ด๊ะดาด เป็นภาษาท้องถิ่น แปลว่า มากมาย

ด๊ะดาด ร้านนี้ มีสโลแกนประจำร้านว่า

“ไม่ใช่ต้นกำเนิด ไม่ใช่ตำนาน แต่เป็นเรื่องเล่าขาน

ถึงรสชาติที่พัฒนาแล้ว”

.

.

.

คุณขาว เจ้าของร้านมาในมาดนิ่ง สุขุม

แต่พอได้ร่วมสนทนาแล้ว

จึงพบว่า ภายใต้มาดนิ่งๆ นั้น คุณขาวมีมุกฮาไม่น้อย

พอเราบอกว่า คุณขาวคุยเก่งนะคะ (นี่คือการชมซึ่งๆหน้า)

คุณขาวก็ตอบกลับซึ่งๆ หน้าเหมือนกันว่า

“พอดี วันนี้อยากคุย”

เอ่อ โชคดีนะเราเนี่ย อิอิอิ

พอคุยเฉียดมาถึงเรื่อง การเมือง

ปกติเราไม่ควรจะจุดประเด็นที่อ่อนไหวอย่างนี้

แต่คุณขาวก็เปรยเป็นนัยๆ ว่า

อ่าน นสพ. อะไร ไม่อ่านอะไร

ซื้อสินค้าอะไร ไม่ซื้อสินค้าอะไร

อิอิอิ...

.

.

.

งานของคุณขาวนอกจากดูแลร้านนี้แล้ว

ท่านยังเป็น ประธานชมรมผู้ประกอบการร้านอาหาร จังหวัดนครราชสีมา

และกรรมการหอการค้าของจังหวัดอีกด้วย

อ้อ...ยังมีรายการวิทยุเป็นของตัวเอง เปิดเพลงฝาหรั่งฟังเองทั้งวัน

ใครจะฟัง หรือไม่ฟังก็ช่าง แต่คุณขาวชอบฟัง ประมาณนั้น

.

ชื่อร้าน เป็นสเต๊ก แน่นอนว่าทั้งร้านจะเนืองแน่นไปด้วยเมนูสเต๊ก

แต่นอกจากสเต๊กแล้วก็ยังมีเมนูอื่นๆ ซึ่งก็แล้วแต่คุณขาวจะรังสรรค์มา

หลายจานหาทานได้ที่นี่ที่เดียว เพราะคิดเองเออเองคนเดียว

.

ลองพลิกดูเมนูด้านใน

คุณขาวก็มีแอบหวาน กับการตั้งชื่ออาหาร

เช่น ความในใจ เพราะเราคู่กัน ไฟเสน่หา กว่าจะพบรักแท้

อ่ะนะ แต่ละชื่อ หวานหยด

.

.

.

คุณขาวเล่าให้ฟังว่า

ที่ร้านจะเน้นอะไรที่เป็นธรรมชาติ อาหารเนี่ยก็เน้นผักสดปลอดสาร

ฝรั่งชอบมากินที่ร้านนี้ เพราะฝรั่งนี่เค้าต้นตำรับ แนวรักษ์พิทักษ์โลก

(หลังจากที่บ่อนทำลายมาแยะ)

มีครั้งนึง ฝรั่งนั่งมอง ตะกร้าใส่ผัก ที่ทำจากพลาสติกสาน

ก็เอ่ยถาม “ยูๆๆ ทำไม ยูใช้พลาสติกฮ้า”

คุณขาว ก็ เอ๊ ไอ้นี่ (คิดในใจ) แต่ตอบไปว่า

“อ้าว ก็ทียู ยังส่งซอสใส่ขวดพลาสติกมาขายให้ไออยู่เลย”

ฝรั่งก็ เออเนอะ อิอิอิ จากนั้นก็ได้แต่หัวเราะเนียนๆ ไป

คุณขาว ให้ความเห็นว่า เราทำเท่าที่เราจะทำได้ดีกว่า

ถ้าเกินกำลัง ทำแล้วลำบาก ก็ไม่ควรทำ

เอาที่ทำได้ และตั้งใจทำให้มันดีก็พอ

ปล่อยให้ฝรั่งมันบ้าไป

.

.

.

.

.

.

มาว่ากันถึงอาหารน่าหม่ำกันดีกั่ว

จานแรกก็ต้องสเต๊กหมูร้องไห้

ใช้สันคอหมู มาหมัก ด้วยสูตรลับเฉพาะ

.

.

.

ยำตะคุ

ใช้หมี่ตะคุ (น่าจะเป็นชื่อหมู่บ้าน)

มาพันพอดีคำ ประดับด้วยกุ้งตัวฮึ่มๆ

กินกับน้ำจิ้มเด็ดดวง

ส่วนในตะกร้านั่น มิใช่พร๊อพประกอบฉาก

ทว่าเป็นผักเคียง จะเคียงกะอะไรก็เลือกเอา

.

.

.

โรตี แกงถั่ว

อันนี้ ค่อนข้างฮา

เพราะ จขร. เจ้าของร้านบอกว่า

ตะแรก แกงถั่วนี่อิมพอร์ตมาจากมาเลเซีย

ตอนหลังๆ ไม่ส่งมาขายซะงั้น

คุณขาวก็เลย นั่งดู นั่งชิม แล้วก็ถอดออกมาเป็นสูตร

ปรุงแต่งด้วยวัตถุดิบภายในประเทศ แล้วก็ขายต่อ ไม่ง้อ

.

.

ต้มโซดปลาอินทรี

สงสัยว่า “ต้มโซด” เป็นยังไง

คุณขาวเลยเฉลย

โซดดดดดดดดด คือ

ซดยาวววววววว ยาวววววว น่ะเอง อิอิอิ

อร่อยดีค่ะ แซ่บหลาย โซดดดดด...กันเกลี้ยงเลย

.

.

หน้าตาเจ้า ความในใจ

.

คุยกันเพลิน เผลอแป๊บเดียว

เราก็เคลียร์กันซะเกลี้ยงโต๊ะ

แล้วเอ่อ จะอยู่ต่อทำไม เอ้ย ไม่ใช่

รบกวนเวลา จขร. มานานแล้ว

เราก็เลยขอตัว และล่ำลา คาวบอยใจดีแห่งเมืองโคราช

ที่ทิ้งท้ายประชาสัมพันธ์เอาไว้ว่า

ประมาณปลายปีนี้ ที่โคราช

จะมี “งานบาร์บีคิวเฟสติวัล”

ท่านใดสนใจจะไปร่วมงาน

หรือออกบูธก็สามารถติดต่อไปได้เลยที่

เว๊บไซต์ ของหอการค้าจังหวัด

ถ้าช่วงนั้น ไม่มีคิว ก็ว่าจะไปเหมือนกันนะเนี่ย หุหุหุ

.

สวัสดีค่ะ

หมายเหตุ ไม่มีเมนูปลาหมึกแฮะ

www.rribeye.com