สาปลังกา / ปองวุฒิ
ผู้ชายก็เขียนนิยายโรแมนติกได้นะเออ

เบื้องหลังอำนาจและความร่ำรวยของตระกูลเทพรัตน์ปรีชานนท์
ซ่อนเร้นปีศาจร้ายที่คอยสูบวิญญาณมนุษย์

หนึ่งในเหยื่อสังเวยนั้นคือน้องสาวของพันธิสา
เธอจำต้องสลัดคราบนักโบราณคดีสาวมาเป็นนักล่าปีศาจแทน แต่ไม่ง่ายอย่างที่คิด
เพราะปีศาจร้ายแฝงกายอยู่ในร่างใครสักคน

แม้ธีภพจะคอยห่วงใยและช่วยเหลือเธอ แต่เขาก็เป็นสมาชิกตระกูลปีศาจนี้
เธอจึงคอยระวังตัวทุกฝีก้าว จะเทใจรักยังต้องหวาดระแวง
ทั้งแผนการกำจัดปีศาจก็ยังไม่สำเร็จหรือจะปล่อยให้โชคชะตาพาไปแล้วแต่บุญกรรม

(หมายเหตุล่วงหน้า รีวิวครั้งนี้อาจมีการสปอยล์เนื้อหาบางส่วน หากอยากอ่านนิยายเรื่องนี้โดยไม่เสียอรรถรส กรุณาข้ามรีวิวนี้ไป)

หยิบเล่มนี้มาอ่านด้วยความสนใจในตัวพล้อตที่บ่งบอกว่าไม่ใช่นิยายรักโรแมนติกทั่วไปแต่มันมีภูติผีปีศาจมาเกี่ยวข้อง (ไปทางสยองขวัญนิดๆนะ) โดยส่วนตัวไม่เคยอ่านงานของนักเขียนท่านนี้มาก่อน แต่ก็นึกอยากลองเพราะดูลักษณะโทนเรื่องแล้วน่าจะใช้ได้

ในเรื่องการใช้ภาษาถือว่าเดินเรื่องกระชับน่าติดตาม เทคนิคการเล่าแพรวพราวใช้ได้ด้วยการเปิดเรื่องได้น่าสนใจ เพราะเป็นฉากการตายอย่างเป็นปริศนาของน้องสาวนางเอก นำมาสู่ฉากการพบกันครั้งแรกของคู่พระ-นางของเรื่อง คือ “พันธิสา” ผู้เป็นพี่สาวที่เข้ามาสัมภาษณ์งานในตำแหน่งเดียวกับที่น้องเธอเคยทำ ในวันแรกเธอก็ได้เจอะกับ “ธีภพ” บุตรชายท่านประธานแบบไม่คาดคิด และมีพ่อแง่แม่งอนกันตามประสา

จริงๆ แล้วนางเอกนั้นเรียนด้านโบราณคดี มายอมลงทุนปลอมประวัติเพื่อเข้าทำงานบริษัทยักษ์ใหญ่ของตระกูลนักธุรกิจชั้นแนวหน้าของเมืองไทยก็เพื่อสืบเงื่อนงำการตายของน้องโดยเฉพาะ (เก่งเหมือนกันนะจบโบราณคดีแต่ทำเนียนมาอยู่ในบริษัทเอกชนได้)

ความจริงลำดับการเล่าเรื่องของนิยายเรื่องนี้ถือว่าดี คือหลังเปิดเรื่อง ก็ค่อยเล่าย้อนอธิบายว่าทำไมพันธิสาถึงมาที่นี่ แล้วเรื่องก็ดำเนินไปโดยนางเอกเข้าไปใกล้ปริศนาของครอบครัวนี้มากขึ้นเรื่อยๆ เช่นพบว่าน้องสาวเธอไม่ใช่เหยื่อรายแรก แต่สาวๆ ในบริษัทนี้หายตัวลึกลับไปแล้วหลายราย บางครั้งตัวละครก็เจอเรื่องสยองหรือเงื่อนงำอันนำไปสู่การคลี่คลาย เรื่องดำเนินไปแบบวางพล้อตดี เข้มข้น กระชับ ไม่ยืดยาด

แต่อันนี้ความเห็นส่วนตัวขณะอ่าน เราคิดว่าการเล่น “จังหวะการคลายปม” ของเรื่องนี้น่าจะมีหนทางที่ทำให้น่าสนใจกว่านี้ ความจริงชื่อเรื่อง สาปลังกา ก็ทำให้เราสงสัยตั้งแต่หยิบอ่านว่าเกี่ยวอะไรกับลังกา? แต่ตัวเรื่องก็ไม่เอ่ยถึงจุดนี้เท่าไหร่ แล้วจู่ๆ พอถึงครึ่งเล่ม “ปม” ส่วนหนึ่งของเรื่องก็เฉลยว่าทำไมจึงชื่อเรื่องสาปลังกา เป็นการคลี่คลายแบบม้วนเดียวจบเลยว่าที่มาคืออะไร ว่าตระกูลพระเอกรวยมหาศาลก็เพราะปีศาจร้ายที่มาจากศรีลังกาที่ให้โชคลาภแต่ก็ต้องการสิ่งตอบแทนนั่นเอง ซึ่งตรงนี้เรามองว่าถ้ามีการ “หยอดปริศนา” เป็นระยะก่อนหน้านี้ และเก็บบรรยากาศเป็นปริศนาไว้อีกหน่อยก็อาจจะน่าสนใจกว่านี้ (แต่ถึงอย่างนั้นบรรยากาศของเรื่องก็คุมโทนได้ดีพอควร แม้ว่าจะรู้สึกว่ามันจะสามารถ “หลอน” ได้มากกว่านี้ แต่บรรยากาศมันออกแนวต่อสู้ปีศาจมากกว่าจะหลอน)

ปีศาจในเรื่องนี้....ระดับความน่ากลัวไม่ได้มากนักในสายตาเรา แค่ว่ามันดูดกินชีวิตมนุษย์เท่านั้น นอกนั้นสกิลอื่นๆ ก็เรียกว่ากลางๆ ของโอปปาติกะ ไม่ได้มีญาณทิพหรือจิตสัมผัสมากไปกว่าคนทั่วไป (นางเอกปลอมตัวเข้ามายังไม่รู้เลยว่าเธอมีจุดประสงค์อะไร) และเพราะปีศาจเรื่องนี้อิมพอร์ตมาจากลังกา วิธีปราบก็ต้องนำเข้าพ่อหมอออริจินัลมาเป็นตัวช่วย โดยฝั่งนางเอกนั้นเป็นฝ่ายทุ่มทุนสร้างเพราะญาติผู้ใหญ่เธอก็เป็นพวกมีวิชาอาคม เรียกว่านางเอกมีกองหนุนครบมือ

การเล่าฉากบู๊ก็พอเห็นภาพดีแม้ว่าจะบรรยายติดกันเป็นพรืดไปหน่อย (ไอ้เราเป็นโรคชอบเสียงประกอบเลยอ่านแล้วแปลกนิดๆ กับฉากบู๊ที่บรรยายยาวๆ) แต่ก็อ่านสนุกดีกับการตามปราบปีศาจร้ายตนนี้ ฉากสยองๆ มีให้อ่านครบสูตร สลับกับฉากสวีทแบบพอเหมาะของพระเอก-นางเอก (โดยพระเอกของเรื่องก็คอยเฝ้าสงสัยเหมือนกันว่านางเอกเป็นใครกันแน่) จนเรื่องไปถึงตอนจบที่แน่นอนว่าปีศาจร้ายก็ต้องโดนปราบ

เป็นเรื่องที่องค์ประกอบตัวละครครบดี นางเอกเด่นกว่าเพราะเธอค่อนข้างเก่งกล้าสามารถ ส่วนฝั่งพระเอกนั้น...ความเห็นส่วนตัวคิดว่าเขาถูกบดบังด้วยตัวบทพอควร อาจเพราะพระเอกถูกจัดวางให้ไม่เกี่ยวข้องกับความเลวร้ายของตระกูล ทำให้เขาดูไม่ต้องเก็บงำอะไรเมื่อเทียบกับพี่ชายบุญธรรมของเขาที่ดูสุขุมและมีปริศนามากกว่า (เพราะพี่ชายบุญธรรมพระเอกรู้เห็นเรื่องเหล่านี้อย่างจำใจ แถมตอนท้ายยังยอมรับผิดแทนพ่อบุญธรรมอีก ชอบตัวละครนี้ตรงมีมิติดี) ถึงพระเอกจะเป็นคนรูปหล่อพ่อรวย แต่ก็มิใช่แนวแบดบอยเพราะบุคลิกของธีภพในเรื่องนั้นเป็นผู้ชายที่ดีที่เทคแคร์นางเอกดีมาก (ก็เค้าเริ่มรู้สึกดีกับนางเอกแล้วนี่) แต่กระนั้นช่วงท้ายมีนายตำรวจหนุ่มไฟแรงคนนึงโผล่มาสืบคดีอีก เราก็สนใจตัวละครนี้อีก (วอกแว่กจริงเรา) ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า...พระเอกมีบุคลิกไม่โดดเด่นนักและมีความสำคัญต่อเรื่องน้อย โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับนางเอกแอนด์เดอะแกงค์ที่ต้องสู้รบตบมือกับปีศาจ แต่....เมื่อพิจารณาตามคุณสมบัติว่าเขาเป็นผู้ชายที่หล่อ รวย แสนดี รักและแคร์นางเอก ก็ถือว่าเป็นพระเอกที่เหมาะควรแล้ว 

แต่โดยสรุปเรื่องนี้ก็ครบรสดี สำหรับเราแล้วก็เป็นนักเขียนชายที่เขียนนิยายรักได้ลงตัวดี เพราะเรื่องนี้พระเอก-นางเอก ก็เคมีเข้ากันและน่ารักกันดี