BlogGang.com : : karnoi - 'ดาว-เดือน' โป๊ฝรั่งสังเวยเอดส์ ระส่ำถึงวงการหนังเอ็กซ์ไทย!?

'ดาว-เดือน' โป๊ฝรั่งสังเวยเอดส์ ระส่ำถึงวงการหนังเอ็กซ์ไทย!?

สื่อปลุกเร้าอารมณ์ทางเพศ ยังคงเป็นที่ต้องการของผู้บริโภคอย่างขาดเสียไม่ได้ โดยเฉพาะสื่อจำพวกหนังเอ็กซ์, หนังอาร์ ฯลฯ คลอดสู่ตลาดมืดเมื่อไหร่ผู้บริโภคจำนวนไม่น้อยต่างกรู่กันเข้ามาเลือกซื้อเลือกหา จะว่าไป ในส่วนตัวนักแสดงคงไม่ใช่เรื่องเกินความคาดหมาย หากพบว่ามีการติดโรคทางเพศทางเพศสัมพันธ์

ฝรั่งปล่อยภาคจบของหนังสยิว?
ไม่นานมานี้เหตุเกิดในประเทศอเมริกา นักแสดงสาวดาวโป๊ คาเมรอน เบย์ เธอเข้ามาอยู่ในแวดวงได้ราว 3 เดือน แสดงมาแล้วกว่า 10 เรื่อง ออกมาเปิดเผยต่อสาธารณะทั้งน้ำตาว่า ตนติดเอดส์มาจากการแสดงฉากร่วมเพศกับนักแสดงหนุ่มรายหนึ่ง ที่น่าเศร้าไปกว่านั้นเธอยังแพร่เชื้อเอดส์สู่แฟนหนุ่ม ร็อด เดลี่ ดาราหนังโป๊ที่แสดงมาแล้วว่า 100 เรื่อง ทั้งคู่ยอมรับว่าติดเชื้อเอดส์เพราะขาดการป้องกัน

แม้ในต่างประเทศอุตสาหกรรมหนังโป๊ได้รับการยอมอย่างแพร่หลาย ถึงขั้นตั้งบริษัทกันเป็นกิจจะลักษณะ แต่ในส่วนของความรับผิดชอบต่อตัวนักแสดงนั้นทางผู้ผลิตกลับเพิกเฉย โดยเฉพาะในเรื่องการป้องกันโรคติดต่อทางเพศ อย่างเช่น สวมใส่ถุงยางอนามัย

แน่นอนว่า เรื่องราวของนักแสดงหนังโป๊คู่นี้ไม่ใช่กรณีแรกที่เกิดขึ้นในอุตสาหกรรมหนังผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม เขาและเธอไม่เพียงตีแผ่ข้อเท็จจริง ทั้งคู่เรียกร้องให้อุตสาหกรรมหนังผู้ใหญ่มีการบังคับใช้ถุงยางอนามัยขณะถ่ายทำ เพราะสถิติการติดเชื้อของดาราหนังโป๊ของฝรั่งพิสูจน์ยอดผู้ป่วยรายใหม่ที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เจ้าหน้าที่ในวงการหนังโป๊อเมริกา ออกมาเปิดเผยทันทีว่า เมื่อ 9 ปีก่อนเคยมีการรณรงค์ให้มีการใช้ถุงยางอนามัย ในช่วงที่เชื้อเอดส์แพร่ระบาด ผลที่ตามมาก็คือรายได้ลดลงกว่า 30 เปอร์เซ็นต์ ชี้ชัดว่าคนดูหนังไม่ต้องการให้นักแสดงสวมใส่ถุงยางอนามัย

กลับมาที่แวดวงหนังโป๊ไทยกันบ้าง แม้อุตสาหกรรมหนังจำพวกนี้ไม่ได้รับการยอมรับในสังคมไทย แต่ก็ถูกป้อนสู่ตลาดไม่ขาดสาย เสิร์ฟสวาทด้วยนักแสดงหน้าใหม่หน้าเก่าให้เลือกสรรค์กันจุใจ ยิ่งไปกว่านั้นภาพการร่วมเพศอย่างโจ๋งครึ่มปฏิเสธการใช้ถุงยางอนามัยแทบทั้งสิ้น

X- ray อุตสาหกรรมหนังโป๊ไทย
อากังฟู ไทยเพลย์บอย หรือ ชูชาติ ธนมงคลไชย ผู้คร่ำหวอดในแวดวงอุตสาหกรรมปลุกใจเสือป่า แสดงทัศนะเกี่ยวกับการถ่ายทำหนังผู้ใหญ่โดยไร้การสวมใส่ถึงยางอนามัย กรณีการแสดงหนังจำพวกนี้แล้วไม่ให้นักแสดงใส่ถุงยาง นั้นสะท้อนว่าทางผู้สร้างเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัว แต่อีกนัยหนึ่งคือความรู้สึกของตัวผู้แสดงห้วงเวลานั้นกับความคิดที่ว่า ไม่เป็นไรหรอก คงไม่เราที่ติดโรคหรอกน่า

“การถ่ายทำการร่วมเพศที่มีถุงยางมาขวางกั้น อารมณ์ ความรู้สึก หรือมุมมองต่างๆ มันจะไม่เป็นไปตามธรรมชาติ ไม่เร้าใจ ในบ้านเราการส่วมใส่ถุงยางมันก็เป็นเรื่องลำบากใจเหมือนกัน ที่เราจะมาถ่ายทำแล้วมาเจอ ถุงยางขวางกั้น มันเสียอารมณ์ เสียความรู้สึก แค่ตรงนั้นเอง กลัวเสียความสมจริงสมจัง”

ความที่ผู้สร้างเกรงในเรื่องความสมจริงทางรูปรสอารมณ์ของตัวแสดง ส่วนใหญ่จึงนิยมให้ดาราหนังโป๊เล่นสดไปเลย แต่ในเรื่องของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ใครเล่าจะไม่กลัว “ส่วนใหญ่ ส่วนมากจะออกรูปแบบนั้น เพื่อเห็นแก่ได้ เห็นแก่ความเป็นจริง นาทีนั้นโดนโน้มน้าวโดนชักจูง โดนชักนำแล้ว มันก็ปล่อยตามอารมณ์ คิดว่าจริงๆ ทุกคนกลัวกันทั้งนั้น แต่ว่าอาจจะเกิดความประมาท ความมั่นใจในนาทีนั้นว่า เห้ย! ไม่เป็นไรน่า”

ถามว่าตัวผู้แสดงมีการต่อลองในเรื่องการสวมใส่ถุงยางบ้างหรือเปล่า อากังฟู อธิบายขึ้นสั้นๆ “คงไม่หรอก นาทีนั้นคงเลยตามเลย”

ในส่วนของผู้สร้างหนังเอ็กซ์ ร้อยทั้งร้อยไม่อยากให้ตัวแสดงสวมใส่ถุงยางเพราะเสียอรรถรสในการรับชม หรืออธิบายง่ายๆ คือผู้สร้างเกรงว่ายอดขายจะตกนั้นเอง แม้อุตสาหกรรมหนังโป๊ในประเทศไทยไม่ได้เป็นที่ยอมรับอย่างเช่นในต่างประเทศ แต่ก็มีกระบวนการผลิตป้อนสู่ตลาดไม่ขาดสาย

ผู้ที่เข้ามาแสดงหนังจำพวกนี้ส่วนใหญ่ไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว ซึ่งพวกเขาจะมีการโพรเทคตัวเองในระดับหนึ่ง
“เพราะส่วนมากนักแสดงก็ดึงมาจากทางด้านขายบริการอยู่แล้ว ถ้าพูดง่ายๆ เลย ไม่พัทยา ก็พัฒนพงษ์ ดึงเอาพวกนี้มาเล่น พวกนี้เค้าเซฟตัวเองกันมาแล้ว”

พึงระวัง หากแสดงนำหนังร่านสวาท
“การที่จะเล่นหนังเอ็กซ์จะต้องมืออาชีพ ถ้าไม่ใช่มือาชีพ แสดงไม่ได้ ไม่ใช้ใครอยากจะแสดงมาแสดงได้..ไม่ใช่แบบนั้น เรื่องของฟิลลิ่ง เรื่องของความรู้สึก แม้แต่บางทีการร่วมจริงๆ นีไม่มีอารมณ์นะ เพราะเวลาถ่ายทำที ตากล้อง ช่างภาพ ช่างไฟ ผู้กำกับ อยู่กันที่ 7-8 คน ยืนล้อมรอบเตียง แล้วก็คอยกำกับ คือให้แสดงอาการให้เสียว ให้มันส์ ให้ร้องโอดโอย ในความเป็นจริงฟิลลิ่งไม่มี มีแต่เฟค” อากังฟู กล่าวถึงคุณสมบัติจำเพาะของนักแสดงหนังผู้ใหญ่

ในส่วนของราคาค่าตัวถือว่าต่ำมาก ตั้งแต่หลักพันถึงหลักหมื่นต้นๆ เท่านั้น แถมต่อลองกันได้ตามความพึงพอใจ

“ค่าตัวจริงๆ ไม่เยอะหรอกครับ 10,000- 30,000 บาท ต่อเรื่อง อีกอย่างนึงก็คือ การเล่นหนังเอ็กซ์เหมือนกับมีแรงขับในใจ ผู้ชายก็มีแรงใจอยากจะได้เล่นเป็นพระเอกหนังเอ็กซ์ ยังไงกลุ่มนี้เค้าก็กลุ่มเสี่ยงอยู่แล้ว เค้าทำยังไงก็ได้ อะไรก็ได้ อย่างฟักกิ้งโชว์ โชว์ให้คนดูบนเวลาเป็น 100 คน ยังทำได้ ฉะนั้น พวกนี้ค่าตัวไม่สูงหรอก ไม่เหมือนต่างประเทศ ค่าตัวในเมืองไทยมันถูกมาก”

สรุปว่างานลักษณะนี้คุ้มค่ากับการเสี่ยงติดโรคร้ายหรือไม่คงเดาได้ไม่ยาก “จริงๆ มันไม่คุ้มหรอก แต่ในกลุ่มที่ขายบริการอยู่แล้ว เค้าคิดว่าก็เสี่ยงอยู่ทุกวันอยู่แล้ว ทำอะไรเหมือนกับความเคยชินอยู่แล้ว ตรงนี้เค้าไม่ได้วิตกกลัวอะไรมากมายนัก เค้าก็โพรเทคตัวเองอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว มันไม่เหมือนกับคนไม่มีประสบการณ์ก็จะหวาดกลัวหวาดระแวง แต่อย่างเค้าทำอยู่ทุกวันมันก็เหมือนว่าเค้าโพรเทคตัวเองอยู่แล้ว แต่ก็อาจจะด้อยลงไปบ้าง เพราะประมาท”

ไม่ไม่ เมื่อก่อนตามแผงดีวีดีเถื่อนหนังเอ็กซ์จะเป็นประเภทที่ได้รับความนิยมสูงสุด แต่ปัจจุบันจำพวกคลิปแอบถ่ายนำโด่งไปแล้ว ซึ่งก็ล้วนเป็นการตั้งใจถ่ายของมือสมัครเล่นแล้วนำออกมาขายสู่นายทุนที่รู้จักกันดีในกลุ่ม

“ตลาดบ้านเรากลายเป็นว่าต้องการดูคลิปมากกว่าจะดูหนังเรื่อง มันได้ความสดจากนักแสดง”

อากังฟู เปิดเผยข้อมูลที่น่าแปลกใจ ในแวดวงนักแสดงหนังโป๊บ้านเราไม่มีเรื่องใดที่ต้องเป็นกังวลเลย ทั้งเรื่อง ค่าตัว เรื่องความเสี่ยง กลายๆ ว่า คนกลุ่มนี้ยอมรับในเส้นทางที่เลือกและพร้อมรับทุกความเสี่ยงที่อาจก่อเกิดขึ้นในอนาคต

อย่างไรก็ตาม โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์นั้นเสี่ยงในทุกกลุ่มคนที่มีการร่วมเพศ รศ.นพ.ภพ โกศลารักษ์ ผู้อำนวยการสถาบันเอดส์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น อธิบายถึงโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

“โรคที่รักษาหายก็พวก ซิฟิลิส หนองใน หนองในเทียม แผลริมอ่อน ถ้าทราบรักษามันก็หาย อย่าง H.I.V หรือ เอดส์ ปัจจุบันมีการรักษาถึงยังไม่หายขาด แต่มีการรักษาให้ภูมิคุ้มกันกลับมาดีได้ แข็งแรงได้ ไว้รัสในเลือดต่ำได้”

เมื่อก่อนมีหลายโรคที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้ แต่วิวัฒนาการทางการแพทย์ก็ก้าวข้ามโรคร้ายเหล่านั้นมา เช่นเดียวกันกับโรคเอดส์ก็มีการศึกษาวิจัยอย่างต่อเนื่อง แต่ก็คงต้องติดตามกันต่อไปว่าเมื่อไหร่มนุษย์จะผลิตยารักษาโรคเอดส์ได้สำเร็จ

“ที่บอกว่าเอดส์รักษาได้ หรือว่ามียาดีขึ้นแล้ว เราพยายามจะบอกกรณีคนที่ติดเชื้อแล้ว หรือว่าคนรอบข้างคนที่ติดเชื้อแล้วว่าไม่ต้องไปรังเกียจเขา นั้นเป็นเรื่องของการอยู่ร่วมกันในสังคม คนควรที่จะกลัวไปติดเอดส์ แต่ไม่ต้องกลัวที่จะอยู่ร่วมกัน”

….............................................
หนังโป๊ก็ยังคงเป็นสื่อที่ทำหน้าที่ปลุกเร้ากระตุ้นอารมณ์ อย่างไรก็ตาม หากย้อนมองสังคมไทยในเรื่องเซ็กซ์ ก็ยังเป็นเรื่องกระมิดกระเมี้ยนไม่มีการให้ความรู้ความเข้าใจ โดยเฉพาะในกลุ่มเด็ก และเยาวชน กระทั่งลุกลามเป็นปัญหาใหญ่ การมีเพศสัมพันธ์โดยขาดความรู้ นำไปสู่ปัญหาการตั้งครรภ์ การทำแท้ง ที่ร้ายไปกว่านั้นคือโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่ไร้หนทางรักษาหายให้ขาด ถึงเวลาหรือยังที่ภาครัฐ และทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง จะระดมสมองจัดการต้นตอของปัญหาที่หมกเม็ดในสังคมไทย?

//www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9560000120157

Create Date : 24 กันยายน 2556

Last Update : 24 กันยายน 2556 16:07:41 น.

0 comments

Counter : 5037 Pageviews.