สวยใสไร้สติ ... เลิกมารยาทงามกะคนแปลกหน้า
อาการเปื่อยของแอนดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ ตอนนี้ไม่ค่อยไอแล้ว เจ็บคอดีขึ้นมาก ปวดสะบักหลังก็ไม่ค่อยปวดแล้วค่ะ โยรวมๆแล้วอาการดีขึ้นมากแล้วจริงๆค่ะ
ขอบคุณทุกๆท่านที่เป็นห่วงนะคะ
หยุดอยู่บ้านวันจันทร์ที่ 9 วันเดียว พอวันอังคารก็หอบสังขารไปทำงานที่ร้านเหมือนเดิม
ไม่ใช่ไม่อยากพักหรอกค่ะ แต่อยู่บ้านมานบ่ได้พัก มีหลานปัณชวนเล่นตลอดเวลาเยย ขนาดนอนยังเดินมาตบไหล่ กำของคนเปงน้าเจงๆ
หอบสังขารไปร้านนี่ก็ดีน๊า มีคนคอยดูแล รู้งี้มานานแว้ว คริคริ วุดทำน้ำผึ้งผสมมะนาวอุ่นๆมาให้จิบ...อาหย่อย อุ่นกาย อุ่นใจ .... ขอบคุณนะจ๊ะ
วันนี้ ... ศุกร์ 13
แหม่ ... ขี้เกียจตื่นสุดๆไปเลย รู้สึกง่วงอยู่ตลอดเวลา วุดโทรมาบอกว่าที่รักหาอะไรทานเองไปก่อนน๊า ไม่รู้จะเข้าร้านตอนกี่โมง
โอเช งั้นไปหาซื้อของกินที่จัสโก้ก่อนเข้าร้านละกัน
ได้ของกินเรียบร้อยจ่ายเงินแล้วกำลังจะเดินออกห้างไปละ ได้ยินเสียงใครทักอยู่ไหวๆข้างหลัง ทักว่ามาซื้ออะไร
หันไปตามมารยาท เพราะนี่คือห้างแถวบ้าน มีสิทธิ์จะเจอคนรู้จักได้ 99.99%
แต่คนที่ทักแอนเนี่ยหน้าไม่คุ้นเลยจริงๆนะ
เป็นหญิงอายุประมาณ 40 ราวๆนั้น Sheพูดไปเรื่อยยยยยยยยยยยยยยยยย เช่น...
มาซื้ออะไรเนี่ยเยอะแยะเลย กำลังจะกลับเหรอ จอดรถไว้ไหน ไม่เจอตั้งนาน น่ำท่วมเยอะนะช่วงนี้ และอื่นๆที่แอนฟังไม่ทัน
She พูดได้น้ำไหลไฟดับในช่วงระยะเวลาอันสั้นมาก แอนไม่ได้ตอบอะไรไปเลย เพราะมึน
ไม่รู้มึนเพราะพิษไข้ที่ยังไม่ค่อยจะสร่างหรือมึนเพราะง่วงก็ไม่ทราบ
รู้อีกที She ยัดเยียดขนมเปี๊ยะให้ เอาสิ เอาไปทานนะ ป้าให้ไปทาน แล้วจู่ๆก็ยัดเยียดขนมอีก 2 ห่อมาด้วย พยายามจะยัดลงถุงพลาสติกที่แอนซื้อของกินออกมาจากซุปเปอร์ She บอกว่ามาๆป้าใส่ให้จะได้ไม่น่าเกลียด
ระหว่างกำลังมึนตึ้บว่าป้าคนนี้แกเปงห่านอะไรของแก ทักคนผิดหรือไง(วะ) Sheก็บอก
"ปกติห่อละ 35 นี่ 3ห่อ 100เดียวจ้ะหนู"
อีกประโยคที่ทำให้แอนตาสว่างโร่ คือ "แหม...วันนี้สวยเชียวนะ"
ต๊ายยยย....อารมร์พุ่งปี๊ดดดดดดดดดดดดดด
ถ้าป้ารู้จักหนูจริงๆป้าไม่ทักแบบนี้หรอกค่ะ
เพราะว่า
หนูสวยทุกวัน !!!!!!
สวยใสไร้สติสตางค์อย่างเดี๊ยนเลยฟื้นคืนชีพเลยค่ะคุณขา
อยากจะถามว่า ป้าเป็นห่า....น อะไรคะ จะขายขนมก็ขายดีๆอย่ามาเล่ห์เหลี่ยมแบบนี้ แต่สติมันมาไม่ค่อยครบเลยดันถุงขนมกลับไปในทางที่มันมา แล้วสติก็บอกให้รีบเดินหนีไป พร้อมกับปิดโสตประสาทรับรู้ใดๆทั้งสิ้น
ขึ้นรถได้ล็อครถทันที แล้วก็ขับรถมึนๆ + หงุดหงิดที่ทำไมไม่เม้งกะยัยป้าห่านนั้นซักตั้ง....คิดวนไปวนมาจนถึงร้าน เลยอ่ะ
เจอแบบนี้แล้วทำให้มาคิดว่า
ต่อไปชั้นจะไม่มารยาทดีกะคนแปลกหน้าอีกแล้ว คนเรามันไว้ใจไม่ได้ ถ้าวันนี้ยัยป้าห่านคนนี้เป็นมิจฉาชีพ สวยใสไร้สติ ไร้สตางค์(ติดกระเป๋า)อย่างแอนจะเป็นยังไง
ทำให้คิดถึงประโยคนี้ด้วย
"สังคมสมัยนี้แล้งน้ำใจกันจังเลย"
ก็แหงอ่ะดิ่....ไว้ใจใครได้มั่งอ่ะคะ ????
สมกะเป็นศุกร์ 13 จริงๆ...เจอป้าห่า...นสยองขวัญ
Create Date : 13 ตุลาคม 2549 |
Last Update : 13 ตุลาคม 2549 19:35:53 น. |
|
19 comments
|
Counter : 663 Pageviews. |
|
|
|
โดย: mungkood วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:20:25:20 น. |
|
|
|
โดย: ~sugarsour~ วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:20:25:21 น. |
|
|
|
โดย: โสมรัศมี วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:21:29:03 น. |
|
|
|
โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:21:37:46 น. |
|
|
|
โดย: แอน (thattron ) วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:22:22:07 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:23:18:19 น. |
|
|
|
โดย: yadegari วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:1:19:33 น. |
|
|
|
โดย: oato_janza วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:10:17:57 น. |
|
|
|
โดย: sailamon วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:10:19:59 น. |
|
|
|
โดย: แอน (thattron ) วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:15:51:07 น. |
|
|
|
โดย: ShiEri วันที่: 15 ตุลาคม 2549 เวลา:14:22:35 น. |
|
|
|
โดย: ลูกสน วันที่: 15 ตุลาคม 2549 เวลา:15:50:29 น. |
|
|
|
โดย: N'ปุ๋ม IP: 124.121.165.233 วันที่: 15 ตุลาคม 2549 เวลา:21:19:28 น. |
|
|
|
โดย: oato_janza วันที่: 16 ตุลาคม 2549 เวลา:17:03:22 น. |
|
|
|
โดย: แอน (thattron ) วันที่: 17 ตุลาคม 2549 เวลา:13:33:48 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สาวแสนงอน ... ร่ำเรียนมาทางด้าน Food Science เคยใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาทำงานในสายงานนี้อยู่พักนึง แล้วขอหยุดพักไปเติมความรู้ให้กับสมองเพิ่มเติมตามความฝันของตัวเอง
หนุ่มขี้เหงา ... ร่ำเรียนมาทางด้านบริหารอุตสาหกรรม เคยเป็น Production Supervisor ให้โรงงานจิวเวลรี เคยเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิตในบริษัทผลิตอาหารเสริม
แต่ไปๆมาท่าไหนไม่รู้ หนุ่มขี้เหงากะสาวแสนงอนผันตัวเองมาเปิดร้าน grooming & pet shop ... ซะงั้น
....................
สาวแสนงอน ... รักการทำกับข้าว รักการรับประทาน(แต่ขี้เกียจออกกำลังกาย) รักการท่องเที่ยว รักหมาแมวมาก...มากจนเพื่อนคิดว่า...อีนี่เพี้ยน
หนุ่มขี้เหงา ... รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ มีนิสัยชอบเล่นกับหมาๆแมวๆของชาวบ้านมากๆจนพลิกผันตัวเองไปเป็น Groomer
....................
เรา คือ คนธรรมดาสองคนที่ดูยังไงก็ "แตกต่าง"
แต่ใครจะรู้ว่าเราสองคน คือ "ความเหมือน" ที่อยู่ใน "ความต่าง" ที่ต่างเติมเต็มให้แก่กันและกัน
เราสองคนกำลังจูงมือกันก้าวเดินไปตามทางของความฝัน แม้ว่าทางที่ก้าวเดินไปจะมีอุปสรรคเราก็จะไม่ปล่อยมือที่กุมไว้ออกจากกัน
เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยเงินทอง เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยชื่อเสียง
แต่....
เราอยากเป็นคนร่ำรวยความสุข เราอยากเป็นคนร่ำรวยเสียงหัวเราะ
และ.... ขอแค่มีกันและกันแบบนี้.....ตลอดไป
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|