.｡✿*ﾟﾟ✿｡.:* มาหัวเราะให้กับชะตาชีวิต ที่เล่นตลกกับเราดีกว่า....(ไม่ขำให้เตะ....) .｡✿*ﾟﾟ✿｡.:*
.... ด้วยการมานั่งซึมกระทือ หน้านิ่วคิ้วขมวด บึ้งตึง ทำหน้าบูด เหม็นเปรี้ยว ฟองขึ้นฟ่อด ๆ ราวกับว่าไม่ได้อุ่นมา 3 วัน... 5555555 ให้มันได้อะไรเล๊า.... จริงมะ... แหม... เรื่องแบบนี้มันพูดยากนะคะ ใครไม่เจอกับตัวเองมันไม่รู้หรอก ใช่ไม๊ล่ะค่ะ... ว่ามันทุกข์ใจ... ทุกข์กายแค่ไหน เดี๋ยวท่านผู้ชมจะมาหาว่า... "เมิงไม่ใช่กรูก็พูดได้สิวะ"... .... มันก็ใช่นะคะ แหม... พูดอีกก็ถูกอิฐ เอ๊ย ๆ พูดอีกก็ถูกอีกค่ะ... เพราะจริง ๆ แล้ว จะให้มาทำเหมือนไม่ทุกข์ร้อนอะไร อิชั้นก็ทำไม่ได้หรอกค่ะ แต่นึกถึงความจริง... เรามัวมานั่งหน้าบูดเป็นตูดลิงไม่ได้ล้างมาทั้งชาติแบบนี้ ก็ใช่ว่าจะช่วยอะไรให้มันดีขึ้นมาได้นี่คะ... แถมพาลให้คนรอบข้างไม่กล้ามาเสวนาด้วย เพราะกลัวโดนกัดซะอีกตะหาก... งั่ม ๆ .... เพราะฉนั้น อิชั้นก็จะไม่พยายามเครียด หรือคิดมาก (ไปกว่าที่คิดอยู่...อิอิ)ให้มันยิ่งบั่นทอนร่างกายและจิตใจของเราเองไปใหญ่หรอกค่ะ... บางครั้งก็เหมือนหลอกตัวเอง เพราะต้องเสแสร้งแกล้งตลก เหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร... จนใคร ๆ บอกว่า "เมิงมันคนไร้หัวใจ ไม่เคยทุกข์ร้อนอะไร กับใคร" .... แต่จริง ๆ แล้ว ผิดถนัดค่ะ.... ยิ่งไม่แสดงออก เค้าว่ายิ่งเก็บกด ยิ่งเจ็บปวดค่ะ... ประมาณว่า หน้าชื่น อกตรม... หรือร้องไห้ ให้น้ำตามันไหลอยู่ในอกค่ะ... ดังนั้น.... อิชั้นจึงต้องหาอะไรทำ หาอะไรขำ ๆ ฮา ๆ ดู เพื่อช่วยกลบเกลื่อน ลบเลือนเรื่องร้าย ๆ... ให้มันสบายใจขึ้นมาบ้าง... แต่ถึงจะเครียดยังไง อิชั้นก็ยังยิ้ม ยังหัวเราะได้ตลอดนะคะ ก็คนมันบ้า (บิ่น) ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกรู้สาหรอกค่ะ... แต่อิชั้นไม่รู้ว่รามัวมานั่งคร่ำครวญ ร้องห่มร้องไห้ ตีอกชกตัว แล้วมันจะได้อะไรขึ้นมา... มีแต่แย่กลับแย่ลงไปกว่าเดิม... สติก็จะหาย... กำลังใจก็จะหด... เบื่อหน่าย... ท้อแท้ ...สิ้นหวังไปเปล่า ๆ ค่ะ .... วันนี้ก็มาช่วยกันยิ้ม ๆ ๆ ๆ ๆ ... หัวเราะ ๆ ๆ ๆ ๆ กับเรื่องตลก ๆ ของอิชั้น แบบให้โลกแตกกันไปเลยนะคะ.... .... แหม... จะไม่ให้ตลกได้ยังไงล่ะค่ะ...  == แก๊กแรก == .... ที่จู่ ๆ เพื่อนที่กระบี่ ก็โทรมาบอกว่า... ร้านอิชั้นพังพินาศหมดแล้วค่ะ... เนื่องจากพายุทั้งลม และฝนกระหน่ำ หอบเอาร้านอิชั้นไปด้วยน่ะสิคะ... แถมช่วงนี้อิชั้นก้ไม่มีรายได้อะไร นอกจากจ่าย ๆ ๆ สะบั้นหั่นแหก.... เดิมทียังกลุ้ม ๆ ขำ ๆ อยู่เลยว่า เดี๋ยวตุลานี้จะเอาเงินที่ไหนจ่ายค่าเช่าที่วะ อีกแค่ (แค่เองนะ) 8-9 หมื่น... ตอนนี้ก็มีเหลืออยู่ตั้งหมื่นนึง แล้วนี่ร้านดันมาพังหมดอีก... แล้วจะเอาเงินที่ไหนมาซ่อมร้าน ทำร้านใหม่อีกล่ะเนี่ย.... แหม๊... มันช่างตลกจริงวุ๊ย  == แก๊กสอง == .... อิชั้นตั้งใจว่า ลงไปกระบี่คราวนี้ จะมาเอารถกระบะที่บ้าน ที่จอดทิ้งไว้เฉย ๆ ลงไปใช้งาน จะได้สะดวกและประหยัดเวลาซื้อของ... ขนของ แล้วยิ่งก่อนเปิดทัวร์นี้ ต้องขนของหลายอย่างมาก ๆ อย่างน้อย ๆ ก็พวกคอมพิวเตอร์ และอุปกรณ์ดำน้ำ ที่เอาไปเก็บไว้ในเมืองก่อนะล่ะ... แล้วไหนจะซื้อของไปซ่อมร้านอีก... แล้วไหนจะสมบัติบ้า ที่อิชั้นหอบหิ้วมาจากกระบี่ ตอนขึ้นมานี่... แล้วก็ซื้อเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ... เพราะหวังและตั้งใจแต่แรกไงคะ ว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวตอนลงไปกระบี่ ก็มีรถขนของไปเอง สะดวกสบาย... เพราะได้ตกลงกับที่บ้านไว้เรียบร้อยแล้ว แม่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย... ให้เอารถลงไปได้ เพราะจอดทิ้งไว้เฉย ๆ ก็ไม่มีประโยชนือะไรขึ้นมา แต่... มันตล๊กกก.. ตลกตรงที่ว่า... ไอ้คุณพี่ชายตัวแสบของอิชั้น มันดั๊นนนน... เอารถไปซิ่งซะพังจนใช้การไม่ได้ไปซะแล้วค่ะ... จากเดิมที่ตั้งงบไว้ไม่เกินหมื่น กับการซ่อมช่วงล่างนิดหน่อย (เพราะต้องขับทางไกล) กับการทำแอร์สักหน่อย... มาตอนนี้... อะไร ๆ ก็พัง... ขับไม่ได้เลย... แล้วพี่ชายมันก็ทิ้งไม่สนใจใยดีกับรถคันนี้อีกเลย... แล้วงานนี้... อิชั้นจะเอาเงินที่ไหนไปซ่อมรถ.... แล้วถ้าไม่มีรถลงไป อิชั้นจะขนสมบัติพัสถารลงไปกระบี่ยังไง... ตลกจริง ๆ... หึหึ  == แก๊กสาม == .... จู่ ๆ พี่สาวสุดที่เลิฟของอิชั้น ก็ตัดสินใจไปทำงานที่นิวซีแลนด์แบบปัจจุบันทันด่วน ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนไม่เคยคิดมาก่อน... ไม่ว่าจะมีเพื่อนสนิท คนรู้จัก ผู้หลักผู้ใหญ่ที่ไหนมาชวน มาตื้อก็ตาม แต่... คราวนี้ตัดสินใจไปแน่นอน ตลกไม๊ล่ะค่ะ... ไม่เท่านั้นนะ เมื่อวานพี่แกไปทำพลาสปอร์ตเรียบร้อยโรงเรียนเจ๊กไปแล้วด้วย... แต่ค่อยยังชั่วหน่อย ที่งานนี้มีเพื่อนสนิท (ก็เจ๊กอล์ฟที่เคยพากันหัวเราะกับการหลงทางกันทั้งวันนั่นล่ะ) ร่วมเดินทางไปด้วย เลยหมดห่วงไปนิด... และที่น่าตลกไปกว่านั้นก็คือ... ไม่มีใครอยู่ช่วยแม่ขายของสิคะ... งานนี้หวยดันมาออกที่อิชั้น โดยพี่สาวบอกว่า ไม่ต้องไปทำร้านกระบี่ แต่ให้อยู่ช่วยแม่แทน... เอาล่ะสิ... อะไรจะโคดตลกไปกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว... แบบนี้ได้ไงล่ะ... เกี่ยวอะไรกะตูวะเนี่ย... .... ร้านที่อิชั้นลงทุน ลงแรงสร้าง ทุ่มเทไปหมดตัว หมดหัวใจ สุดแรงเกิดแบบนี้ เสียทั้งเงิน ทั้งหยาดเหงื่อ และน้ำตา... จู่ ๆ มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอ ที่จะให้อิชั้นทิ้งมันไปซะดื้อ ๆ... ตลกจังเลยนะคะ... ตลกจนอิชั้นหัวเราะจนน้ำตาเล็ดแล้วค่ะ.... หึหึ แต่ใจนึงก็อดเป็นห่วงแม่ไม่ได้... กลัวจะไม่มีใครช่วยแม่ที่ร้าน แล้วลูกชายคนโตสุดสวาทขาดดิ้นของแม่ ก็ช่างพึ่งพาได้ซะเหลือเกิ๊นนนน แล้วน้องชายคนเล็กก็ต้องไปเรียนหนังสืออีก... เฮ้อออ.. .... ตอนนี้อิชั้นก็ภาวนาแต่ว่า... ขอให้พี่ชาย ที่มันโตแต่ตัว จะคิดอะไรได้บ้าง แล้วหันมาเหลียวแล เอาใจใส่ ดูแล ช่วยเหลือแม่ เป็นหูเป็นตา คอยหยิบจับอะไรที่ร้านบ้าง... แล้วถึงเวลาแล้ว ที่ควรจะต้องคิดอะไรได้บ้างสักที... และก็ขอให้น้องชาย ตั้งใจเรียนอย่างเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ดีแตกซะก่อน และกลับจากมหาลัยก็ช่วยเหลือแม่ ดูแลแม่บ้าง .... แต่ถึงยังไงซะ น้องชายก็ยังน่าห่วงน้อยกว่าพี่ชายซะด้วยซ้ำค่ะ เพราะที่ผ่านมา น้องเล็กก็ยังคิดอะไร ยังคอยเป็นห่วงเป็นใย ช่วยหยิบจับในร้านได้มากกว่าพี่ชายเยอะเลย งานนี้อะไร ใคร จะเป็นยังไงต่อไป... ก็ต้องคอยดูกันอีกสักเดือน 2 เดือนนี้ล่ะค่ะ... หลังจากที่พี่สาวเดินทางไปนิวซีแลนด์แล้ว... และหลังจากที่อิชั้นลงไปทำร้านของอิชั้นที่กระบี่ต่อ... และหลังจากที่แม่จะต้องอยู่กับลูกชายสุดที่เลิฟทั้ง 2 คนตามลำพัง...  เอิ๊กกกก..... ๆ ๆ ... อั่ก ๆ ๆ ๆ อั๊กแอ่... ช่างตลกเสียจริงหนอ... ชีวิตเรา... ฮิ๊วววว..!! อู๊ยยยยยย... ขำจัง... ขำจริ๊งงงง... ขอขอบคุณคลิปวีดีโอ ฮา ๆ น่ารัก ๆ ชุดนี้... จาก //www.tidtak.com..... ที่ดูทีไร กี่รอบ ๆ ก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้ค่ะ... ขำโคด ๆ ... และทึ่งในการลงทุนของเค้าจริง ๆ ค่ะ และขอบคุณดอกไม้สวย ๆ จากพี่หนี่ฯ แพรวขวัญ และคุณ thattron และโค๊ดใส่ บีจีกิ๊บเก๋จากคุณพลอยสีรุ้งค่ะ   แวะเยี่ยมชม ทักทายกันได้ที่นี่นะคะ //www.hydradivers.com
 สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โดย: kate IP: 125.25.204.31 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:02:40 น.
=หวัดดียามบ่ายค่ะน้องสาวคนดี
ชีวิตคนเรามักจะไม่โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไปนะค่ะ แต่เราก็สามารถสรรหากลับกุหลาบมาโรยได้ง่ายเช่นกันนะค่ะ ก็คือความสดใสที่สร้างจากใจเราไงค่ะคนดี พี่สาวเข้าใจค่ะ..ความสุขเปลือกนอกที่หัวเราะพร้อมกับก้อนตีบตันภายในนั้นเจ็บปวด แต่ถ้าเราแข็งแกร่งสู้ๆๆต่อไป ชีวิตคนเราถ้าไม่ไร้แรง..ย่อมมีหนทางให้วิ่งต่อได้ยาวไกลเสมอนะค่ะ น้องสาวยังมีคนรอบข้างที่น่ารักห่วงใยเสมอนะค่ะ... และจิตใจที่สดใสช่วยสร้างหัวใจที่อ่อนล้าได้ดีเสมอนะค่ะ พี่สาวอยู่เคียงข้างเสมอนะค่ะ ห่วงใยเราจังเลยค่ะน้องสาวคนดี คิดถึงนะค่ะ  โดย: catt.&.cattleya IP: 58.9.70.41 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:21:20 น.
ตามมาขำด้วยคนนะ
เจอแก๊กสุดท้ายนี่ต้องปล่อยเสียงหัวเราะเลย 5555  แล้วขอขอบคุณที่ตามไปฟังเพลงที่ blog มา  โดย: ถปรร
 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:23:25 น.ง่ะ ขำก็ได้ค่ะ T T
เป็นกำลังใจให้กับเรื่องขำๆที่เกิดขึ้น ขอให้ผ่านมันไปได้นะคะ หลังฝนมาฟ้าจะสดใสค่ะ โดย: Chollaphin
วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:57:09 น.ว่าจะเข้ามาเตะเจ้าของบ้าน
   เออเน๊อะ...อะไรจะก๊ำกรรมขนาดนี้ เรื่องพี่เรื่องน้องเนี่ย เซ็งโคตะระ ตัดก้อไม่ได้ ขายก้อไม่ขาด มานั่งข้างๆเงียบๆเป็นเพื่อนกัน  โดย: ฟ้าคงสั่งมา
วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:16:14 น...แวะมาทักทายตอนเย็นค่ะน้องรัตน์ยังไม่อ่านหรอกค่ะ ตอนนี้ยังนั่งทำงานหัวหมุนอยู่แอบย่องมาหาหนูก่อน แล้วกลับบ้านค่อยไปนั่งขำ อิอิ สบายดีนะคะ...
โดย: ratchy69(พี่อ๋อยค่ะ) IP: 203.146.139.179 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:24:42 น.
หวัดดีค่ะ
เป็นแอนเหรอ เหอะๆ ตลกไม่ออกค่ะ เครียด สะสม หมักหมม อยู่เป็นนานแน่ๆ เลย คุณ จขบ. เก่งจังค่ะ ที่ทำใจให้เป็นเรื่องขำได้ .. ปล.ขอบคุณที่แวะไปเที่ยวที่บล็อกนะค่ะ โดย: thattron
วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:50:27 น.เป็นการตลกที่แอบประชดนิดๆ น๊าน้องรัตน์ ...
แต่เข้าใจเลยจ้ะว่าแต่ละเรื่องมันก็น่าขำหรอก ถึงจะไม่ขำออกมาเป็นเสียงหัวเราะ แต่คงเป็น การขำออกมาพร้อมกับน้ำตา และคิดว่า "ทำไมถึงต้องเป็นเรา " ... เอ๊า ไม่รู้จะพูดอะไรให้แล้ว เพราะมาทุกครั้ง พี่ก็พูดทุกครั้งเลยว่า สู้ๆ ... เชื่อน่าว่าคนเราไม่มีวันจม ถ้าหากว่าใจเราไม่จม ไปตามสิ่งต่างๆ รอบตัวเราน๊า ... สู้เฟร้ยยยยยยยยยย  โดย: JewNid
 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:08:12 น.555+
อย่างขำอ่ะคะ บลอกนี้ตลกจัง ชอบ ๆๆๆๆๆ  โดย: ตัวแสบมาเยือน
วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:55:44 น.คุณรัตน์ เรื่องแต่ละเรื่องตลกเหมือนกันนะ แต่เป็นตลกร้าย (มาก) ทั้งนั้นเลย
 ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ทำ อย่าไปเครียดกับมันเลยนะ แวะไปดู website มาแล้ว เห็นนางแบบหน้าแฉล้ม(คุ้นนะคนนี้) พายเรือใหญ่เลย กำลังรอดูในส่วนของห้องพักอยู่ โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา
วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:32:03 น. สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายพร้อมกับส่งความสุข อยากจะบอกว่าขอบคุณมากค่ะที่แวะไปทักทายกัน ขอให้มีความสุข มากนะค่ะ โดย: Hawaii_Havaii
วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:05:41 น.ถ้าเรายิ้มรับ หัวเราะสู้กับปัญหาได้ทุกเรื่อง ปัญญาในการแก้ปัญหาจะเกิดเองค่ะ
พี่ยีน บัดดี้ นู๋ลิน ฮิปปี้ มาทักทายนะคร๊าบ   โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ
วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:38:55 น.น้องรัตน์ คนเก่ง
พี่คิดอย่างนี้จริงๆ นะคะ .... อย่างน้อย หนูก็เรียบเรียง ปัญหาเป็นข้อๆ และจัดเป็นหมวดหมู่ .... แทรก หัวเราะ ไว้ เป็น ระยะๆ ต้องคนเก่ง และ แกร่งเท่านั้น ถึงจะทำแบบนี้ได้นะคะ น้องรัก เอาแรงใจรายวันไปเยอะๆ นะคะ คนดี โดย: ประกายดาว
วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:41:15 น.แวะมาหาด้วยความคิดถึงค่ะ...น้องรัตน์สบายดีนะคะ...ช่วงนี้งานยุ่งจริง ๆ
มาเปิดดูบ้านของตัวเองอีกที...ถูกต่อว่ามาเต็มเลย ว่าแล้วเดี๋ยวจะหาเวลาซ่อมแซมบ้านซักที สัญญา...นะว่าจะเข้ามาเยี่ยมบ่อย ๆ ...คิดถึงจ้ะ โดย: nissan4848
วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:42:54 น.แวะมาส่งกำลังใจจ๊ะ เด๋วพี่ลาออกไปช่วยงานคุณแม่น้องรัตน์นะครับ ฮิฮิ แค๊กๆๆ ( เกรงใจพี่บ่าว ฮิ )
วันก่อนแวะมาอ่านคำคมของรัตน์ในบล็อคที่แล้วนะ แต่ไม่ได้เม้นท์ว่ะ เด๋วย้อนกลับไปเม้นท์ก่อน เด๋วทำลิงค์ร้านดำน้ำให้นะครับ ( มีแบนเนอร์ใหม๊ จะได้สวยๆ ) โดย: joblovenuk
วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:58:12 น.คิดถึงน้า..ยังมะลืมกันจ้า
 ดีใจที่ยังยิ้มสุ้ได้นะจ๊ะ....ตอนนี้คนแถวนี้เค้าไปเรียนดำน้ำเหมือนกัน.... แต่เค้าไม่ได้บอกพี่หรอกนะ โดย: พี่โม IP: 202.91.19.192 วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:19:14 น.
อ่านแล้วเหนื่อยแทนน้องรัตน์ ชีวิตมันทำไมมีแต่ทุกข์
สู้ๆเข้าไว้นะน้อง พี่เอาใจช่วย รวยๆๆๆๆๆๆ โดย: yadegari
วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:47:54 น. โดย: Hawaii_Havaii
วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:29:43 น.อืมม์...ชีวิตก็แบบนี้แหละนะ
พยายามคิดซะว่า ทุกข์..สุข..อยู่ที่ใจ บอกใครต่อใครแบบนี้ แล้วก็บอกตัวเองไปด้วย ***** ขอบคุณที่แวะแปะคำอวยพรค่ะ โดย: นัทธ์
วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:31:11 น.
โดย: catt.&.cattleya IP: 58.9.250.188 วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:18:52 น.
ความรัก ทำให้เกิดเสียงถอนหายใจและน้ำตา ความรัก ทำให้เกิดความศรัทธา และการช่วยเหลือผู้อื่น ความรัก คือความฟุ้งซ่านทั้งปวง มารวมกัน ♣♣♣♣♣♣♣♣ สวัสดีค่ะเจี๊ยบมาขอบคุณค่ะที่ไปทักทายกันอย่างสม่ำเสมอ ถึงแม้ว่าจะเป็นการ Copy แล้วเอาไปแปะไว้เหมือนกันทุกบ้าน อย่าโกรธน่ะค่ะ แต่รับรองค่ะว่าเจี๊ยบอ่านทุก Blog ยกเว้นที่มี ข้อมูลเยอะ ๆจะขอติดไว้ก่อนแต่จะจดชื่อไว้แล้ววันหลังก็จะเข้า ไปอ่านค่ะสำหรับคืนนี้ Goodnight หลับฝันดีน่ะค่ะ Bye Bye รายาสุรีย์ โทณะวณิก (เจี๊ยบ) วันเสาร์ที่ ๑๔ กรกฏาคม ๒๕๕๐ ♣♣♣♣♣♣♣♣ โดย: Jeab (rayasuree2526
) วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:44:45 น.ถึงจะเป็นตลกแบบร้ายๆ ก็ยังดีที่เป็นตลกนะรัตน์นะ
 โดย: ลุงแมว
วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:58:54 น.วันนี้มาขอบคุณค่ะ
 ที่กรุณาช่วยดูแลบ้านและฝากความคิดถึงไว้ ได้หยุดอีก 2 วัน จันทร์-อังคาร พรุ่งนี้จะไปเที่ยวทะเล  ไปด้วยกันไหมคะ  โดย: เพียงแค่เหงา
วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:01:25 น.น้องรัด..พี่แนนขำสุดๆเลย หัวเราะก๊ากๆๆเลยค่ะ
โดย: พี่แนน (ซ่อนทรายแก้ว) (ซ่อนทรายแก้ว
) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:18:12 น.:-) แวะมาขอบคุณสำหรับเค็กก้อนหญ่าย...และคำอวยพรวันเกิดนะเจ้าคะ
...เป็นกำลังใจให้...สู้ๆ ...ขอให้กิจการรุ่งเรือง ร่ำรวย......นะเจ้าคะ (เก็บตังค์ไปดำน้ำดีฝ่า...ไปทะเลกันดีฝ่า...) โดย: julyea
วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:26:32 น.คำประพันธ์ประเภทร้อยกรอง จึงมีความไพเราะงดงามและมีคุณค่าในแง่สอนใจ หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก) มยุราฟ้อนหาง ดูดูท่า อย่าเลินเล่อ เผลอบ่อยบ่อย คุมคุมใจ ไว้อย่าปล่อย ไปปร๋อปร๋อ เหมือนเหมือนอย่าง ทางที่เป็น เช่นพอพอ ตรองตรองใจ ที่ในข้อ ให้ควรควร เปรียบเปรียบว่า บุตรภรรยา คนใช้ใช้ ปล่อยปล่อยปละ ละให้ ฮึกหวนหวน เฉยเฉยเสีย ไม่สั่งสอน ข้อนชวนชวน กล้ากล้านัก มักก่อกวน จะแรงแรง มีมีแต่ ต่างจะดื้อ ถือปึ่งปึ่ง ข้อนข้อนข้าง วางข้อขึง ขึ้นแข็งแข็ง คล้ายคล้ายช้าง ห่างขอ มักแคลงแคลง ชวนชวนชัก มักระแวง จงจำจำ ♣♣♣♣♣♣♣♣ สวัสดีค่ะ เจี๊ยบมาขอบคุณที่เข้าไปทักทายกัน และเข้ามา Goodnight หลับฝันดีน่ะค่ะ รายาสุรีย์ โทณะวณิก (เจี๊ยบ) วันที่ ๑๖ กรกฏาคม ๒๕๕๐ ♣♣♣♣♣♣♣♣ โดย: Jeab (rayasuree2526
) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:16:50 น.แวะมาทักทายและให้กำลังใจนะคะ ... คนเราจะเจ๋งไม่เจ๋งก็อยู่ตรงที่จะยิ้มหรือจะร้องไห้เมื่อความทุกข์มาเยือนนี่แหละค่ะ ยิ้มสู้ไว้และมองโลกในแง่ดีแบบที่คุณรัตน์มองนะคะ ทำดีที่สุด ใจเย็นๆ ค่อยๆ คิด ทุกอย่างมีทางแก้ ...แล้วมันจะค่อยๆ ดีขึ้นเองค่ะ
" เป็นการง่ายยิ้มได้ไม่ต้องฝืน เมื่อชีพชื่นเหมือนบรรเลงเพลงสวรรค์ แต่คนที่ควรชมนิยมกัน ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา " เดี๋ยวส่งกำลังใจอีกกล่องใหญ่ล่องทะเลเหนือไปให้คุณรัตน์ที่กระบี่นะคะ...สู้ๆๆๆๆ ค่ะคนเก่ง โดย: the Vicky
วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:42:29 น.ยังไม่มีเวลามากพอที่จะอ่านจนจบ
แต่ก็ขอเม้นท์ ทักทายไว้ก่อน เดี่ยวจะกลับมาอ่านใหม่ คงสบายดีนะครับ โดย: กุมภีน
 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:30:01 น.กะว่าจะแวะมาขอบคุณที่เอาเค้กไปให้เป่าวันเกิดซะหน่อย แต่งานมันยุ้งยุ่ง...จนลืมแม้กระทั่งวันเกิดของตัวเองไปเลยง่ะ
เค้กอร่อยมาก ๆ ขอบคุณที่แวะมาอวยพรวันเกิด มาช้ายังดีกว่าไม่มานะค่ะ  โดย: เจกเบ่ง
วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:09:29 น.แวะมาทักทาย ด้วยความคิดถึง
//singleroom.pantown.com/ โดย: ป้าอิง IP: 203.158.221.227 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:12:20 น.
และแล้ว ร้านก็ตกเป็นของตูรรร
 ลงมาน่ะเว้ย ไม่งั้น เจอยึดทรัพย์ (ประกาศจาก คมช. คุณแม่ช่วย) โดย: hydrabrothers IP: 124.81.108.46 วันที่: 29 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:16:18 น.
เอ๊ยย เมื่อไหร่จะ update เสียที นานมากแล้ว ลูกค้ารอ แห้งแล้ว
โดย: Big brothers IP: 117.102.84.206 วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:19:18:01 น.
|
largeface
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] บางครั้ง..... เปรี้ยวอย่างมะนาว.... บางคราว..... หวานปานน้ำผึ้ง.... บางที..... ก็ทะลึ่งอย่าบอกใคร... อิอิ     
Group Blog All Blog
Friends Blog
|
||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||||||
ขอบคุณทุก ๆ ท่านมาก ๆ ค่ะ ที่แวะมาทักทาย