Group Blog
 
All blogs
 

ดีใจจัง ที่วันนี้ไม่ต้องสอนหนังสือ

...เย้ ๆ....วันนี้ไม่ต้องสอน.....เพราะโรงเรียนที่ผมสอนอยู่ ตอนนี้จบเห่ อุ้ย...ไม่ใช่....จบการเรียนการสอนประจำภาคเรียนที่ 2/2549 แล้วต่างหาก......... แต่ในสัปดาห์นี้....ก็เลยเป็นช่วงของการสอบปลายภาคเรียนครับ.......ไอ้ตัวกระผม....ก็...เลยค่อนข้างสบายตัว...ไปเลย.......แต่จะว่า ก็ว่าเถอะนะ .....การคุมสอบนี่.....จะว่าลำบากก็ลำบากอยู่เหมือนกันนะ แต่ส่วนมากจะเน้นหนักไปตรงที่..ลำบากใจอ่ะ ............ไม่เหมือนตอนสอนเลย .......ตอนสอนนี่ค่อนข้างที่จะ........ลำบากตัวเสียเป็นส่วนใหญ่ ...เหนื่อยนะครับ แต่ไม่เบื่อ...(เพราะได้ระบาย กับสภาพแวดล้อมตอนสอน โดยเฉพาะ เด็ก ๆ) 555............... แต่ถ้าคุมสอบเนี่ย..ค่อนข้างลำบากใจ....... ลำบากใจยังไงนะเหรอ........ ก็มันจะเบื่อหน่ายได้เร็วมาก ๆ ครั้ง ๆ หนึ่งในแต่ะวิชาที่สอบทำไรบ้าง นะเหรอ .......ก็มี
..........แจกข้อสอบ แล้วก็มานั่งเล่น
..........รอเด็กทำข้อสอบ....นั่ง ๆ นอน ๆ ...
..........พอเบื่อ..ก็ยืดเส้น ยืดสายด้วยการเดินดู เด็ก เพื่อเป็นการรบกวนสมาธิ....ในการทำข้อสอบมันสักกะหน่อย
..........พอเดินจนเมื่อย ก็กลับมานั่งจุ้มปุ๊ก...รอการเซ็ง...ในครั้งต่อ ๆ ไป
..........แล้วก็...ถ้าถึงจุดเซ็งมาก ๆ ก็จะใช้ไม้ตายสุดท้าย.....ด้วยการเดินออกจากห้องสอบ....เพื่อที่จะได้ไปหาเพื่อนครูที่ค่อนข้างสนิท ไปจนถึงคนที่สนิทมาก ๆ (แต่มีข้อแม้ว่า....มันคนนั้นต้อง อยู่กับ ครูที่คุมสอบด้วยที่ไม่เป็นศัตรู) ที่อยู่ห้องอื่น ๆ เพื่อจะได้ให้กำเนิด แมงเม้าท์ หรือว่าปลูกสตอบอแหลแหล (ตามประสาคนขี้เม้าท์) ในเรื่องสัพเพเหระ...ตั้งแต่ ไม้จิ้มฟัน ยันเรือรบ.......แต่แหล ได้แค่พอเป็นกษัย...เพราะถ้าจะทอดปลานิลมากเกินไป (หมายถึงการนินทากันมาก ๆ หรือได้อารมณ์เกินไป) น้ำมันอาจจะกระเด็นได้....(แปลว่าคำนินทาไปเข้าหูคนที่นินทาได้) ......เพราะเด็กที่ทำข้อสอบอยู่ในห้องนั้น อาจจะจับใจความได้แล้วเอาไปบอก กับคนที่เรานินทาได้...อันนี้ก็ตัวใครตัวมันนะครับ
..........พอแหลได้ไคล มาก ๆ ก็ต้องยุติชั่วคราว...แล้วกลับมาห้อง....เพื่อมาแซวเด็ก มากวนเด็กให้เกิดสมาธิแตก.......จะได้ส่งข้อสอบไวไว (ควิก)
..........แล้วก็มานั่งรอ เก็บข้อสอบ เย็ด เอ้ย เย็บกระดาษคำตอบที่เด็กมาส่ง เพื่อรวบรวมรอการส่ง ต่อไป
..........เสร็จแล้วก็...รอแจกข้อสอบวิชาใหม่
..........แล้วก็จะทำซ้ำ ๆ อยู่อย่างนี้ทั้งวัน เป็นกฏแห่งการกระทำการคุมสอบ

.....เห็นไหมน่าเบื่อไหมอ่ะ ลำบากใจด้วย เพราะว่าตอนสอนเนี่ย.......การแหล การนินทา การโม้ ก็จะไม่แตกซ่านขนาดนี้ ......แต่ถ้าคุมสอบเมื่อไร ต่อมตอแหลในร่างกายจะอักเสบและกำเริบทุกที...แต่บางทีมันก็เหมือนเป็นสันดาน ซะมากกว่า .........เพราะไรนะเหรอ เพราะในการคุมสอบแต่ละวัน นี่ค่อนข้างจะลำบากใจ เพราะไหนจะต้องคอยจับผิด.....คนที่จะต้องเอามาทอดปลานิล (นินทา)...... ไหนจะต้องค้นคว้าหาเรื่องที่จะโม้ (ให้แนบเนียน ) ......ลำบากใจไหมละครับ...เพราะจะต้องเตรียมการโม้ และนินทาอย่างมาก....
.........แต่ถ้าเป็นตอนสอน....พอเบื่อ ....พอเซ็งกับการสอน.......เราก็ใช้เด็กนักเรียนให้เป็นประโยชน์...จะบ่น จะด่าเด็กก็ได้เต็มที่ ด่าไปมาก ๆ ก็อาจจะเพิ่มฟิลลิ่ง ..........ด้วยการ ถีบ ตบ จิก กัด ได้ตามฟิลลิ่งในขณะนั้น ...เวงกำ ครู ห๋าไรจะเลวขนาดนั้น ...........ผมโอเวอร์ไปนิด ครูดีดี อย่างผมไม่ทำหรอกครับ (ถ้าไม่จำเป็นอ่ะครับ..... แต่.....ส่วนมาก ค่อนข้างจะจำเป็นมาก ๆ เลยครับ เพราะผมจะทำบ่อยเหมือนกัน อิอิ เด็กสมัยนี้พูด ดีดี แล้วได้ใจ...ต้องทำตัว ห่าม ๆ เถื่อน ๆ ถึงจะเอา อยู่)............เพราะถ้าครูหงิม ๆ นะ ......เด็กมันเอาตายเลย แซวตาย เลย.....ไม่รู้สินะ บางทีการสอนนี่ ถือว่าเป็นศิลปะอย่างหนึ่งนะครับนี่....มันบอกไม่ได้ด้วยปาก...มันต้องซึมอยู่ในสายเลือด... ผมว่าตอนนี้ความเป็นครูมันอยู่ในสายเลือดไปซะแล้ว .....โดยเฉพาะเรื่องพูดมาก .... นี่ผมไม่เป็นรองใคร 5555.......เข้าเรื่องดีก่า (ชักเชื่อแล้วใช่ม่ะ ว่าพูดมาก จริง ๆ)

....พอคุมสอบเสร็จ ก็ยังกลับบ้านไม่ได้ ต้องมานั่งเขียนไดอารี่นี้ลงบล๊อกซะนี่ เพื่อเป็นการรอเวลา ก็มันไม่มีไรทำนี่นา ทำไงได้... ก็ทาง ผัวอิอ้อย (ตาแป๊ะแก่ ผอ.เจ้าเก่า) นี่ดิอยากให้เค้าสแกนนิ้วกลับตอน 4 โมงเย็นนี่นา เออรอ ก็รอ ว้า ก็เลยต้องฝืนตัวเองมาทำลายพลังงานชาติ โดยการใช้ไฟในการเปิดแอร์ เปิดคอม เปิดเน็ต เปิดไฟ แล้วก็ใช้เน็ตอ่านบล็อก แล้วไหนจะตอแหลใส่บล็อกอีกละ เอ้านี่ก็ได้เวลา 16.35 น. แล้วเลยเวลามา 35 นาที (เราไม่รีบครับ ถ้ากลับเร็ว เดี๋ยวเขาจะเพ่งเล็ง....ต้องสร้างภาพซะหน่อย อิอิ ที่จริงนั่งเล่นเน็ต ไม่ได้ทำงานทำการซะหน่อย 555 ) ต้องเนียน ครับ เดี๋ยวนี้คนเราทำงานต้องสวมหน้ากากนิด ๆ หน่อย ๆ แต่อย่าสวมตลอดเวลา หนักตายเลย แล้วเดี๋ยวมันจะเก็บกดมากไป....เสียสุขภาพจิต แล้วอาจจะเลยไปเสียสุขภาพกายต่อไปอีกต่างหาก.... กลับบ้านดีก่า บ้ายบาย.....




 

Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2550    
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2550 16:53:04 น.
Counter : 380 Pageviews.  

ดีใจจังครับ ที่ได้เปิดซิง (บล็อก นะครับ อย่าเข้าใจผิด)

แบบว่ามีคน เขาแนะนำว่าให้มาเขียนบล็อกในนี้อ่ะครับ ก็เลย หลงกลเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกที่นี่ เพราะว่าผมเนี่ย..เป็นคนที่หลอกง่ายครับ แล้วก็ไม่ค่อยจะทันคน เท่าไร ครับ เพราะผมไม่อยากที่จะ ออกไปวิ่งไล่ตาม เพราะผมขี้เกียจ อ่ะครับ ไม่ใช่ขี้เกียจธรรมดาเสยด้วยครับ แต่เป็นขี้เกียจแบบ เบนซิน 95 เสียด้วย 91 ธรรมดาถูกไปนิ๊ด.ด.ด.. เลยตามเขาไม่ค่อยจาทัน...ไงไง ผมก็ใคร่ ขอฝากเนื้อฝากตัว..น่ารัก ๆ แบบผม ไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ....
......เพราะเพื่อนผมที่ชักชวนมาเนี่ย เขาบอกว่า บล็อกที่นี่ ดีอย่างโง้น ดีอย่างงี้ โดยเฉพาะมีเพื่อน ๆ ในบล็อกแก๊งค์นี้เนี่ยะ ต้อนรับ ได้อบอุ่น อยากรู้จังอบอุ่นเป็นอย่างไร เพราะผมเนี่ย ขาดความอบอุ่น อ่ะครับ.... ( แกล้งยอ ให้ตายใจ หน่อยเหอะน่า จะได้มีคนเห็นใจเข้ามา คอมเม้นต์ เยอะ ๆ อิอิ อุ้ย...ย.ย คิดดังไปป่าวหว๋านี่)
ว่าแต่ว่าตอนนี้ ถ้าเพื่อน ๆ อยากรู้จักตัวตนของผม ว่าขาดความอบอุ่น หรือว่าจะมาแต่งเติมให้ชีวิตของผมให้ไม่ขาดความอบอุ่น ก็เสียเวลา ไปดูบล็อกเก่าของผมที่ นี่ก็ได้นะครับ...//tao_si.blog.sanook.com แล้วเพื่อน ๆ จารู้ว่าผมเป็นยังไง ไงครับ




 

Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2550    
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2550 20:52:32 น.
Counter : 372 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  

เต๋า...เต๋า...
Location :
ราชบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add เต๋า...เต๋า...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.