ผมหน้าหมา แพ้ยา แอบชอปปิ้ง
เมื่อตอนตี 2 ของวันเสาร์ สะดุ้งตื่นเพราะหนาวๆๆๆๆ หนาวจนสั่นสะท้านไปทั้งตัว แว๊บแรกยังไม่ทันคิดว่าเป็นไข้เพราะตัวไม่เห็นร้อนเลย แค่สงสัยว่าเปิดแอร์เย็นแล้วไม่ได้ห่มผ้าละม๊างเรา คว้าผ้ามาห่ม...เฮ้ย...ไม่ยักกะหายสะท้านวุ้ย หรือจะโดนผีหลอกเวลากำลังได้ที่ซะด้วย หุหุหุ นอนขดด้วยความง่วงก็ยังไม่หายหนาวสะท้าน ซักพักนึงเรื่อยรู้สึกแปลกๆ เป็นไข้ชัวร์เลยเรา ตะเกียกตะกายลงไปหาพารามากิน 1 เม็ด ยืมเทอร์โมมิเตอร์แบบหนีบจั๊กกะแร้ของน้องปัณมาใช้ .... ทำไมขึ้นแค่ 36.6 เองง่ะ เครื่องเสีย ... หรือ ... แอนเสียกันแน่เนี่ย ได้ยาไปซักพักใหญ่เริ่มจะดีขึ้นนอนหลับได้ ตื่นอีกทีเพราะเหงื่อท่วม แล้วก็หลับๆตื่นๆเพราะลูกๆขูดประตูห้องจะออกไปเห่าแมวมั่งล่ะ จะออกไปทำธุระส่วนตัวมั่งล่ะ .. วุ้ย .. วุ่นวายซะจริงจริ๊งงงงงง ตื่นมาก็ยังก่งก๊ง รู้สึกมีไข้อยู่หน่อยๆ ทำไรมากไม่ได้นอนเป็น Dead Meat อยู่บนเตียง ตอนบ่ายแม่ให้ทานก๋วยเตี๋ยวร้อนๆแล้วก็เอายาแก้ไข้ของแม่ให้ทาน ทานยาไปแปบนึงเริ่มรู้สึกแน่นหน้าอกมากๆ ปวดหัวซีกขวาแบบสุดๆ ตายแล้วๆๆๆน่ากลัวๆๆๆ ชั้นจะตายมั๊ยเนี่ย รีบไปหาหมอดีกว่า หมอบอกว่าเป็นไข้ทับระดูเลยอาการหนักกว่าปกติ แล้วยาที่กินเข้าไปน่ะ สงสัยแอนจะแพ้โคเดอีนที่มีอยู่ในยาตัวนั้น ...เง้อ...แอนแพ้ยากะเค้าด้วยวุ้ย จำไว้เลยแพ้ "โคเดอีน" ค่ะ แน่นหน้าอกทรมานมากจำได้ไม่มีวันลืมชัวร์ มะวานหมอฉีดยาให้ด้วย ดีขึ้นอย่างรวดเร็ว เช้าวันนี้น่าจะบอกได้ว่าหายแล้ว แม่หนับหนุนให้ฉีดยาจะได้หายไวๆ สงสัยกลัวแอนไม่มีแรงพาไปทานราเม็งเย็นนี้แหงเลย ฮ่าๆๆ ย้อนไปวันจันทร์ที่ผ่านมา แพลนว่าเป็น Big Cleaning Day ของร้าน เพราะว่าแมวเปอร์เซียบุกร้าน ขนเพียบเลย แต่ก็มีเรื่องวุ่นๆแต่เช้า แอนต้องพาแม่ไปแบงค์กรุงเทพที่หลักสี่ก่อนค่อยเข้าไปร้าน ไปถึงร้านก็เที่ยงละ วุดบอกว่าแม่ให้ไปซื้อโค้กลดราคาอีก ... อ่ะ..ไปก็ไป ไปซื้อโค้กที่คาร์ฟู เดินเล่นนิดนึง ได้ต่างหูน่ารักๆมา 2 คู่ อิอิอิ ถูกด้วยอ่า 59 บาท กะ 39 บาท ใส่แล้วน่าร๊ากกก มีเรื่องเล่าจากต่างหูคู่สตอเบอร์รี่ เมื่อวันก่อนแอนกลับจากร้าน น้องปัณนั่งดูหนังสือหินสีฟ้าของเค้าอยู่ แล้วก็ชี้รูปพระจันทร์ให้แอนตอบ แอนก็ตอบ "พระจันทร์" เปิดไปหน้านึงเจอจจุดสีแดงๆน้องปัณก็ชี้ๆๆ แอนก็..น้าแอนไม่รู้คับอะไรหว่ามองมะเห็นน๊า น้องปัณลุกขึ้นยืน เดินมาหาแอน แล้วก็จิ้มที่ต่างหูสตอเบอร์รี่ที่แอนใส่อยู่ เหมือนจะบอกว่า... นี่ไงเหมือนกันเลยน้าแอน ไม่น่าให้ Groomer ตัดผมหน้าม้าให้เล้ยยยยย กลายเปงผมหน้าหมาไปซะงั้นอ่ะ วุดแก้ตัวบอกว่า .. ก้อวุดตัดแต่ขนหมานี่นา เลยตัดเปงแต่หน้าหมา หน้าม้าตัดม่ายเปง ดีนะตอนนี้เริ่มยาวแล้วง่ะ เพราะรักนะเนี่ยถึงไม่งอนอ่ะ หึหึหึ เพลงไม่เกี่ยวกับเนื้อหา เพียงแต่ชอบเพลงนี้มากๆๆๆ ฟังแล้วคิดถึงวุด งึมงำกะตัวเอง อยากบ่นน่ะ ... เริ่มเอียนกะพฤติกรรมน่าเกลียดๆของคนบางคนมากๆ แอนเชื่อว่าคุณอ่ะเปิดตาดูคนอื่นมาตลอด แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่เปิดสมองกรองและตรองดูสิ่งที่ทำบ้างว่ามันส่งผลอะไรกับตัวคุณเองในระยะยาว ถ้าคิดแต่ว่าทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ คิดว่าทำแล้วทำให้ตัวเองโดดเด่นและอยู่รอดได้ ส่วนคนอื่นจะเป็นยังไงก็ช่าง ซักวันนึงซึ่งคงไม่นานจะถูกผลักออกจากสังคมที่คุณกำลังอยู่ตอนนี้ สังคมที่ว่าเนี่ยมันแคบมากเลยนะ รู้จักโยงใยกันไปหมดแหละ อย่าคิดว่าทำอะไรแล้วใครไม่รู้เลยค่ะ เดินตามคนอื่นมันคงไม่ผิดหรอก แต่มันจะน่าเกลียดถ้าเดินตามแล้วแซงหน้าขัดขาคนเดินนำให้ล้มอ่ะ อย่าลืมนะว่าคนอื่นเค้าจำหน้าคุณได้อ้ะ การที่คนอื่นไม่พูดอะไร ไม่แสดงออกอะไรไม่ได้แปลว่าเค้าจะไม่รู้เรื่องอะไรนะคะ รู้นะคะแต่ไม่แสดงออก หึหึหึ
Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2550 16:01:51 น.
17 comments
Counter : 827 Pageviews.
โดย: ชมพู่น้อย วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:25:34 น.
โดย: asariss วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:37:49 น.
โดย: mungkood วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:53:34 น.
โดย: ไก่ชน วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:17:52 น.
โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:31:06 น.
โดย: whitelady วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:10:35 น.
โดย: แอน (thattron ) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:04:44 น.
โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:21:55 น.
โดย: Samurai Babe วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:28:11 น.
โดย: grippini วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:51:34 น.
โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:31:59 น.
โดย: sailamon วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:24:40 น.
โดย: grippini วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:25:47 น.
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
สาวแสนงอน ... ร่ำเรียนมาทางด้าน Food Science เคยใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาทำงานในสายงานนี้อยู่พักนึง แล้วขอหยุดพักไปเติมความรู้ให้กับสมองเพิ่มเติมตามความฝันของตัวเอง หนุ่มขี้เหงา ... ร่ำเรียนมาทางด้านบริหารอุตสาหกรรม เคยเป็น Production Supervisor ให้โรงงานจิวเวลรี เคยเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิตในบริษัทผลิตอาหารเสริม แต่ไปๆมาท่าไหนไม่รู้ หนุ่มขี้เหงากะสาวแสนงอนผันตัวเองมาเปิดร้าน grooming & pet shop ... ซะงั้น .................... สาวแสนงอน ... รักการทำกับข้าว รักการรับประทาน(แต่ขี้เกียจออกกำลังกาย) รักการท่องเที่ยว รักหมาแมวมาก...มากจนเพื่อนคิดว่า...อีนี่เพี้ยน หนุ่มขี้เหงา ... รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ มีนิสัยชอบเล่นกับหมาๆแมวๆของชาวบ้านมากๆจนพลิกผันตัวเองไปเป็น Groomer .................... เรา คือ คนธรรมดาสองคนที่ดูยังไงก็ "แตกต่าง" แต่ใครจะรู้ว่าเราสองคน คือ "ความเหมือน" ที่อยู่ใน "ความต่าง" ที่ต่างเติมเต็มให้แก่กันและกัน เราสองคนกำลังจูงมือกันก้าวเดินไปตามทางของความฝัน แม้ว่าทางที่ก้าวเดินไปจะมีอุปสรรคเราก็จะไม่ปล่อยมือที่กุมไว้ออกจากกัน เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยเงินทอง เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยชื่อเสียง แต่.... เราอยากเป็นคนร่ำรวยความสุข เราอยากเป็นคนร่ำรวยเสียงหัวเราะ และ.... ขอแค่มีกันและกันแบบนี้.....ตลอดไป
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28