กลกาล YURI ญรญ โดยผิงดาว บทที่ ๑๓
บทที่ ๑๓ ถึงจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งเหตุการณ์คืนนั้นทำให้เธอเชื่อในคำพูดของมารีไปเกินครึ่ง นกตัวนั้นเป็นสื่อใช่ไหมคะ คุณรู้อีกคนจ้องหน้าทาฬิดาไม่วางตา ไม่หรอกค่ะบังเอิญคืนนั้นฉันเห็นนกตัวใหญ่มาก บินโฉบมาเหนือหลังคาบ้านได้ยินเสียงของมันร้องจนแสบแก้วหู พอตอนเช้าผู้ชายพวกนั้นบอกกับพี่หมอนทว่านกยมทูตมาแจ้งข่าว ทามเลยเดามั่วไปค่ะ ว่าต้องใช่นกตัวนั้นแน่ๆ โชคดีที่มีพวกคุณอยู่ด้วยไม่อย่างนั้นแม่ของเด็กจะต้องตาย ไปด้วยอีกคน ทำไมคะแค่ได้ยินยังหวั่นใจ หากเกิดเรื่องเช่นนั้นจริงๆ คงจะ น่ากลัว เธอไม่อยากเห็นคนต้องมาตายต่อหน้าต่อตาแค่ความฝันยังสยดสยอง หากได้เห็นของจริง คงติดตาไม่มีวันลบออก เพราะเด็กเพียงคนเดียวไม่เพียงพอกับการปลุกเทพรัตติกาลให้ตื่นขึ้นมาได้ต้องใช้ชีวิตพ่อ แม่ และเด็กทารกเกิดใหม่ในคืนเดือนมืดและต้องเป็นทารกที่เกิดในช่วงเวลาก่อนเที่ยงคืนหรือเลยเที่ยงคืนไปไม่กี่นาที เท่านั้นที่จะทำให้วิญญาณชั่วนั้นตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ตายเรามิต้องระวังหรือคะ ใครท้องแก่ใกล้คลอด เอาออกไปจากเผ่าเลยดีไหมทาฬิดายกมือขึ้นทาบอกตัวเอง เธอตกใจในคำบอกเล่าของมารี แต่เจ้าตัวคนพูดนี่สิใบหน้านั้นนิ่งเรียบ จนยากที่จะจับความรู้สึก ไม่ใช่เฉพาะที่ทาคาเท่านั้นค่ะที่อื่นก็สามารถใช้ได้ นกยักษ์ตัวนั้นจะทำหน้าที่เป็นผู้นำร่างผู้โชคร้ายมาให้กับเจ้านายของมัน น่ากลัวชะมัดทาฬิดาใจเต้นโครมๆ ความฝันเมื่อคืนบอกเธอว่าไม่ใช่แต่คนของมายาที่โดนจับมาฆ่าเพื่อบูชายัญ ยังมีคนของชนเผ่าอื่นๆอีกหลายเมืองถูกจับมาเป็นเชลย และฆ่าอย่างไม่ปราณี กลัวหรือคะ ค่ะฉันกลัว ถ้าฉันจะบอกคุณว่า เมื่อคืนฉันฝันเห็นคนถูกนำมาบูชายัญคุณจะเชื่อฉันไหม เล่าให้ฉันฟังสิคะฉันอาจจะเชื่อคุณก็ได้ อย่าหัวเราะฉันนะ ไม่หรอกค่ะฉันอยากรู้ ฉันอาจจะทำนายความฝันให้คุณก็ได้ มารีไม่มีทีท่าว่าจะขำคำพูดของทาฬิดาทาฬิดาจึงตัดสินใจเล่าความฝัน น่ากลัวของเธอให้มารีฟังอย่างละเอียดไม่ขาดตกบกพร่องไปสักคำเดียว ทาฬิดาเล่าความฝันของเธอจนจบส่วนมารีนั่งฟังอย่างสงบ ไม่พูดขัดทาฬิดาออกมาเลยสักคำ จบแล้วค่ะไม่มีอีกแล้ว ค่ะ จะทำนายว่าอะไรคะ คำทำนายของฉันคือเมื่อเวลามาบรรจบกัน บางสิ่งอาจจะเกิดกับผู้ที่เคยอยู่ในอดีตกาล คุณจะบอกว่าฉันฝันเห็นในสิ่งที่ฉันเคยเจอมาแล้วจริงๆ อย่างนั้นหรือคะ ค่ะฉันคิดว่าเป็นเช่นนั้น ถ้าอย่างนั้นฉันจะแก้ไขอะไรได้ไหมคะ ฉันไม่อยากฝันอีกแล้ว มันน่ากลัวจริงๆ ค่ะ ทั้งภาพทั้งเสียงร้องโหยหวน ทั้งกลิ่นคาวเลือด เหมือนฉันกำลังอยู่ในโรงฆ่าสัตว์ ทาฬิดาขนลุกทุกครั้งที่คิดถึงความฝันของเธอ คุณห้ามหัวเราะนะถ้าฉันจะบอกว่า ฉันฝันคล้ายกันกับคุณ แต่ไม่ใช่ที่มายาแต่เป็นที่นี่ใต้เขาทาคาที่เรายืนอยู่ เล่าให้ฉันฟังบ้างได้ไหมคะฉันอยากรู้ความฝันของคุณบ้าง เผื่อบางทีเราจะได้แลกเปลี่ยนกัน ค่ะมารีเริ่มเล่าความฝันของเธอให้ทาฬิดาฟังอย่างตั้งใจ ฉันฝันเห็นตัวเองเป็นผู้หญิงอีกคนหนึ่งไม่ได้อยู่ที่เปรู แต่เป็นมายาฉันได้รับภารกิจให้ลงมาที่โลกเพื่อสร้างชนเผ่าให้แข็งแกร่ง พอจะรู้ไหมคะว่าคุณมาจากที่ไหนทาฬิดาชักสนใจ เมืองฟ้าค่ะ เมืองฟ้าหรือคะทำไมคุ้นหูฉันจังเลย ค่ะเมืองฟ้าส่งฉันกับผู้หญิงอีกสองคนมาที่มายา จริงๆแล้วก่อนหน้านั้นพวกเราอยู่ที่เวียงฟ้า จากนั้นจึงขยับขยายมายังส่วนต่างๆ ของโลกเมื่อเปลือกโลกเย็นตัวลงหลังจากที่ฉันและเพื่อนของฉันทำภารกิจที่เมืองมายาแล้วเสร็จฉันจึงปลีกตัวมาที่เปรู เพื่อมาสร้างสถานที่แห่งใหม่ โดยอ้างอิงมายา นับถือเทพเจ้าองค์เดียวกับมายา เทพเจ้าองค์นั้นชื่ออะไรคะ เราจะเรียกท่านว่าองค์มหาเทพ องค์มหาเทพทาฬิดาชักรู้สึกว่าความฝันของมารีกับเธอมีอะไรที่เริ่มจะสอดคล้องกัน อย่างน้อยๆก็ชื่อองค์มหาเทพนี่แหละ ในความฝันนั้นเทพจันทราเป็นผู้ดูแลน้ำบนพื้นโลก ทำให้ฝน ตกต้องตามฤดูกาล ส่วนอีกสองคน คือเทพกาลเวลา ธิดาขององค์มหาเทพคนสุดท้ายคือเทพรัตติกาล พี่สาวต่างแม่ของฉัน ค่ะฉันว่าเราคงต้องคุยกันอีกยาวเพราะความฝันของคุณกับฉันคล้ายกันอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้ ฉันถึงบอกกับคุณไงคะว่าคุณอาจจะเป็นคนในอดีตกาล เมื่อเวลากลับมาทบซ้อนกันจึงทำให้คุณลงมาเกิดอีกครั้ง เพื่ออะไรคะ อาจจะเพื่อแก้ไขความผิดพลาดแต่หนหลังหรือเพื่อยับยั้ง สิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดกับมนุษย์โลกก็ได้ค่ะ ฟังแล้วไม่อยากเจอทั้งสองเหตุผลเลยค่ะความผิดพลาดถึงจะกลับไปแก้ไขอย่างไร เหมือนแก้วที่ร้าวแล้ว เอากลับมาปะติดกันใหม่ คงใช้การอะไรไม่ได้ นอกเสียจาก... เอาไปหลอมใหม่จะได้แก้วใบใหม่ที่ใช้วัสดุเดิม มารีพูดแทรกขึ้นมาทันที ค่ะถ้าเป็นอย่างนั้น ใครจะยอมถูกหลอมใหม่ล่ะคะ ไฟมันร้อน แต่ถ้าจำเป็นเราต้องทำค่ะ เพื่ออะไรคะ เพื่อให้ได้แก้วใบใหม่สามารถนำมาใช้งานได้ ไม่แตกร้าว เฮ้อ...ถ้าอย่างนั้นทามคงต้องตามหาคนสร้างไอ้เจ้านาฬิกา เรือนนี้ให้เจอ ก่อนที่จะไปทำอย่างอื่นไม่อย่างนั้นคุณปู่ของทามคงเอาทามตายแน่ๆ คุณพูดถึงนาฬิกาขอดูหน่อยได้ไหมคะ ว่าเป็นแบบไหน ได้เลยค่ะ ทาฬิดาถอดนาฬิกาข้อมือของเธอออกยื่นให้กับมารีได้ดูชัดๆ พระเจ้ามารีอุทานออกมาเบาๆ อะไรคะ ฉันเคยเห็นนาฬิกาเรือนนี้ในความฝันแต่เรือนที่ฉันเห็นมีสลักคำว่าโอมอยู่ตรงนี้ มารีชี้ให้ทาฬิดาดู เรือนนี้ก็มีค่ะแต่มันเลือนรางเต็มที ถ้าอยากจะเห็นต้องเอาไปส่องกับไฟ ลองดูสิคะ เห็นชัดเจนเลย ทาฬิดาแนะนำเวลานี้แสงแดดไม่มีอีกแล้ว จึงหลงเหลือแค่เพียงเสาไฟที่ศรรักนำมาติดตั้งให้ความสว่างตามเส้นทางการเดินของคนในหมู่บ้านเท่านั้น ใช่จริงๆด้วยเรือนนี้แหละค่ะ มารียืนยันในสิ่งที่เธอเห็น พอรู้ไหมคะว่าใครเป็นคนทำมันขึ้นมา เทพทาฬิเป็นคนทำค่ะ ทำพร้อมกับจี้ห้อยคอที่ฉันสวมอยู่ จี้หรือคะขอดูหน่อยได้ไหม ค่ะมารีถอดสร้อยที่เธอสวมอยู่ส่งให้กับทาฬิดา คืออะไรคะ ทำมาจากปลายหอกของเทพสุริยาหรืออักนัยหนึ่งคือเทพกาลเวลาค่ะ หลังจากที่เธอใช้ปลายหอกทำร้ายเทพรัตติกาลและจับนางไปคุมขังเอาไว้ เธอได้นำปลายหอกนั้นมาสร้างนาฬิกาและทำจี้ห้อยคอให้กับเหล่านักรบที่รบเคียงบ่าเคียงไหล่กับเธอค่ะ แสดงว่านาฬิกาเรือนนี้เป็นของเทพทาฬิสิคะใช่ไหม ค่ะคุณลองสังเกตดูดีๆ เข็มสั้นของนาฬิกาเรือนนี้เหมือนจี้ที่ฉันสวมอยู่แต่มีขนาดเล็กกว่ามากเท่านั้น ค่ะฉันเห็นแล้ว ทาฬิดาเพิ่งสังเกตเห็นเมื่อมารีบอกกับเธอ เข็มนาฬิกานี้ทำมาจากปลายสุดของหอกเทพทาฬิไม่ได้ให้ใคร เธอเก็บเอาไว้เอง แสดงว่ามีสิบเอ็ดชิ้น ค่ะสิบเอ็ดชิ้น ทาฬิดายังไม่ทันได้พูดอะไรต่อสายตาของเธอพลันเห็นอะไรบางอย่าง สิ่งที่เธอเห็นนั้นคือร่างของงูยักษ์สองตัวกำลังเลื้อยมา ตรงที่เธอยืนอยู่ เธอถึงกับสะดุ้ง มารีจับร่างของทาฬิดาหลบไม่ให้ร่างงูยักษ์ทั้งสองตัวพุ่งชนพวกเธอ ร่างของทั้งคู่ล้มลงไปนอนกับพื้นหัวใจของทาฬิดาและมารีเต้นแรง น่าแปลก ร่างของงูหายไปทันที เกิดอะไรขึ้นคุณเห็นใช่ไหมคะ ทาฬิดาถามด้วยน้ำเสียงสั่น ค่ะฉันเห็นงูยักษ์สองตัว กำลังตรงมาทำร้ายเรา หนูทามเสียงนาลันทาตะโกนเรียกทาฬิดามาแต่ไกล อ้าวคุณนาทาฬิดารีบลุกขึ้น พร้อมกับฉุดมารีให้ลุกตามเธอ มาอยู่ตรงนี้เองนาลันทาทักทายทันทีที่เดินมาถึงสองสาว มารีก้มลงหยิบนาฬิกาและสร้อยของเธอขึ้นมาจากพื้นเธอเผลอปล่อยมันหลุดไปจากมือระหว่างที่เธอตกใจ เพิ่งมาถึงหรือคะทาฬิดาเอ่ยถาม ค่ะมาได้สักครู่ นั่งพักแล้วก็เลยออกมาเดินดูสถานที่ค่ะ แล้วคนอื่นๆล่ะคะ ทาฬิดามองไปด้านหลังของนาลันทา เธอ ไม่เห็นว่ามีคนอื่นตามมา นั่งคุยอยู่กับพวกหมอค่ะว่าแต่หนูทามมาทำอะไรที่นี่ล่ะ กำลังให้มารีดูนาฬิกาอยู่ค่ะ ได้เรื่องไหมคะ ยังคะแต่น่าจะเข้าเค้า ยังไงนาลันทามองเสี้ยวหน้าของทาฬิดาแสงสว่างในบริเวณนี้มีน้อยมากทั้งสองคนมาดูนาฬิกาอะไรในที่มืดๆ อย่างนี้กันหนอ พอดีว่าจี้ของมารีกับเข็มนาฬิกาของทามคล้ายกันค่ะ เราก็เลยคิดว่าน่าจะทำจากที่เดียวกัน เหรอคะถ้าหาคนทำได้ ก็โล่งใจไปค่ะ แต่คนทำจี้อันนี้ตายไปหลายร้อยปีแล้วคะมารีเฉลย อ้าวยุ่งเลยสิ คุณพอจะหาทายาทของคนทำได้ไหมคะ ถ้าหาจริงๆก็น่าจะได้ค่ะ แต่จะเจอหรือเปล่า คงเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ฉันไม่แน่ใจค่ะ ฝากด้วยนะคะหนูทามจะได้กลับเมืองไทยเร็วๆ นาลันทาพูดไปตามน้ำเธอเห็นทาฬิดาปลอดภัยความรู้สึกโล่งอกผุดขึ้นมาโดยไม่ต้องบังคับ สิ่งที่เคยหนักๆในหัวสมองราวกับโดนเททิ้ง อย่างน้อยๆ พวกเธอคงไม่โดนอดีตนายพลใหญ่เล่นงานที่สำคัญคือ หากทาฬิดาหาคนทำหรือลูกหลานของคนทำนาฬิกาพบเธอจะได้รีบส่งทาฬิดากลับเมืองไทย ไม่ใช่จะขับไล่ไสส่งเพียงแค่ไม่อยากให้เกิดเรื่องยุ่งยาก กับครอบครัวหรือ คนใกล้ตัวของเธอแค่นั้น ทาฬิดาเดินกลับเข้าไปในหมู่บ้านพร้อมกับนาลันทาและมารีเธอเห็นทุติกำลังคุยน้ำลายแตกฟองอยู่กับกลุ่มหมอ โดยเฉพาะกับศรรัก ผมว่าจะไปกาซาอยู่เหมือนกันครับนี่ก็ว่าน่าจะเป็นปีหน้า เพื่อนผมชวนไปหลายครั้งแล้ว น่าเสียดายยังไม่มีเงินทุนมากพอที่จะไป ถ้าไม่ได้ท่านนายพล พวกผมคงไม่ได้มาที่นี่เหมือนกันเป็นข้าราชการเงินเดือนน้อย จะไปไหนต้องมีทุนครับกว่าจะทำเรื่องมาที่นี่ได้เลือดตาแทบกระเด็น ดีหน่อยที่พอมาถึงก็ได้เปิดสุสานใหม่แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้มากนัก ข้อจำกัดมีหลายเรื่อง ช่วงนี้ผมก็เลยว่างงานคุณหมอมีอะไรให้พวกผมช่วยบอกมาเลยนะครับ พวกผมยินดีเสมอ โอ๊ยจารย์ทุขาใครจะกล้าให้จารย์ทุ นักโบราณคดีระดับตำนานประเทศมาลงมือทำงานเล็กๆ น้อยๆ ให้ล่ะคะศรไม่กล้าหรอกค่ะจารย์ จริงไหมไอ้นท ศรรักพยักพเยิดให้กับโกกนท อีกคนทำหน้าประหลาดใจอยู่ๆ มาโบ้ยให้กันอย่างนี้ ศรรักต้องมีเรื่องอะไรอีกแน่ๆ ค่ะโกกนทตอบไม่เต็มเสียงนัก หมอภัทรมลทำไมถึงอยากวิจัยใบโคคาล่ะครับ ผมว่าไอ้ใบนี้มันทำอะไรไม่ได้มากนักหรอกนอกจากยาเสพติด ทุกอย่างต้องมีทั้งข้อดีและข้อเสียทั้งนั้นแหละค่ะจารย์นทแค่อยากทำให้รู้ว่า หากไม่มีต้นโคคาคนในแถบนี้จะไม่มีพืชสมุนไพรสำหรับระงับอาการปวดเบื้องต้น ว่าไปผมเจอกะโหลกศีรษะอยู่หัวหนึ่ง มีร่องรอยการเจาะกะโหลก เหมือนจะลดอาการบวมในสมองใช่ไหมนา ทุติเห็นนาลันทาเดินเข้ามาพอดีจึงเอ่ยถาม ค่ะดูเหมือนว่าเจาะแล้วจะเปิดกะโหลกเอาไว้อย่างนั้นด้วยสิคะไม่ได้เอามาปิดเหมือนเดิม พอจะรู้ไหมคะว่าใช้อะไรตัด เราไม่รู้หรอกค่ะต้องส่งเข้าแล็บทำวิจัยกันต่อไป แต่ที่แน่ๆ ร่องรอยการตัดสวยเหมือนมีเครื่องมือทันสมัยเลยเชียวค่ะ เหรอคะภัทรมลตื่นเต้นที่ได้รับคำยืนยันจากนาลันทา ถ้าคุณหมอสนใจจริงๆผมติดต่อกับทีมงานให้ได้นะครับ ได้จริงๆหรือคะจารย์ ถ้าได้บิวจะขอบพระคุณจารย์มากเลยค่ะ นี่ถือเป็นครั้งแรกที่ได้รู้ว่า มีการแพทย์ที่ก้าวหน้าในชนพื้นเมืองโบราณแถบนี้ บิวต้องพิสูจน์ให้ได้ว่า พวกเขาใช้อะไรในการระงับปวดให้กับคนเจ็บ ถ้าจะให้เดาน่าจะเป็นใบโคคา เพราะข้างๆ มีไหใส่ใบโคคาวางอยู่กับโครงกระดูกนั่นด้วย ทุติเฉลย ถ้าอย่างนั้นก็เยี่ยมยอดเลยค่ะนั่นเท่ากับว่า ถ้าจะกำจัดต้นโคคา ต้นไม้ที่มีสรรพคุณทางการแพทย์มาตั้งแต่พันปีก่อนไปจากคนพื้นเมือง ทำได้ยากแล้วค่ะจารย์ ทำไมล่ะ ถ้าคิดจะกำจัดให้สิ้นซากคนรุ่นต่อๆ ไปจะไม่รู้จักใบไม้นี้อีกเลย เหมือนที่เราไม่รู้จักนกโดโด้หรือช้างแมมมอส ก็เห็นจะจริงแต่เสียดายที่มันเอาไปทำยาเสพติดนี่สิ นาว่ายากค่ะต่อให้กำจัดก็จะยิ่งปลูกมากขึ้น ทำไมล่ะคะคุณนา เพราะมันคือของล้ำค่ายังไงล่ะคะอะไรที่เป็นของล้ำค่า และแถมยังมีราคาสูง ต่อให้ต้องเอาชีวิตเข้าเสี่ยงคนบางพวกก็ต้องการจะทำ เพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตัวเอง เหมือนฝิ่นยังไงล่ะคะ ต่อให้ปราบมาเป็นร้อยปีหลังจากจบสงครามฝิ่นคนก็ยังปลูกกันอยู่ ทำยังไงได้ ให้พวกเขาเลิกปลูกฝิ่นหันไปทำการเกษตร แต่ไม่มีคนมาซื้อ พอปลูกฝิ่นเท่านั้นแหละยังไม่ทันกรีดฝิ่นด้วยซ้ำ มีคนเข้ามารอซื้อน้ำยางฝิ่นกันตั้งแต่ยังไม่ออกดอกด้วยซ้ำ ก็จริงของคุณค่ะเราต้องหาวิธีควบคุม ให้ปลูกเฉพาะที่ หรืออนุญาตให้ปลูกได้บ้านละไม่เกินสองต้น ทำยากครับไม่รู้ว่ารัฐบาลจะยอมทำอย่างนั้นหรือเปล่า ทุติแย้ง ได้เวลาอาหารแล้วค่ะมารีชิงพูดขึ้น ก่อนที่ทุกคนจะสนทนากันอีกยาวหากเป็นเช่นนั้นเวลาอาหารมื้อค่ำคงเลื่อนออกไปอีกหลายชั่วโมงคืนนี้เธอคงไม่มีเวลาอยู่ดูแลคนกลุ่มนี้สิ่งที่เกิดกับเธอและทาฬิดาเมื่อช่วงหัวค่ำ เป็นเรื่องสำคัญมากกว่าเรื่องอื่นงูยักษ์สองตัวที่พวกเธอเห็น เป็นมิตรหรือเป็นศัตรูกับเธอกันแน่เธอต้องพิสูจน์ให้ได้ ก่อนที่จะสายเกินไป
| Create Date : 09 กันยายน 2557 |
| Last Update : 9 กันยายน 2557 20:35:43 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 531 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [