Group Blog
All Blog
|
♥♥♥ ขอให้ผมได้เป็นยอดมนุษย์ด้วยเทอญ ♥♥♥
        บ้านเรา ♥ ♥ ♥ แสนสุขใจ
 แต่เราก็มีความสุข นั่งมองทะเลไกลๆๆได้ทั้งวัน ได้หวลนึกถึงความสุข ความหลัง ทำให้จิตใจสบาย ได้มีโอกาสทบทวนตัวเอง ชีวิตที่ผ่านมา เราได้พบได้เจออะไรมากมาย นี่ก็เป็นช่วงสุดท้ายแล้ว เราปิดประตูแล้ว ไม่อยากจะเรียนรู้อะไรอีก นอกจากพยายามนำความรู้ที่พอจะเป็นประโยชน์ ให้กับคนรุ่นหลังได้รับรู้ไว้บ้างกันลืม ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาได้พบทั้ง สุขและทุกข์ เคยตกอยู่ในอบายแห่งทุกข์ คือ กิน กาม เกียรติ มาซะ หลายปี กว่าจะรู้สึกตัวว่านั่นแหละคือ "ตัวตัณหา" ก็เกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่ก็ยังไม่สายเกินไปหรอกนะ ที่จะได้ถ่ายทอดความรู้ที่มีอยู่ในตัวเองให้ กับคนรุ่นหลังได้รับรู้กันบ้าง อยากจะบอกให้ทุกคนได้รับรู้ว่า ชีวิตเรา ไม่มีความเที่ยง เพราะฉะนั้น จงรู้จักเป็นผู้ให้ด้วยจิตอยากจะให้อย่าง แท้จริง อย่ามัวหลงตัวเอง และให้ตัณหานำพาตัวเองได้ อย่านึกว่า เงินจะเป็นเครื่องนำชีวิตเราได้ หากยืนอยู่ในที่สูงจงรู้จักเหลือบตามองดิน บ้าง เราก็จะรู้ทันทีว่า ชีวิตเราก็ไม่ต่างอะไรกับดินหรอก ตายไปก็เหลือ แต่เถ้า แม้ถูกฝังไว้ก็จะกลายเป็นดินในที่สุด สิ่งที่เหลืออยู่ก็มีแต่ความดี งามที่เราได้สร้างสมมาเท่านั้น ที่จะทำให้ทุกคนไม่ลืมเรา ดั่งสุภาษิต ที่ว่าไว้ว่า.......... ไปเยี่ยมต้นไม้ที่ปลุกไว้บ้านลูกชาย
เห็นแล้วก็น่าสงสาร เราไม่อยู่ไม่มีใครคุยด้วยแล้ว            มะม่วงที่ปลูกไว้บ้านลูกชาย
กับมะม่วงเขียวเสวย เราซื้อพันธุ์มากจากคนที่คิดค้นพันธุ์ใหม่ได้โดยตรง มะม่วงพันธุ์นี้ประกวดได้ที่ 1 เมื่อดิบรสชาติจะมันแบบมะม่วงเขียวเสวย แต่พอสุกแล้วรสชาติจะหวานเหมือนมะม่วงน้ำดอกไม้ และลูกจะใหญ่มาก ลูกหนึ่งจะหนักตั้งแต่ 8 ขีด จนถึง 1.3 กิโล เราปลูกมาสองปีถึงได้มีลูก ปีนี้ลูกดกมากและออกถึงสามครั้ง กินกันไม่หวาดไม่ไหว แจกจ่ายได้กิน กันทั่วถึงเชียวละ แต่ขอบอกว่าลูกหนึ่งกินคนเดียวไม่หมดแน่ๆๆ เนื้อมะม่วง จะละเอียดไม่มีแป้งมากเหมือนมะม่วงเขียวเสวยนะ แต่ก็มันไม่เปรี้ยวเลย กิ่งหนึ่งต้องคอยเด็ดลูกทิ้งบ้างเพราะกิ่งทานน้ำหนักไม่ไหว ต้นก็ไม่สูงมาก พอเก็บกันได้สบายๆๆ         เล่นน้ำทะเลหาดบางแสน
            |
tangkay
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |
