เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว มีน้องคนหนึ่งส่งข้อความมาหาเราในเว็บมายเฟรนด์ชิปของเราว่า...
ถือเป็นเรื่องหนึ่งที่ตอบยากมาก คนที่เป็นเพศทางเลือกที่เข้ามาอ่านคงมีความคิดที่แตกต่างกันไป ถ้าเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองก็คงเปิดตัวโดยไม่สนใจหรือคิดอะไรมากถ้าเจอคนต่อต้านหรือล้อเลียน แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่มั่นใจในตัวเองก็คงปิดเอาไว้ อันนี้ขึ้นอยู่กับใจของเราเองจริงๆ ว่าเราพร้อมขนาดไหนในการรับมือกับคำพูด การกระทำ หากเราได้บอกออกไปแล้วอีกฝ่ายต่อต้าน
เราคิดว่าน้องคนถามน่าจะอยู่ในวัยมัธยมซึ่งวัยนี้เป็นวัยที่ไม่พร้อมจะรับเรื่องกระทบกระเทือนทางจิตใจมากนัก เราเลยแนะนำน้องไปว่าถ้าน้องรู้สึกว่าถ้าเปิดแล้วน้องจะทุกข์ น้องยังไม่ต้องเปิดก็ได้นะ
เราไม่กล้าแนะนำให้น้องเปิด เพราะถ้าน้องเปิดแล้วเจอเรื่องถาโถมเข้ามา เราก็ไปรับผิดชอบตรงนั้นไม่ได้ เราจึงคิดว่าการปิดอาจเป็นเรื่องดีกว่าสำหรับวัยนี้ (คนที่อ่านอาจจะเห็นต่างกับเราก็ได้นะ)
เราบอกน้องไปว่าเมื่อน้องโตขึ้น น้องค่อยเปิดก็ได้ ถึงตอนนั้นเราเชื่อว่าน้องจะได้เจอกลุ่มเพื่อนที่เข้าใจน้อง เพราะเราคิดว่าเมื่อเด็กๆ โตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ พวกเขาจะเห็นโลกมากขึ้น จะเข้าใจเพื่อนมนุษย์มากขึ้น
แต่ถ้าน้องยังเจอเพื่อนในแบบที่เจอตอนมัธยม เราก็ไม่ห่วง เพราะถ้าน้องโตแล้ว เราเชื่อว่าน้องจะมีหนทางรับมือกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นได้ หรือไม่น้องก็มีหนทางทำใจกับเรื่องที่เจอ น้องจะไม่ทุกข์หรือกลุ้มใจมากเหมือนวัยมัธยมแล้ว
ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นกับน้องในตอนนี้ เราบอกน้องไปว่าให้น้องอดทน แต่ถ้าไม่ไหว รู้สึกว่ามันมากขึ้นให้บอกคุณครู คุณครูน่าจะช่วยตรงนี้ได้
ในส่วนของตัวเรา เราเปิดนะ เราเปิดกับแม่ เราเปิดกับเพื่อนว่าเป็นไบ แต่กับพ่อกับน้าเรายังไม่ได้เปิด ที่ไม่ได้เปิดเพราะว่าตอนที่รักกับพี่เสือที่เป็นเลสคิง มันเป็นรักที่ไม่มีสถานะ คือ เราไม่รู้ว่าสุดท้ายเราจะได้อยู่กับพี่เสือหรือเปล่า ถ้าเรามั่นใจ เราเปิดแน่ แต่นี่เราไม่มั่นใจ เราเลยปิดไว้ (ถ้าพี่เสือเข้ามาอ่าน พี่เสือคงคิดในใจว่าปิดไว้น่ะดีแล้ว ใช่ไหมคะ)
สำหรับเรา ความรักคือความรัก เรามีสิทธิ์ชอบใครก็ได้ เพศไหนก็ได้ แบบไหนก็ได้ ขอแค่รักแล้วมีความสุข รักไปเถอะ
ขอบคุณรูปภาพจากอินเทอร์เน็ต
Cr. Youtube :: รักไม่มีนิยาม - ใหม่ เจริญปุระ
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
