษณาที่มาในรูปของสื่อต่างๆที่มันล้อมรอบตัวเราอยู่ทุกวัน มันก็ต้องซึมซับไปบ้าง แต่มันก็ยังมีคนบางกลุ่มที่ไม่ตกเป็นเหยื่อของเทรนด์ใหม่ๆที่ถูกสร้างขึ้นมาอยู่ดี อย่างคนที่มีความรู้พอและรู้จักเลือกอะไรที่เหมาะกับตัวเองมากกว่าจะตามเทรนด์ในแม็กกาซีนตลอด
......
บทเรียนจากการอภิปรายนี้คือ
1. ควรแน่ใจว่าพูดเรื่องเดียวกันอยู่ 
2. การคุยเรื่องนี้แม้จะไม่ได้ข้อสรุปที่น่าพอใจสำหรับเราและส้ม แต่ก็ได้จุดประเด็นที่น่าคิดเกี่ยวกับอิทธิพลของวงการแฟชั่นกับเสื้อผ้าที่เราใส่ในแต่ละวันว่ามีมากแค่ไหน
สำหรับข้อสองนี่เราเห็นว่า ขึ้นอยู่กับสถานที่ที่เราอยู่ อย่างที่อเมริกานี่ วิถีชีวิตของเค้าจะค่อนข้าง standardized มาก อย่างเช่น ไม่ว่าคุณจะไปเมืองไหนก็จะมีร้าน Gap...Banana Republic...Old Navy เป็นต้น ร้านเสื้อผ้าส่วนใหญ่จะเป็น Chain ส่วนร้านเล็กๆที่คนเป็นเจ้าของเองไม่ค่อยมี (ยกเว้นในเมืองใหญ่) ทำให้ง่ายที่จะกำหนดทิศทางเสื้อผ้าของคนที่นี่ หรือถ้าจะใช้ศัพท์ทางธุรกิจ ก็คือ High Consolidation
แต่สำหรับในไทย เราว่าเสื้อผ้าเป็นอะไรที่คนยังมีตัวเลือกอยู่มาก อย่างคุณอาจจะไปซื้อจาก ประตูน้ำ บางลำภู เวิลด์เทรด หรือ พารากอน ก็จะมีเสื้อให้คุณเลือกแตกต่างกันไป นั่นคือข้อดีของเมืองไทย คุณสามารถเลือกเสื้อผ้าที่ represent สไตล์ของคุณเองได้เพราะธุรกิจแฟชั่นยังไม่มีการกระจุกตัวมากนัก
พูดมาซะยาว...เหนื่อย  บอกแล้วว่า ลงลึก
มีใครดูเรื่องนี้แล้วบ้างมั๊ย รู้สึกว่าแฟชั่นเลือกคุณ หรือคุณเลือกแฟชั่น?...
| Create Date : 03 มกราคม 2550 |
|
10 comments |
| Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2550 23:13:31 น. |
| Counter : 757 Pageviews. |
|
 |
|
เจ๊ Andrea ของเราก็ตอบว่า ไม่มีอะไร แค่สำหรับตัวเธอนั้น เข็มขัดสองเส้นนี้ดูเกือบจะไม่แตกต่างกันเลย (ซึ่งเราเองก็เห็นด้วย)
บอกแล้วว่า ลงลึก 
ดูจะแรงๆไปนิด แต่ก็ชอบนะจี ดีใจที่มีคนพูดถึงในบล็อคแกงค์ เพราะอยากออกความเห็นเหมือนกัน อิอิ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [