กว่าจะเป็นภาพภาพหนึ่งที่สวยงามก็ต้องประกอบด้วยจิ๊กซอว์หลายๆ ชิ้น เปรียบเหมือนตัวเรากว่าจะเติบโตมาได้ก็ต้องประกอบด้วยใครหลายๆ คน
ตั้งแต่เล็กๆ เราก็ถูกเลี้ยงดูมาโดยคุณพ่อคุณแม่ แต่จิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญที่สุดคือคุณยายหลายๆ ท่าน เพราะตอนที่เรายังเล็ก คุณพ่อคุณแม่ก็ต้องไปทำงาน เราก็อยู่กับคุณยายหลายๆ ท่าน
คุณยายท่านหนึ่งเคยเล่าว่าเราเป็นคนกินข้าวยาก ต้องพาเราไปกินข้าวที่หน้าปากซอยใต้ต้นตะขบ เราชอบกินตะขบ แล้วถึงกินข้าวได้
คุณยายอีกท่านหนึ่งที่เป็นภรรยาอีกคนของคุณตาก็จะคอยดูแลเรื่องอาหารการกินเมื่อเราเข้าเรียนชั้นประถม คุณยายท่านนี้ทำอาหารได้หลากหลายทั้งไทย ทั้งฝรั่ง แต่ตอนที่เราอยู่ชั้นประถม สิ่งที่เราชอบทานตอนเช้าคือข้าวต้มกับแม็กกี้ คุณยายท่านนี้จะคอยตัดผมให้เราตลอด ที่บ้านก็จะเรียกว่า ปุ๊บาร์เบอร์ (คุณยายชื่อปุ๊)
ตอนที่เราอยู่ชั้นประถมถึงม.ต้นจะเป็นช่วงที่เรามีโอกาสใกล้ชิดกับคุณพ่อมากหน่อย เพราะตอนที่เราอยู่ชั้นประถม เรามักโทรศัพท์อ้อนคุณพ่อให้มารับหลังเลิกเรียน เราไม่ค่อยได้กลับกับรถรับส่งนักเรียนเท่าไหร่นัก เรากลับกับคุณพ่อเพราะอยากทานอาหาร ขนมที่คุณพ่อซื้อมาฝาก ส่วนตอนม.ต้น คุณพ่อจะไปส่งเราที่โรงเรียนตอนเช้า เราก็จะเอาเทปไปเปิดฟังในรถ เทปเพลงที่เราชอบจะอยู่ในรถหมด เราจะเปิดเพลง JR-VOY บ่อยมาก คุณพ่อก็ไม่เคยบ่น
ส่วนคุณแม่ของเรา เราสนิทและคุยกับคุณแม่มากขึ้นตั้งแต่ช่วงม.ปลาย เพราะเรามีปัญหาเรื่องเพื่อนที่โรงเรียน ก็ได้เรียนรู้ธรรมะจากคุณแม่ตั้งแต่ช่วงนั้น
ส่วนคุณน้าของเรา เราก็ได้อยู่ใกล้ชิดกับคุณน้าตั้งแต่ช่วงม.ปลาย เพราะคุณน้าเราเคยเป็นครูสอนวิชาภาษาฝรั่งเศส คุณน้าเราก็จะติววิชาภาษาฝรั่งเศสเราตั้งแต่ม.4 จนกระทั่งเราสอบเข้ามหาวิทยาลัย
ส่วนน้องชายของเรา เราก็ช่วยเหลือและแบ่งปันมาโดยตลอด เราซื้อขนมให้น้องตอนเด็กๆ และเคยช่วยทำการบ้านให้น้องตอนน้องอยู่ม.ปลาย เพราะตอนนั้นน้องงานเยอะมากจริงๆ เราช่วยครั้งนั้นครั้งเดียวแหละ เพราะปกติน้องเราก็ทำเอง และเราก็รับรู้ถึงความห่วงใยที่น้องเรามีให้เราเสมอ
นอกจากคนในครอบครัวที่ถือว่าเป็นจิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญก็ยังมีเพื่อนๆ ที่ดีกับเราทั้งเพื่อนประถม เพื่อนม.ต้น เพื่อนม.ปลาย เพื่อนมหา'ลัย เพื่อนแฟนคลับศิลปิน เพื่อนทางโซเชียล
และตอนนี้จิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญอีกหนึ่งคือน้องๆ แฟนคลับทางทวิตเตอร์ เราได้รับความรักมากมายจากพวกเขา เราก็พยายามมอบความรักให้พวกเขาเท่าที่เราทำได้
ส่วนจิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้าย ถ้าจะหมายถึงคนรักในชีวิตจริง เราคงไม่ตามหาแล้ว แต่เราไม่ปิดกั้นนะ ถ้าจะมีเข้ามา เราก็ยินดี ถ้าเข้ามาแล้วจากไป เราก็ยินดี ถ้าไม่เข้ามาเลย เราก็ยินดี ยินดีกับตัวเองที่ไม่ต้องทุกข์กับเรื่องนี้
ภาพของเราหรือชีวิตของเราขาดจิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้ายได้นะ เพราะเอาจริงๆ เราก็ไม่เคยมีคนรักที่เรียกว่าคนรักหรือแฟนจริงๆ ในชีวิตเลย มีแต่คนที่เดินเข้ามาในชีวิตเราหรือเราเดินเข้าไปในชีวิตเขาแล้วเรารู้สึกชอบ และพอถึงจุดจุดหนึ่งก็แยกย้ายกันไปด้วยสาเหตุต่างๆ กัน ยังไม่เคยใช้สถานะแฟนกับใครเลย
แต่เราอยากบอกว่าเราพอใจกับภาพกับชีวิตที่เราเป็นอยู่นี้นะ เรามีความสุขพอแล้ว
ขอบคุณรูปภาพจากอินเทอร์เน็ต
Cr. Youtube :: I LOVE YOU : JR-VOY
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
