น้ำท่วมบ้าน น้ำท่วมใจ ตอนที่ ๔
มาถึงตอนท้ายของเรื่องน้ำท่วมบ้าน น้ำท่วมใจแล้วค่ะ หลังจากที่เขียนมายืดยาวลงรายละเอียดเยอะแยะ ขอบคุณสำหรับความอบอุ่นและห่วงใยจากเพื่อนๆแดนไกลทุกท่าน และขอให้ทุกๆครอบครัวประสบกับความสุข ความปลอดภัยกันถ้วนทั่วทุกคน ทุกครอบครัวนะคะ สำหรับครอบครัวของแอนนี่ที่เมืองไทย ตอนนี้ทุกคนปลอดภัยดี รวมทั้งน้องหมา ๔ ตัว น้องเหมียวอีก ๖ ตัว (ที่บ้านเป็นสวนสัตว์หรือเปล่านิ) วันนั้นที่คุณพี่สาวรอลุงชาวสวนเอาเรือมารับที่บ้าน แกอาจจะลืมเพราะโดนเรียกไปหลายที่ ในที่สุด คุณพี่ก็หาเรือได้ แต่ต้องออกมาคนเดียวเพื่อหารถไปพัทยา เนื่องจากถนนที่จะไปโรงแรมที่พ่อกับแม่แอนนี่อยู่ถูกปิดแล้ว แต่ถึงแม้จะไปเอารถได้ ก็จะตีรถคันนั้นออกไปพัทยาไม่ได้ เพราะทางลงจากทางด่วนท่วมแล้วเกือบถึงหน้าอก!!! คุณพี่ออกมากับเรือตัวคนเดียว ต้องทิ่้งน้องหมาตัวสุดท้ายอยู่บ้านรอ หลังจากออกมาบริเวณน้ำแห้งได้แล้ว คุณพี่ก็ตัดสินใจนั่งมอเตอร์ไซด์รับจ้างเพื่อออกมาถนนที่ใหญ่กว่าเพื่อหารถ จะมีรถแท็กซี่สักกี่คันยังวิ่งอยู่ จะมีรถคันไหนยอมพาไปถึงพัทยา จะมีรถไปพัทยายอมให้น้องหมาใหญ่ๆนั่งไปด้วย หลายๆเรื่องให้คิด ให้กังวล แต่ก็ต้องไป เพราะบ้านเริ่มอยู่ไม่ได้แล้ว ไม่ปลอดภัย และไม่สะอาด ไม่ดีต่อสุขภาพมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนั้นจะเที่ยงแล้ว แต่คุณพี่ยังไม่มีข้าวตกถึงท้อง แอนนี่ skyped หาคุณพี่ทุกๆสิบห้านาทีก็ว่าได้ จำได้เลยว่าช่วงเวลานั้น ทั้งกังวล ทั้งกลัวไปหมด เดินขึ้นห้องพระที่บ้าน เริ่มสวดมนต์ น้ำตาไหลลงมาโดยไม่รู้ต้ว ตอนนั้นมันสิ้นหวังหมดแล้ว เริ่มอธิฐาน ถ้าบุญบาปมีจริง ขอให้สิ่งดีๆทั้งหลายที่แอนนี่ได้เคยทำมา อะไรๆที่เคยได้ช่วยคนไว้ทุกๆวันที่แอนนี่ทำงาน ขอให้ความดีทั้งหลายนี้มาตอบสนอง ช่วยให้พี่สาวแอนนี่หารถพาออกจากบ้านให้ได้ในวันนี้เถิด พระเจ้า พระเยซู พระอัลลาห์ พระพุทธเจ้าทั้งปวง ตอนนั้นยอมรับเลยว่า ใครก็ได้ที่ได้ยินคำอธิฐานนี้ ใครก็ได้ช่วยพี่สาวแอนนี่ด้วย ทั้งน้ำตาจริงๆ มันหมดแล้ว ไม่รู้จะเพิ่งใคร แน่นอน แอนนี่ไม่เคยลืมคำสอน ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน และในคราวนี้ เราก็ได้ทำอย่างดีที่สุดแล้ว จนสุดกำลังที่จะทำได้ เหลือแต่โอกาสและเหตุปัจจัยหรือบุญกรรมนั่นแหละมาช่วย พี่สาวแอนนี่บอกให้น้องไปนอน ทำอะไรไม่ได้แล้ว จะพาป่วยไปอีก... ด้วยความเพลียจากที่อดหลับอดนอนมาหลายวัน แอนนี่หลับไปอย่างอ่อนล้า แต่เมื่อตื่นลืมตา สิ่งแรกที่ทำคือ Skyped คุณพี่สาวทันที โทรไม่ติด สัญญาณไม่มี ..... เอ หรือว่า ออกไปเขตชลบุรีแล้ว!!! แอนนี่รีบโทรหาพ่อกับแม่ที่โรงแรม "พี่เขาหารถได้แล้ว เขาถึงพัทยาแล้วลูก กำลังจะถึงโรงแรมอีกสิบห้านาที " เสียงคุณแม่แอนนี่ตอบมาตามสาย "แม่เพิ่งคุยกับเขาไปเมื่อกี้" แอนนี่ "น้องหมา...ล่ะ" แม่ "ไปด้วยกันลูก ไปด้วยกัน" แอนนี่จำได้แม่นว่า รู้สึกว่าไหล่ตัวเองตอนนั้น ผ่อนลงมาทันที เหมือนร่างกายเราเกร็งโดยที่เราก็ยังไม่รู้ตัว ตอนนั้นอยากจะปล่อยโฮออกมาด้วยความโล่งใจ คุณสามีเดินตามลงมาข้างล่างมาฟังข่าว แอนนี่บอกคุณสามีว่า คุณพี่ปลอดภัยแล้ว ประโยคถัดมาของคุณสามี ก็เหมือนแอนนี่เลย "แล้วน้องหมาล่ะ" เรื่องทั้งหมดก็คือ ระหว่างที่คุณพี่พยายามหารถไปพัทยานั้น เกิดหิวขึ้นมา เลยไปแวะกินก๋วยเตี๋ยวแถวๆนั้น แอนนี่เองก็ไม่รู้ที่ไหน ร้านไหน เกิดได้คุยกับเจ้าของร้าน ว่ากำลังจะหารถไปพัทยา เจ้าของร้านมีรถกระบะ พอดี!!!! เขาว่าไปได้ รับน้องหมาด้วย คุณพี่สาวเลยโชคดี!!! หารถได้อย่างฟลุ๊คๆๆ My prayer was answered. ไม่รู้ใครตอบคำอธิฐานของแอนนี่ จริงๆนะ แต่ขอบคุณค่ะ ขอบพระคุณจากใจจริง ไม่ว่าจะเป็นตามเหตุปัจจัย ความมหัศจรรย์ และสิ่งเหนือธรรมชาติหลายๆอย่าง เราก็ไม่แน่ใจ แต่ถ้าเราทำดี สักวัน ก็น่าจะมีสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต สักวันนั่นแหละ อาจมาหยิบยื่นให้เราในวันที่เราต้องการมันมากที่สุดก็ได้ คุณพี่ไปรถกระบะนั่งข้างหลังกับน้องหมา ทุลักทุเลมากกก แต่ก็มีถึงที่พักโรงแรมตอนเกือบทุ่มหนึ่ง เป็น resort แยกๆเป็นหลังๆและให้น้องหมาพักได้ด้วย เข้าเช็คอินแล้ว คืนนั้น แอนนี่ไม่โทรหาพี่สาวอีก เพราะอยากให้เขาพักให้เต็มที่เนื่องจากเจ้าตัวก็คงอดนอนมาหลายคืนเหมือนกันเป็นคืนแรกของเราทั้งบ้าน ที่ได้นอนหลับสนิท พอคุณพี่สาวปลอดภัยแล้ว ใจแอนนี่แอบคิดห่วงคนไทยคนอื่นๆอีกที่ต้องพลัดที่อยู่ ที่ต้องลำบากกว่าเราอีกมากมาย รักประเทศไทย ห่วงพี่น้องคนไทยคนอื่นๆเสมอค่ะ ไม่เคยลืม ที่นี่เรามีการระดมทุนช่วยเหลือน้ำท่วมด้วยเหมือนกันค่ะ อยากให้ประเทศไทยปลอดภัย กลับเป็นเหมือนเดิมเร็วๆ
Create Date : 10 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2554 12:13:26 น.
4 comments
Counter : 554 Pageviews.
โดย: nampalo76 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2554 เวลา:16:53:48 น.
โดย: anigia วันที่: 28 พฤศจิกายน 2554 เวลา:10:30:22 น.
Location :
DreamLand United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
"To have beautiful lips, say beautiful things; to have beautiful eyes, look at people and see good in them; to stay thin, share meals with somoneone who is hungry." Audrey Hepburn
1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30
อดทนและกำลังใจเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้ทุกคนมีความสุขค่ะ
และผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้อีกแรงหนึ่งนะค่ะ