ตรวจแมมโมแกรม...ชอปปิ้งเครื่องสำอาง
เมื่อวานนี้ วันจันทร์ที่ 12 ก.ย. 48 แอนนัดกับเอื้อย เพื่อนรักที่หนีแอนไปเรียนต่อโทออสเตรเลียตั้งแต่ 3-4 ปีก่อน
ปัจจุบันเรียนจบได้ Master Degree เรียบร้อยมาแรมปีก็ไม่ยอมกลับไทย แถมยังตั้งหลักปักฐานทำงานที่ออสเตรเลียซะอีกแน่ะ ทีนี้เลยไม่ได้กลับบ้านร่วม 2 ปี คิดถึงกันแทบขาดใจตาย
กลับมาบ้านงวดนี้กลับมาแค่เดือนครึ่ง ระหว่างนี้ก็ต้องใช้ชีวิตให้คุ้ม ให้หายคิดถึง เมื่อวานนี้แอนไปเป็นเพื่อนเอื้อยตรวจแมมโมแกรมมาค่ะ
โอ๋ว...ไม่ได้เป็นอะไรหรอกนะคะ ไม่มีลางบอกเหตุอะไร แต่เธอแค่อยาก Check up ให้มั่นใจเท่านั้นเอง ตามแบบคนวิตกจริต
ที่ Hobart เอื้อยทำงานเป็น Dietitian พบเจอกับผู้ป่วยทุกวัน ถึงแม้ไม่ได้อยู่วอร์ดผู้ป่วยหนักแบบมะเร็ง แต่ก็พบเห็นคนอายุน้อยๆ อย่างอายุ 18 หรือ ไม่เกิน 30-40 ปีป่วยเป็นมะเร็งเต้านมกันเยอะ ประกอบกับ Boss ของเธอ เช็คมะเร็งโดยการใช้มือคลำมาตลอด ให้หมอช่วยเช็คดูด้วยก็ไม่พบก้อนเนื้อผิดปกติ แต่พออายุ 50 ปีที่ออสเตรเลียจะให้คนอายุ 50 ปีขึ้นไปตรวจแมมโมแกรมฟรี Boss ไปตรวจก็พบก้อนเนื้อร้าย ทีนี้ Boss ก็เป็นห่วงสาวๆในสังกัดขึ้นมาก็ไล่ไปตรวจให้สบายใจ เพราะยิ่งอายุน้อยมะเร็งยิ่งลามเร็ว
เพื่อนสาวของอิฉันก็เลย Paranoia ขึ้นสมองด้วยประการฉะนี้แล
พอดีพอดิบว่าเพื่อนคุณพ่อเอื้อยเป็นอาจารย์หมออยู่ที่รพ.รามา อยู่แผนกนี้ซะด้วย เลยแซงคิวให้เป็นกรณีพิเศษ ม่ายงั้นคงต้องรอหลายเดือนกว่าจะได้คิวตรวจ
ไปถึงรพ.รามาประมาณ 10.30 น. ทำบัตรผู้ป่วยใหม่ที่เวชระเบียน สาวเอื้อยมีปัญหากับการเขียน "อาชีพ"
เอื้อย "ที่รัก...Dietitian ภาษาไทยมันเรียกว่าไรฟระ" แอน "อืม...มันไม่เชิงว่าเป็นนักโภชนาการนี่นะ..ยังไงดีล่ะ" เอื้อย " เออ..ช่างมันเขียนไปว่า Dietitian ละกันเนอะ"
แต่........คุณเจ้าหน้าที่เวชระเบียนกลับแก้อาชีพให้เป็น "รับจ้าง" ซะงั้น
ตรวจแมมโมแกรมใช้เวลาไม่นานเลยค่ะ แต่เจ็บ อิอิอิ สาวเอื้อยบ่นอุบว่า "เจ็บว่ะ" จากนั้นก็ตรวจอัลตราซาวน์ ใช้เวลาโดยรวมไม่เกิน 1 ชั่วโมงแค่นี้ก็เรียบร้อยค่ะ
ค่าตรวจ 1500 บาท เกือบไม่ได้ตรวจอีกต่างหากเพราะคุณหมอแย้งว่าอายุยังไม่เกิน 30 ปีจะมาตรวจทำไม ...
แล้วไปตรวจทำไมล่ะเอ้า ... กรุณาย้อนขึ้นไปอ่านด้านบนค่ะ
ผลตรวจก็รอคุณลุงหมอโทรมาแจ้งให้ทราบ คงอีกไม่นานนี้ และคิดว่าคงไม่มีอะไรน่ากลัว
มันก็แค่ทำให้หาย Paranoia ไปอีก 4-5 ปี
ออกจากรพ.แอนกับเอื้อยแวะไปทานข้าวกลางวันที่ Black Canyon และ ชอปปิ้งกันกระจายที่โรบินสัน รัชดาค่ะ
ชอปปิ้งเสื้อผ้าให้น้องปัณ 3 ชุด ตอนนี้ต้องใส่ไซส์เด็ก 6 เดือนแล้วค่ะ เสื้อผ้าที่ซื้อตั้งแต่แรกๆเริ่มจะรั้งหมดแล้ว
น้องปัณอายุ 1 เดือนครึ่งสวมเสื้อเด็ก 6 เดือนแล้วค่ะ
พอได้ของให้หลานแล้ว....ก็ต้องหาของให้ตัวเองด้วยใช่ป่าวคะ วันเสาร์นี้แอนต้องไปงานกับปะป๊า เลยหาซื้อรองเท้าไปงานคู่ใหม่ ได้แบบเรียบแอบหรูสีเทาอมเงินๆสุดสวยมา 1 คู่ในราคาเพียง 490 บาทเท่านั้น ภูมิใจจัดเลยนะเนี่ย ((ลืมเอารองเท้าลงจากรถเลยอดถ่ายรูปมาอวดเลยค่ะ))
ช่วงนี้ครบรอบการชอปปิ้งเครื่องสำอางครั้งใหญ่(สำหรับแอน)แล้วค่ะ ((ปกติจะงก..ไม่ค่อยยอมซื้อเอง รอให้พี่สาวซื้อมาเป็นของกำนัลค่ะ อิอิอิ))
มาสคาราก็หมด แป้งพัฟก็เกือบหมด เมคอัพเบสก็เก่าแล้ว
ตอนแรกตั้งใจจะดูมาสคาราของ Kate แต่หาเคาน์เตอร์ไม่เจอ แป้งปกติใช้ของ Ettusia's แต่จำเบอร์ไม่ได้+อยากเปลี่ยนยี่ห้อ ...
เข้าล็อคตกหลุม Etude ซะเรย
ได้มาเท่านี้ค่ะ Etude ล้วนๆ บ้าจี้เชื่อคำยุของ BA ทั้งคู่..ไม่มีใครคัดค้านต้านทานกันเล้ยยยย
จริงๆตั้งใจจะซื้อแค่มาสคาราก่อน แต่ลองแป้งพัฟแล้วเบาดีจังเลย เอื้อยก็บอกว่าดูเบาๆใสๆดีนะ สวยๆๆๆ อีกทั้งยังแถมรีฟิลให้ 1 ตลับด้วยในราคา 995 บาท
คุ้มจังเรย .... แจ๋ว
น้องปู BA ของ Etude ก็น่ารักมากเลย 2 สาวหลงระเริงกันสุดฤทธิ์ เมคอัพเบสสีม่วงก็แจ๋วก็สอยมาด้วยอีกขวด ทาแล้วหน้าใสๆดีค่ะชอบๆๆๆ
มาสคารารุ่น Effect Mascara นี่แจ๋วดีค่ะ ปกติแอนขนตาเยอะและชัดอยู่แล้วจะไม่อยากได้แบบที่ทำให้ขนตาหนาเป็นแพ ตัวนี้ช่วยให้ขนตายาวสวย เรียงเป็นเส้นๆธรรมชาติมากๆ ไม่หนาเตอะเป็นขาแมลงสาบ ... ถูกใจมากค่ะ
ส่วนสาวเอื้อยได้ Eye Liner สีดำแบบน้ำไป 1 ขวดช่วยกันสะสมยอดซื้อให้ครบ แต่อย่าถามเลยว่าหมดไปเท่าไหร่...เดี๋ยวจะมีผู้ชายตาเล็กๆลมจับ
สะสมยอดจนครบแล้วก็ได้ของแถมมาเป็น Gloss น่ารักๆ 1 หลอด
ขอเมาท์เรื่องแป้งอีกนิดค่ะ...แอนชอบอีกอย่างที่ให้ถุงใส่ตลับแป้งมาด้วย
ม่ายงั้นลำบากใจจังถ้าต้องพกออกไปนอกบ้าน เพราะตลับจะขูดขีดกับของอย่างอีกเป็นรอยโม้ดเลย แล้วก็มีพัฟมาให้ 2 แบบ คือ แบบฟองน้ำ กับ แบบผ้าขนนุ่มๆค่ะ
ชอปปิ้งจนกระเป๋าแห้งแล้วก็หน้าบานกลับบ้านค่ะ
วันนี้แอนลองของใหม่เรียบร้อย...ไม่ค่อยเห่อ อิอิอิ
เมคอัพเบส...อู้วววว...ใสดีค่ะ แต่ทาทั่วหน้าแล้วขาวมากไปหน่อย แต่ไม่มัน งวดหน้าคงจะแตะๆแค่บางจุดที่ต้องการปกปิด
แป้งพัฟ ... ปกติถ้าแอนออกไปเที่ยวไม่ได้ไปงานก็จะตบเฉพาะใต้ตา + กรอบหน้าเท่านั้น โอเคค่ะ ไม่วอกหน้าไม่ลอย เบาดีถึงแม้จะเป็นแป้งผสมรองพื้นในตัว
(แอนว่าสีของเค้าเหมาะกับผิวสาวเอเชียดีค่ะ ออกขาวเหลือง แต่คงไม่เหมาะกับคนผิวค่อนข้างคล้ำ เพราะเค้ามีสีให้เลือกไม่มากค่ะ มีแค่ 3 สีเองนะ)
มาสคารา...สวยค่ะ ขนตาเรียงเป้นเส้นธรรมชาติสุดๆ ต่อขนตายาวสวยมาก ไม่หนักจนทำให้ขนตาที่ดัดจนงอนงามแล้วตกลงมา
Gloss ของแถม ไม่มีสีค่ะ ออกแวววาว ไม่เหนียวหนึบๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ แพคเกจสวยน่าพกพาไปอวดเพื่อนสาวมากๆค่ะ
โดยรวมพอใจค่ะ ราคาไม่แพงมากนัก ปริมาณของสินค้าค่อนข้างมากด้วยค่ะ
จบข่าว ... ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
Create Date : 13 กันยายน 2548 |
Last Update : 13 กันยายน 2548 20:30:24 น. |
|
12 comments
|
Counter : 1440 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 13 กันยายน 2548 เวลา:15:05:01 น. |
|
|
|
โดย: ป้ามด วันที่: 13 กันยายน 2548 เวลา:15:09:54 น. |
|
|
|
โดย: ~*Annie*~ วันที่: 13 กันยายน 2548 เวลา:18:43:27 น. |
|
|
|
โดย: mungkood วันที่: 13 กันยายน 2548 เวลา:20:17:43 น. |
|
|
|
โดย: ~*Annie*~ วันที่: 13 กันยายน 2548 เวลา:20:36:11 น. |
|
|
|
โดย: la-la-bell วันที่: 13 กันยายน 2548 เวลา:22:20:45 น. |
|
|
|
โดย: yadegari วันที่: 13 กันยายน 2548 เวลา:23:46:24 น. |
|
|
|
โดย: ปลา (parnatedao ) วันที่: 13 กันยายน 2548 เวลา:23:59:24 น. |
|
|
|
โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 14 กันยายน 2548 เวลา:10:43:12 น. |
|
|
|
โดย: ~*Annie*~ วันที่: 14 กันยายน 2548 เวลา:19:41:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สาวแสนงอน ... ร่ำเรียนมาทางด้าน Food Science เคยใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาทำงานในสายงานนี้อยู่พักนึง แล้วขอหยุดพักไปเติมความรู้ให้กับสมองเพิ่มเติมตามความฝันของตัวเอง
หนุ่มขี้เหงา ... ร่ำเรียนมาทางด้านบริหารอุตสาหกรรม เคยเป็น Production Supervisor ให้โรงงานจิวเวลรี เคยเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิตในบริษัทผลิตอาหารเสริม
แต่ไปๆมาท่าไหนไม่รู้ หนุ่มขี้เหงากะสาวแสนงอนผันตัวเองมาเปิดร้าน grooming & pet shop ... ซะงั้น
....................
สาวแสนงอน ... รักการทำกับข้าว รักการรับประทาน(แต่ขี้เกียจออกกำลังกาย) รักการท่องเที่ยว รักหมาแมวมาก...มากจนเพื่อนคิดว่า...อีนี่เพี้ยน
หนุ่มขี้เหงา ... รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ มีนิสัยชอบเล่นกับหมาๆแมวๆของชาวบ้านมากๆจนพลิกผันตัวเองไปเป็น Groomer
....................
เรา คือ คนธรรมดาสองคนที่ดูยังไงก็ "แตกต่าง"
แต่ใครจะรู้ว่าเราสองคน คือ "ความเหมือน" ที่อยู่ใน "ความต่าง" ที่ต่างเติมเต็มให้แก่กันและกัน
เราสองคนกำลังจูงมือกันก้าวเดินไปตามทางของความฝัน แม้ว่าทางที่ก้าวเดินไปจะมีอุปสรรคเราก็จะไม่ปล่อยมือที่กุมไว้ออกจากกัน
เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยเงินทอง เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยชื่อเสียง
แต่....
เราอยากเป็นคนร่ำรวยความสุข เราอยากเป็นคนร่ำรวยเสียงหัวเราะ
และ.... ขอแค่มีกันและกันแบบนี้.....ตลอดไป
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|