Bloggang.com : largeface - .｡✿*ﾟ’ﾟ✿｡.:* มาร่วมชื่นชม... ชื่นใจ... กับผลงานจากแรงใจรายวัน ด้วยกันนะคะ... .｡✿*ﾟ’ﾟ✿｡.:*

.｡✿*ﾟ’ﾟ✿｡.:* มาร่วมชื่นชม... ชื่นใจ... กับผลงานจากแรงใจรายวัน ด้วยกันนะคะ... .｡✿*ﾟ’ﾟ✿｡.:*

.... ก่อนอื่นเลยนะคะ... อิชั้นต้องกราบขออภัยบรรดาญาติ พี่ น้องทุกท่านจากใจเลยนะคะ ที่ไม่ได้แวะไปทักทายน่ะค่ะ เนื่องจากว่า ติดภารกิจใหญ่หลวงค่ะ... แล้วอยู่ในสถานที่ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำประปา และไม่มีแม้กระทั่งน้ำทั่งน้ำบาล หรือน้ำสำหรับอาบน้ำในบางวันค่ะ....

วัน ๆ ก็อาศัยเอาแต่แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ และอาศัยเอากะละมัง หรือถังน้ำออกมาวางตามชายคา รองน้ำฝนไว้พอใช้ล้างหน้า ล้างตา ใช้ล้างจานบ้าง ก็เท่านั้นล่ะค่ะ แล้วความสะดวกสบายอื่น ๆ ก็คงไม่ต้องพูดถึงหรอกนะคะ...

หวังว่าทุก ๆ ท่านคงจะเข้าใจกัน และอย่าเพิ่งเคืองกัน หรือหนีหน้า หายตากันไปก่อนนะคะ.... รอไว้อะไร ๆ ลงตัวเมื่อไหร่ จะรีบมาแน่นอนค่ะ.... สัญญา

.... แล้วก็ขอกราบขอบพระคุณทุก ๆ ท่านอย่างมากมายล้นพ้นเลยค่ะ สำหรับกำลัง และเมตตาจิตที่บริจาคกันเข้ามาอย่างเปี่ยมล้น... ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ

ตอนนี้อิชั้นได้รับรู้ และซาบซึ้งหมดทุก ๆ กำลังใจ และก็ยังรับไว้อยู่ในอ้อมใจดวงน้อย ๆ นี่อยู่เสมอนะคะ....

ถึงได้มีแรงสู้ไม่ถอยนี่ยังไงล่ะค่ะ.... แล้ววันนี้อิชั้นก็มีอีกหนึ่งความภูมิใจมาอวดค่ะ....ที่สร้างขึ้นจากแรงกาย แรงใจที่มีมากมายอย่างไม่รู้หมดนี่ล่ะค่ะ

.... พอดี วันนี้มีโอกาสดี ได้เข้าอินเตอร์แป๊บนึงค่ะ

เลยดีใจ ที่พอมีโอกาสมาส่งข่าวบ้าง จึงรีบแจ้น ๆ ๆ .... มารายงานนี่ล่ะค่ะ....

(((หลายท่านอาจสงสัยว่า นี่ขนาดแป๊บนึงยังอุตส่าห์มามาเม้าท์ยาวเหยียดได้ขนาดนี้... เหอ ๆ แบบว่า อิชั้นเตรียมตัวมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ วันนี้ก็ Copy ใส่อย่างเดียวค่ะ)))

อ้อ... ปรกติ อยู่ทะเลมาเป็นปี ไม่เคยมีใครทักว่าดำเลยแฮะ.... แต่คราวนี้ลงไปร้านไม่กี่วันเอง กลับขึ้นฝั่ง ทำไมมีแต่คนบอกว่า "ดำปี๋ ๆ ๆ กันทั้งคู่"...

วูบแรกที่เจอหน้าแม่พี่บ่าว แม่ทักว่า... "อู๊ย... ทำไมดำแรงนักล่ะลูก นี่ป๋าเอ็งก็บอกว่า ไอ้ 2 คนนั้นมา ตัวดำปี๋เลย"... เหอ ๆ

วันรุ่งขึ้น อิชั้นส่องกระจก แล้วสบถคนเดียวเบา ๆ .... "เฮ้อ... ทำไมหน้าดำจังวะ".... ทันใดนั้น เสียงแม่ดังมาจากข้างหลัง... "มันดำทั้งตัวแหล่ะลูกเอ๊ย ใช่แต่หน้า".... (((ฮา)))

อิชั้นเลยแคลงใจ ถามแม่ไปว่า... "ทำไมหรอแม่ มันดำมากหรอ ปรกติอยู่มาเป็นปี ไม่เคยทักว่าดำ"....

แม่ตอบให้อิชั้นชื่นนนนน....จาย ว่า... "อื้อ... ดำลูก ดำมากเลย ไม่เคยเห็นดำขนาดนี้เลย ทำไมล่ะลูก ไม่มีเสื้อแขนยาว ไม่มีหมวกใส่กันหรอลูก" 55555555555555

=================================================

จากวันก่อน ที่ฟ้าฝนเริ่มจะเป็นใจ และเห็นใจกันบ้าง อิชั้นกะพี่บ่าวก็ไม่รอช้าหรอกค่ะ รีบขนข้าวของเครื่องใช้ ที่จำเป็นนิด ๆ หน่อย แล้วก็สั่งของลงไปทันที.... ชุดแรกก่อนค่ะ... เอาเท่าที่จำเป็น ๆ ต้องใช้จริง ๆ ก่อน

โดยงานนี้อิชั้นเปรียบเหมือนเจ้าหญิง ที่มีบอร์ดี้การ์ด คอยอารักขาเลยค่ะ... อิอิ.... เพราะลำพังแมงกะไซค์คันแค่นี้ ไม่มีปัญญาขนของไปหมดหรอกค่ะ... อิชั้นเลยต้องขึ้นรถ 2 แถวอ่าวนางไปค่ะ ส่วนพี่บ่าวก็ขี่แมงกะไซค์ตาม...

นั่งเรือไป ตื่นเต้นดีใจไปค่ะ จะได้กลับไปทำร้านแล้ว เย่ ๆ .... เราจะมีร้านใหม่....

ไปถึงวันแรก ยังไม่ได้ลงมือทำอะไรหรอกค่ะ นอกจากเคลียร์ข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัว ... ที่หลับที่นอน... แล้วก็ทำความสะอาดครัว ขนข้าวของมาล้าง ๆ ๆ....

.... วันรุ่งขึ้นนั่นล่ะค่ะ ถึงจะได้ลงมือทำงานจริง ๆ จัง ๆ กันสักที...

ก็เริ่มจากการรื้อ ๆ ๆ ซากของเก่าทิ้งก่อนน่ะค่ะ...

พักใหญ่ ๆ ... ก็เกือบเรียบร้อย

เหลือแต่พวกโครงสร้าง ที่ต้องรื้อ งัด ถอน งานนี้ พี่บ่าวรับไปเต็ม ๆ คนเดียวค่ะ.... อิชั้นไม่มีเอี่ยวด้วยหรอกค่ะ...

ไม่ใช่ว่าไม่อยากช่วยนะคะ... แต่ไม่อยากเดี้ยงอีกค่ะ... เพราะไม่ไว้ใจโครงสร้างที่ผุพังค่ะ ขนาดแค่เดี่ยวเฉี่ยว ยังสะเทือนเลย แล้วขืนอิชั้นแบกน้ำหนักตัวอันน้อยนิด เฉียด ๆ 80 กิโล ขึ้นไป.... หึหึ... คิดกันเอาเองว่าจะหมู่รึจ่า

อิชั้นขอให้พี่บ่าวอยู่ (ทำงาน) ข้างบน ส่วนอิชั้นขออยู่ (ทำงาน) ข้างล่างดีกว่านะคะ....

เมื่อรื้อออกมา ก็กลายเป็นขยะกองท่วมหัวเลยค่ะ จะกำจัดวิธีไหนก็ไม่ได้ค่ะ.... นอกจาก... วิธีนี้เท่านั้นค่ะ

เฮ้อ...!!!...สนุกจังเลยค่ะ... หมดเรี่ยวหมดแรงไปตาม ๆ กันค่ะ

กว่าจะเคลียร์ได้เกือบทั้งหมด ก็เล่นเอาแย่เหมือนกันค่ะ.... แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี และด้วยความรวดเร็ว ภายในครึ่งวันค่ะ... เหนื่อยมาก ๆ แต่สนุกสนานกันดีทั้ง 2 คนค่ะ

แต่ยังไม่ทันจะเรียบร้อยดี... ฝนก็ทั้งท่า กระหน่ำมาอีกแล้วค่ะ.... เฮ้ออออ..!!

พอมีเวลาว่าง พี่บ่าวก็ฟิตหุ่น ออกกำลังตลอดค่ะ เพราะต้องเตรียมไว้รับงานหนัก ดังนั้นร่างกายต้องฟิตเปรี้ยะ ๆ ค่ะ... 555555555

ใช้เวลาเคลียร์สถานที่ 1 วันค่ะ.... วันรุ่งขึ้น...ออกไปรับของที่สั่งมาอีกระลอกนึง.... โดนค่าเหมาเรือไป 2 เที่ยว เที่ยวละ 500... เซ็งโคด ๆ รับไม่ได้จริง ๆ ค่ะ กับค่าเรือ....

จากเดิมเหมาเที่ยวละ 300.... (ค่าหัวคนละ 60 บาท) แต่นี่พอมา ค่าเรือขึ้นเป็นคนละ 100 บาท ค่าเหมา ก้เลยกลายเป็นเที่ยวละ 500.... คิดได้ไง... ค่าน้ำมันก็ถูกลงจากเมื่อไฮซีซั่นก่อนอีก

....ไม่เห็นใจกันบ้างเลย แบบนี้ คนเรือรวยคนเดียวเลยค่ะ ส่วนผู้ประกอบการรายย่อยอย่างเรา ๆ ก็ตายหยังเขียด....

เมื่ออุปกรณ์พร้อม... คนพร้อม... จะรออะไรกันล่ะค่ะ... ก็ลงมือกันได้เลย

หลังจากขุดหลุม สำหรับตอม่อกันเรียบร้อย ครบ 4 มุมแล้ว... ฝนก็กระหน่ำลงมาอีกระลอกค่ะ

รอฝนซาแล้ว....ก็รีบลงตอม่อกันเลยค่ะ.... กลัวว่าฝนจะตกหนักอีก

โชคดีที่ 3 วันแรก ได้พี่ชายพี่บ่าวจากตรัง มาช่วยค่ะ... ไม่งั้น ลำพัง เรา 2 คนก็คงไม่มีปัญญาหรอกค่ะ

เพราะเรื่องโครงสร้างนั้นสำคัญ ถ้าไม่มีคนช่วย มีหวังร้านคงเบี้ยว ๆ บูด ๆ แน่ ๆ เลย

ต้องรอปูนในหลุมแห้งก่อน.... ถึงจะทำโครงสร้างต่อได้.... พวกเราก็ไม่ปล่อยเวลาให้หลุดลอยไปเปล่า ๆ หรอกค่ะ.... จึงไปนั่งปอกเปลือกต้นสนกันพลาง ๆ ให้พร้อมใช้งานค่ะ...

== สำหรับการเริ่มลงมือวันแรก... ได้เท่านี้ ก็พอได้ชื่นใจค่ะ... ==

วันต่อมา 2 หนุ่ม ก็รีบทำกันต่อ ตั้งแต่เช้าตรู่เลยล่ะค่ะ...

.... อิชั้นตื่นมา ก็เจอภาพนี้แล้วค่ะ

แต่.... ไม่ทันไร ฝนก็เทกระหน่ำลงมาอีกเช่นเคย... นี่ถ้าไม่ติดว่าฝนตกหนัก ก็คงจะได้งานกันมากกว่านี้น่ะค่ะ... นี่ขืนฝนตกทุกวัน ก็แย่เลย

หลังจากฝนหยุดตก ก็ลงมือทำงานกันต่อทันทีค่ะ...ต่างคนก็อยากให้เสร็จเร็ว ๆ ใจจะขาด ดังนั้น คำว่าเหนื่อยจึงไม่มี สำหรับพวกเราค่ะ (((ทั้ง ๆ ที่เหนื่อยอิ๊บอ๋าย... หึหึ)))

สำหรับอิชั้นแล้ว พอเหนื่อย ๆ เครียด ๆ อิชั้นก็ออกเดินมานั่งพัก ชมวิว ชมอะไรสวย ๆ งาม ๆ หน้าหาดคนเดียวค่ะ... แต่ 2 หนุ่มนั่นหรอ... หมดสิทธิ์... อิอิ

แม๊.... หายเหนื่อย หายเมื่อย ไปได้แยะเชียวค่ะ... อิอิ (((อยากรู้จัง ว่าเค้ากำลังดูอะไรกันอยู่)))

มืดค่ำ.... ก็ยังไม่เลิกค่ะ... หาสปอร์ตไลท์ มาต่อ ให้พอมองเห็น ทำงานกันได้ค่ะ.... แต่ทำได้สักพักเดียว ก็ต้องเลิกค่ะ เพราะพี่ชายพี่บ่าว... ดันเอาค้อนไปตอกหัวแม่มือ แทนตะปูซะนี่.... งานนี้เลือดตกยางออกกันเลยค่ะ

และแล้ว ฟ้าฝนก็เข้าข้างคนน่ารักค่ะ 555555555555.... ให้เช้าต่อมา อากาศดี๊...ดี.... แจ่มใส ฟ้าแจ้งแจงแวงมาก ๆ ค่ะ...

พวกเราก็รีบลุยกันต่อค่ะ... (((ที่จริง 2 หนุ่ม เค้าตื่นกันมาทำตั้งแต่เช้าตรู่ ก่อนอิชั้นตื่นอยู่แล้วน่ะค่ะ... อิอิ)))

สำหรับการลงมือสร้างร้านใหม่.... วันที่ 3... ได้เริ่มมุงหลังคาแล้ว ก็ถือว่าเร็วเหมือนกันค่ะ เพราะทำกันแค่ 2 คน...

ข้างบน ช่างล่าง.... ช่วยกัน ... ช่วยกันค่ะ.... เพื่อร้านใหม่ของเรา เย่ ๆ ๆ ....

พี่ชายพี่บ่าว ช่วยทำจนได้หลังคา 1 ด้าน... เช้เารุ่งขึ้น ก็กลับบ้านแล้วค่ะ... ที่เหลือ ทิ้งไว้ให้จัดการกันต่อเองแล้วกันนะ... หึหึ

งานนี้... พี่บ่าวก็รับไปเต็ม ๆ คนเดียวค่ะ... (((น่าสงสารจัง))) อิชั้นขอเป็นลูกมือ หยิบข้าวของอยู่ข้างล่าง... คอยหาข้าว หาน้ำให้แล้วกัน...

.... ที่สำคัญเลยก็คือ.... งานแผนกแม่บ้านนี่ ขาดไม่ได้เลยค่ะ... ต้องทำตลอดเวลา ทั้งวันค่ะ... เพราะพี่บ่าวชอบสร้างขยะให้อิชั้นรกหูรกตาค่ะ อิชั้นก็ตาม กวาด ๆ ๆ ๆ เก็บ ๆ ๆ ๆ.... และบ่น ๆ ๆ ๆ... อิอิ

กวาดจนพื้นสึก.... กวาดท้างงงงง...วัน... ไม่รู้จะหวาดหาอะไรนักหนา เฮ้ออ.... เพิ่อนพี่บ่าว เดินผ่านไปกี่ที... ก็บอกว่า เห็นกวาดทุกที... เลยตะโกนถามว่า... "นี่ ๆ จะกวาดหาเลขรึไง เจ๊!!... ว่าง ๆ ไปกวาดที่ร้านมั่งนะ"

..... รึบางคนก็ถามพี่บ่าวว่า ... "นี่มรึงไปหามาจากไหนวะ หามาให้กรูคนนึงสิ กวาดทั้งวันแบบนี้".... ส่วนบางคนก็บอกว่า.... "พอมั่งเหอะ กวาดบ่อยเกินไป เห็นแล้วเวียนหัวว่ะ".... ส่วนพี่บ่าว ก็เอาแต่ขำ ทุกที ที่อิชั้นจับไม้กวาด... ส่ายหัว...แล้วก็บอกว่า... "นี่ ๆ แม่คู๊ณณณณ.... จะกวาดอะไรกันนักกันหน๊า...." แล่วววววกัน... 55555555

ก็สำหรับอิชั้นนี่... จะยังไงไม่ว่าค่ะ เรื่องความสะอาดนี่ต้องมาก่อน.... ถึงจะอยู่ด้วยกันได้

วางจากไม้กวาด ก็ต้องคอยวิ่งไปผูกรอก... ส่งหญ้าคา มุงหลังคาให้พี่บ่าวค่ะ.... รอกนี้ สั่งตรงมาจากนอก (โลก) ค่ะ... ช่วยทุ่นแรง (ปีนขึ้น-ลงได้แยะค่ะ) พี่บ่าวได้ดีมาก ๆ ค่ะ

รอกดี... รอกเท่ รอกทันสมัย.... ต้องรอกจากเชือกในล่อน แบบนี้ล่ะค่ะ

.... พี่บ่าวจะคอยหย่อนเชือกที่ผูกติดข้อมือเค้าไว้ข้างนึงลงมา.... แล้วก็ส่งเสียงเรียกเป็นระยะ ๆ... "จากจ้า...จาก"... ส่วนอิชั้นก็วิ่งไปผูกที่ปลายตับหญ้าคา แล้วก็กระตุก 2 ที เพื่อบอกว่า... "เฮ๊ย... เสร็จแล้วเว๊ย ดึงขึ้นไปได้แล้ว
... แล้วอย่าเรีบกบ่อย คนจะกวาดบ้าน" 55555555555

บ่ายแก่ ๆ ของทุกวัน พายุจะกระหน่ำอย่างแรงค่ะ... ลมแรงมากกกกกกกกกกกกกก.... แรงขนาดพัดให้อิชั้นเซได้ นี่น่ากลัวไม่ใช่เล่น ๆ นะคะ....

พี่บ่าวเลยต้องปีนลงมาค่ะ เพราะข้างบนจะอันตรายมาก... ทำต่อไม่ไหวค่ะ... เลยขอนอนเอาแรงก่อนแล้วกัน....

ดีใจมาก ๆ เลยนะคะ ที่เราพอมีที่นอนเล่น นั่งเล่น ไว้หลบแดดกันแล้วค่ะ... แรก ๆ ... ไม่สามารถหลบตรงไหนกันได้เลยค่ะ... นอกจากเผ่นเข้าห้องนอนอย่างเดียว ถึงจะหลบแดด หลบฝนได้....

แม๊.... อิจฉาคนมีความสุข สบายจริง... จริ๊งงงเลยค่ะ.... ไอ้เรารึก็ทำงานงก ๆ ๆ เหนื่อยแทบตาย... ดูสิ... (((แบบนี้เค้าเรียกว่าเหนื่อยแล้วพาลรึป่าวนะ...อิอิ)))

เข้าสู่ วันที่ 5 ค่ะ.... หลังคาถึงเสร็จเกือบจะเรียบร้อยทั้งหมด... คนเดินผ่านไป ผ่านมา... ก็จะคอยตะโกนมาว่า... "แค่แล่ว... แค้แล่ว..." (((แปลว่า...ใกล้แล้ว ใกล้จะเสร็จแล้ว"

เวลาอิชั้นได้ยินคำว่า... "แค่แล่ว... แค้แล่ว..." แม๊... ใจมันเต้นตูมตามค่ะ ดีใจ อยากจะกระโดดโลดเต้น กรี๊ด ๆ เลยค่ะ.... แบบว่าดีใจน่ะค่ะ จะได้มีร้านใหม่แล้ว... เย่ ๆ ๆ

.... ช่วงบ่ายแก่ ๆ หรือเย็น ๆ จะทำหลังคาไม่ได้เลยค่ะ.... เพราะลมแรงมาก ๆ ทุกวัน เลยต้องหางานอื่นทำกันค่ะ... ไม่ต้องห่วงค่ะ งานมีรออยู่เพียบบบ...

พี่บ่าวตัดกิ่งไม้ ที่ดูบดบังหน้าร้าน

ส่วนอิชั้น ปลูกต้นไม้ ดอกไม้สวย ๆ ค่ะ... เออดี... เหอ ๆ

แบบว่าอิชั้นจะเอาเมล็ดดอกดาวกระจาย มาปลูกในรูอิฐบล็อก ตรงบันไดทางขึ้นหน้าร้านค่ะ... จะได้มีดอกไม้สวย ๆ ไว้รับแขก...

.... ที่จริงอยากปลูกดอกอื่น ๆ ที่สีสวย ๆ สดใส ๆ มากกว่าค่ะ แต่มันไม่ค่อยขึ้นค่ะ เพราะดินที่ร้านเป็นดินทราย จึงเหมาะกับดาวกระจายที่สุด (มั๊งคะ)... รึใครทราบว่า มีดอกอะไร ที่ปลูกกับดินทรายได้อีกบ้าง รบกวนช่วยแนะนำหน่อยนะคะ... อิชั้นจะได้ไปเอามาปลูกค่ะ... อยากให้ร้านมีดอกไม้เยอะ ๆ สวย ๆ สดใส ๆ ค่ะ

พี่บ่าว จะทยอยเอาโต๊ะ-เก้าอี้ ไม่ไผ่ ไปโยนทะเลค่ะ... เพราะเชื่อว่าจะช่วยกำจัดมอดได้... เพื่อเตรียมตัวมาตั้งรับแขกไปพลาง ๆ ก่อน เพราะร้านเรามีหลังคา กันแดด กันฝนได้แล้ว... ดีใจจัง

ที่ไร่เลย์ คนจะเยอะแยะตลอดทั้งปี (((โคตรเยอะเลยอ่ะ))) ไม่ว่า หน้าโลฯ หรือไฮฯ... ว๊า... อยากให้ต้นไทร มีนักท่องเที่ยวมาก ๆ ตลอดทั้งปี แบบนี้มั่งจัง... หึหึ

วันที่ 6... ของการลงมือสร้างร้าน.... และกับการตกแต่ง ซ่อมแซมนิด ๆ หน่อย ๆ

และมันเป็น 6 วัน ที่เราทั้งคู่ มีความสุข และภูมิใจมาก ๆ เลยค่ะ.... ดีใจจังเลย...

เพียงแค่นี้ เราก็สามารถเปิดร้าน พร้อมรับลูกค้าได้แล้วค่ะ.... เพราะทำมากไปกว่านี้ ไม่ได้แล้วค่ะ เพราะหมดเงินแล้ว

ณ ตอนนี้ ทำกันได้แค่นี้ ถือว่าดีที่สุดแล้วค่ะ กับงบอันน้อยนิดที่เรามีอยู่.... ที่สำคัญเป็นงบที่ขอยืมมาจากพี่ชายคนโตของพี่บ่าว ซึ่งเป็นผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการมาโดยตลอดค่ะ... (((เกรงใจจัง... ไม่อยากรบกวน แต่เรายังมีไม่พอจริง ๆ )))

รอให้พอมีลูกค้าก่อน เราค่อยทยอย ๆ ทำเพิ่มเติมให้ดีกว่านี้ขึ้นไปเรื่อย ๆ น่ะค่ะ...

=================================================

แล้วหลังจากหมดห่วงเรื่องร้านไปเปอะนึงแล้ว ต่อไป พี่บ่าวก็จัดการกับเตียงตัวใหม่ค่ะ... 555555555555....

เนื่องจากตัวเก่า อิชั้นสังหารเรียบร้อย ลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่ใต้เตียงเรียบร้อยแล้ว ด้วยความตกใจค่ะ เลยกระโดดขึ้นไปบนเตียง มันจึงหักโคร๊มมมมม.....

เพราะลำพังแค่ค่อย ๆ คลาน ขยับตัวขึ้นไปนอนแต่ละที ก็โยก ๆ เยก ๆ ... จะแย่แล้วค่ะ

งานนี้นอกจากจะได้ร้านใหม่แล้ว... ยังได้เตียงนอนใหม่ที่แข็งแรง บึกบึน แล้วแถมสุดจะประหยัดอีกด้วยค่ะ.... ภูมิใจจริง จริ๊งงงง... อิอิ

(((พี่บ่าวบอกอิชั้นว่า.... "จะเอาไปลงทำไม รูปนี้ ไม่อายเค้าบ้างหรอ ทุเรศจะตาย เตียงแบบนี้ เอาไปโชว์ทำไม อับอายขายขี้หน้าเค้า"... แต่สำหรับอิชั้นแล้ว ไม่ได้รู้สึกอายเลยสักนิดค่ะ ที่ต้องนอนเตียงแบบนี้ มิหนำซ้ำกลับภาคภูมิใจอีกต่างหากค่ะ...เพราะมันเป็นเตียงของเรา... ถึงแม้ว่าเราจะนอนเตียงทุเรศ ๆ แบบนี้ แต่เราก็มีความสุข นอนหลับฝันดี เหมือนเตียงแพง ๆ อย่างดี ๆ เหมือนคนอื่น ๆ ล่ะน่า... เผลอ ๆ เราอาจหลับฝันดีกว่าด้วยซ้ำ... จริงไม๊คะ)))

=================================================

สำหรับอุปสรรคที่สำคัญของงานนี้ และงานต่อ ๆ ไป ที่น่ากลัวยิ่งกว่าฝนฟ้าเป็นไหน ๆ ก็คือ... เจ้าตัวนี้....

มันโหดร้าย เลือดเย็นมาก ๆ ค่ะ... แล้วทำยังไง ไปที่ไหน ก็หนีมันไม่พ้นค่ะ... ฝนตก ยังหลับได้ แต่เจ้ามดตะนอยนี้ หลบไม่ได้จริง ๆ ค่ะ.... มีทุกสถานที่

ถ้าหากโดนมันกัดแล้วล่ะก็.... ไม่เกิน 5 นาที... มันจะกลายเป็นแบบนี้ค่ะ....

(((ในรูปนี้คือ ต้นขาค่ะ... แล้วก็ขาอิชั้นเอง ไม่ใช่ขาหมู ไม่ต้องรีบสั่งข้าวเปล่ามาหรอกน่า... อิอิ... แบบว่านั่งอยู่ดี ๆ มันก็จะเดินมากัดงั่บ... เข้าให้ทะลุกางเกงค่ะ... สะดุ้งเฮือก ร้องจ๊าก ๆ ๆ)))

บวมฉึ่ง อะลึ่ง ๆ ...อิชั้นเคยลองเทียบดู ขนาดใหญ่กว่าเส้นรอบวงของกระป๋องนมสดตราหมี (แบบกระป๋องแบน ๆ )อีกนะคะ เคยเอามาเทียบกันดู....

แล้วก็โคดจะปวดมาก ๆ ๆ ๆ... มิหน้ำซ้ำยังคันสุด ๆ ๆ ชนิดที่ว่า เกากันเลือดซิบ ๆ ล่ะค่ะ... ที่สำคัญ... ไม่ว่าจะโดนมันกดตอนไหน... ช่วง ตี 4 ตี 5... มันจะคันสุดยอด ๆ แบบว่าไม่ต้องหลับต้องนอนค่ะ... จะคันหนัก ๆ อยู่ 3-4 เช้ามืดค่ะ... ถึงจะค่อยยังชั่ว...

.... เมื่อก่อนพี่บ่าวก็เตือนอิชั้นตลอดค่ะ... อิชั้นก็ได้แต่ขำค่ะ ว่า "มดห่ะอะไรวะ" จะร้ายขนาดนั้น... แล้วก็เที่ยวบอกว่า "เราไม่แพ้... เราไม่แพ้"... แต่พอโดนเข้าให้นั้น... เหอ ๆ ... หนักกว่าพี่บ่าวอีกค่ะ... แล้วคนที่แพ้มด แพ้แมลงจะขนาดไหน... หึหึ

พวกฝรั่งที่มาเล่นเน็ตเคยโดนกัดครั้งแรก นี่ร้องไห้โฮเลยค่ะ โวยวายใหญ่ หาว่า โดนงูกัด... ขำก็ขำ สงสารก็สงสารค่ะ....

นอกจากมดยักษ์แล้ว...ศัตรูตัวฉกาจ อีกอย่างก็คือ.... เจ้านี่ค่ะ...

.... "ยุงษ์ยักษ์" ค่ะ... ที่ไหน... บ้านใคร มียุงที่ว่าชุม หรือตัวใหญ่ อิชั้นขอท้าค่ะ... แล้วกล้ายืนยันด้วยว่า ที่ร้านอิชั้นนี่ใหญ่และชุมกว่าหลายเท่า (((ที่จริงก็ทั้งหาดล่ะค่ะ)))

พอดีหารูปที่ถ่ายเปรียบเทียบกับกับหัวคัตตอนบัดไม่เจอน่ะค่ะ... แบบว่ายุงยังใหญ่กว่านะคะ... ขานี่ยาวเกิน 1 ซ.ม.ค่ะ ไม่ได้โม๊...

แรก ๆ ที่อิชั้นมาอยู่ที่นี่ แบบว่าเห็นแล้วขนลุกซู่..... สยองมาก ๆ ค่ะ แบบว่ากลัวมาก ๆ เลยค่ะ .... กัดทีเดียวจะตายไม๊เนี่ย

ส่วนข้อดีก็คือ ไม่ต้องไปคอยไล่ตบ ไล่ตี ให้เมื่อยค่ะ... ตัวโต ๆ ขนาดนี้... บิน ๆ อยู่ เอามือ กำขวับ... จับได้สบาย ๆ ค่ะ

.... แล้วถ้ามันกัดใคร... อย่าริหวังดีไปตบให้เค้านะคะ... เพราะอาจมีเรื่องมีราวได้ง่าย ๆ ค่ะ... ยุงตัวขนาดนี้ ก็คิดเอาสิคะ ว่าต้องต้องใช้แรงตบมากขนาดไหน กว่ายุงจะตาย...คนถูกตบน่ะค่ะ ตายก่อน 555555555....

=================================================

ส่วนแขน ขา เนื้อตัว พี่บ่าว ก็ลายพร้อย ๆ ๆ ไปทั้งตัว เพราะโดนไม้ไผ่ และหญ้าคาบาด ขีด ขูดเอาน่ะค่ะ... น่าสงสารมาก ๆ ... (((สภาพเหมือนพี่แก ไปนอนแถก ๆ ๆ ในป่าหญ้าคามาเลยวุ๊ย))) อาบน้ำที เห็นแหกปากร้องลั่นค่ะ.... พี่แกคงแสบน่าดูชม 5555555555555

งานส่วนตัวเสร็จไปอย่างแล้ว... และหลังจากขนของลงไปเปิดร้านในวันพรุ่งนี้เรียบร้อยแล้ว... ต่อไปก็ขอเป็นงานส่วนรวมบ้างล่ะค่ะ

ชายหาดที่เคยสวยงาม ขาวสะอาด... บัดนี้ มีแต่ขยะจากกิ่งไม้เแห้ง เศษใบไม้เกลื่อนไปหมดค่ะ

มองไปทางไหนก็มีแต่เศษขยะเกลื่อนเป็นทางเลยค่ะ...

เลยต้องช่วยกันเก็บให้สะอาด เรียบร้อย เพื่อรอรับนักท่องเที่ยวที่จะมาเยือนมากขึ้น ๆ ๆ ในเร็ว ๆ นี้ค่ะ

และเพื่อหาดต้นไทรของเรา จะได้สวยงาม สะอาดตา น่าพักผ่อนไงคะ...

=================================================

แล้วหลังจากนี้ อีกไม่นาน เราคงจะได้พบกันอีกครั้งเช่นเดิมนะคะ....

เพราะขนของลงไปที่ร้านคราวนี้.... ก็นัดช่างของ TOT ให้เค้าไปเช็ค ปรับสัญญาณจานดาวเทียมให้ด้วยน่ะค่ะ.... ก็หวังจะลองเปิดร้านเน็ตไปพลาง ๆ ให้พอได้พอค่าน้ำมัน ปั่นไฟค่ะ...

เห็นมีฝรั่งเดินผ่านไป ผ่านมา วันละ 5-6 คน แล้วก็ลงเรือมาเรื่อย ๆ น่ะค่ะ น่าจะพอมีลูกค้าบ้าง....

.... อีกอย่าง ตอนนี้ ทั้งหาดก็ยังไม่มีร้านไหนเปิดเลยน่ะค่ะ.... ดังนั้น เราจึงต้องรีบช่วงชิงก่อนค่ะ... เหอ ๆ....

แล้วพบกันนะคะ.... คิดถึงทุก ๆ คนมากมายค่ะ

ขออภัยด้วยค่ะ ที่เรื่องราวยาวเหลือเกิน.... (((ทั้ง ๆ ที่ ตัดเรื่องที่อยากเล่าออกไปมากมาย พยายามเน้น ๆ แล้วนะคะ))) ใครขี้เกียจอ่าน ก็ไม่ว่ากันหรอกค่ะ....

ป.ล. ช่วงนี้ป่วย นอนซม ระบมไปทั้งตัว มา 4-5 วันแล้วค่ะ หลังจากทำร้านเสร็จ.... เฮ้ออ.... กินยาเท่าไหร่ก็ไม่หายสักที.... เกิดมาไม่เคยต้องกินยาเยอะ และต่อเนื่องกันขนาดนี้มาก่อนในชีวิตเลยค่ะ... สงสารก็แต่คนดูแล... ที่พลอยป่วยไปด้วยเหมือนกัน.... เฮ้อ !!!

Create Date : 11 กันยายน 2550
Last Update : 11 กันยายน 2550 18:51:56 น.
Counter : 2898 Pageviews.

72 comments

ต้องขอโทษด้วยนะคะ หากข้อความ และบีจี อาจจะดลืนกัน หรือดูยากไปบ้างในบางช่วง แบบว่ารีบน่ะค่ะ เวลามีน้อย เลยไม่ได้จัดการให้ดีกว่านี้น่ะค่ะ

.....................................

แล้วถ้ามีโอกาส จะแวะไปกราบขอบคุณทุก ๆท่านถึงหว่างอกเลยค่ะ....

คิดถึงทุก ๆ คนมากมายก่ายกายกอง และที่ซู๊ดดดดดด ในโลกเลยค่ะ

โดย: largeface

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:18:57:35 น.

ชีวิตต้องสู้ของจริงเลยนะเนี่ย พอเห็นร้านเป็นรูปเป็นร่างขนาดนี้ก็ดีใจด้วยจ้ะ

เหงื่อที่เสียไปไม่สูญเปล่าเลย พี่บ่าวของน้องรัตน์เก่งค่ะ จากสองมือเปล่า สร้างอะไรได้เป็นตุเป็นตะ
แต่เห็นจากรูปก็บอกได้ว่าทำไมดำ ก็พี่บ่าวไม่ใส่เสื้อเลย อย่างนี้โดนแดดเผาแย่สิคะ

รัตน์ดูแลตัวเองดี ๆ นะจ้ะ แค่เห็นมดตะนอยก็ขนลุกแล้ว เอาแซมบัคทานะ น่าจะดีขึ้น

นึกถึงเสมอจ้าาาา

โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:20:30:04 น.

สวัสดีค่ะ

หายไปนานมากจริง ๆ นะคะ
คิดถึงเช่นเดียวกันค่ะ

แวะมาร่วมแสดงความชื่นชม
กับฝีมือและแรงกายที่ทุ่มเท
ลงไปค่ะ

เก่งมาก ๆ และสู้มาก ๆ ค่ะ
ขอชมจากใจ

หวังว่า จะมีอะไรดี ๆ แบบนี้
มาเล่าสู่กันเรื่อย ๆ นะคะ

...ไฟท์ติ้ง...

โดย: โสดในซอย

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:20:35:34 น.

มานมะเห็นภาพปลากรอบเลยอ่ะรัตน์..

อยากเห็นเตี๊ยงงงงงงงงง..

เเวะมาเยี่ยม..เป็นไงบ้าง..

ตอนนี้ฝนเริ่มซาๆบ้างรึยัง..

รีบๆทำนะ..เด๋ว เเขกก็เยอะเเล้ว..

คุ้มกับการที่รอคอย.เนอะ..

โดย: พี่ฝ้ายเอง.. IP: 124.121.99.251 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:20:54:52 น.

สวัสดีค่ะ คุ้มค่าเหนื่อยจริงๆเลยนะคะ
พอได้เห็นผลงาน
ไม่เห็นน่าอายเลยค่ะ น่าภูมิใจมากกว่า
เราเห็นแล้วอดชื่นชมไม่ได้เลยค่ะ จากใจจริง
แล้วทีนี้ลูกค้าก็จะแห่แหนกันมา
โอกาสก็เป็นของเราแล้ว

ดีใจมากๆเลย ดีใจด้วยนะคะ

นอนพักผ่อนกินยา นอนเยอะๆถ้ามีน้ำดื่มก็ดื่มมากๆนะคะ ดีต่อร่างกาย
เรื่องดำอะไรนั่น เดี๋ยวมันก็ขาวคืนเองล่ะค่ะ
ดีกว่าเราอีก ดำแล้วดำเลย

(เพราะดำอยู่แล้ว)

อ่านหมดเลยดูหมดเลยนะคะที่เขียนมาทั้งหมดวันนี้

ชื่นชมคุณรัตน์มาตลอดเลยค่ะ เป็นคนเก่ง มีความอดทนเป็นเลิศ มีความพยามยาม สู้ชีวิต เป็นตัวอย่างหญิงแกร่งค่ะ

สู้ๆๆๆๆๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

โดย: printcess of the moon

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:20:55:50 น.

เราดีใจค่ะในปีนี้ได้นำบุญมายังมิตรผู้ประเสริฐ
ได้ไปถวายพระไตรปิฏกซึ่งถือว่าเป็นบุญ เกือบขั้นสูงสุดของบุญทั้งหมด **
เพราะเป็นคำสอนที่พระพุทธเจ้ารวบรวมไว้ทั้งหมด หลายพันปี
ยิ่งทำให้เรานึกถึงทุกคนที่รู้จัก อยากให้ทุกคนได้บุญในครั้งนี้มากๆๆ

นี้ค่ะชุดพระไตรปิฏกที่พวกเรานำไปถวายเป็น
พระไตรปิฏกฉบับอรรถถาแปล ๙๑ เล่ม
พร้อมตู้ใส่หนังสือนะค่ะ

ในพระนี้ แรม 14 ค่ำ เดือน 9
ขออนุโมทนาบุญมายัง..
กัลยาณมิตร..ผู้แสนประเสริฐค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. IP: 58.9.73.94 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:21:23:55 น.

ดีจังค่ะ ได้เห็นร้านเป็นรูปเป็นร่างแล้ว
ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่นจริงๆ นะคะ

ขอให้เงินไหลมาเทมานะคะ

โดย: rebel วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:21:25:52 น.

ชื่นชมจิตใจนักสู้ค่ะ
ขอให้กิจการรุ่งเรืองนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

โดย: สเลเต IP: 124.121.64.33 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:21:33:35 น.

ยุงกะมดดุเหมือนกันนะคะเนี่ยย

แต่เก่งจังลงมือสร้างกันเอง เยี่ยมเลยค่ะ
ไม่เป็นไรเนอะ ตอนนี้ตั้งต้นใหม่แล้ว
ตัวแสบก็ขอให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะคะ
เอาใจช่วย สู้ ๆ ค่ะ รวย ๆ ไว ๆ นะคะ

โดย: ตัวแสบมาเยือน วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:22:17:15 น.

มาให้กำลังใจครับ
สงสัยคงต้องใช้เวลาอ่านบล็อคนี้นานโขเชียว สมาธิยิ่งสั้นๆอยู่
อิอิ

โดย: aPPle_station วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:22:48:59 น.

พี่บ่าวของนู๋รัตน์เก่งแฮะ ทั้งทำร้านกับเตียงนอนใหม่.. พี่ดีใจด้วยน๊า ที่ร้านเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้วน่ะ อีกหน่อยก็จะมีนักท่องเที่ยวมาเที่ยว อะไรๆคงจะดีขึ้นอ่ะน๊า ส่งกำลังใจจากออสเตรียไปให้ตลอดจ้า สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอให้ลูกค้าตรึมๆๆ นะจ้ะ (ว่าแต่ ลูกเล่นในBLOGรัตน์อ่ะ พี่อ่านแล้วตาลายจัง เพลาๆหน่อยจิน้อง สงสารคนแก่ ตาดามๆมั้ง
)

โดย: พี่ออม ออสเตรีย.. IP: 194.208.219.35 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:23:02:44 น.

เห็นแล้วชื่นใจจังเลยค่ะคุณรัตน์ ช่างขยันขันแข็งกันดีจริงๆ น่าชื่นชม ขอให้มีลูกค้าเข้าร้านเยอะๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ

ยุงน่ากลัวมาก แล้วมดก็ทำไมร้ายกาจจังคะ คุณรัตน์ไม่ดำหรอกค่ะ ดูจากรูปแล้ว รับรองได้ ไม่ต้องกังวลไป แต่อย่าลืมทาครีมกันแดดสม่ำเสมอนะคะ ไม่งั้นดำจริงแน่ค่ะ

ส่วนค่าเรือให้เค๊าไปเถอะค่ะ ถือว่าแบ่งๆ เงินกันใช้ ได้บุญนะคะ คิดไปซะงั้น

ขอให้คุณรัตน์และพี่บ่าวหายป่วยเร็วๆ นะคะ

ปล. อย่าแอบหนีไปกวาดลานตอนป่วยซะล่ะคะ อิอิ

โดย: the Vicky วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:23:50:35 น.

ตอนแรกแวะเข้ามากะจะผ่านเลย แต่พอได้อ่านและดูก็ภูมิใจแทนค่ะ มาเยี่ยมนะคะ

โดย: มาดามมุก (Mooky Miracle Mom ) วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:0:00:07 น.

สุดยอดจริงๆค่ะเข้ามาแล้วไม่อยากออกเลย

โดย: มาดามมุก (Mooky Miracle Mom ) วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:0:01:49 น.

อ่านจบแล้ว ไม่มีคำพูดใดเกินกว่าคำว่า"รสชาติของชีวิต"ค่ะคุณรัตน์

เราส่งใจไปช่วยลุ้นค่ะคุณ ขยันสุดๆและกำลังใจเต็มเปี่ยมสุดๆ นับถือเลยค่ะ...ไม่พูดอะรแล้วล่ะ เพราะเท่าที่ผ่านมาปีนึง เราตามอ่านบลอกคุณ ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงเลย

ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว สู้-สู้ นะจ๊ะ เอาใจช่วยจ้า

โดย: PANDIN วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:0:26:24 น.

Goddddddddddd
ขยันๆ ไว้ ชาติหน้า จะได้ ไม่ลำบาก

โดย: hydrabrothers IP: 124.81.108.45 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:11:12:03 น.

แวะมาทักทาย+เอากำลังใจมามอบให้ค่า..สู้ๆนะคะ ....แม้อาจไม่ได้เข้ามาทักกันบ่อยนักแต่ก็คิดถึงเสมอค่า

โดย: ก่าแป๊ง วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:11:56:52 น.

อ่านไปยิ้มไปคนเดียว จนน้องที่ทำงานจะว่าพี่บ้าไปแล้ว เพราะรู้สึกเหมือนเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์เลยน่ะ ดีใจด้วยที่ร้านเสร็จไปด้วยดี อยากไปจังเลย ถ้าไม่มีอะไรติดขัด คงเจอกันนะน้องนะ เป็นกำลังให้ซำเหมอ
โดย: kate IP: 125.25.202.107 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:13:08:11 น.



สวัสดีตอนเช้าๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

บนเส้นทางของความเป็นเพื่อน
ความจริงใจไม่ลางเลือนในความรู้สึก
เป็นเพื่อนคนเดียวที่อยู่ในส่วนลึก
เป็นมิตรภาพที่มีอยู่ในความรู้สึกเสมอมา

** ขอให้มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า **

โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:13:12:25 น.



มาส่งแรงใจรายวันให้กับคุณรัตน์ สู้ สู้
...ขอชาว bloggang ส่งกำลังใจไปให้คุณรัตน์...ด้วยนะ

โดย: ถปรร วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:14:02:02 น.



เปิดมาปุ๊บ ระหว่างรอโหลด เปิดมาดู ต๊กกะใจ กะ BG จังค่ะ
เหอๆๆๆๆ

หวังว่าคงสบายดี และขอให้กิจการร้านเป็นไปด้วยดีนะคะ

โดย: ยิ้มปริศนา วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:19:38:36 น.



ไปถวายพระไตรปิฎกมาแล้ว
เรียนเชิญมาร่วมอนุโมทนาบุญกันครับ

โดย: สะเทื้อน วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:20:14:53 น.



เห็นความเป็นไปของน้องรัตน์แล้วก็ได้แต่เหนื่อยแทนจ้ะเพราะว่างานเยอะมาก ไอ้ที่พี่นิดเคยทำบ้านพี่ว่าสงสัยเป็นเรื่องเด็กๆ สำหรับน้องรัตน์หลายเท่านัก

ที่ร้ายก็ได้เจอมดเจอยุง ร้ายกาจจริงๆ ทำให้นึกถึงเลยเรื่องโดนยุงทะเลชุมพรกัด เอิ๊กส์ๆ เกากันเป็นเดือนๆ เหลือเชื่อเลยตุ่มอะไรหนอ กัดเราแล้วก็พอไปสะกิดมันก็ต้องเกาๆๆๆ ต่อไปเรื่อยๆ เพราะว่ามันมีพิษด้วยมั้ง ... ร้ายเหลือยุงทะเล มดทะเล ...

สู้ๆๆๆๆๆๆ

โดย: JewNid วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:20:36:01 น.



โอ้โห ..มิน่าล่ะ หายไปนาน

เอาใจช่วยให้มีคนเข้าร้านเยอะๆ และขออย่าให้เจอแบบนี้อีกเลยเนอะ

โดย: คุณนายดอกไม้ IP: 74.119.210.187 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:21:54:36 น.



น้องรัตน์คะ ^____^
ฟ้าหลังฝนจริงๆ ค่ะ
น้องรัตน์เก่งมาก กี่ครั้งที่เจออุปสรรค
พี่ก็รู้สึกได้ว่าน้องรัตน์ฝ่าฟันและผ่านพ้นมันไปได้
อาจจะง่ายบ้าง ยากบ้างต่างกันไป
มีจิตใจต่อสู้ที่เข้มแข็งมากค่ะ
ยังงัยพี่ก็เอาใจช่วยอยู่เสมอนะคะ
อาจจะเป็นแรงใจอันน้อยนิด
แต่ก็หวังว่ามันจะพอช่วยน้องรัตน์ได้
ขอให้กิจการรุ่งเรืองลูกค้าเยอะๆ นะ
ดูแลสุขภาพตัวเองและคนข้างๆ ด้วยนะคะ^^

...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:7:06:00 น.



สวัสดีค่ะ อ้อยแวะมาแล้วค่ะ มาแล้วมาด้วยความคิดถึงมาส่งแรงใจแรงเชียร์ขาดตัวขาดใจ ช่วงนี้นักท่องเที่ยวกำลังเดินทางไปบ้านเราเยอะค่ะเป็ฯช่วงของ vacation ที่นี่กันค่ะ อือ เพื่อนอ้อยเพิ่งกลับมาเมื่อวานนี้ค่ะพวกเขาไปเที่ยวภูเก็ตกับกระบี่กัน บอกว่านักท่องเที่ยวเยอะ ที่พักจองเต็ม เหลืออีกเพื่อนคนหนึ่งค่ะยังไม่กลับยังอยู่ที่เกาะกระรน ติดใจทะเลบ้านเรา ถ้าอ้อยได้มีโอกาสลงไปคงจะเป็นปีหน้าค่ะ เดี๋ยวอ้อยจะแวะไปที่ร้านนะค่ะ ครั้งนี้เอาตัวเป็นๆไปเลยค่ะ ฮ่าฮ่า ขอให้ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ เห็นแล้วก็ตื่นเต้นไปด้วยคนค่ะ
ที่จะได้เจอร้านใหม่

โดย: Hawaii_Havaii วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:7:34:04 น.



ยินดีด้วยค่ะน้องรัตน์
ชีวิตยังไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป
แบบนี้ขอชื่นชมจริงๆ
สู้ๆๆนะคะ

ขอให้กิจการรุ่งๆๆๆค่ะ
อย่าไปท้อนะคะ
ล้มแล้วลุกได้แบบนี้
ชื่นชมจริงๆ...

โดย: prncess วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:9:42:08 น.



เพิ่งเข้ามาบ๊อกนี้ค่ะ เราชอบดูรูปที่คุณรัตน์ถ่ายค่ะ สวยดี

ดีใจด้วยกับร้านใหม่ค่ะ และก็ขอให้หายป่วยไวๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ

โดย: uchiara IP: 24.136.24.176 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:11:51:58 น.



ขอให้กิจการฟื้นไวๆนะ

ดูแล้วแม้จะมีทุกข์แต่ก็มีสุขปะปนอยู่เสมอ เห็นภาพแล้วอยากแวะไปเที่ยวบ้างแม้ชายหาดจะยังไม่สมบูรณ์นัก จะแวะไปอุดหนุนด้วย(คิดราคาคนไทยหรือปล่าว 555)

โดย: ลุงแมว วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:13:33:29 น.



เปายังอยู่บางกอกคะ พ่อบอกว่าคนเห่อโลตัสกันสุดๆ
ในตลาดเงียบเลย (ไม่รู้เปิดไซนิ) นึกอีกทีก็หลกดี

เห็นคุณรัตน์ยิ้มสู้อย่างนี้แล้วรู้สึกดีจัง

ฟ้าหลังฝนงามตา ความมืดโรยรา มลายหายพลัน ขอให้กิจการรุ่งเรืองคะ

โดย: วาฬอันดามัน วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:18:09:07 น.



สวัสดีคะคุณรัตน์

ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอค่ะ
สู้ๆค่ะ กำลังใจจากเพื่อนๆบล็อกแก้งค์เพียบค่ะ

โดย: โลกส่วนตัว วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:18:22:05 น.



ถ่ายรูปสวยอีกแล้วอ่ะค่ะ
ก็ไม่ค่อยได้มาทักทายเหมือนค่ะ

หายหัวไปซะนาน เหมือนกัน
แต่....
หายไปแต่หัวนะ...ใจยังอยู่ที่ blog นี้ง่ะ
ฮ่าๆๆๆ หวานมั้ยคร๊า!!

ช่วงนี้งานยุ่ง แต่ก็ยังแวะมาทักทายกันเหมือนเดิมคร๊า...อิอิ

"ฟ้าหลังฝน ย่อมสดใสสำหรับคุณเสมอค่ะ"

โดย: เจกเบ่ง วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:18:36:41 น.



น้องรัตน์เอ๊ย ..... เก่งจริงๆๆ ทั้งน้องรัตน์ทั้งพี่บ่าวน่ะ ..... ไม่รู้จะช่วยได้ยังงัย ส่งกะลังใจให้ละกันนะคะ ....

เห็นมดกะยุงแถวนั้นแล้ว หนาวเลยง่ะ ยุงน่ากัวโคด เลือดสาดขนาดนั้น หยึย.....

โดย: พี่หนูชล IP: 202.57.132.85 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:9:21:31 น.



สวัสดีตอนเช้าๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

หากอยู่ห่างห่างจะห่วงใย
จะเข้าใจเธอเมื่อยามสับสน
หากเธอทุกข์ก็พร้อมจะทุกข์ทน
จากใครบางคนซึ่งเป็นเพื่อนเธอ

** ขอให้มีความสุขในช่วงวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **

โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:13:07:11 น.



Hello nong Rut

Fighting!!!

อ่านจบแล้ว ไม่มีคำพูดใดเกินกว่าคำว่า"รสชาติของชีวิต"ค่ะ

I'm agree with k.pandin ka

Take care naka and a lot customer.

sheer up!!!

โดย: yadegari วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:20:07:36 น.



มาเติมกำลังใจให้นะคะ

ขอให้ร้านสำเร็จเสร็จสิ้นแล้วมีลูกค้าเยอะๆ นะจ๊ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:20:31:25 น.



โดย: คนเคยดื้อ (คนเคยดื้อ ) วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:16:34:07 น.



ขอให้เฮงๆนะเจ๊ ฝึกออกเสียงคำว่ารวยเข้าไว้ ถึงเวลาจะได้ไม่เคอะเขิน รวย)))))))))))))))))))
ลองฝึกทำซ้ำจนกว่าจะชำนาญนะ
บาย

โดย: คนภูเก็ต IP: 222.123.40.68 วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:22:27:42 น.



ฟ้าหลังฝนย่อมมีสิ่งดีๆ รออยู่เสมอ จริงมั้ยคะ

โดย: แหวนดอกไม้ IP: 125.27.30.33 วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:12:16:58 น.



ดูแล้วอยากไปเป็นชาวเกาะด้วยคนจัง
ดูเหมือนจะวุ่นวายน้อยกว่าในป่าคอนกรีต

โดย: ต่อตระกูล วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:12:48:20 น.



แวะมาใงกำลังใจให้ค่ะขอให้ทั้งคู่สู้ๆๆ ต่อไปนะคะขอให้กิจการเจริญรุ่งเรือง รวยๆๆๆ ค่า

นานนานโผล่มาที ภาพ+เนื้อหาจุใจจริงๆค่ะ อ่านเพลินเลย อิอิ

โดย: pataramin วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:13:35:53 น.



สวัสดีตอนเช้าๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

ฝากความคิดถึงผ่านลมหนาว
ฝากดวงดาวส่งความห่วงหา
ฝากฟ้าช่วยรักษาความห่วงใย
ให้ความผูกพันคงมั่นนิรันดร

** ขอให้มีความสุขกับวันแรกของการทำงานนะจ้า **

โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:13:40:13 น.



ป่านนี้น้องรัตน์หายป่วยยังน๊า เป็นไข้หลายวันระวังเป็นไข้หวัดใหญ่ รักษาตัวดีด้วยนะจ๊ะ
ทั้งยุงทั้งมดร้ายกาจทั้งนั้น เห็นแล้วหวาดเสียว
ต่อไปนี้ขอให้มีลูกค้าเยอะๆ กิจการเจริญรุ่งเรือง
อย่าได้เจอกับเหตุร้ายๆอีกเลยนะน้องรัตน์

โดย: Petit Patty วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:16:01:22 น.



มาเยี่ยมคุณรัตน์คนเก่งค่ะ

เอิ๊ก เอิ๊ก คงไม่มีรูปวิคในคู่สร้างคู่สมหรอกค่ะ เพราะวิคเป็นคนถ่ายภาพพวกนั้นบางส่วนเอง แล้วจะมีวิคได้ไงคะ อิ อิ ล้อเล่นนะคะ ... ไม่มีหรอกค่ะ ถึงไม่เห็นก็รู้ค่ะ

มาส่งกำลังใจให้คุณรัตน์และพี่บ่าวนะคะ สู้ๆๆๆๆๆๆ ค่ะ

โดย: the Vicky วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:17:03:48 น.



เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส

โดย: Hmom (Roomphoto ) วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:20:49:09 น.



คุณรัตน์จ๋า..เฮ้อ ๆ ๆ ๆ เห็นแล้วก็อดเหนื่อย(แทน)แกมชื่นชมไม่ได้..เอาไว้แหม่มแว่บไปเที่ยวที่นู่นแล้วจะแวะไปอุดหนุนที่ร้านนะคะ (คุยกับใครบางคนไว้แล้วค่ะ ว่าถ้ามีเวลาจะแว่บไปอุดหนุนอ่ะ) อ้อ..เรื่องดอกไม้ที่ปลูกในดินทราย เดี๋ยวแหม่มถามให้ เผื่อมีดอกอะไรเด็ด ๆ มานำเสนอ เหอ ๆ ๆ..

ช่วงนี้แหม่มก็งานยุ่งค่อด ๆ เหมือนกันค่ะ..ปัญหาเยอะจิ๊บเยย ชีวิตรันทดชะมัด แต่ก็คงต้องกัดฟันสู้ไปก่อน แล้วแหม่มจะแวะมาดูความคืบหน้าของร้านคุณรัตน์ใหม่นะคะ

สู้ ๆ ค่ะ..

โดย: i'm not superman วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:21:35:54 น.



น้องรัตน์จ๋า
พี่หนี่ฯ มาแระ
พี่บ่าว ของน้องรัตน์น่ารักมาก ๆ ค่ะ
น้องรัตน์ ของพี่หนี่ฯ ก๊น่ารักไม่แพ้กัน
ต่างคนมีซึ่งกันแระกันนะคะ

เรื่องเตียงนอนนะคะ
ถ้าเป็นพี่หนี่ฯ ภูมิใจมาก ๆ เชียวล่ะ
ถ้าพี่บ่าวของพี่หนี๋ฯ ทำให้นอนนะ

รักเสมอนะคะ จุ๊บ จุ๊บ

แอบบ กระซิบ
เพลงน่ารักมาก ๆ ค่ะ

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:22:27:30 น.



พี่หนี่ฯ ไม่ถูกกะมด ยุงค่ะ
แพ้ด้วยล่ะ แบบว่า เห๊นไม่ได้เชียวล่ะ

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:22:29:10 น.



เยี่ยมมากเลยหนูรัตน์ เ่่ก่งกันจังเลยขอชื่นชม
ขอให้หนูรัตน์คนเก่งหายไวๆน่ะ
แล้วก็ขอให้มีลูกค้าเยอะๆค่ะ

โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:5:18:55 น.



ช่างร่วมแรงแข็งขันกันจริงๆนะครับ ทำกัน 2 คน หามรุ่งหามค่ำ ชื่นชมในความมานะเลยนะเนี่ย

ส่วนเรื่องยุงน่ะครับ รีฟเคยไปที่เกาะยาว ยุงก็ตัวใหญ่มากๆ เสียดายไม่ได้อัดกระป๋องหรือถ่ายรูปกลับมา จะได้เอามาประชันกับยุงของคุณเจ้าของBG ให้รู้กันไปข้างว่าใครมันจะบิ๊กกว่ากัน

ยังไงก็ขอให้ประสบความสำเร็จกับทุกๆโปรเจ็คที่ทำก็แล้วกันนะครับ(ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดไว้เมื่อ เกือบ 2 เดือนก่อนนะครับ วันนี้เพิ่งเปิดBG น่ะครับ เลยมาขอบคุณช้าไปหน่อย)

โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:14:55:34 น.



น้องรัตน์ .. อากาศทางโน้นเริ่มเห็นแดดรำไร ส่วนทางนี้ไม่เหลือจาก ฟ้าร้องคราง หึ่งๆ อยู่นี่ล่ะ ดำมืด ดำมืด .. คงจะตกหนักในไม่ช้านี้ล่ะจ้ะ ...

ไม่ชอบเร้ยยย เพราะว่าฝนตกทีไรเดี๋ยวไฟก็ดับ แล้วก็ร้อนมั่กๆ ...

อารมณ์ช่วงนี้มืดมนเพราะหลากเรื่องจริงๆ เรื่องนิดเรื่องน้อยจ้ะ แต่ว่าไม่หนักหรอกเพราะมันผ่านมาผ่านไป ... เซ็งนิด เซ็งหน่อย เป็นอารมณ์ของศิลปิน ...

อารมณ์ถ่ายรูปสวยๆ ต้องอารมณ์ดีเท่านั้นจ้ะ ยืนยัน ยืนยัน แต่ว่าถ้าไม่สวยก็คงเพราะว่าฝีมือมากกว่าไม่เกี่ยวกับอารมณ์หรอก เอิ๊กส์ๆๆๆ

โดย: JewNid วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:16:21:06 น.



รู้สึกดีขึ้นแล้วใช่ไหมคะ

ให้กำลังใจมากๆเลยค่ะ

และเชิญไปร่วมสนุกเพลินๆ

เผื่อได้หนังสือของแม่ดสมฟรีนะ

โดย: โสมรัศมี วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:20:23:18 น.



มาบอกให้แวะไปดูหลานค่ะ
เจ้าหญิงตัวน้อย ๆ ค่ะ

น่ารักน่าชังมาก ๆ

โดย: เจกเบ่ง วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:15:15:31 น.



.. แค่ตามอ่าน ตามดูจากภาพยังเหนื่อยแทนเลย

แต่ ฟ้าหลังฝน สวยงามจริงๆ

ดีใจด้วยนะคะ

แต่ยุง กับ มด น่ากลัวมากๆ -*-

. . .

โดย: Dying To Be Alive วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:19:32:20 น.



แวะมาส่งกำลังใจคุณรัตน์ค่ะ สู้ๆ นะคะ

โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:10:04:36 น.



แวะมาให้กำลังใจอีกหนึ่งรอบค่ะ
สู้..สู้ค่ะ

โดย: สเลเต วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:12:31:44 น.



สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

ฝากบอกดาวกระพริบที่ปลายฟ้า
ฝากผืนนภาอันกว้างใหญ่
ฝากข้อความไปถึงเธอที่อยู่ไกล
ฝากบอกว่า คิดถึง ห่วงใย เธอ

** ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า **

โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:14:02:50 น.



ถ้าคำตอบไปทำให้แม่โสมขัดเคืองใจก้ต้องกราบขออภัยด้วยนะคะ.... แบบว่า อยากเล่น แต่เห็นคนอื่นตอบไปหลากหลาย บานตะไท เลยไม่รู้จะเดาอะไรดีน่ะค่ะ....

โดย: largeface

ไม่เคืองแม้แต่นิด

จริงๆ สังเกตตรงหัวเรื่องไหม มีตัวเขียนกระพริบว่า มีคนตอบถูกแล้ว แต่ยังไม่ครบห้าคน

แม่โสมอุตส่าห์ ให้หาคำตอบจากคนที่ตอบมาแล้วนะนี่

ยังไม่เฉลยนะคะ

หากมีคนทำนายไม่ถูกถึงห้า อาจขยายเวลา หรือเปลี่ยนคำถามค่ะ

แต่ที่แน่ๆมีคนทายถูกแล้ว ฮี่ๆๆ

โดย: โสมรัศมี วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:18:30:58 น.



คุณรัตน์เป็นไงมั่งค๊า ^ ^

มาส่งกำลังใจให้กันอีกรอบ
ใกล้สำเร็จแล้วใช่มั๊ย...สู้-สู้จ้า

โดย: PANDIN วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:10:21:41 น.



แง๊ๆๆๆ มาว่าน้อง Ruby เหมือนผู้ชายได้ไง...

ดูดี ๆ จิ หน้าตาไปละม้ายคล้าย คัทรียา อิงลิช ขนาดนั้น!!

ฮ่าๆๆๆ...อิอิ

โดย: เจกเบ่ง วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:10:51:07 น.



จ๊ะเอ๋ สวัสดีค่ะ ที่ร๊าก
ยินดีด้วยมั๊กๆ กับร้านใหม่ และยิ่งกว่านั้นเป็นร้านที่สร้างด้วยน้ำพักน้ำแรงด้วยตัวเองจริง ๆ นอกจากยินดีด้วยแล้วยังรู้สึกภูมิใจแทน (พุง) เอร้ย แทนพี่บ่าวด้วยนะค๊า ที่มีคนถามหาคนกวาดบ้านเก่งๆ อย่างนี้ ไปหาที่ไหนมาฟระ อิอิ งานนี้นอกจากจะเห็นร้านใหม่แล้ว ยังเห็นหน้า(พุง) พี่บ่าวด้วย คริ คริ

ต่อไปนี้ก็ขอให้มีแต่เรืองดีๆ เข้ามานะคะ มีลูกค้าเข้าร้านอย่างต่อเนื่อง และที่ผ่านมาจนถึงนาทีนี้ คุณรัตน์จะรู้ตัวมั๊ยเน้อว่าคุณรัตน์เป็นผู้หญิงทีโชคดี ที่มีพี่บ่าวอยู่เคียงข้างเสมอไม่ว่าสุข หรือทุกข์...สิ่งของสร้างใหม่ หาใหม่ได้ ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว แต่สำหรับคนที่ผูกพันไม่ทอดทิ้งกัน เช่นคุณรัตน์และพีบ่าว หาได้ไม่ง่ายนักในบางสังคม

เลยอยากจะถามคุณรัตน์ เหมือนเพือนพีบ่าวที่ตะโกนถามว่า หาคนกวาดเก่ง ๆ อย่างนี้ได้ทีไหนฟระ เป็นหาคนที่ไม่ทอดทิ้งกันไม่ว่าจะตกทุกข์ได้ยากอย่างนี้ได้ที่ไหนฟระพี่บ๊าว ฮ่าฮ่าฮ่า

อิอิ พุงแค่คิดเจ๋ยๆว่า ถ้าวันหนึ่งเราเกิดลำบากบ้างจะมีใครที่ไม่ทอดทิ้งเราแบบนี้บ้างน๊า แต่ไม่ได้คิดเผื่อเล้ยว่า ตัวเองต่างหากจะทอดทิ้งใครเค้าหรือเปล่าเมื่อเวลาลำบากขึ้นมา ฮี่ฮี่...อ้าว

ไม่หรอกจ้า พุงว่าถึงแม้ว่าวันหนึ่งพุงจะไม่มีอะไรเลย พุงก็ยังรู้สึกดีใจ และมีกำลังใจสู้ ถ้าหากพุงยังมีลมหายใจอยู่ ก็ถือว่าโชคดีกับใครอีกหลายๆ คนที่เค้าไม่มีโอกาสได้หายใจอีกแล้ว...

และเชื่อว่า คุณรัตน์ และพี่บ่าวก็มีกำลังใจให้ตัวเองอย่างนี้เช่นกัน...

ต้องอย่างนี้ซิ๊คะ คนเก่ง ไม่เสียงพลังใจ ที่ส่งคำอธิษฐานไปให้ก่อนนอนเล้ย

ป่านนี้กำลังทำอะไรอยู่น๊า คิดถึงจัง...

โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:17:50:46 น.



เป็นยังไงบ้างน้องรัตน์

พี่แบมรอฟังข่าวอยู่นะคะ

สู้ๆๆๆๆๆๆ

โดย: yadegari วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:18:38:34 น.



สารภาพก่อนน่ะค่ะว่ายังไม่ได้
อ่านเลย ติดไว้ก่อนนะค่ะ

[Glitterfy.com - *Glitter Photos*]

โดย: Jeab (rayasuree2526 ) วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:20:07:21 น.



สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

เพียงแค่เรามีสายใยของความผูกพัน
มิตรภาพของเราจะไม่จางห่างไปไหน
ถึงแม้เราจะไม่มาเยียมเยืยนกัน
แต่ความคิดถึง ห่วงใย จะคู่กันนิรันดร

** ขอให้มีความสุขในช่วงวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **

โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 23 กันยายน 2550 เวลา:1:00:44 น.



น้องรัด...สุดยอดจริงๆค่ะ..ยกนิ้วให้เลย......

โดย: ซ่อนทรายแก้ว วันที่: 23 กันยายน 2550 เวลา:1:30:36 น.



โห ยุง กะ มด เอ็ง กระจิ๊ว ไปเลย อ่ะ ถ้ามาเจอ ยุงกะ มด ฉันเลี้ยงไว้ ที่ KALIMANTAN
.....""Fighto""
....

โดย: hydrabrothers IP: 124.81.108.45 วันที่: 23 กันยายน 2550 เวลา:9:25:44 น.



มาเยี่ยมน้องรัตน์
น้องรัตน์คนสวย
มาเยี่ยมน้องรัตน์

สบายดีป่าว น้องรัตน์คนสวย

อิๆ วันนี้ปัญญาอ่อนนิดหน่อยนะ ฮาๆ

โดย: แตนต่อย - แหม่มกะปิสวิส คนเดียวกัน IP: 84.72.14.114 วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:1:10:56 น.



ป่านนี้...กระท่อมน้อยคอยรัก คงเสร็จแล้วมั้ง!!
อิอิ

โดย: เจกเบ่ง วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:16:16:14 น.



ลงตัว พร้อมต้อนรับเพื่อนๆหรือยังครับ? ขอให้ทุกอย่างลุล่วงตามความคิดนะครับ

โดย: ชลสิทธิ์ วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:23:44:13 น.



ขอขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ฟังแล้วชื่นใจมากๆ เลยคะ ขอให้คุณมีความสุขมากๆ เช่นกันนะคะ ถ้ามีเจ้าตัวน้อยจะส่งรูปไปให้ดูถึงที่เลย....

เราไปฮันนีมูลครั้งแรกที่กระบี่คะ (เกาะลันตา).... สวรรค์บนดินจริงๆ เลย สวย สงบ และธรรมชาติมากๆ เป็นจังหวัดที่เราชอบมากที่สุดในประเทศไทยเลยหล่ะ..... เราจะต้องกลับไปอีกให้ได้คะ

รูปติดบล็อกคุณสวยมากๆ เลยคะ

โดย: noot (thangthai_ladypink ) วันที่: 25 กันยายน 2550 เวลา:7:57:02 น.



ช่วงนี้ฝนตกนะน้องรัตน์
ไม่ว่าจะตกจริงๆ ตามฤดูกาล
หรือเป็นการเปรียบเปรยชีวิตก็ตาม
แต่ ... อีกไม่นาน ฝนก็จะหยุดตก
รอฟ้าหลังฝนนะน้อง
พี่เอาใจช่วยจ้า

โดย: สะเทื้อน วันที่: 25 กันยายน 2550 เวลา:18:46:04 น.



ยุงน่าจะตัวใหญ่นะเนี่ย

โดย: ปังปอน จอมกวน IP: 27.55.10.107 วันที่: 27 มีนาคม 2558 เวลา:17:03:39 น.

ชื่อ :

Comment :

*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก