วันนี้ฉันจับแมลงสาบได้แล้ว
ปกติเราก็จะนอนห้องเดียวกับแม่ เวลาที่เจอแมลงสาบก็จะให้แม่ช่วยจับ แต่วันนี้แม่ไม่ได้นอนด้วย เพราะแม่ต้องกลับไปอยู่บ้านน้องตั้งแต่วันเสาร์ ไปอยู่ดูแลน้อง เพราะน้องอาการไม่ค่อยดีนัก เหมือนน้องไม่ยอมกินรักษาอาการป่วยที่เป็นไบโพลาร์ ซึ่งก็น่าจะใช่ เพราะอาการของน้องในวันนี้ไม่ค่อยดีเลย ผิดปกติไปจากเดิม แม่โทรมาเล่าว่าวันนี้น้องไม่ค่อยกินข้าว น้องเดินรอบบ้านไม่พูดไม่จา เข้าห้องน้ำนาน ไม่ยอมออก สุดท้ายแม่ก็เลยต้องเรียกรถพยาบาลมารับไป
การที่แม่ไม่อยู่ ทำให้เราก็ต้องดูแลตัวเอง จัดการอะไรต่าง ๆ เอง ซึ่งเรื่องอื่น เราก็พอจัดการได้ แต่เรื่องแมลงสาบนี่ เราไม่ได้จริง ๆ จนวันนี้เราเจอมันในห้องตอนกลางคืน เราต้องจัดการกับมัน ตอนแรกคิดว่ามีตัวเดียว ปรากฏว่ามีสองตัว ดีที่ตัวมันไม่ใหญ่มาก และมันไม่วิ่ง คล้าย ๆ ว่าจะตาย เราเลยจับง่าย เราเอาถุงก๊อบแก๊บใส่มือแล้วจับ
เป็นการจับแมลงสาบครั้งแรกในชีวิต ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากเจอ ซึ่งเราก็ไม่ได้เจอมันนานแล้วนะ วันนี้มาเจอก็ตกใจอยู่ แต่ต้องตั้งสติแล้วจับ เพราะจะให้น้ามาจับก็ไม่ได้ น้าเคยบอกว่าถ้าเจอแมลงสาบในห้องตอนกลางคืนไม่ต้องเรียก พูดง่าย ๆ น้าเองก็อยากจะให้ฝึก
วันนี้ก็เลยได้ฝึกได้จับ
เป็นคืนที่ตื่นตระหนกดี เพราะรู้ข่าวจากแม่ว่าน้องแอดมิท แม่โทรมาเล่าเรื่องอาการต่าง ๆ แล้วก็มาเจอแมลงสาบ
เอ้อ... ชีวิต ก็อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมันล่ะนะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อะไรจะเจอก็ต้องเจอ
เรียนรู้กันไปทุก ๆ คน
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
