เก็บเรื่องเก่าเอามาเล่าใหม่ เพราะทริปนี้ก็ไม่มีอะไรมากนัก
เรื่องของกลุ่ม"วัยรุ่น-อวุโส"น่ะ (พยายามเรียกให้ดูดี) นัดแนะกัน
หาเรื่องออกบ้านเที่ยวพักผ่อน หาของกินถูกปากถูกใจกันเท่านั้นเอง
เมื่อเดือนก่อนโน้นแล้ว ช่วงที่เค้ามีงานทุเรียนอุตรดิตถ์

ไหนๆก็ไปถึงจังหวัดอุตรดิตถ์ก็เลยตีรถ ไปหาที่พักริมน้ำ
หลังเขื่อนสิริกิิติ์ ตามรูปแบบการเปลี่ยนบรรยากาศจากบ้านดอย
ไปนอนที่พักริมอ่างน้ำ แต่ปีนี้น้ำน้อยแห้งแล้งมากไปหน่อย
ครึมฟ้า-ครึมฝน ต้นฤดูทิวทัศน์เลยซึมเซาเอาการ

แต่ก็พอได้ชื่นใจที่อ่างหลังเขื่อนท่าปลา พอมีที่พักแพริมน้ำ
ที่สงบเงียบดี และที่ถูกอก-ถูกใจ ก็จะเป็นอาหารมื้อเย็นวันนั้น
ที่เราเลือกร้านว่ารสดีมีฝีมือ จากอาหารปลาสดๆ

มุมนี้แหละอาหารเย็นวันนั้น สั่งกันมาทอดปลา ผัดปลา และ
ต้มยำปลา กินกันให้สมอยาก-สมใจกันไปเลย

เช้าวันรุ่งขึ้นที่หมายปลายทางสวนทุเรียนบ้านดง อ.ลับแล
ในเส้นทางไปสู่สวนริมทางก็พบเข้ากับ เฮือนลับแล และมุมกาแฟสด
มุมกาแฟริมสวนน่านั่ง อดแวะไม่ได้อยู่แล้วเพราะเช้านี้กาแฟแก้วแรกที่ท่าปลามันไม่ค่อยถูกอกถูกใจนัก ต้องลองกันอีกแก้วหนึ่ง เจ้าของเค้าไม่อยู่แต่ทราบว่าเป็นคนทำงาน อพต.ท้องถิ่น และ เป็นบริษัทท่องเที่ยวอีกด้วยครับ

จากนั้นก็เดินทางเข้าไปกันสุดเส้นทางรถ ที่หน้าน้ำตก
ผ่านสวนผลไม้มาตลอดเส้นทาง นอกจากทุเรียนแล้ว
เมืองนี้เค้ามีลางสาดเป็นผลไม้เดิมๆ

นี่แหละครับรถขนทุเรียนชาวสวน คันหนึ่งขนกันได้หลายสิบลูก
พ่อค้าคนกลาง ก็ตีเหมาจ่ายกันเป็นรายๆไป ในราคาที่ต่างกัน
ตามสายพันธุ์ พันธุ์ที่ดีได้ราคาก็จะเป็น"หลงลับแล"และ"หลินลับแล"

ทุเรียนพันธุ์ดี โดยมากแล้วเจ้าของสวนเค้าจะคัดตัดมาขายเอง
แถวหน้าตลาดเทศบาล บ้านดง เมืองลับแล คณะเราเลือก
เป็นของกินของฝากกันเต็มที่ แต่ถึงวันนี้ก็ยังไม่มีคำวิจารณ์
สำหรับเราเองก็คงเช่นกัน ก็ได้ชื่อคุยกับคนอื่นเค้าได้ว่า
"เออ.เราก็ชิมมาแล้ว หลงลับแล-หลินลับแล น่ะก็รสดี"

ก่อนเดินทางกลับก็แวะซื้อหาของที่ระลึกกัยที่ร้านนี้
สารพัดของฝากของกิน เสื้อผ้า แถม เดินชมสวนผลไม้
หลังบ้านนี้อีกได้เลย มีครบทั้งทุเรียน มังคุด และ ลางสาด