หลังจากผ่านวิกฤติครั้งนั้นเพื่อนแม่ ญาติที่เริ่มเล่นพร้อมกันก็เป็นอันบอกลาตลาดทุนไป ชนิดมองเป็นการพนันที่จะทำลายทรัพย์สินกันไปเลย ส่วนแม่ผมเจ๋งครับมองเห็นโอกาสเพราะหุ้นมันดีดขึ้นได้ การซื้อหุ้นแต่ละตัวของแม่เลยจะเป็นการถือยาว เรียกได้ว่าถืออย่างเดียว ไม่มีการขาย หรือน้อยมากที่จะขาย ชนิดมาร์ลืมอย่างที่บอกไว้ในตอนก่อนหน้านี้ เพราะเชื่อว่าหุ้นจะขึ้นสูงไปเรื่อยๆเอง ถ้าหาคำหรูๆมาอธิบายก็ต้องบอกว่าวิสัยทัศน์เปลี่ยนไปจากเล่นหุ้นตามแนวโน้มราคาขึ้นลง ก็กลายเป็นซื้อลงทุนเหมือนการเก็บเงินฝากในบัญชี แต่วิธีการก็ยังคงรับข่าวหุ้นดีจากบทวิเคราะห์ จากมาร์หรือจากคนรอบข้าง เรียกได้ว่าซื้อเกือบทุกตัวที่คนว่าดี ซื้อราคาไม่มีต่อ เพราะดูกราฟไม่เป็น และซื้อทีเดียวไม่เคยเฉลี่ย มีเงินก็ซื้อถือเป็นการลงทุนอีกแบบ ด้วยความที่ถือยาว ถือนาน ดอกผลมันก็เข้ามามีคุณเงินปันผล*เข้ามา (ขอเรียกคุณนำหน้าเพราะผมให้เกียรติคุณปันผล และมีบุญคุณจริงๆ) คุณเงินปันผลทำให้แม่เริ่มเห็นว่านอกจากถือยาวเพื่อหวังราคา ธุรกิจที่โต เงินปันผลที่ถ้าเราลงทุนถึงจุดหนึ่งมันเกื้อกูลความมั่งคั่งได้นี่ .. คราวนี้ทำให้เริ่มมีเทคนิคเพิ่มเติมนอกจากฟังรายชื่อหุ้นแล้ว แม่จะถามมาร์เสมอว่าปันผลกี่บาท กี่สตางค์ .งง++ มั้ยครับ แม่ถามเป็นบาทเป็นสตางค์ เพราะแม่คิด % ไม่เป็น ก็บอกแล้วไม่ได้เรียนสูง ใช้กะๆเอาว่าราคานี้ให้เท่านี้ก็โอเค

      ข้อคิดจากตอนนี้ ประสบการณ์จะทำให้เราเก่งขึ้นในทุกวัน ทุกวิกฤติให้ความรู้เราเสมอ ขอแค่เราอย่าออกจากตลาดหรือสิ่งที่เราทำไปก่อนเมื่อเจอปัญหา ผมว่าใช้ได้กับทุกข้อนะครับ สำหรับแม่เองก็เช่นกันทำให้รู้จักการลงทุนที่ยาวขึ้น

*คุณปันผล คือส่วนแบ่งกำไรของกิจการที่เราไปลงทุน ทั้งนี้ก็ขึ้นกับว่ามีนโยบายแบ่งปันผลจากกี่% ของกำไรทั้งหมด โดยเงินส่วนนี้ที่เราได้จะเสียภาษีเรียบร้อยครับ(ภาษีนิติบุคคลของบริษัทซึ่งมีหลายอัตรา 0-30 %) ซึ่งเราเองสามารถนำมาลดหย่อนภาษีจากเงินปันผลหรือที่เรียกว่าเครดิตภาษีอีกทีได้ ถ้าฐานภาษีของเราไม่ได้สูงมากนักก็สามารถนำภาษีที่เค้าหักไปมาขอคืนได้อีกที่เรียกว่าเครดิตภาษีนะv