อัศวินแห่งกาลเวลา ของ ลินดา โฮเวิร์ด ช่วงนี้บรรยากาศบ้านเมืองเรามาคุเหลือเกิน เปิดโทรทัศน์ช่องไหนก็เจอแต่ข่าวเครียด ๆ ทำเอาเราเครียดไปด้วย แต่จะไม่ดูก็ไม่ได้ เพราะยังไง ๆ นี่ก็บ้านของเรา เพราะงั้นก็ต้องคอยติดตามเหตุการณ์ว่าเป็นยังไงกันบ้างแล้ว เราเองถึงจะอยู่ฝั่งธน ห่างจากจุดที่เกิดเหตุ แต่ก็รู้สึกไม่ดีและก็สงสารเห็นใจทุก ๆ คนที่อยู่แถวนั้น และภาวนาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันขอให้เรื่องร้าย ๆ นี้มันจบลงซักทีเถิ๊ดดด... สาธุ... เมื่อกี้ดูรายการถ่ายทอดงานประกาศผลรางวัลนาฏราชที่ช่อง 3 ได้ฟังคำพูดที่คุณพงษ์พัฒน์พูดแล้ว เราขนลุกน้ำตาไหลพรากเลยค่ะ คุณอ๊อฟเธอพูดได้กินใจมาก โดยเฉพาะประโยคสุดท้ายที่ว่า "ผมรักในหลวงครับ และผมเชื่อว่าทุกคนที่อยู่ในที่นี้รักในหลวงเหมือนกัน พวกเราสีเดียวกันครับ ศีรษะนี้มอบให้พระเจ้าแผ่นดิน" ฟังแล้วเหมือนมันโดนทุบไปที่หัวใจค่ะ เพราะมันตรงกับสิ่งที่เรากำลังรู้สึกอยู่ และเราก็คิดว่าคนไทยส่วนใหญ่ก็คิดแบบนี้เหมือนกัน แล้วทำไมล่ะเราถึงต้องมาฆ่ากันเองเพียงเพราะอัตตาของคนที่มันแพ้ไม่เป็น โห๊ยยยย.............เครียดอ่ะ ไม่คุยเรื่องนี้ดีกว่าค่ะ มาเข้าเรื่องที่เราจะเมาท์ดีกว่า วันนี้เราจะมาเมาท์หนังสือของนักเขียนที่เราปลื้มมากกกก.......ที่สุดคนหนึ่ง และเป็นหนังสือที่เราอยากจะอ่านมากกก.........เล่มหนึ่งเลยทีเดียว นั่นก็คือ........... *************** = อัศวินแห่งกาลเวลา = แปลมาจาก Son of the Morning ของ Linda Howard โดย จิตอุษา สนพ.แก้วกานต์ (คำโปรยจากปกหลังค่ะ) เกรซ เซนต์จอห์น ผู้เชี่ยวชาญด้านเอกสารโบราณ ไม่เคยนึกฝันว่าจะค้นพบเงื่อนงำของขุมทรัพย์เซลติกโบราณที่สาบสูญในเอกสารเก่าแก่เลือนรางปึกหนึ่ง ทว่าทันทีที่ถอดรหัสลับแห่งตำนานอันเร้าใจเกี่ยวกับ อัศวินเทมปลาร์ ซึ่งอ้างถึงการครอบครองพลังอำนาจไร้ขีดจำกัด เกรซก็ตกเป็นเป้าของนักล่าสังหารที่กระหายในอำนาจนั้นเพื่อความชั่วร้าย เกรซต้องการความช่วยเหลือจากยอดนักรบผู้มีหน้าที่พิทักษ์ความลับแห่งเทมปลาร์ไว้ชั่วกัลปาวสาน แต่เพื่อที่จะค้นหาเขาผู้นั้น...และเพื่อช่วยชีวิตตัวเอง หล่อนจะต้องเดินทางย้อนเวลา ด้วยพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์อันลี้ลับ เกรซก้าวย้อนไปสู่เขตขุนเขาเปลี่ยวร้างของสกอตแลนด์ในศตวรรษที่ 14 และผจญภัยเฉียดตายในดินแดนดิบเถื่อนเพื่อเผชิญหน้ากับ แบล็คไนออล ยอดบุรุษสุดเหี้ยมผู้เปี่ยมไปด้วยเพลิงพิโรธและไฟปรารถนาอันโชติช่วง ด้วยทั้งความกลัวและความเสน่หา หล่อนกระตุ้นเร้านักรบแกร่งกร้าวผู้นี้ให้ร่วมเดินทางมาสู่ยุคสมัยใหม่เพื่อตามล่านักฆ่านั้น ท่ามกลางการเดินทางเพื่อภารกิจปกป้องความลับที่ไร้กาลเวลา สองหนุ่มสาวได้ค้นพบรักนิรันดร์ และการพิชิตภัยร้ายที่คุกคามต่อทุกสิ่งทุกอย่างของพวกเขา *************** อันที่จริงนะเราอยากจะย่อเนื้อเรื่องเอง เพราะคำโปรยปกหลังมันยังไม่ค่อยจะครอบคลุมเนื้อเรื่องโดนใจเราซักเท่าไหร่ แต่พอคิดไปคิดมาเราว่า เหตุการณ์บางอย่างในหนังสือที่แม้ว่าจะไม่ใช่จุดหลักของเรื่องจนการบอกออกมาจะเป็นการสปอลย์เนื้อเรื่องทั้งหมดไป แต่ก็เป็นจุดสำคัญจุดหนึ่งที่เราคิดว่าคนอ่านน่าจะอยากรู้เองมากกว่าที่จะมีใครมาบอกให้รู้ก่อน เพราะงั้นเราก็เลยไม่ย่อดีกว่า อิอิ เรื่องนี้เป็นแนว Suspense บวกกับ Paranormal แถมด้วย Historical เข้าไปอีก โดนใจไปเต็ม ๆ เลยค่ะ อิอิ.. และก็บอกก่อนเลยค่ะว่าเรื่องนี้ไม่หวาน ออกแนวรันทดปนทรหดมากกว่า ในเรื่องจะแบ่งเป็น 2 ภาคค่ะ ภาคแรกคือ เกรซ ส่วนภาคที่ 2 คือไนออล แต่ว่าตลอดทั้งเรื่องนี้เกรซเป็นคนเดินเรื่องซะส่วนมาก ในบทนำเป็นการบอกถึงความเป็นมาของ ไนออล อัศวินเทมปลาร์ที่อยู่ในศตวรรษที่ 14 และหน้าที่ที่เขาจำต้องแบกรับไว้ แต่พอขึ้นบทที่หนึ่งก็จะเป็นเรื่องของเกรซ และเหตุการณ์เลวร้ายที่เธอต้องผจญ เราชอบเกรซค่ะ เธอเป็นผู้หญิงนุ่มนวลเรียบร้อยที่มีชีวิตสงบสุข แต่แล้วชีวิตก็พลิกผัน เธอต้องหนีหัวซุกหัวซุนจากการถูกตามล่า และต้องทำหลายสิ่งหลายอย่างที่เธอไม่เคยคิดว่าจะต้องทำเพื่อเอาชีวิตรอด เราชอบการบรรยายตรงช่วงนี้มากเลยค่ะ ลินดาบรรยายได้ดีจนเราอดที่จะลุ้นและก็เอาใจช่วยเกรซไปด้วยไม่ได้ และชะตาชีวิตที่พลิกผันนี้เองที่ทำให้เธอแกร่งขึ้น เกรซเก็บเอาความเศร้าและความทุกข์เอาไว้ข้างในเพื่อหล่อเลี้ยงตัวเองให้มีชีวิตอยู่ได้เพื่อการแก้แค้น ส่วนตัวพระเอก ไนออล ก็เป็นพระเอกสไตล์ของลินดาแหละค่ะ พวกแมนสุด ๆ เถื่อน เหี้ยม แต่ฉลาด สิ่งที่ไนออลได้เจอมาในอดีตก็เลวร้ายและก็เจ็บปวดไม่แพ้เกรซค่ะ เค้าต้องสูญสิ้นกับศรัทธาที่เคยมี และก็ต้องรับหน้าที่สำคัญและยิ่งใหญ่โดยที่ไม่ได้เต็มใจเลย แต่ด้วยเกียรติ์ของเขา ไนออลปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมาอย่างเต็มที่ จนกระทั่งครั้งนึงที่เค้าต้องละเลยมันก็เพราะเกรซ อย่างที่บอกมาแต่แรกแล้วว่าเรื่องนี้ไม่หวาน ส่วนนึงก็เพราะชิวิตรันทดของตัวเอกทั้งสอง อีกส่วนนึงก็เพราะว่ากว่าที่พระเอกกับนางเอกจะเจอหน้าเจอตากันจริง ๆ ก็ปาไป 3/4 ของเรื่องแล้ว เรื่องนี้จะเน้นที่เกรซมากกว่าค่ะ เพราะเกรซจะเป็นคนเดินเรื่องเกือบทั้งหมด ส่วนเรื่องของไนออลก็จะมีเป็นหย่อม ๆ (จนเราสงสัยว่าแล้วเจ๊ลินดาเธอจะแบ่งเป็นภาคเกรซ ภาคไนออลไปทำไมหว่า..) แต่ก็ใช่ว่าทั้งสองจะไม่ได้เจอกันเลยตลอดช่วงแรก เพราะลินดาเขียนให้ทั้งสองคนเจอกันในภวังค์ และก็ในความฝัน ความรักระหว่างเกรชกับไนออลยังไม่ค่อยจะทำให้เราซึ้งใจเท่าไหร่ค่ะ อาจจะเป็นเพราะว่าทั้งคู่มีช่วงเวลาเกือบ 700 ปีขวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง และอีกส่วนนึงก็คือความสับสนและความรู้สึกผิดของเกรซที่มีต่อความรักครั้งนี้ มันก็เลยทำให้แผ่วไปหน่อย แต่สำหรับความร้อนแรงของคนทั้งคู่นั้นไม่มีแผ่วค่ะ เพราะถึงจะมีเวลา 700 กว่าปีคั่นอยู่ ก็ยังร้อนฉ่า........อยูซาเหมอออ.......ฮ่า ฮ่า มีอยู่ช่วงนึงที่เราหงุดหงิดมั่ก ๆ ก็คือตอนที่เกรซย้อนอดีตไปเพื่อทำภารกิจของเธอ โดยที่เธอจะต้องปกปิดไนออล ตอนที่เราอ่านตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดที่เกรซต้องปิดบังความจริงกับไนออลเรื่องที่เธอมาจากอนาคตและสิ่งที่เธอต้องทำ เรามีความรู้สึกว่าบอกไปก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย เพราะคนฉลาด ๆ อย่างไนออลต้องเข้าใจแหง ๆ อยู่แล้ว แต่ก็นั่นแหละนะ ถ้าไม่ปิดบังก็คงจะไม่มีเหตุการณ์ที่สุดแสนจะตื่นเต้นเร้าใจแบบนั้นนิ อิอิ... ส่วนตอนจบของเรื่องเราค่อนข้างผิดหวังนิดหน่อยอ่ะ เพราะถึงมันจะมีการหักมุมเล็ก ๆ ให้เราได้อึ้ง แต่เราก็ว่าจบง่ายและก็ห้วนเกินไปค่ะ เพราะตัวร้ายก็ดูร้ายซ๊า..... แต่ทำมั๊ยทำไมมันจบง่ายอย่างนั้นฟร๊ะ ทำเอาเราเซ็งไปเล็กน้อย และบางอย่างก็ยังไม่เคลียร์สำหรับเรา อย่างเช่นมูลนิธิในเรื่อง มีการพูดถึงโครงสร้างของมันคร่าว ๆ แต่ก็ไม่บอกสิ่งที่เราข้องใจอย่างการเลือกผู้ดำเนินงาน ถ้าคนเก่าไปแล้วใครจะเป็นคนเลือกคนใหม่เข้ามาแทน และก็ โซไซตี้ ที่ถูกเอ่ยมาที่หลัง แต่ก็จบแค่นั้น มันทำให้เราคาใจมั่ก ๆ อ่ะ แต่โดยรวมแล้วเราว่าเรื่องนี้สนุกค่ะ มีทั้งเศร้ารันทด ตื่นเต้น และก็ลุ้นระทึก อาจจะหวานน้อยไปนิด จบผิดหวังไปหน่อย แต่ความร้อนแรงวาบหวามไม่ลดดีกรีเลยค่ะ สมกับเป็นหนังสือของ ลินดา โฮเวิร์ด จริง ๆ เลยยยย.........   Create Date : 16 พฤษภาคม 2553 15 comments Last Update : 17 พฤษภาคม 2553 9:39:32 น. Counter : 2075 Pageviews. Share Tweet

ทักทายวันจันทร์ค่ะ เคยอ่านงานของลินดา โฮเวิร์ด แค่เล่มเดียวเองอ่ะค่ะ   โดย: กล้ายางสีขาว 17 พฤษภาคม 2553 10:26:51 น.

เป็นเรื่องที่จดเอาไว้ในลิสต์แล้วค่ะ ได้อ่านรีวิวก่อนซื้อจะได้ขีดเส้นเน้นว่าห้ามพลาด เพราะดูเหมือนจะมีครบทุกแนวที่ชอบ   โดย: ชามินต์ IP: 118.174.92.127 17 พฤษภาคม 2553 12:37:47 น.

เล่มนี้ อ่านรีวิวมาจากหลายๆบล็อกแล้ว คิดว่าคงเป็นเล่มเดียวของลินดา ที่จะไม่ซื้อ คือไม่ชอบแนวนี้เท่าไหร่ค่ะ มันแน่นเกินไปนิ๊ด ชอบงานในช่วงแรกๆของลินดามากกว่านิดนึงอ่ะค่ะ มันเบาๆ ลงตัวดี ทั้งพล็อตหลัก ทั้งอารมณ์ตัวละคร   โดย: nikanda 17 พฤษภาคม 2553 16:23:09 น.

โอ่ ป้าโอค๋า หายไปไหนนานเลยค่ะ ^^~ เล่มนี้โบว์เพิ่งอ่านจบไปไม่นานค่ะ รีวิวอยู่ในบล๊อค กรี๊ดกร๊าดซะยาวเหยียด เห็นด้วยค่ะ ว่าจบไม่เคลียร์อ้ะ เล่นเอาโบว์ งง งง แต่จริง ๆ มันก็ไม่ งง หรอกค่ะ แค่เพราะคำตอบก็คือ... มันเป็น Time travel ไง~~ เรื่องนี้มันเข้มข้น ตื่นเต้นตรงนางเอกผญจภัย ต่อสู้กับชีวิตที่พลิกผันของเธอ ตัวละครคาแรคเตอร์อย่างไนออล น่าจะมีเป็นเรื่องยาวจริง ๆ ของตัวเองนะคะเนี่ย หมายความว่า ยังไงดีละ โบว์ว่าไนออลสวยงาม เข้มแข็งอ่าค่ะ แต่บทคุณพี่ เทียบกะนางเอกไม่ได้เลย ถ้าเป็นเล่นละคร ค่าตัวคงน้อยกว่าเท่านึง ชอบนะคะเรื่องนี้ ชอบมาก แต่มันไม่จุใจอ้ะ!! > < คือพออ่านจบแล้วมันไม่รู้สึกว่าจบอ่ะค่ะ มันยัง ได้อีกกกกอ่ะ อยากให้ต่ออีกกกก   โดย: Lavinia 18 พฤษภาคม 2553 1:05:37 น.

ป้าโอจ๋า ช่วงนี้นู๋ดาวไม่ได้ทำขนม เลยขอเสริฟอาหารแทนน๊า เมนู "ปลาหมึกผัดไข่เค็ม" ค่ะ ขอให้มีความสุขกับทุกวันนะคะ   โดย: satineesh 21 พฤษภาคม 2553 7:33:14 น.

เพิ่งเข้ามาหลังจากหายไปนาน(หายตามเจ้าของไปด้วย ^ ^ ) อยากทราบว่าเล่มนี้ไม่ค่อยขำใช่หรือไม่ แล้วมันตื่นเต้นหรือเปล่าคะ แบบว่าไม่ค่อยชอบแนวรันทดเท่าไรอะ (รันทดก็ได้แต่ต้องมีตัวโจ๊ก สร้างเสียงหัวเราะบ้าง) ถ้าไม่ขำก็ต้องเอาตื้นเต้นเข้ามาประกอบด้วย (กลัวอินกับอารมณ์ตัวละครอะ แบบจะอ่านคลายเคลียด แต่ต้องมาเอาใจช่วยแบบนี้มัน...) ว่าแล้วก็มุดเข้าไปอ่านIn love with "...In Death..." : Part 5 (Return of the เจ๊ดัน.. ฮ่า ฮ่า ฮ่า )ต่อ   โดย: ผู้บ้าคาเพเธียน IP: 192.168.2.28, 115.31.138.42, 117.121.208.2 21 พฤษภาคม 2553 13:31:29 น.

^ ^ "...In Death..." ^ ^ อิอิ..เคยบอกว่าอยากลองอ่าน แต่เห็นจำนวนเล่มแล้ว ขอค้างไว้ก่อน ช่วงนี้ ขอตามเก็บชุด"พรานราตรี"ก่อนค่ะ ปล.คุณโอพินชอบ"มายาราตรี" หรือคะ ว๊าย..ย.. แย่จัง เมื่อวานเราเข้าไปสั่งซื้อเพิ่ม รู้สึกว่าเล่มนี้จะเป็นเล่มเดียวที่ไม่มีขายที่เวปนะ แง แง...เศร้าเลยค่ะ เสียดายนะ แต่ก็รอต่อไป.   โดย: nikanda 21 พฤษภาคม 2553 15:35:14 น.

คุณกล้ายาง - ลองหาเรื่องอื่น ๆ ของเธอมาอ่านอีกซิคะ เราว่าหนังสือของเธอสนุกหลายเรื่องเลยล่ะค่ะ คุณชามินต์ - อ่านแล้วก็อย่าลืมมารีวิวให้อ่านกันนะคะ คุณแจง - อันนี้มันก็แล้วแต่คนล่ะเนอะ สำหรับเรื่องนี้เราคงจะบอกเต็มปากไม่ได้หรอกค่ะว่าชอบ แต่ว่าเรื่องความสนุกเราให้ผ่านเลยล่ะค่ะ นู๋โบว์ - ที่หายไปก็เพราะว่าคอมฯ ที่บ้านมันป่วยจ้ะ แถมตัวป้าเองก็เปื่อยด้วย เห็นด้วยเลยจ้ะว่าเรื่องราวของไนออลน้อยไปนิดนึง ทำให้อ่านแล้วไม่จุเลยอ่ะ คุณนู๋ดาว - โห....' หมึกผัดไข่เค็ม 'ของโปรดดดด.........เลยนะเนี่ยยย...... ขอบคุณมาก ๆ ค่า..... คุณผู้บ้าคาเพเธียน - เรื่องนี้ไม่มีฮาเลยล่ะค่ะ แต่ความตื่นเต้นนี่เพียบบบ.....ค่ะ แล้วก็มีอารมณ์ซึ้ง ๆ ของมิตรภาพระหว่างตัวเกรซกับเพื่อน ๆ ให้ได้แอบยิ้มนิด ๆ ด้วยล่ะค่ะ   โดย: โอ-พิน (o_pinP ) 21 พฤษภาคม 2553 15:40:40 น.

สวัสดีตอนบ่ายค่ะป้าโอ วันนี้ไม่เม้นต์เรื่องหนังสือ แต่เป็นเรื่องพี่อ๊อฟ รักพี่อ๊อฟค่ะ ถึงแม้บางคำพูดพี่เค้าจะม่ถูกใจใครหลายๆคนบ้าง แต่โดยรวมแล้ว ตุ๊กซึ้งมาก ก็เราใจเดียวกันนี่คะ... รักนายหลวงค่ะ... รักประเทศไทยด้วย...   โดย: tuktuk thailand 22 พฤษภาคม 2553 13:18:30 น.

คุณโอ พินคะ..แวะมาบล็อกน้องโบว์ค่ะ เห็นคุณว่าซาแมนธา เจมส์ ชอบเขียนพระเอกใจร้ายหรือคะ ร้ายประมาณไหนคะ ร้ายเท่าพระเอกของลินน์ กราแฮมหรือเปล่า อยากรู้อ่ะค่ะ แบบเก็บข้อมูล กร๊าก..ก เวลาอ่าน จะได้ทำใจไว้คอยถูก   โดย: nikanda 22 พฤษภาคม 2553 18:45:05 น.

เป็นอีกเรื่องที่ว่าจะซื้อนะคะ แต่คงรอไปก่อน ไว้ให้ไปโผล่ 50% ก่อนละกัน โทษฐานที่จบงง   โดย: ปลายทางของสายรุ้ง 23 พฤษภาคม 2553 3:24:53 น.

ป้าโอจ๋า.. นู๋ดาวส่งข้อความไปหลังไมค์คร่า.. รบกวนป้าโอดหลังไมค์หน่อยคร่า   โดย: satineesh 24 พฤษภาคม 2553 21:36:34 น.

เราเคยอ่านงานแนวพาราของ LH มาแล้วบอกได้เลยว่าไม่เคยประทับใจ แต่เล่มนี้ก้อจัดว่าดีขึ้นกว่าเก่าน่ะ แต่ก้อยังรู้สึกว่าไม่ลงตัวค่ะ บุคลิกของนางเอกชัดเจนในตัวเองดีค่ะ แต่คนเขียน ๆ ให้นางเอกเป็นพวกสับสนในความรู้สึกมากไปหน่อยทำให้ขาดความน่าเชื่อถือกับความรักของทั้งคู่ไปเลย และเราคิดว่าบทของไนออลควรถูกส่งเสริมให้มีบทบาทมากกว่านี้น่ะ ตอนจบห้วนมากจนน่าเสียดายมาก ๆ อ่านสนุกแต่ไม่ประทับใจอย่างที่น่าจะเป็นน่ะ   โดย: ducky IP: 192.168.0.84, 192.168.0.84, 127.0.0.1, 202.57.179.83 23 มิถุนายน 2553 14:09:47 น.

อ่านแล้วเหมือนกัลค่ะ คิดว่าไนออล น่าจะยิ่งใหญ่ได้กว่านี้นะคะ   โดย: vallgiri IP: 172.16.142.230, 202.6.107.73 28 กรกฎาคม 2553 10:34:01 น.

*หายไปนานคิดถึงคุณโอจังเลยค่ะ คุณโอช่วยแนะนำเรื่องสนุกๆ ของสมใจบุ๊คส์หน่อยค่ะ เห็นหนังสือออกมาเยอะแต่ไม่กล้าซื้อค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ อ่านเรื่องนี้แล้วค่ะ รู้สึกเหมือนจะขมวดปมไว้หลายปม แต่แก้ปมไม่หมด ก็เลยยังคาใจคนอ่าน คิดว่าคงไม่หยิบมาอ่านอีกแน่นอน ถ้าให้เลือกระหว่างเรื่องนี้กับ cry no more ที่ว่ารันทดนักหนาเราชอบ cry no more มากกว่าโขเลย บุคคลิกพระ-นางของLH ยังคงเดิม แต่ขาดอารมณ์ขันและความหวานซึ้ง ซึ่งเป็นจุดที่ดึงดูดใจนักอ่านมากๆ   โดย: พี่ติ๊ก IP: 58.8.252.151 19 สิงหาคม 2553 1:00:32 น.